Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Condorito: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Condorito&oldid=64564408 25 jun 2023 e 2001:1388:80c:a3e8:e139:f6d4:c209:8a52 25 jun 2023) |
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Condorito&oldid=64564452 25 jun 2023 Mbch331) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Condorito''' is een zeer populair [[Chili|Chileens]] stripfiguur in [[Latijns-Amerika]]. Het personage wordt voorgesteld als een man-condor (verwijzend naar het nationale wapen van Chili) die in een fictieve stad genaamd Pelotillehue woont en ondanks het feit dat hij is gemaakt door de Chileense cartoonist [[René Ríos Boettiger|René Ríos]] (beter bekend als "Pepo") , beschouwen veel Latijns-Amerikanen in veel andere landen het personage ten onrechte als afkomstig uit hun eigen cultuur. | '''Condorito''' is een zeer populair [[Chili|Chileens]] stripfiguur in [[Latijns-Amerika]]. Het personage wordt voorgesteld als een man-condor (verwijzend naar het nationale wapen van Chili) die in een fictieve stad genaamd Pelotillehue woont en ondanks het feit dat hij is gemaakt door de Chileense cartoonist [[René Ríos Boettiger|René Ríos]] (beter bekend als "Pepo") , beschouwen veel Latijns-Amerikanen in veel andere landen het personage ten onrechte als afkomstig uit hun eigen cultuur. | ||
Het begon in [[1949]] met een stripverhaal in het tijdschrift Okey. In [[1955]] werd het eerste Condorito-boek gepubliceerd, waarin alle tot nu toe gepubliceerde strips werden verzameld. Vanaf het midden van de jaren vijftig tot het begin van de [[ | Het begon in [[1949]] met een stripverhaal in het tijdschrift Okey. In [[1955]] werd het eerste Condorito-boek gepubliceerd, waarin alle tot nu toe gepubliceerde strips werden verzameld. Vanaf het midden van de jaren vijftig tot het begin van de [[1980-1989|jaren tachtig]] werd het gepubliceerd als een weekblad, genaamd "Condorito", dat van [[1983]] tot nu tweewekelijks verscheen. Er zijn ook maandelijkse "Gigantische gouden boeken" met klassieke grappen en "speciale" tweemaandelijkse edities. | ||
Het formaat is een grap, waarbij elk klein verhaal onafhankelijk is van de rest en altijd een komisch einde heeft. Een eigenaardig kenmerk van de strip is dat aan het einde van elk verhaal een of meerdere personages op de grond vallen nadat ze het slachtoffer zijn geworden van een beschamende of domme situatie, vergezeld van de [[onomatopee]] "¡PLOP!". Het eindigt meestal ook met "¡Exijo una explicación!" ("¡Ik eis een verklaring!") door Condorito als het niet goed met hem gaat. | Het formaat is een grap, waarbij elk klein verhaal onafhankelijk is van de rest en altijd een komisch einde heeft. Een eigenaardig kenmerk van de strip is dat aan het einde van elk verhaal een of meerdere personages op de grond vallen nadat ze het slachtoffer zijn geworden van een beschamende of domme situatie, vergezeld van de [[onomatopee]] "¡PLOP!". Het eindigt meestal ook met "¡Exijo una explicación!" ("¡Ik eis een verklaring!") door Condorito als het niet goed met hem gaat. | ||
| Regel 7: | Regel 7: | ||
De komische stijlen die in Condorito de boventoon voeren zijn witte humor en satire. De editie is zeer voorzichtig, zodat godslastering, obsceniteiten of een zeer duidelijke verwijzing naar de echte wereld niet verschijnen. Witte humor wordt gegenereerd uit situaties die op een belachelijke of buitengewone manier worden opgelost. Wat betreft de satire, het is meer dan duidelijk dat de auteur er plezier in heeft om de tekortkomingen van ons allemaal, gewone mensen, uit te beelden; Veel van deze defecten leiden tot situaties die eindigen op een manier die, laten we zeggen, onbeschaamd normaal is. | De komische stijlen die in Condorito de boventoon voeren zijn witte humor en satire. De editie is zeer voorzichtig, zodat godslastering, obsceniteiten of een zeer duidelijke verwijzing naar de echte wereld niet verschijnen. Witte humor wordt gegenereerd uit situaties die op een belachelijke of buitengewone manier worden opgelost. Wat betreft de satire, het is meer dan duidelijk dat de auteur er plezier in heeft om de tekortkomingen van ons allemaal, gewone mensen, uit te beelden; Veel van deze defecten leiden tot situaties die eindigen op een manier die, laten we zeggen, onbeschaamd normaal is. | ||
Er is een monument voor dit personage samen met zijn mascotte Washington in het Llano Subercasseaux-park, aan de Gran Avenida, [[Santiago (Chili)|Santiago de Chile]], het eerste van een reeks monumenten van een project uit de jaren negentig voor een "Komisch park". Dit project werd geregisseerd door de Chileense schrijver Omar Pérez Santiago, via het Nationaal Stripcentrum.)<ref> | Er is een monument voor dit personage samen met zijn mascotte Washington in het Llano Subercasseaux-park, aan de Gran Avenida, [[Santiago (Chili)|Santiago de Chile]], het eerste van een reeks monumenten van een project uit de jaren negentig voor een "Komisch park". Dit project werd geregisseerd door de Chileense schrijver Omar Pérez Santiago, via het Nationaal Stripcentrum.)<ref>{{Citeer web |url=http://omarperezsantiago.blogspot.com/2006/12/mario-irarrzabal-y-las-esculturas-de.html |titel=Jardínes Errantes: Navidad, muerte del tirano y esculturas de cómic en San Miguel |datum=2006-12-24 |werk=Jardínes Errantes |taal=es}}</ref> | ||
Evenzo is er in de [[El Quisco]] Spa in de regio van [[Valparaíso (stad)|Valparaíso]], Pepo's geboorteplaats, een standbeeld dat het personage herdenkt. | Evenzo is er in de [[El Quisco]] Spa in de regio van [[Valparaíso (stad)|Valparaíso]], Pepo's geboorteplaats, een standbeeld dat het personage herdenkt. | ||
| Regel 15: | Regel 15: | ||
== Referenties == | == Referenties == | ||
{{References | {{References}} | ||
== Externe | == Externe link == | ||
* [http://www.condorito.cl Officiële site] | |||
{{wikiquote|condorito}} | {{wikiquote|condorito}} | ||
[[Categorie:Personage uit stripverhaal]] | [[Categorie:Personage uit stripverhaal]] | ||
Versie van 25 jun 2023 18:14
Condorito is een zeer populair Chileens stripfiguur in Latijns-Amerika. Het personage wordt voorgesteld als een man-condor (verwijzend naar het nationale wapen van Chili) die in een fictieve stad genaamd Pelotillehue woont en ondanks het feit dat hij is gemaakt door de Chileense cartoonist René Ríos (beter bekend als "Pepo") , beschouwen veel Latijns-Amerikanen in veel andere landen het personage ten onrechte als afkomstig uit hun eigen cultuur.
Het begon in 1949 met een stripverhaal in het tijdschrift Okey. In 1955 werd het eerste Condorito-boek gepubliceerd, waarin alle tot nu toe gepubliceerde strips werden verzameld. Vanaf het midden van de jaren vijftig tot het begin van de jaren tachtig werd het gepubliceerd als een weekblad, genaamd "Condorito", dat van 1983 tot nu tweewekelijks verscheen. Er zijn ook maandelijkse "Gigantische gouden boeken" met klassieke grappen en "speciale" tweemaandelijkse edities.
Het formaat is een grap, waarbij elk klein verhaal onafhankelijk is van de rest en altijd een komisch einde heeft. Een eigenaardig kenmerk van de strip is dat aan het einde van elk verhaal een of meerdere personages op de grond vallen nadat ze het slachtoffer zijn geworden van een beschamende of domme situatie, vergezeld van de onomatopee "¡PLOP!". Het eindigt meestal ook met "¡Exijo una explicación!" ("¡Ik eis een verklaring!") door Condorito als het niet goed met hem gaat.
De komische stijlen die in Condorito de boventoon voeren zijn witte humor en satire. De editie is zeer voorzichtig, zodat godslastering, obsceniteiten of een zeer duidelijke verwijzing naar de echte wereld niet verschijnen. Witte humor wordt gegenereerd uit situaties die op een belachelijke of buitengewone manier worden opgelost. Wat betreft de satire, het is meer dan duidelijk dat de auteur er plezier in heeft om de tekortkomingen van ons allemaal, gewone mensen, uit te beelden; Veel van deze defecten leiden tot situaties die eindigen op een manier die, laten we zeggen, onbeschaamd normaal is.
Er is een monument voor dit personage samen met zijn mascotte Washington in het Llano Subercasseaux-park, aan de Gran Avenida, Santiago de Chile, het eerste van een reeks monumenten van een project uit de jaren negentig voor een "Komisch park". Dit project werd geregisseerd door de Chileense schrijver Omar Pérez Santiago, via het Nationaal Stripcentrum.)[1]
Evenzo is er in de El Quisco Spa in de regio van Valparaíso, Pepo's geboorteplaats, een standbeeld dat het personage herdenkt.
Geschiedenis
Walt Disney creëerde rond 1942 de animatiefilm "Saludos Amigos", waarin Disney-personages de landen van Latijns-Amerika karakteriseerden. Donald was een Mexicaanse charro en vertegenwoordigde ook de typische Amerikaan; Later werd het geïnterpreteerd door een haan verkleed als een charro genaamd Panchito Pistoles, Goofy bravo Argentijnse gaucho, Joe Carioca, een Braziliaanse samba-danserespapegaai, onder anderen. En Chili werd vertegenwoordigd door een tweemotorig vliegtuig (Pedrito) dat amper kon vliegen en het Andesgebergte niet kon passeren.
Referenties
- º (es) Jardínes Errantes: Navidad, muerte del tirano y esculturas de cómic en San Miguel. Jardínes Errantes (2006-12-24)
