Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Lou de Palingboer: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Louwrens Voorthuijzen''', beter bekend onder de bijnaam '''Lou de Palingboer''', ook wel genoemd „de christus van Muiden” (Breezand, [[19 februari]] [[1898]] – Sclayn, Agimont, [[23 maart]] [[1968]]) was de stichter en leider van een religieuze beweging in Nederland. | '''Louwrens Voorthuijzen''', beter bekend onder de bijnaam '''Lou de Palingboer''', ook wel genoemd „Jezus van de Dappermarkt” of „de christus van Muiden” (Breezand, [[19 februari]] [[1898]] – Sclayn, Agimont, [[23 maart]] [[1968]]) was de stichter en leider van een religieuze beweging in Nederland. | ||
==Leven== | ==Leven== | ||
| Regel 5: | Regel 5: | ||
Zij sloten zich aan bij een kerkgroepering die geleid werd door Dirk Mosk. De groep hield het midden tussen de [[baptisten|baptistenkerk]] en een [[pinkstergemeente]]. | Zij sloten zich aan bij een kerkgroepering die geleid werd door Dirk Mosk. De groep hield het midden tussen de [[baptisten|baptistenkerk]] en een [[pinkstergemeente]]. | ||
Op een nacht in 1927 had Voorthuijzen aan het Zuiderzeestrand een [[mystiek]]e ervaring. Hij beweerde een ster te hebben gezien, | Op een nacht in 1927 had Voorthuijzen aan het Zuiderzeestrand een [[mystiek]]e ervaring. Hij beweerde een ster te hebben gezien, en een stem hebben gehoord die zei: „Zie het teken van de Zoon des Mensen” en door drijfzand te zijn gelopen zonder erin weg te zinken. | ||
Voorthuijzen ontmoette Mien Wiertz en begon een relatie met haar. Hierdoor verliet zijn vrouw Trijntje in 1940 het huis. In 1942 werd het huwelijk ontbonden. | Voorthuijzen ontmoette Mien Wiertz en begon een relatie met haar. Hierdoor verliet zijn vrouw Trijntje in 1940 het huis. In 1942 werd het huwelijk ontbonden. | ||
| Regel 11: | Regel 11: | ||
Mien Wiertz had een [[atheïsme|atheïstische]] achtergrond en was erg onder de indruk van zijn beschrijvingen van de mystieke ervaring en dacht dat hij God was. Onder haar invloed begon hij te geloven dat hij de wereld van de duivel moest redden. | Mien Wiertz had een [[atheïsme|atheïstische]] achtergrond en was erg onder de indruk van zijn beschrijvingen van de mystieke ervaring en dacht dat hij God was. Onder haar invloed begon hij te geloven dat hij de wereld van de duivel moest redden. | ||
In 1950 had Voorthuijzen opnieuw een mystieke ervaring. Hij verkocht zijn vissersboten en ging werken als palingverkoper op | In 1950 had Voorthuijzen opnieuw een mystieke ervaring. Hij verkocht zijn vissersboten en ging werken als palingverkoper op het Dapperplein in Amsterdam, waar hij bekend werd als Lou de Palingboer. Vanuit zijn marktkraam predikte hij zijn klanten dat hij „het verrezen lichaam van [[Jezus Christus]]” was. In een nabijgelegen koffiehuis ’Dapper’ ging hij er verder op in. Er vormde zich een kring van volgelingen om hem heen. In 1954 begon hij wekelijkse bijeenkomsten te houden in de theaters [[Theater Frascati|Frascati]] en [[De Brakke Grond]], waar hij zijn publiek boeide met een mix van mystieke taal en nuchtere humor. | ||
In 1957 kocht een rijke schenker een villa in de Naarderstraatweg in Muiderberg, gemeente Muiden, als woning voor Lou en Mientje. Leden van de beweging noemden dit het ’Witte Huis’ en een aantal volgelingen kwam er mee inwonen. Zijn volgelingen geloofden dat hij God was. Lou zelf beweerde onsterfelijk te zijn. Volgens [[Harry Mulisch]]’ ''Voer voor psychologen'' beweerde hij de auteur van de [[Bijbel]] te zijn. Sommige leden vonden ook dat zij geen medicijnen nodig hadden omdat ze vertrouwden op de zegen van Lou. In 1955 weigerde een echtpaar medische hulp te laten geven aan hun zieke kind. Het kind overleed en de ouders kregen een voorwaardelijke gevangenisstraf van een paar maanden. | In 1957 kocht een rijke schenker een villa in de Naarderstraatweg in Muiderberg, gemeente Muiden, als woning voor Lou en Mientje. Leden van de beweging noemden dit het ’Witte Huis’ en een aantal volgelingen kwam er mee inwonen. Zijn volgelingen geloofden dat hij God was. Lou zelf beweerde onsterfelijk te zijn. Volgens [[Harry Mulisch]]’ ''Voer voor psychologen'' beweerde hij de auteur van de [[Bijbel]] te zijn. Sommige leden vonden ook dat zij geen medicijnen nodig hadden omdat ze vertrouwden op de zegen van Lou. In 1955 weigerde een echtpaar medische hulp te laten geven aan hun ernstig zieke kind van 14 maanden oud. Het kind overleed en de ouders kregen een voorwaardelijke gevangenisstraf van een paar maanden. Lou zat hiervoor een dag in de gevangenis. | ||
De groepering rond Lou de Palingboer begon steeds meer in het oog te springen als controversieel. Er ontstonden vaak spanningen als de ene partner van een stel niet ’in Lou’ was en de andere wel. Dit resulteerde in een aantal echtscheidingen waarbij Lou werd opgeroepen om te getuigen, wat hem niet beviel. Lou verhuisde naar Agimont in Franstalig België om dergelijke dagvaardingen te vermijden. | De groepering rond Lou de Palingboer begon steeds meer in het oog te springen als controversieel. Er ontstonden vaak spanningen als de ene partner van een stel niet ’in Lou’ was en de andere wel. Dit resulteerde in een aantal echtscheidingen waarbij Lou werd opgeroepen om te getuigen, wat hem niet beviel. Lou verhuisde in 1968 naar Agimont in Franstalig België om dergelijke dagvaardingen te vermijden. Maar hij werd ziek en overleed op 23 maart van dat jaar. | ||
Na zijn dood in België in 1968 lijkt de beweging te zijn verdwenen. Wiertz, die naar Spanje verhuisde, bleef geloven en er zijn nog enkele andere oudere gelovigen over. | Na zijn dood in België in 1968 lijkt de beweging te zijn verdwenen. Wiertz, die naar Spanje verhuisde, bleef geloven en er zijn nog enkele andere oudere gelovigen over. | ||
| Regel 21: | Regel 21: | ||
==Bronnen en weblinks== | ==Bronnen en weblinks== | ||
* {{aut|H. van der Hoeven}}, ''Voorthuijzen, Louwrens (1898-1968)'', in: ''Biografisch Woordenboek van Nederland''. © Huygens ING, Amsterdam. http://resources.huygens.knaw.nl/bwn1880-2000/lemmata/bwn3/voorthuijzen [versie van 12 november 2013] | * {{aut|H. van der Hoeven}}, ''Voorthuijzen, Louwrens (1898-1968)'', in: ''Biografisch Woordenboek van Nederland''. © Huygens ING, Amsterdam. http://resources.huygens.knaw.nl/bwn1880-2000/lemmata/bwn3/voorthuijzen [versie van 12 november 2013] | ||
* Andere tijden, ''De God die Lou heette'' https://anderetijden.nl/aflevering/434/De-God-die-Lou-heette | * Andere tijden, ''De God die Lou heette'', documentaire uit 2005, https://anderetijden.nl/aflevering/434/De-God-die-Lou-heette | ||
* https://dwars-door-amsterdam-oost.nl/lou-de-palingboer-jezus-van-de-dappermarkt/ | |||
{{Authority control|TYPE=p|Wikidata=Q2545612}} | {{Authority control|TYPE=p|Wikidata=Q2545612}} | ||
[[Categorie:Nederlands evangelist]] | [[Categorie:Nederlands evangelist]] | ||
Versie van 21 feb 2023 01:38
Louwrens Voorthuijzen, beter bekend onder de bijnaam Lou de Palingboer, ook wel genoemd „Jezus van de Dappermarkt” of „de christus van Muiden” (Breezand, 19 februari 1898 – Sclayn, Agimont, 23 maart 1968) was de stichter en leider van een religieuze beweging in Nederland.
Leven
Lou (spreek uit: lauw) werd geboren als Louwrens Voorthuijzen. Hij werd opgevoed in een streng gereformeerd gezin. Op 28 maart 1924 trouwde hij met Trijntje Tiel, dochter van een rijke boer. Daarna voorzag hij in zijn levensonderhoud als visser.
Zij sloten zich aan bij een kerkgroepering die geleid werd door Dirk Mosk. De groep hield het midden tussen de baptistenkerk en een pinkstergemeente. Op een nacht in 1927 had Voorthuijzen aan het Zuiderzeestrand een mystieke ervaring. Hij beweerde een ster te hebben gezien, en een stem hebben gehoord die zei: „Zie het teken van de Zoon des Mensen” en door drijfzand te zijn gelopen zonder erin weg te zinken.
Voorthuijzen ontmoette Mien Wiertz en begon een relatie met haar. Hierdoor verliet zijn vrouw Trijntje in 1940 het huis. In 1942 werd het huwelijk ontbonden.
Mien Wiertz had een atheïstische achtergrond en was erg onder de indruk van zijn beschrijvingen van de mystieke ervaring en dacht dat hij God was. Onder haar invloed begon hij te geloven dat hij de wereld van de duivel moest redden.
In 1950 had Voorthuijzen opnieuw een mystieke ervaring. Hij verkocht zijn vissersboten en ging werken als palingverkoper op het Dapperplein in Amsterdam, waar hij bekend werd als Lou de Palingboer. Vanuit zijn marktkraam predikte hij zijn klanten dat hij „het verrezen lichaam van Jezus Christus” was. In een nabijgelegen koffiehuis ’Dapper’ ging hij er verder op in. Er vormde zich een kring van volgelingen om hem heen. In 1954 begon hij wekelijkse bijeenkomsten te houden in de theaters Frascati en De Brakke Grond, waar hij zijn publiek boeide met een mix van mystieke taal en nuchtere humor.
In 1957 kocht een rijke schenker een villa in de Naarderstraatweg in Muiderberg, gemeente Muiden, als woning voor Lou en Mientje. Leden van de beweging noemden dit het ’Witte Huis’ en een aantal volgelingen kwam er mee inwonen. Zijn volgelingen geloofden dat hij God was. Lou zelf beweerde onsterfelijk te zijn. Volgens Harry Mulisch’ Voer voor psychologen beweerde hij de auteur van de Bijbel te zijn. Sommige leden vonden ook dat zij geen medicijnen nodig hadden omdat ze vertrouwden op de zegen van Lou. In 1955 weigerde een echtpaar medische hulp te laten geven aan hun ernstig zieke kind van 14 maanden oud. Het kind overleed en de ouders kregen een voorwaardelijke gevangenisstraf van een paar maanden. Lou zat hiervoor een dag in de gevangenis.
De groepering rond Lou de Palingboer begon steeds meer in het oog te springen als controversieel. Er ontstonden vaak spanningen als de ene partner van een stel niet ’in Lou’ was en de andere wel. Dit resulteerde in een aantal echtscheidingen waarbij Lou werd opgeroepen om te getuigen, wat hem niet beviel. Lou verhuisde in 1968 naar Agimont in Franstalig België om dergelijke dagvaardingen te vermijden. Maar hij werd ziek en overleed op 23 maart van dat jaar.
Na zijn dood in België in 1968 lijkt de beweging te zijn verdwenen. Wiertz, die naar Spanje verhuisde, bleef geloven en er zijn nog enkele andere oudere gelovigen over.
Bronnen en weblinks
- H. van der Hoeven, Voorthuijzen, Louwrens (1898-1968), in: Biografisch Woordenboek van Nederland. © Huygens ING, Amsterdam. http://resources.huygens.knaw.nl/bwn1880-2000/lemmata/bwn3/voorthuijzen [versie van 12 november 2013]
- Andere tijden, De God die Lou heette, documentaire uit 2005, https://anderetijden.nl/aflevering/434/De-God-die-Lou-heette
- https://dwars-door-amsterdam-oost.nl/lou-de-palingboer-jezus-van-de-dappermarkt/
