Eusebio Joaquín González

Eusebio (later: Aarón) Joaquín González (Colotlán, Jalisco, op 14 augustus 1896 - 9 juni 1964) was de voorganger en oprichter van de Kerk van de Levende God, Pilaar en Steun van de Waarheid, in het Spaans afgekort als LLDM. Zijn volgelingen zien hem als een hedendaagse apostel.

Kinder- en jeugdtijd

Gonzáles was de eerste van vier kinderen van zijn ouders Margarita González en Santiago Joaquín. Zijn familie was van eenvoudige afkomst en leefde van landbouw en handel. Toen hij nog een kind was, verhuisde hij met zijn familie naar Tlaltengo, Zacatecas. Toen hij 17 jaar oud was, gaf hij lessen aan de Juan González-school in dezelfde stad. Het is in de tijd van de Mexiaanse Revolutie 1917, Eusebio Joaquín besluit om het leger in te gaan. Tijdens een bezoek aan zijn ouders ontmoette hij degene die zijn vrouw zou worden: Elisa Flores González. In zijn drukke militaire leven werd Eusebio vergezeld door zijn vrouw, maar hij probeerde altijd een kamer voor haar te huren, ook al was die klein, zodat ze niet samen met de andere vrouwen van de soldaten zou worden ingekwartierd. In San Pedro de las Colonias, Chihuahua, ontmoette Elisa een aantal bijzondere mensen in een poging om zichzelf af te leiden tijdens de eindeloze uren van opsluiting en wachten. Zij begon de religieuze bijeenkomsten bij te wonen van twee predikers, Saul en Sila genaamd. Ze overtuigde haar man om met haar mee te gaan. De manier van leven en de gewoonten van die mensen verrasten Eusebio, ze dronken niet, behandelden elkaar met het grootste respect, bestudeerden de Bijbel en brachten de boodschap van de bijbel in de praktijk. Saulo en Sila behoorden tot de Pinkstergemeente, die in Mexico is ontstaan door Carmen Valenzuela, die, na een paar jaar in Los Angeles te hebben gewoond - waar ze lid werd van een Pinkstergemeente- terugkeerde naar haar geboorteland. Om haar nieuwe geloof te verspreiden. Onder de bekeerlingen die de nieuwe doop van mevrouw Valenzuela ontvingen, waren Saulo en Sila, die op hun beurt Eusebio en zijn vrouw doopten. Na zijn bekering nam Eusebio ontslag uit het leger. Hij moest drie keer zijn ontslag indienen, omdat zijn bazen, die hem waardeerden, het niet accepteerden.

Oprichting van de Kerk van de Levende God, Pilaar en Steun van de Waarheid, Licht van de Wereld

In 1925 vestigt hij zich met zijn vrouw in Monterrey, en het is in deze stad kreeg hij een visioen. Hij sliep bij zonsopgang toen een donderende stem hem plotseling wakker maakte. Hij hoorde hem tegen hem zeggen: "Hier is een man wiens naam Aäron zal zijn". Toen kreeg hij een onbegrijpelijk visioen en de goddelijke stem herhaalde zijn nieuwe naam en beval hem donderdag te vertrekken. Deze openbaring veranderde zijn leven en hij begon aan zijn pelgrimstocht. Hij reisde door de staten Tamaulipas, San Luis Potosí en Jalisco. Hij arriveerde op 12 december 1926 in Guadalajara, na zes maanden van een pijnlijke pelgrimstocht. Zeven keer zat hij gevangen voor zijn anti-katholieke prediking. Zijn gelovigen zeggen dat hij in die tijd zijn eerste wonderen verrichtte. In Guadalajara weigerden zijn ouders en schoonouders hem en zijn vrouw, die Aaróns eerste kind verwachtte, te ontvangen. Om in zijn eigen onderhoud te voorzien, maakte hij samen met zijn vrouw schoenen die ze — met de hulp van hun eerste 20 volgelingen — buiten de tempels verkopen. De winst kwam ten goede aan de groeiende gemeenschap die in de loop van de tijd een stuk land kocht waar ze hun eerste gebedshuis vestigden, waar Aaron en zijn gezin gingen wonen.

In 1934 werd een tempel gebouwd in Guadalajara en leden werden aangemoedigd om huizen in dezelfde buurt te kopen en zo een gemeenschap op te richten . De tempel stond geregistreerd als Iglesia Cristiana Espiritual (spirituele christelijke kerk), maar Aarón Joaquín beweerde Gods woord te hebben ontvangen bij de inwijding van de tempel, zeggende dat het "licht van de wereld" was en dat zij de Iglesia del Dios waren Vivo, Columna y Apoyo de la Verdad (Kerk van de levende God, pijler en grond van de waarheid). De kerk gebruikte de laatste naam om zichzelf te identificeren. In 1939 verhuisde het naar een nieuwe ontmoetingsplaats in San Antonio in het zuidoosten van Guadalajara, en vormde zo zijn tweede kleine gemeenschap die voornamelijk door zijn leden werd bevolkt.

In 1938 keerde Aarón Joaquín terug naar Monterrey om tot zijn voormalige medewerkers te prediken. Daar leerde hij dat hij was gedoopt volgens de trinitarische formule en niet in de naam van Jezus Christus zoals hij predikte. Daarom was een herdoop noodzakelijk in de naam van Christus. Hij werd opnieuw gedoopt door zijn medewerker Lino Figueroa. Dit markeerde de afscheiding van Aarón Joaquín van de andere kerken binnen de Pinkstergemeenschap.

Afsplitsing in de kerk en nieuwe doop

In 1942 verlieten minstens 250 leden de LLDM. De spanningen begonnen op te lopen na de verjaardag van Aarón Joaquín, toen de congregatie hem bloemen cadeau gaf en liederen zong om zijn verjaardag te vieren. Deze viering veroorzaakte een verhit debat dat eindige in het overlopen van verschillende kerkleden, waaronder enkele predikanten. Antropoloog Renée de la Torre beschreef dit schisma als een machtsstrijd waarin Aarón Joaquín beschuldigd werd zichzelf te hebben verrijkt ten koste van de gelovigen. Dissidenten gingen naar de lokale krant El Occidental om de gebleven kerkleden te beschuldigen van het plegen van misbruik met jonge vrouwen. Sommige beschuldigingen waren bedoeld om een tempel te sluiten die de kerk met toestemming van de regering gebruikte. Leden van LLDM schrijven deze episode toe aan de afgunst en ambitie van de dissidenten, die hun eigen groep vormden genaamd El Buen Pastor (De Goede Herder) onder leiding van José María González, met leerstellingen en rituelen vergelijkbaar met die van La Luz del Mundo. Ook hun leider wordt beschouwd als een profeet van God. In 2010 had El Buen Pastor 17.700 leden in Mexico. Onder degenen die overliepen naar El Buen Pastor was Lino Figueroa, de pastoor die Aarón Joaquín in 1938 had herdoopt. Aarón Joaquín kreeg in juli 1943 een visioen waarin de doop door Figueroa ongeldig werd verklaard en hij werd bevolen zichzelf opnieuw te dopen terwijl hij Jezus naam aanriep. De hele gemeente werd ook opnieuw gedoopt, aangezien Aarón Joaquín nu de bron was van de legitimiteit en authenticiteit van de doop. Nu al degenen die hem hadden uitgedaagd weg waren, was Aarón Joaquín in staat het leiderschap van La Luz del Mundo uit te bouwen.

Op 9 juni 1964 stierf Aarón, hij werd opgevolgd als leider van de kerk door zijn zoon Samuel Joaquín Flores.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties FABIÁN ACOSTA RICO. La Santa Convocatoria y la vida de Aarón Joaquín González Geraadpleegd op 2022-07-06