Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed
Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Louis Charliers de Buisseret: verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
(Iets meer data + bron(nen)) |
(Iets meer data + bron(nen)) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Louis Charliers de Buisseret''' ([[Brussel (stad)|Brussel]], [[8 oktober]] [[1801]] - [[Seneffe]], [[6 december]] [[1871]]) was een [[België (hoofdbetekenis)|Belgisch]] edelman. | '''Louis Laurent Joseph Ghislain Charliers de Buisseret''' ([[Brussel (stad)|Brussel]], [[8 oktober]] [[1801]] - [[Seneffe]], [[6 december]] [[1871]]) was een [[België (hoofdbetekenis)|Belgisch]] edelman. | ||
==Levensloop== | ==Levensloop== | ||
Louis | Louis Charliers de Buisseret was een zoon van Guillaume-Hubert, heer van Buisseret (1753-1818)<ref>[https://gw.geneanet.org/pierfit?lang=en&n=charliers+de+buisseret&oc=0&p=simon+benoit M Simon Benoît CHARLIERS de BUISSERET] op ''gw.geneanet.org''. Geraadpleegd 3-1-2021</ref> en van Marie-Madeleine, afstammende van de burggraven de Moerman d'Harlebeke. De familie was sinds 1741 in het bezit van het Château de Buisseret in [[Seneffe]].<ref>Société royale belge de géographie, ''[https://books.google.nl/books?id=VLh11w7RdRcC&pg=PA78 Bulletin de la Société royale belge de géographie],'' Volume 12. 1888. p. 78-79</ref> | ||
Op 13 oktober 1827 was hij bij Koninklijk Besluit verheven in de adelstand, wat later is komen te vervallen.<ref>Willem Jan Ablaing van Giessenburg, ''[https://books.google.nl/books?id=0gtWAAAAcAAJ&pg=PA117 Nederlands adelsboek, of verzameling van adels-erkenningen, inlijvingen...],'' Van Doorn, 1887. p. 117.</ref> Op 12 augustus 1839 ontving hij een militaire onderscheiding.<ref>[https://books.google.nl/books?id=mP0VAQAAIAAJ&pg=PA279 Bulletin Usuel des Lois et Arrêtés],1885, p. 279.</ref> In 1857 verkreeg hij adelsverheffing met de titel burggraaf, overdraagbaar bij eerstgeboorte. | Op 13 oktober 1827 was hij bij Koninklijk Besluit verheven in de adelstand, wat later is komen te vervallen.<ref>Willem Jan Ablaing van Giessenburg, ''[https://books.google.nl/books?id=0gtWAAAAcAAJ&pg=PA117 Nederlands adelsboek, of verzameling van adels-erkenningen, inlijvingen...],'' Van Doorn, 1887. p. 117.</ref> Op 12 augustus 1839 ontving hij een militaire onderscheiding.<ref>[https://books.google.nl/books?id=mP0VAQAAIAAJ&pg=PA279 Bulletin Usuel des Lois et Arrêtés],1885, p. 279.</ref> In 1857 verkreeg hij adelsverheffing met de titel burggraaf, overdraagbaar bij eerstgeboorte. | ||
| Regel 8: | Regel 8: | ||
Hij trouwde in 1832 in [[Buizingen]] met Caroline de Maleingreau de Quenast (1809-1842), dochter van baron Felix de Maleingreau en van Marie-Thérèse de Bavay. | Hij trouwde in 1832 in [[Buizingen]] met Caroline de Maleingreau de Quenast (1809-1842), dochter van baron Felix de Maleingreau en van Marie-Thérèse de Bavay. | ||
Hun zoon Henri Charliers de Buisseret (1838-1893) trouwde in 1860 met Marie Borluut (1840-1862)<ref>Frans de De Potter, Jan Broeckaert, ''[https://books.google.nl/books?id=4FFSAAAAcAAJ&pg=RA6-PA28 Geschiedenis van de gemeenten der provincie Oost..., Volume 1, Nummer 3],'' 1870. p. 28.</ref> en hertrouwde in 1870 met Yvonne Legendre de Montenol (1851-1924). Hij kreeg drie kinderen, maar zonder verdere afstammelingen. De familie doofde uit bij het overlijden van de jongste zoon, Charles Charliers de Buisseret (1871-1954). | Hun zoon Henri Charliers de Buisseret (1838-1893) trouwde in 1860 met Marie Borluut (1840-1862)<ref>Frans de De Potter, Jan Broeckaert, ''[https://books.google.nl/books?id=4FFSAAAAcAAJ&pg=RA6-PA28 Geschiedenis van de gemeenten der provincie Oost..., Volume 1, Nummer 3],'' 1870. p. 28.</ref> en hertrouwde in 1870 met Yvonne Legendre de Montenol (1851-1924). Hij kreeg drie kinderen, maar zonder verdere afstammelingen.<ref>[https://gw.geneanet.org/pierfit?lang=en&p=louis+laurent+joseph+ghislain&n=charliers+de+buisseret Louis Laurent Joseph Ghislain CHARLIERS de BUISSERET] op ''gw.geneanet.org''. Geraadpleegd 3-1-2021</ref> De familie doofde uit bij het overlijden van de jongste zoon, Charles Charliers de Buisseret (1871-1954). | ||
== Trivia == | == Trivia == | ||
Versie van 3 jan 2021 10:34
Louis Laurent Joseph Ghislain Charliers de Buisseret (Brussel, 8 oktober 1801 - Seneffe, 6 december 1871) was een Belgisch edelman.
Levensloop
Louis Charliers de Buisseret was een zoon van Guillaume-Hubert, heer van Buisseret (1753-1818)[1] en van Marie-Madeleine, afstammende van de burggraven de Moerman d'Harlebeke. De familie was sinds 1741 in het bezit van het Château de Buisseret in Seneffe.[2]
Op 13 oktober 1827 was hij bij Koninklijk Besluit verheven in de adelstand, wat later is komen te vervallen.[3] Op 12 augustus 1839 ontving hij een militaire onderscheiding.[4] In 1857 verkreeg hij adelsverheffing met de titel burggraaf, overdraagbaar bij eerstgeboorte.
Hij trouwde in 1832 in Buizingen met Caroline de Maleingreau de Quenast (1809-1842), dochter van baron Felix de Maleingreau en van Marie-Thérèse de Bavay.
Hun zoon Henri Charliers de Buisseret (1838-1893) trouwde in 1860 met Marie Borluut (1840-1862)[5] en hertrouwde in 1870 met Yvonne Legendre de Montenol (1851-1924). Hij kreeg drie kinderen, maar zonder verdere afstammelingen.[6] De familie doofde uit bij het overlijden van de jongste zoon, Charles Charliers de Buisseret (1871-1954).
Trivia
- De burggraaf Charliers de Buisseret maakte enige naam met z'n paarden bij het paardenrennen.[7]
Literatuur
- Généalogie Charliers, in: Annuaire de la noblesse de Belgique, Brussel, 1871.
- Charliers de Buisseret, in; La noblesse belge, Deel 2, 1890. p. 391-2
- Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1986, Brussel, 1986.
Bronnen, noten en/of referenties
|