Théophile Ysaÿe: verschil tussen versies

Versie van 22 nov 2019 12:42

Théophile Ysaÿe (Verviers (België), 2 maart 1865 – Nice (Frankrijk), 24 maart 1918) was een Belgisch symfonisch componist, broer van de violist-componist Eugène Ysaÿe.

Op aandringen van zijn oudere broer, de violist Eugène Ysaÿe, studeerde hij aan het conservatorium van zijn geboortestad Luik. Daarna vervolgde hij zijn pianostudie bij Theodor Kullak in Berlijn, waar hij zijn broer Eugène volgde. Daarna volgde hij compositielessen bij César Franck in Parijs. Hij introduceerde de toen nieuwe Parijse compositorische stijl bij het Brusselse publiek.

Nadat hij enkele jaren met zijn broer Eugène tourde, moest hij dit om gezondheidsredenen opgeven. Hij ging zich vanaf dat moment steeds meer toewijden aan het componeren en werd in 1889 hoogleraar piano aan het conservatorium in Genève.

Slechts enkele werken uit zijn omvangrijke oeuvre werden gepubliceerd. Het omvat pianowerken, pianoconcerten, symfonieën, symfonische gedichten, een requiem en kamermuziek. De muziek ontspringt uit de stijl van César Franck, en leunt in zijn latere werken aan bij het impressionisme in de stijl van Claude Debussy.

Onder zijn werken vermelden we:

Eerste symfonie, voor groot orkest
Tweede symfonie, voor groot orkest
Pianoconcerto in mi mol groot met orkest
’De zwaan’, symfonisch gedicht
’De bijen’, symfonisch gedicht
’Het woud en de vogel’, symfonisch gedicht

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
-'''Théophile Ysaÿe''' (Verviers (B), 2 maart [[1865]] - Nice (F), 24 maart [[1918]]) was een Belgisch symfonisch componist, broer van de violist-componist [[Eugène Ysaÿe]].
+'''Théophile Ysaÿe''' (Verviers (België), [[2 maart]] [[1865]] – Nice (Frankrijk), [[24 maart]] [[1918]]) was een Belgisch symfonisch componist, broer van de violist-componist [[Eugène Ysaÿe]].
+Op aandringen van zijn oudere broer, de violist Eugène Ysaÿe, studeerde hij aan het conservatorium van zijn geboortestad Luik. Daarna vervolgde hij zijn pianostudie bij Theodor Kullak in Berlijn, waar hij zijn broer Eugène volgde. Daarna volgde hij compositielessen bij César Franck in Parijs. Hij introduceerde de toen nieuwe Parijse compositorische stijl bij het Brusselse publiek.
+Nadat hij enkele jaren met zijn broer Eugène tourde, moest hij dit om gezondheidsredenen opgeven. Hij ging zich vanaf dat moment steeds meer toewijden aan het componeren en werd in 1889 hoogleraar piano aan het conservatorium in Genève.
+Slechts enkele werken uit zijn omvangrijke oeuvre werden gepubliceerd. Het omvat pianowerken, pianoconcerten, symfonieën, symfonische gedichten, een requiem en kamermuziek. De muziek ontspringt uit de stijl van César Franck, en leunt in zijn latere werken aan bij het impressionisme in de stijl van [[Claude Debussy]].
 Onder zijn werken vermelden we:
@@ Regel 5: / Regel 11: @@
 * Tweede symfonie, voor groot orkest
 * Pianoconcerto in mi mol groot met orkest
-* 'De zwaan', symfonisch gedicht
+* ’De zwaan’, symfonisch gedicht
-* 'De bijen', symfonisch gedicht
+* ’De bijen’, symfonisch gedicht
-* 'Het woud en de vogel', symfonisch gedicht
+* ’Het woud en de vogel’, symfonisch gedicht
+{{authority control|TYPE=p|LCCN=nr/97/039565 |VIAF=102484871 |GND=134695801 |Wikidata=Q2417049 }}
-{{DEFAULTSORT: Ysaÿe, Théo}}
+{{DEFAULTSORT: Ysaye, Theo}}<!---de computer sorteert deze tekens op ascii-waarde. Gebruik dus tekens zonder accenten of diakritische tekens.--->
 [[Categorie: Belgisch componist]]
 [[Categorie: Concertocomponist]]

Théophile Ysaÿe: verschil tussen versies

Versie van 22 nov 2019 12:42

Navigatiemenu

Zoeken