Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Anita Fleerackers: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anita_Fleerackers&oldid=54030438 -1- Stafca 16 jun 2019) |
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anita_Fleerackers&oldid=54075024 23 jun 2019 Stafca) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Anita Fleerackers''' ([[Tielen (België)|Tielen]], [[26 december]] [[1959]]) is een [[Vlaanderen|Vlaamse]] [[beeldhouwer]], [[Kunstschilder|schilder]] en [[Keramist|keramist]] | |||
Anita | == '''Opleiding''' == | ||
Anita volgde haar opleiding aan de [https://kunstacademieturnhout.turnhout.be Academie voor Schone Kunsten in Turnhout (België)], in het atelier keramiek onder leiding van Walter De Wolf en Gerda Steegmans. Omdat haar voorkeur uitging naar beeldende vormgeving, werkte zij ook in het atelier beeldhouwen onder leiding van Staf Colruyt en Walter Frans. | |||
Haar opleiding beeldhouwen heeft zij verder gezet aan de [[Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen|Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen (België)]], atelier beeldende kunst, hogere graad, onder leiding van Maria Talaga. | |||
=== '''Onderscheidingen.''' === | |||
* 1992: Eerste Prijs Davidsfonds, Lichtaart | |||
* 1995: Prijs VRIKA, Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen | |||
* 1998: Prijs Libr’Art, Libramont Salon d’Artiste | |||
* 1998: Prix de Ville de Noisy le Grand, France | |||
* 1999: Finaliste XIX Concurs Nacional DE Ceramica L’Alcora, [[Alcora|Alcora España]] | |||
== '''Biografie''' == | == '''Biografie''' == | ||
Anita Fleerackers laat zich graag inspireren door de natuur. Dat hoeven niet per se planten of dieren te zijn. Ook een gracieus dansend koppel vindt zij heel mooi. Anita probeert die bewegingen in haar beelden te krijgen. Je moet het ritme van de tango of de flamenco voor een stukje kunnen zien in het beeld, vindt ze. Dat is de betrachting. Voor de dieren die ze beeldhouwt, geldt hetzelfde: je moet de kracht van een stier kunnen aflezen in het beeld. | |||
Citaat, uit Suiker, tekst Roel Sels,<ref>[https://www.suikerkrant.be/ Suikerkrant].</ref> | |||
'''Daar is vakmanschap voor nodig. Waar heb je het vak geleerd?''' | |||
In academies. Eerst in de academie voor Schone Kunsten van Turnhout. Ik startte er in de afdelingkeramiek. Daar ontdekte ik de mogelijkheden van klei als basismateriaal. Met die bagage stapte ik over naar de afdeling beeldhouwen. We moesten toen klassieke beelden maken. Ik waagde me aan een bewerking van de ‘David’ van Michelangelo en de ‘Venus van Milo’. Bij een tentoonstelling van het Davidsfonds kreeg ik daar zelfs een eerste prijs voor. | |||
Mijn opleiding beeldhouwen heb ik vervolmaakt in de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen. Die jaren staan voor de rest van mijn leven in mijn geheugen gegrift. Het was alsof ik een godendom betrad. Ik liep samen het gebouw in en uit met kunstenaars die ik enorm bewonderde. We kregen les van een keiharde Poolse tante, die nauwelijks Nederlands sprak. Tijdens het lesgeven hield ze steeds een groot slagersmes in haar hand. Daarmee wees ze je aan of duidde ze op fouten in je beeld. Ik kan je garanderen: naar die lerares luister je wel. In tegenstelling tot velen hield ik het vol. Ik wilde bewijzen dat ik het kon. Ik bleef focussen en ging steeds meer op in mijn werk. Dat heeft uiteindelijk geloond. Ik kreeg er zelfs de prijs van de ‘VRIKA’ – Vrienden van de Koninklijke Academie – voor mijn hele oeuvre. Die bevestiging gaf mij zeer veel voldoening én zelfvertrouwen. En vooral ook moed om verder te doen, omdat je weet dat je goed bezig bent en op het juiste pad zit. | |||
'''De schilderkunst heb je jezelf aangeleerd?''' | |||
Ja, wat het schilderen betreft, ben ik autodidact. Ik heb een hele evolutie doorgemaakt om te komen tot de abstracte schilderijen die ik nu maak. Ik legde me eerst toe op fotografie. Ik fotografeerde mijn beeldhouwwerken. Met die foto’s ging ik aan de slag. Ik vergrootte ze buiten proporties, ik kleurde en herkleurde ze en deformeerde ze. Dat leverde leuke en interessante werken op. Dat was ongeveer 20 jaar geleden. Op dat ogenblik werd de kunstmarkt overspoeld door dergelijk werk. Veel kunstenaars hadden immers de mogelijkheden van de toen nog vrij nieuwe digitale fotografie leren kennen. Ik bleef verder evolueren en schakelde via fotografie over naar schilderkunst. Wel bleef ik gefascineerd door die pixels. Die ging ik dan in mijn schilderijen weergeven. Ik schilderde allen maar kleine vierkantjes, als stempels. Daar bouwde ik, laag na lag, een schilderij mee op. Zo ontstonden de schilderijen van de dieren die ik ook beeldhouwde. Dat klopte, vond ik. Samen vormden ze een geheel. Maar gaandeweg ging ik steeds abstracter schilderen. Ik gebruik nu nog steeds het principe van die kleine vierkantjes. Maar ik maak er nu abstracte werken mee. De kleuren moeten voor zich spreken. En dat doen ze. Wie naar mijn schilderijen kijkt, kan er heerlijk in wegdromen. Ieder ziet er iets anders in. Dat is ook de bedoeling. Een abstract schilderij is geen harde waarheid. Het is vatbaar voor verbeelding. Iedereen kan er een eigen interpretatie en betekenis aan geven. | |||
=== ''' | === '''BEELDEN EN SCHILDERIJEN! BEWEGING EN KLEUR.''' === | ||
Mijn beelden zijn tot stand bekomen door het observeren van mijn omgeving, mijn omgeving is een bron van inspiratie. Mensen of dieren, karakters, beweging en de kleurenpracht van de natuur. Mijn beelden zijn zeer minimalistisch, geen enkele lijn te veel en toch een maximum aan vorm en beweging. Gestileerd, herleid tot het noodzakelijke, maar toch met een onderhuidse kracht. De beelden geven je het gevoel dat er iets gaat gebeuren. De paarden kunnen zich elk moment gaan omkeren en van je weglopen trots en sierlijk. Stieren die dreigen je aan te vallen, hun krachten gebundeld in hun rug, hoofd omlaag, hun gewicht gemobiliseerd tot actie. Telkens het punt trachten te bereiken tot actie. Mijn beelden zijn met de hand gevormd in klei, geglazuurd en gesigneerd. Ze zijn telkens uniek dus 1/1, de bronzen beelden zijn 8 genummerde exemplaren. | |||
Mijn schilderijen zijn het tegenovergestelde van mijn beelden. Bij het schilderen laat ik me leiden door kleur, de kleuren die ik zie in de seizoenen van de natuur. De winter koud en nkil wit, blauw en grijs, de lente frisgroen, en zacht. De zomer brengt de zon en felle kleuren in mijn schilderijen. De herfst bruin, zacht goudgeel en rood getemperd. In mijn schilderijen is vorm zoeken hopeloos omdat ik me enkel laat leiden door kleur. Kleur werkt rustgevend, weg agressie, droom en laat alles los. Dompelen je onder in een kleurenpracht van pixels, laat jezelf tot rust komen. De schilderijen zijn volledig opgebouwd in vierkantjes van ongeveer 1 cm, met duizenden zijn ze met olieverf laag na laag aangebracht, op oerdegelijk Vlaams linnen op zeer grote formaten. Zoals pixels in een foto wanneer je deze fel vergroot, zo zijn de pixels manueel in mijn schilderijen aangebracht. Pixelisme noem ik mijn manier van werken. | |||
Het is telkens weer een uitdaging op zo te werken, werken in een ritme, werken in cadans, vorm loslaten. Blijven drijven op kleur! Mijn schilderijen zijn het tegenovergestelde van mijn beelden, ze zijn de Yin en Yang van mijn leven. | |||
=== '''De | === '''AARDE, WATER, VUUR''' === | ||
Anita Fleerackers vormt haar keramiek altijd in unieke stukken. Zwarte aarde, chamotte of wit voor raku ... Na een proces van drogen of koken erg langzaam, zeer nauwkeurig, is elk werk koud geëmailleerd. De belangrijkste bron van inspiratie, liefde, passie, vaak door een van hun mooiste uitdrukkingen, dans en vooral de tango ''" wanneer lichaam en geest een zijn "''. In dezelfde vibratie creëert Anita vaak het thema van muziek en violen in het bijzonder. Deze kunstenaar brengt een geometrische compositie tot leven met lijnen en ritmische schokken in de elegantie van attitudes waar het leven zijn oase van rust vindt met een beetje aarde en heel veel kunst. | |||
(door J.L. Avril, Univers des Arts <ref>[http://www.univers-des-arts.com/]</ref> | |||
=== '''BEELDEN, PURE PASSIE''' === | |||
Anita Fleerackers vindt voor het eerst haar inspiratie om haar heen, maar er is een grote behoefte om de dingen in ons universum opnieuw in balans te brengen die ze als diep ... chaotisch ziet. Van aarde, water en vuur zijn zijn sculpturen momenten van geluk, liefde en vrede. ''"De aarde maakt deel uit van mijn leven!"'', Zegt ze. De dans en vooral de feeststemmingen: langoestende tango's en uitzinnige flamenco's. In deze lijn espaniole, kan de kunst van Anita de verschijning van de stier klaar om dui vechten, afwisselend, passeert de kracht van het hooghartige gebaar van een majestueuze schoonheid (Theme Toros). Nog een geweldig creatief vakgebied: muziek, jazz en vooral violen om de rode kleuren aan te steken. Rode en zwarte werveling hier in de vlucht van sterke gevoelens die emotie ontketenen tot de maalstroom van passies harmonieus gebeiteld. | |||
(door J.L. Avril, Univers des Arts <ref>[http://www.univers-des-arts.com/]</ref> | |||
== '''Externe link''' == | == '''Externe link''' == | ||
http://www.anitafleerackers.be | [http://www.anitafleerackers.be Persoonlijke website] | ||
{{Appendix}} | |||
{{DEFAULTSORT:Fleerackers, Anita}} | |||
[[:Categorie:Beeldhouwer]] | |||
[[:Categorie:Kunstschilder]] | |||
[[:Categorie:Keramiek]] | |||
Versie van 30 jun 2019 22:40
Anita Fleerackers (Tielen, 26 december 1959) is een Vlaamse beeldhouwer, schilder en keramist
Opleiding
Anita volgde haar opleiding aan de Academie voor Schone Kunsten in Turnhout (België), in het atelier keramiek onder leiding van Walter De Wolf en Gerda Steegmans. Omdat haar voorkeur uitging naar beeldende vormgeving, werkte zij ook in het atelier beeldhouwen onder leiding van Staf Colruyt en Walter Frans. Haar opleiding beeldhouwen heeft zij verder gezet aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen (België), atelier beeldende kunst, hogere graad, onder leiding van Maria Talaga.
Onderscheidingen.
- 1992: Eerste Prijs Davidsfonds, Lichtaart
- 1995: Prijs VRIKA, Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen
- 1998: Prijs Libr’Art, Libramont Salon d’Artiste
- 1998: Prix de Ville de Noisy le Grand, France
- 1999: Finaliste XIX Concurs Nacional DE Ceramica L’Alcora, Alcora España
Biografie
Anita Fleerackers laat zich graag inspireren door de natuur. Dat hoeven niet per se planten of dieren te zijn. Ook een gracieus dansend koppel vindt zij heel mooi. Anita probeert die bewegingen in haar beelden te krijgen. Je moet het ritme van de tango of de flamenco voor een stukje kunnen zien in het beeld, vindt ze. Dat is de betrachting. Voor de dieren die ze beeldhouwt, geldt hetzelfde: je moet de kracht van een stier kunnen aflezen in het beeld.
Citaat, uit Suiker, tekst Roel Sels,[1]
Daar is vakmanschap voor nodig. Waar heb je het vak geleerd? In academies. Eerst in de academie voor Schone Kunsten van Turnhout. Ik startte er in de afdelingkeramiek. Daar ontdekte ik de mogelijkheden van klei als basismateriaal. Met die bagage stapte ik over naar de afdeling beeldhouwen. We moesten toen klassieke beelden maken. Ik waagde me aan een bewerking van de ‘David’ van Michelangelo en de ‘Venus van Milo’. Bij een tentoonstelling van het Davidsfonds kreeg ik daar zelfs een eerste prijs voor. Mijn opleiding beeldhouwen heb ik vervolmaakt in de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen. Die jaren staan voor de rest van mijn leven in mijn geheugen gegrift. Het was alsof ik een godendom betrad. Ik liep samen het gebouw in en uit met kunstenaars die ik enorm bewonderde. We kregen les van een keiharde Poolse tante, die nauwelijks Nederlands sprak. Tijdens het lesgeven hield ze steeds een groot slagersmes in haar hand. Daarmee wees ze je aan of duidde ze op fouten in je beeld. Ik kan je garanderen: naar die lerares luister je wel. In tegenstelling tot velen hield ik het vol. Ik wilde bewijzen dat ik het kon. Ik bleef focussen en ging steeds meer op in mijn werk. Dat heeft uiteindelijk geloond. Ik kreeg er zelfs de prijs van de ‘VRIKA’ – Vrienden van de Koninklijke Academie – voor mijn hele oeuvre. Die bevestiging gaf mij zeer veel voldoening én zelfvertrouwen. En vooral ook moed om verder te doen, omdat je weet dat je goed bezig bent en op het juiste pad zit.
De schilderkunst heb je jezelf aangeleerd? Ja, wat het schilderen betreft, ben ik autodidact. Ik heb een hele evolutie doorgemaakt om te komen tot de abstracte schilderijen die ik nu maak. Ik legde me eerst toe op fotografie. Ik fotografeerde mijn beeldhouwwerken. Met die foto’s ging ik aan de slag. Ik vergrootte ze buiten proporties, ik kleurde en herkleurde ze en deformeerde ze. Dat leverde leuke en interessante werken op. Dat was ongeveer 20 jaar geleden. Op dat ogenblik werd de kunstmarkt overspoeld door dergelijk werk. Veel kunstenaars hadden immers de mogelijkheden van de toen nog vrij nieuwe digitale fotografie leren kennen. Ik bleef verder evolueren en schakelde via fotografie over naar schilderkunst. Wel bleef ik gefascineerd door die pixels. Die ging ik dan in mijn schilderijen weergeven. Ik schilderde allen maar kleine vierkantjes, als stempels. Daar bouwde ik, laag na lag, een schilderij mee op. Zo ontstonden de schilderijen van de dieren die ik ook beeldhouwde. Dat klopte, vond ik. Samen vormden ze een geheel. Maar gaandeweg ging ik steeds abstracter schilderen. Ik gebruik nu nog steeds het principe van die kleine vierkantjes. Maar ik maak er nu abstracte werken mee. De kleuren moeten voor zich spreken. En dat doen ze. Wie naar mijn schilderijen kijkt, kan er heerlijk in wegdromen. Ieder ziet er iets anders in. Dat is ook de bedoeling. Een abstract schilderij is geen harde waarheid. Het is vatbaar voor verbeelding. Iedereen kan er een eigen interpretatie en betekenis aan geven.
BEELDEN EN SCHILDERIJEN! BEWEGING EN KLEUR.
Mijn beelden zijn tot stand bekomen door het observeren van mijn omgeving, mijn omgeving is een bron van inspiratie. Mensen of dieren, karakters, beweging en de kleurenpracht van de natuur. Mijn beelden zijn zeer minimalistisch, geen enkele lijn te veel en toch een maximum aan vorm en beweging. Gestileerd, herleid tot het noodzakelijke, maar toch met een onderhuidse kracht. De beelden geven je het gevoel dat er iets gaat gebeuren. De paarden kunnen zich elk moment gaan omkeren en van je weglopen trots en sierlijk. Stieren die dreigen je aan te vallen, hun krachten gebundeld in hun rug, hoofd omlaag, hun gewicht gemobiliseerd tot actie. Telkens het punt trachten te bereiken tot actie. Mijn beelden zijn met de hand gevormd in klei, geglazuurd en gesigneerd. Ze zijn telkens uniek dus 1/1, de bronzen beelden zijn 8 genummerde exemplaren. Mijn schilderijen zijn het tegenovergestelde van mijn beelden. Bij het schilderen laat ik me leiden door kleur, de kleuren die ik zie in de seizoenen van de natuur. De winter koud en nkil wit, blauw en grijs, de lente frisgroen, en zacht. De zomer brengt de zon en felle kleuren in mijn schilderijen. De herfst bruin, zacht goudgeel en rood getemperd. In mijn schilderijen is vorm zoeken hopeloos omdat ik me enkel laat leiden door kleur. Kleur werkt rustgevend, weg agressie, droom en laat alles los. Dompelen je onder in een kleurenpracht van pixels, laat jezelf tot rust komen. De schilderijen zijn volledig opgebouwd in vierkantjes van ongeveer 1 cm, met duizenden zijn ze met olieverf laag na laag aangebracht, op oerdegelijk Vlaams linnen op zeer grote formaten. Zoals pixels in een foto wanneer je deze fel vergroot, zo zijn de pixels manueel in mijn schilderijen aangebracht. Pixelisme noem ik mijn manier van werken. Het is telkens weer een uitdaging op zo te werken, werken in een ritme, werken in cadans, vorm loslaten. Blijven drijven op kleur! Mijn schilderijen zijn het tegenovergestelde van mijn beelden, ze zijn de Yin en Yang van mijn leven.
AARDE, WATER, VUUR
Anita Fleerackers vormt haar keramiek altijd in unieke stukken. Zwarte aarde, chamotte of wit voor raku ... Na een proces van drogen of koken erg langzaam, zeer nauwkeurig, is elk werk koud geëmailleerd. De belangrijkste bron van inspiratie, liefde, passie, vaak door een van hun mooiste uitdrukkingen, dans en vooral de tango " wanneer lichaam en geest een zijn ". In dezelfde vibratie creëert Anita vaak het thema van muziek en violen in het bijzonder. Deze kunstenaar brengt een geometrische compositie tot leven met lijnen en ritmische schokken in de elegantie van attitudes waar het leven zijn oase van rust vindt met een beetje aarde en heel veel kunst. (door J.L. Avril, Univers des Arts [2]
BEELDEN, PURE PASSIE
Anita Fleerackers vindt voor het eerst haar inspiratie om haar heen, maar er is een grote behoefte om de dingen in ons universum opnieuw in balans te brengen die ze als diep ... chaotisch ziet. Van aarde, water en vuur zijn zijn sculpturen momenten van geluk, liefde en vrede. "De aarde maakt deel uit van mijn leven!", Zegt ze. De dans en vooral de feeststemmingen: langoestende tango's en uitzinnige flamenco's. In deze lijn espaniole, kan de kunst van Anita de verschijning van de stier klaar om dui vechten, afwisselend, passeert de kracht van het hooghartige gebaar van een majestueuze schoonheid (Theme Toros). Nog een geweldig creatief vakgebied: muziek, jazz en vooral violen om de rode kleuren aan te steken. Rode en zwarte werveling hier in de vlucht van sterke gevoelens die emotie ontketenen tot de maalstroom van passies harmonieus gebeiteld. (door J.L. Avril, Univers des Arts [3]
Externe link
| Bronnen, noten en/of referenties
|
Categorie:Beeldhouwer
Categorie:Kunstschilder
Categorie:Keramiek