Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Marcel Douwe Dekker: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
(+ Categorie:Wikipediapersoon + vermelding van redacteur en moderator terug (er bestaat hier een fundamenteel onderscheid))
Regel 24: Regel 24:
In de jaren negentig ontwierp Dekker grotere en kleinere [[interieurobject]]en opgebouwd uit lettervormen, en objecten met [[dier]]lijke vormen en [[plant]]aardige vormen. Zijn werk is in alle windstreken gepresenteerd en gepubliceerd,<ref name="WIND 1995">Red. Ëxhibition Kortrijk," ''WIND: World Interior Design.'' 29, winter 1995. p. 74-75.</ref> en er zijn wereldwijd ruim zes duizend van zijn werken verkocht. Het bekendste werk is zijn spinlampje,<ref>Johannes Nieyer et all. ''Het meubelboek: Nederlands meubelontwerp 1986-1996.'' Den Haag: Stichting SOFA. ISBN 9090101519. 1996. p. 152.</ref> die is geprezen om het “geestige en inventieve gebruik van industrieel vervaardigde materialen,”<ref name="T 1994">Red. "Jonge ontwerpers verliezen zich te veel in leuke vondsten," ''Trouw,'' 3 september 1994. Geraadpleegd op [https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ABCDDD:010826181:mpeg21:a0805 Delpher] op 06-05-2018.</ref> Die interieurontwerpen waren een uitvloeisel van zijn conceptueel [[onderzoek]]ingen, en zijn zelf weer deel geworden van verdere artistieke uitingen.   
In de jaren negentig ontwierp Dekker grotere en kleinere [[interieurobject]]en opgebouwd uit lettervormen, en objecten met [[dier]]lijke vormen en [[plant]]aardige vormen. Zijn werk is in alle windstreken gepresenteerd en gepubliceerd,<ref name="WIND 1995">Red. Ëxhibition Kortrijk," ''WIND: World Interior Design.'' 29, winter 1995. p. 74-75.</ref> en er zijn wereldwijd ruim zes duizend van zijn werken verkocht. Het bekendste werk is zijn spinlampje,<ref>Johannes Nieyer et all. ''Het meubelboek: Nederlands meubelontwerp 1986-1996.'' Den Haag: Stichting SOFA. ISBN 9090101519. 1996. p. 152.</ref> die is geprezen om het “geestige en inventieve gebruik van industrieel vervaardigde materialen,”<ref name="T 1994">Red. "Jonge ontwerpers verliezen zich te veel in leuke vondsten," ''Trouw,'' 3 september 1994. Geraadpleegd op [https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ABCDDD:010826181:mpeg21:a0805 Delpher] op 06-05-2018.</ref> Die interieurontwerpen waren een uitvloeisel van zijn conceptueel [[onderzoek]]ingen, en zijn zelf weer deel geworden van verdere artistieke uitingen.   


In het nieuwe millennium heeft Dekker zijn kunst en designproductie gestaakt om zich volledig te richten op visie-ontwikkeling. Na een vergeefse poging zijn visies tot een samenhangende [[theorie]] te bundelen, begon hij in 2004 bij [[Wikipedia]] te schrijven over de beginselen daarvan. Hij is daar als gebruiker Mdd actief als schrijver, en schrijft onder andere over [[organisatieleer]], [[filosofie van de geest]], [[methodologie]], [[modelvorming]] en [[systeemdenken]]. Volgens Dekker boterde het niet altijd op Wikipedia.<ref>Mark Schaevers. "De oorlog op Wikipedia: bericht uit de loopgraven" ''HUMO'', 27 Maart 2012. p. 34-39.</ref>
In het nieuwe millennium heeft Dekker zijn kunst en designproductie gestaakt om zich volledig te richten op visie-ontwikkeling. Na een vergeefse poging zijn visies tot een samenhangende [[theorie]] te bundelen, begon hij in 2004 bij [[Wikipedia]] te schrijven over de beginselen daarvan. Hij is daar als gebruiker Mdd actief als schrijver, redacteur en moderator, en schrijft onder andere over [[organisatieleer]], [[filosofie van de geest]], [[methodologie]], [[modelvorming]] en [[systeemdenken]]. Volgens Dekker boterde het niet altijd op Wikipedia.<ref>Mark Schaevers. "De oorlog op Wikipedia: bericht uit de loopgraven" ''HUMO'', 27 Maart 2012. p. 34-39.</ref>


== Levensloop ==  
== Levensloop ==  
Regel 137: Regel 137:


{{DEFAULTSORT:Douwe Dekker, Marcel}}
{{DEFAULTSORT:Douwe Dekker, Marcel}}
[[Categorie: Nederlands kunstenaar]]
[[Categorie:Nederlands kunstenaar]]
[[Categorie: Nederlands ontwerper]]
[[Categorie:Nederlands ontwerper]]
[[Categorie: Geboren in Delft]]
[[Categorie:Wikipediapersoon]]
[[Categorie: Geboren in 1964]]
[[Categorie:Geboren in Delft]]
[[Categorie: Geboren op 3 december]]
[[Categorie:Geboren in 1964]]
[[Categorie:Geboren op 3 december]]

Versie van 2 sep 2018 16:22

Marcel Douwe Dekker
Marcel Douwe Dekker in 2007
Marcel Douwe Dekker in 2007
Persoonsgegevens
Pseudoniem Mdd
Geboren 3 december 1964 te Delft
Nationaliteit Nederlands
Beroep(en) Conceptueel kunstenaar, onderzoeker, vormgever, schrijver.
Oriënterende gegevens
Jaren actief Vanaf 1985
Stijl(en) Droog Design
Bekende werken KAST kast; Spinlampje
Website
rel=nofollow

Marcel Douwe Dekker (Delft, 3 december 1964) is een Nederlands ingenieur, kunstenaar, vormgever en schrijver. Als kunstenaar is hij actief geweest als conceptueel kunstenaar, fotograaf, tekenaar, grafisch ontwerper, beeldhouwer, installatiekunstenaar, en performancekunstenaar. Tegenwoordig werkt hij vooral als onderzoeker, schrijver en redacteur.[1]

In de jaren negentig ontwierp Dekker grotere en kleinere interieurobjecten opgebouwd uit lettervormen, en objecten met dierlijke vormen en plantaardige vormen. Zijn werk is in alle windstreken gepresenteerd en gepubliceerd,[2] en er zijn wereldwijd ruim zes duizend van zijn werken verkocht. Het bekendste werk is zijn spinlampje,[3] die is geprezen om het “geestige en inventieve gebruik van industrieel vervaardigde materialen,”[4] Die interieurontwerpen waren een uitvloeisel van zijn conceptueel onderzoekingen, en zijn zelf weer deel geworden van verdere artistieke uitingen.

In het nieuwe millennium heeft Dekker zijn kunst en designproductie gestaakt om zich volledig te richten op visie-ontwikkeling. Na een vergeefse poging zijn visies tot een samenhangende theorie te bundelen, begon hij in 2004 bij Wikipedia te schrijven over de beginselen daarvan. Hij is daar als gebruiker Mdd actief als schrijver, redacteur en moderator, en schrijft onder andere over organisatieleer, filosofie van de geest, methodologie, modelvorming en systeemdenken. Volgens Dekker boterde het niet altijd op Wikipedia.[5]

Levensloop

Jeugd en opleiding

Dekker is geboren in Delft, en groeide op in Heemskerk. Na twee jaar HTS Alkmaar, begon hij in 1984 met de studie werktuigbouwkunde aan de Technische Universiteit Delft. Hij studeerde hier in 1991 af onder Professor Jan in 't Veld in een bedrijfskundige richting op een project bij Fokker Bedrijf Ypenburg.

In zijn studententijd was Dekker actief lid van de studentenvereniging D.S.V. Sint Jansbrug, succesvol roeier[6] en coach[7] in de roeivereniging D.S.R. Proteus-Eretes, en was voorzitter van het studiedispuut Pandora.[8] Hij was een jaar studentenassistent materiaalkunde, en daarna anderhalf jaar assistent van Professor Pierre Malotaux van bedrijfskunde.

In zijn tweede jaar in Delft was Dekker begonnen te fotograferen en schrijven, en volgde een cursus documentairefotografie. In zijn derde jaar verhuisde hij naar Rotterdam en was korte tijd actief als fotograaf bij Diergaarde Blijdorp en bij het Humanistisch Verbond. Later werd hij actief bij Amnesty International.

Vanaf zijn studietijd kwam Dekker door uiteenlopende relaties in contact met vele facetten van de kunst en cultuur. Net in Rotterdam in 1987 wilde hij zelf al eens fotograaf worden, en halverwege zijn afstuderen in 1990 besloot hij kunstenaar te worden. Na zijn afstuderen studeerde hij nog een jaar autonome kunst aan de Academie voor Beeldende Kunst te Rotterdam.

Eerste carrièrestappen

In 1992 startte Dekker zijn eerste eigen bedrijf Marcello voor kunst en vormgeving. Hij was daarnaast actief als fotograaf, schrijver, grafisch ontwerper, timmerman en expositiebouwer, en was een blauwe maandag hoofd technische dienst in de Kunsthal Rotterdam.

In 1994 brak hij door met zijn designproducten, ontving hij een eervolle vermelding bij de Nederlandse meubelprijs,[9][10][4] en kwam ook internationaal in de belangstelling.[11] Daarnaast presenteerde hij in die periode verschillende installaties,[12] en realiseerde en droeg bij aan enkele performances.[13]

In 1997 startte Dekker het bedrijf MDD voor de idee-ontwikkeling voor de kunst, vormgeving, wetenschap en organisatie. In het nieuwe millennium heeft hij al zijn kunst en designproductie gestaakt om zich volledig te richten op visie-ontwikkeling. In dit kader startte hij als schrijver en redacteur bij Wikipedia.

Werk

Dekker stelt als conceptueel kunstenaar te werken over de grenzen van de kunst, vormgeving, wetenschap en organisatie aan, wat hij noemt, een "samenhangende visie op de wetenschap en maatschappij en het menselijk denken en doen."[14] Sinds zijn studietijd werkt hij door aan eigen onderzoek en ontwikkeling, die hij op uiteenlopende fronten heeft gepresenteerd.

De bindende factor in zijn werk is, volgens eigen zeggen, het zoeken naar verbondenheid en zingeving. Terwijl ieder mens dit voor zichzelf moeten invullen, is een elementair gemeenschappelijk besef hieromtrent essentieel voor een duurzame mens- en natuurwaardige samenleving. Kunst en wetenschap bieden de basis voor een creatieve en rationele beeldvorming en beleving daarop, en daar wil hij zijn steentje bijdragen.

Opzet van multimedia

In zijn vroege werk in de jaren 90 heeft Dekker getracht een multimedia kunstbedrijf van de grond te krijgen. In zijn studietijd in 1985 en 1990 had hij al stappen ondernomen in die richting. Vervreemd van de werktuigbouwkunde en het reguliere studentenleven, ondervond hij in de documentaire fotografie een medium om in direct contact te komen met de wereld. Over een andere boeg schreef hij zijn eerste korte verhalen met eenzelfde intentie. Daar wilde hij in 1985 mee aan de slag, maar verder dan Diergaarde Blijdorp kwam hij niet.

Systeemdenken over de maatschappij, 2007.

Dekker hervond zijn interesse in de wetenschap door de belofte in de systeemdenken, dat deze een samenhangende wereldbeeld en mensbeeld te bieden had. Terwijl de studie de bouwstenen aanreikte, trachtte hij deze in zijn studie en werk tevergeefs in elkaar te passen. Net als de fotografie liep hij met deze gedachte-experimenten zwaar tegen zijn grenzen op. Toch bleef hij geloven, dat kunst en wetenschap het eigen leven kunnen verrijken. Om de impasse te doorbreken en dit te bewerkstelligen, meende hij halfweg zijn afstuderen in de zomer 1990 zijn leven tot kunst te kunnen verheffen.

Kort gezegd was zijn eigen leven geworden tot object van zijn werk. In dit kader ging hij ook beeldhouwen met de materialen uit zijn directe omgeving. Een uit een verbouwing overgebleven koperen pijp, die al tijden door de ruimte was gedrappeerd, werkte hij op tot een eerste zonnebloemlamp.[15] Van een chromen staande asbak jaren 60/70 verving hij het frame door acht spaken aan de onderzijde, waarmee zijn eerste spinasbak ontstond.[16] Zijn fascinatie voor grafische vormgeving kwam ook weer boven met ontwerp van posters,[17] en met enige performances wilde hij dat alles aan de man brengen.[18]Het was een schot voor de boeg, maar legde wel de basis voor zijn verdere werk.

Zijn eerste jaren in de kunst werkte Dekker in diverse media van schrijven, grafische vormgeving en fotografie tot ruimtelijk werk met beeldhouwen uitgewerkt tot interieurobjecten tot installaties en lezingen toe. Het ruimtelijk werk varieerde verder in thematiek van letterontwerpen tot bloemvormen en diervormen. Hij realiseerde voor diverse partijen foto's en fotoseries, publiceerde een eerste nummer van een eigen literair tijdschrift,[19] exposeerde zijn artistieke designobjecten van Rotterdam tot Galerie K.I.S. in Amsterdam, was expositiebouwer in de Kunsthal Rotterdam, en presenteerde zich als maquettebouwer. Dit alles kwam echter niet echt van de grond.

De idee-ontwikkeling voorop

Kastontwerp met de letters K, A, S en T, 1992.
Installatie in de Haagse Kunstkring met KAST kast, SOFA kast, TAFEL tafel e.d., 1994

In het jaar aan de kunstacademie had Dekker geleerd zijn ingeslagen weg van idee-ontwikkeling te cultiveren. Aan de TU Delft werd juist geleerd om langs de weg van reductie en eliminatie tot de beste oplossing te komen. Aan de kunstacademie leerde Kees Verschuren hem daarentegen, dat je langs een proces van conceptontwikkeling voortdurend de kwaliteit van een concept kan verbeteren. Deze iteratieve werkwijze was op zijn lijf geschreven.

Zo culmuleerde in zijn eerste jaren de idee-ontwikkeling van lettermeubels tot een virtueel interieur, die hij in 1994 eerst in het Hilton Rotterdam en bij Boekhandel Donner in de etalage, en later in de Haagse Kunstkring presenteerde (zie afbeelding).[20] De recensie van de kunstredacteur van de Haagse Courant was echter niet mals:

„:..Het resultaat is een onderhoudende maar wat warhoofdige uitstalling met een hoog toonzaal-gehalte. Inderdaad zijn in het werk van de drie exposanten op verschillende wijze gedichten, letters of teksten verwerkt, maar dan wel telkens zonder dat de noodzaak daarvan zichtbaar wordt. Zo is er Marcel Douwe Dekker. Hij heeft een meubelsysteem ontworpen, dat letterlijk uit letters bestaat. Lettervormige meubelelementen kunnen tot woorden aaneengeschakeld worden bijvoorbeeld een kast, gemaakt van de letters K-A-S-T, of een zithoekje samengesteld uit de letters C-H-A-I-R... Het probleem van al het werk op deze tentoonstelling is de hinderlijke discrepantie die er bestaat tussen de overwegend goede ruimtelijke kwaliteiten en de veelal flauwe obligate wijze waarop met taal is omgegaan. Letterkundig weet geen van de ontwerpers te ontsnappen aan het kunstmatige of fantasieloze. Marcel Douwe Dekker maakt het zich met zijn lettermeubels wel heel erg makkelijk...[21]”

Deze kritiek stond in dit tijd niet op zichzelf. Jaap Huisman had eerder dat jaar in De Volkskrant over het nieuwe Nederlands design al eens beweerd, dat "Nederlands ontwerp leidt tot manische depressie."[22] Het werk liet de kunstcriticus kennelijk niet onberoerd, en gaf daarmee de publieke opinie iets om over te denken. Dit was alles bij elkaar toch niet onverdienstelijk. De idee-ontwikkeling had hier na materialisatie zijn weg gevonden naar de collectieve beleving.

Werken aan samenwerking

Met zijn leven als kiem van zijn artistieke werk, werd ook zijn samenwerking bron van onderzoek en ontwikkeling. Terwijl in de studie bedrijfskunde hiertoe allerlei kaders waren aangereikt, ging Dekker daar in de praktijk vroeg of laat telkens weer de mist in. Dit weerhield hem er niet van in de keuken van de kunst- en cultuurwereld te blijven neuzen. Deze fascinatie is gebleven en is ook de motor achter de lange reeks biografische artikelen, waar hij op Wikipedia aan gewerkt heeft.

Om een professionele basis voor zijn werk te leggen had Dekker in 1992 een bedrijf voor kunst en vormgeving opgezet, en schreef zich in bij de Kamer van Koophandel. Daarnaast wilde hij zich inschrijven bij het Centrum Beeldende Kunst CBK om aan te sluiten bij de vele artistieke initiatieven, maar dat kon niet. Kunstenaars mochten zich niet inschrijven bij de Kamer van Koophandel, en mensen zonder afgeronde kunstopleiding moesten bij het CBK eerst door de selectiecommissie.

Wat niet hielp was, dat de opzet van Dekker's multimedia opzet ieders bevattingsvermogen te boven ging, en niet viel uit te leggen. Het Centrum Beeldende Kunst hield de deur stijf gesloten, want dat was toch geen kunst. In een omtrekkende beweging liften Dekker mee in de opkomende Dutch Design beweging, en kwam terecht in het reguliere mondiale distributie van design.

Werken aan een samenhangend wereldbeeld

Het waren zijn kleinere lichtobjecten, die in 1994 voor Dekker een artistieke doorbraak bewerkstelligen. Datzelfde jaar nog werd hem echter duidelijk dat zijn artistieke ambitie door de markt werd uitgekleed. Het gewenste multimedia kunstbedrijf was geworden tot een multimedia vormgevingsbedrijf, wat hem deed besluiten zijn zinnen te verzetten. Net als in zijn studietijd meende hij weer dat het hem aan overzicht en vooruitzicht ontbrak, en meende hij weer een poging te moeten wagen een onderliggend wereldbeeld te bemachtigen.

Exposities, een selectie

Vormgeving productpresentatie en exposities, een selectie
  • 1992-1994: Productpresentatie bij Fabricatie woonwinkel, Rotterdam.[23]
  • 1992-2000: Productpresentaties bij Galerie K.I.S. in Amsterdam[24]
  • 1993: Rotterdams Design, Museum Hillesluis, Rotterdam.[25][26][27]
  • 1994: Casa Europea I, Bouwcentrum Antwerpen, Belgie.[22][28]
  • 1994-96: Beurspresentaties met Unica & Replica in RAI Amsterdam, Jaarbeurs Utrecht, Interieur Kortrijk,[2] etc.[29]
  • 1995-99: Beurspresentatie met SKK Lightning, Londen in Frankfurt, Parijs, San Francisco, Seoel, etc.
  • 1994-03: Productpresentaties bij Galerie ECCE in Rotterdam[30][31]
Kunstpresentaties, een selectie
  • 1993: Allemaal in PAK. Passerelstraat Ateliercollectief.[32]
  • 1993. Superkunstmarkt bij Donner. Boekhandel Donner in Rotterdam.[33]
  • 1994. Marcel Douwe Dekker: Meubels en objecten, Galerie 2*2, Delfshaven.[34]
  • 1994: Tien hotelkamers. Rotterdam Hilton in Rotterdam[35]
  • 1994: Leesbare Meubels, Haagse Kunstkring in Den Haag[20][21]
  • 1994: Multiple Choice, Centrum Beeldende Kunst, Rotterdam.[36]
  • 1995: Multimedia Building performance op Erolife, Jaarbeurs Utrecht[37]
  • 1996: Kunst Drive-in, met Ron Blom, Suikerloods Rotterdam[38][39]
  • 1996: Shark Art Gallery, Shop Art expositie, Nieuwe Binnenweg Rotterdam[40]
  • 1999: Expositie terugblik, Centrale bibliotheek Rotterdam[41]
  • 1999: De Salon, hedendaagse Rotterdamse en Groninger Kunst, Kunsthal Rotterdam[42]
  • 2014: Expositie VORMen TAAL, Yksi Expo in Eindhoven[43]

Publicaties

Publicaties in eigen beheer, een selectie[44]
  • Informatie management, scriptie TU Delft 1989.
  • Just In Time productie ondersteuning, afstudeeronderzoek TU Delft 1990-91
  • Momenten, langs lijnen van geleidelijkheid: fotografie 1986-91, april 1991.
  • Teneno, verhalen en schetsen voor als het uitkomt/ Literair tijdschrift, augustus 1992.
  • Marcello Ondernemingsplan 1993-96, Rotterdam juni 1993.
  • Live and let Live, beeldend jaarverslag over 1997, Rotterdam Review mei 1998.
  • Denken over kunst, beeldverslag van een workshop, december 1998.
Catalogi, een selectie
  • Peter Hofland e.a. (red.). Rotterdams Design: 28 november 1993 t/m 9 januari 1994. Rotterdam: Museum Hillesluis, 1993.
  • Toon Lauwen. Casa Europea 1, Special van Design, Tijdschrift voor vormgeving, 7e jaargang nr. 4, (januari) 1994..
  • Vleugels, Marc. Leesbare meubels : meubels geïnspireerd op letters, taal en poëzie, 10 dec 1994 - 4 jan 1995. Haagse Kunstkring, 1994.
  • Rini Biemans. Terugblik: Rotterdamse kunstdagen 1999: tentoonstelling 9 juli t/m 31 augustus. Centrale Bibliotheek Rotterdam. 1999

Externe links

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

  1. º "Producten," Mdd website, 2007-10. Bezien 06-05-2018
  2. ↑ 2,0 2,1 Red. Ëxhibition Kortrijk," WIND: World Interior Design. 29, winter 1995. p. 74-75.
  3. º Johannes Nieyer et all. Het meubelboek: Nederlands meubelontwerp 1986-1996. Den Haag: Stichting SOFA. ISBN 9090101519. 1996. p. 152.
  4. ↑ 4,0 4,1 Red. "Jonge ontwerpers verliezen zich te veel in leuke vondsten," Trouw, 3 september 1994. Geraadpleegd op Delpher op 06-05-2018.
  5. º Mark Schaevers. "De oorlog op Wikipedia: bericht uit de loopgraven" HUMO, 27 Maart 2012. p. 34-39.
  6. º Boek: Records roeien op de Bosbaan, ca. 1990. Vermeld competitieroeier heren baanrecord op 250 m. door PE 42 in 1985.
  7. º Boek Nederlands competitieroeier vrouwen 1985-86 vermeld PE vrouwen-vier als kampioen.
  8. º "Geschiedenis Dispuut Pandora, Dispuut Transportkunde Pandora." Transportkunde.nl. Bezien 6 mei 2018.
  9. º Nederlandse Meubelprijzen, 1994. Jury rapport, 1994.
  10. º Els Palmkoeck. "Meubels in de Prijzen." Telegraaf: de Woonkrant. 31 augustus 1994. p. T.27.
  11. º "Marktontwikkeling." MDD Website. 2008. Bezien 1 mei 2018.
  12. º "Mdd Installaties,"MDD Website. 2008. Bezien 1 mei 2018.
  13. º "Mdd performances," MDD Website. 2008. Bezien 2 mei 2018.
  14. º "MDD Homepage." MDD Website. 2007-10. Bezien 4 mei 2018.
  15. º Album "Flower light 1991 to 1994," op Flickr. Bezien 5 mei 2018.
  16. º "Spiders, 1990 to 1999," op Flickr. Bezien 5 mei 2018.
  17. º "Mdd Graphic Design," op Flickr. Bezien 5 mei 2018.
  18. º Rotterdam 1990," op Flickr. Bezien 5 mei 2018. Chronologisch oevrzicht van artistieke uitspatting met ertussen enkele performances.
  19. º "Teneno Magazine, Aug 1992," op Flickr. Bezien 5 mei 2018.
  20. ↑ 20,0 20,1 Red. "LITERATUUR". NRC Handelsblad. 15-12-1994. Geraadpleegd op Delpher op 06-05-2018.
  21. ↑ 21,0 21,1 OS. "Letterlijk." Haagse Courant. 23.12.1994.
  22. ↑ 22,0 22,1 Jaap Huisman (1994) " Nederlands ontwerp leidt tot manische depressie". In: De Volkskrant, begin maart 1993.
  23. º Red. "Rotterdam, daar komen de leukste meubels vandaan." Viva, nr. 38. 10 sept. 1992. p. Wonen, Vitrine.
  24. º "Eigen presentatie in Rotterdam 1992-99," MDD Website. 2008. Bezien 1 mei 2018.
  25. º Red. "Rotterdams Design in museum Hillesluis." Maasstad. 25.11.1993.
  26. º Red. "Design in Hillesluis." Rotterdams Dagblad.'6 december 1993.
  27. º Red. "Design-expositie in Hillesluis." Het Zuiden. 25 november 1993.
  28. º "K.I.M. Artful facilities Rotterdam." in: Design: Tijdschrift voor vormgeving, 7e jaargang nr.4, (januari) 1994. p. 14.
  29. º Anj Sparidaans. "Unica & Replica bemiddeld: Kunst kopen via makelaar. Eindhovens Dagblad. 14 januari 1995 p. 57.
  30. º Flora Stiemer. "Het is nu eenmaal je hobby." Algemeen Dagblad. 1 september 1995.
  31. º Red. "Nieuw design bij ECCE." Rotterdams Dagblad, 27 februari 1999. p. 49
  32. º "L.N. "Een zwanenzang," Hokken Periodiek, nummer 3 juni t/m september 1993. p. 4
  33. º Red. "Superkunstmarkt bij Donner." Havenloods, 18.11.1993.
  34. º Monica Moonen. "Mooie dingen." NRC Handelsblad. 12 januari 1995.
  35. º Evelien Baks. "Tien hotelkamers met 26 kunstenaars: Grote overzichtstentoonstelling van Unica & Replica in Rotterdam Hilton," in Rotterdams Dagblad. 14 mei 1994. p. 27
  36. º Red. "Multiple Choice: Werk in oplage: 27 november tot en met 31 december." CBK Krant. 11.94, 1994. p. 2
  37. º "Multimedia Building: Experiments to develop new forms of cooperation in the art & design world of Rotterdam, 1995," at flickr.com, Bezien 1 mei 2018.
  38. º Canis Zijlmans, "Eerste drive-in tentoonstelling: 'Kunst is een bult op je voorhoofd.' Rotterdams Dagblad. juli 2016
  39. º "Eerste drive-in-museum voor automobilisten," Volkskrant. 29 juli 1996.
  40. º Red. "Shop art: De grootste galerie van Nederland," in Havenloods, 22 augustus 1996.
  41. º Rini Biemans. Rotterdamse Kunstdagen 1999: tentoonstelling 9 juli-31 augustus. Centrale bibliotheek Rotterdam, 1999, Catalogus, 1999.
  42. º Red. De Salon maakt de Kunsthal tuin in volle bloei." Rotterdams dagblad, Augustus 1999.
  43. º "Bijzondere tentoonstelling bij Yksi Expo VORMenTAAL dyslexie en design, op uitgeverijgelderland.nl. Bezien 1 mei 2018.
  44. º "Boekwerken," MDD Website. 2008. Bezien 6 mei 2018.
rel=nofollow
rel=nofollow
Overgenomen van "https://nl.wikisage.org/w/index.php?title=Marcel_Douwe_Dekker&oldid=262007"