Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Emile Boufflette: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Emile Boufflette''' ([[Hoei]], [[27 april]] [[1912]] – [[Mittelbau-Dora]], [[14 februari]] [[1945]])<ref>[https://web.archive.org/web/20160223121546/http://www.bel-memorial.org/names_on_memorials/display_names_on_mon.php?MON_ID=1653 Plaques en hommage aux prêtres victimes de 1940-1945 dans la Cathédrale Saint Paul, Liège (Luik)]</ref> was [[vicaris]] in [[Luik (stad)|Luik]] en een lid van het [[Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog]]. | '''Emile Boufflette''' ([[Hoei]], [[27 april]] [[1912]] – [[Mittelbau-Dora]], [[14 februari]] [[1945]])<ref>[https://web.archive.org/web/20160223121546/http://www.bel-memorial.org/names_on_memorials/display_names_on_mon.php?MON_ID=1653 Plaques en hommage aux prêtres victimes de 1940-1945 dans la Cathédrale Saint Paul, Liège (Luik)]</ref> was [[vicaris]] in [[Luik (stad)|Luik]] en een lid van het [[Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog]]. | ||
In 1940 was | In 1940 was Boufflette [[aalmoezenier]] tijdens de [[Achttiendaagse Veldtocht]] en werd hij [[krijgsgevangene]]. Hij kon ontsnappen uit de gevangenis door zijn priesterkledij terug aan te doen en zich voor te doen als een priester die de gevangen bezocht. Terug in Luik werd hij actief in het verzet.<ref>[https://openaccess.leidenuniv.nl/bitstream/handle/1887/13806/004PROEFSCHRIFT%2BHoofdstukken.pdf?sequence=9 Maastricht en Luik bezet. Een comparatief onderzoek naar vijf aspecten van de Duitse bezetting van Maastricht en Luik tijdens de Tweede Wereldoorlog], Paulus Matheus Marie Antoine Bronzwaer. Proefschrift ter verkrijging van de graad van Doctor aan de Universiteit Leiden op gezag van Rector Magnificus prof. mr. P.F. van der Heijden, volgens besluit van het College voor Promoties te verdedigen op dinsdag 19 mei 2009 klokke 15.00 uur</ref> | ||
Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] hielp Boufflette, samen met onder meer [[bisschop]] [[Louis-Joseph Kerkhofs]], verschillende [[Joden]] en neergeschoten [[Geallieerden (Tweede Wereldoorlog)|geallieerde]] piloten om [[Onderduiken (Tweede Wereldoorlog)|onder te duiken]]. Ze werden onder meer tijdelijk ondergebracht bij zijn ouders Louis en Maria. | Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] hielp Boufflette, samen met onder meer [[bisschop]] [[Louis-Joseph Kerkhofs]], verschillende [[Joden]] en neergeschoten [[Geallieerden (Tweede Wereldoorlog)|geallieerde]] piloten om [[Onderduiken (Tweede Wereldoorlog)|onder te duiken]]. Ze werden onder meer tijdelijk ondergebracht bij zijn ouders Louis en Maria. | ||
Huidige versie van 28 jul 2020 om 02:56
Emile Boufflette (Hoei, 27 april 1912 – Mittelbau-Dora, 14 februari 1945)[1] was vicaris in Luik en een lid van het Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog.
In 1940 was Boufflette aalmoezenier tijdens de Achttiendaagse Veldtocht en werd hij krijgsgevangene. Hij kon ontsnappen uit de gevangenis door zijn priesterkledij terug aan te doen en zich voor te doen als een priester die de gevangen bezocht. Terug in Luik werd hij actief in het verzet.[2]
Tijdens de Tweede Wereldoorlog hielp Boufflette, samen met onder meer bisschop Louis-Joseph Kerkhofs, verschillende Joden en neergeschoten geallieerde piloten om onder te duiken. Ze werden onder meer tijdelijk ondergebracht bij zijn ouders Louis en Maria.
Boufflette was actief in het Comité de Défense des Juifs[3], een organisatie die in 1942 werd opgericht door de Joodse communist Hertz Jospa en zijn vrouw Have Groisman. Via het netwerk werden zo'n 5000 kinderen onderbracht in pleeggezinnen, waarvan zo'n 3000 kinderen de oorlog overleefden. Bouflette zelf zou betrokken geweest zijn bij de plaatsing van honderden kinderen.
In 1943 werd een van de priesters in Boufflettes netwerk gearresteerd, waarna hij onderdook, maar op verzoek van het verzet keerde hij terug naar Luik. Boufflette werd op 4 december 1943 zelf gearresteerd door de Duitsers en gedeporteerd naar het concentratiekamp van Strzelce Opolskie, waar hij papieren tapijten moest maken.[4] Op het einde van de oorlog werd hij, omdat de geallieerden oprukten, verhuisd naar Mittelbau-Dora waar hij op 14 februari 1945 overleed.
In tegenstelling tot veel andere geestelijken, trachtte Boufflette de Joden die hij hielp te bekeren tot het katholicisme, zelfs in het concentratiekamp, waar hij verschillende Joden zou hebben gedoopt.[5]
Op 28 mei 1978 verleende het Yad Vashem Emile Boufflette en zijn ouders de titel Rechtvaardige onder de Volkeren.[6]
Bronnen, noten en/of referenties
|