Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Jeanne Hoekmans: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Nieuwe pagina aangemaakt met ''''Jeanne Hoekmans''', ook gekend als tante Jeanne, was een uit Sint-Jans-Molenbeek afkomstige Belgische verpleegster die op het einde van de Twee...')
 
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
'''Jeanne Hoekmans''', ook gekend als tante Jeanne, was een uit [[Sint-Jans-Molenbeek]] afkomstige [[België|Belgische]] verpleegster die op het einde van de [[Tweede Wereldoorlog]] na de bevrijding van België, berucht wekmans zelf tot 3,5 jaar cel veroordeeld wegens collaboratie.<ref>[http://www.bekijkdewereld.nl/news/114/72/Fort-Breendonk.php Fort Breendonk]</ref><ref>[https://www.journalbelgianhistory.be/nl/system/files/article_pdf/002_VanLoon.pdf De geschorene en de scheerder. De vrouw in de straatrepressie na de Tweede Wereldoorlog], Carolien Van Loon, Bijdragen tot de Eigentijdse Geschiedenis - nr 19 - 2008, pp.</ref>
'''Jeanne Hoekmans''', ook gekend als tante Jeanne, was een uit [[Sint-Jans-Molenbeek]] afkomstige [[België|Belgische]] verpleegster die op het einde van de [[Tweede Wereldoorlog]] na de bevrijding van België, berucht wekmans zelf tot 3,5 jaar cel veroordeeld wegens collaboratie.<ref>[http://www.bekijkdewereld.nl/news/114/72/Fort-Breendonk.php Fort Breendonk]</ref><ref>[https://www.journalbelgianhistory.be/nl/system/files/article_pdf/002_VanLoon.pdf De geschorene en de scheerder. De vrouw in de straatrepressie na de Tweede Wereldoorlog], Carolien Van Loon, Bijdragen tot de Eigentijdse Geschiedenis - nr 19 - 2008, pp.</ref>


Na de bevrijding van België in 1944 werd het [[Fort van Breendonk]] dat door de [[nazisme|nazi's]] als concentratiekamp gebruikt werd, opnieuw in gebruik genomen maar ditmaal om collaborateurs en oorlogsmisdadigers gevangen te houden. Tijdens deze fse, gekend als Breendonk II, werden echter opnieuw gevangenen mishandeld. Voornamelijk (maar niet uitsluitend) vrouwelijke gevangen werden door Hoekmans mishandeld: verschillende gevangenen werden kaalgeschoren, er werden [[swastika]]s op hun voorhoofd en borsten geschilderd, en Hoekmans stak de gevangenen met de injectienaaden waarover ze als verpleegster beschikte. Ze moedigde haar mannelijke metgezellen ook aan vrouwen seksueel te misbruiken.  
Na de bevrijding van België in 1944 werd het [[Fort van Breendonk]] dat door de [[nazisme|nazi's]] als concentratiekamp gebruikt werd, opnieuw in gebruik genomen maar ditmaal om collaborateurs en oorlogsmisdadigers gevangen te houden. Tijdens deze fase, gekend als Breendonk II, werden echter opnieuw gevangenen mishandeld. Voornamelijk (maar niet uitsluitend) vrouwelijke gevangen werden door Hoekmans mishandeld: verschillende gevangenen werden kaalgeschoren, er werden [[swastika]]s op hun voorhoofd en borsten geschilderd, en Hoekmans stak de gevangenen met de injectienaaden waarover ze als verpleegster beschikte. Ze moedigde haar mannelijke metgezellen ook aan vrouwen seksueel te misbruiken.  


In november 1944 werd Hoekmans opgepakt en veroordeeld tot drie en half jaar gevangenisstraf, enerzijds kreeg ze gevangenisstraf voor haar misdaden in het Fort van Breendonk, anderzijds werd ze ook veroordeeld wegens eerdere collaboratie met de Duitsers.<ref>Van landverraders tot goede vaderlanders: De opsluiting van collaborateurs in Nederland en België, 1944-1950, [[Helen Grevers]], PhD thesis, [[Amsterdam Institute for Humanities Research]], 2013</ref>
In november 1944 werd Hoekmans opgepakt en veroordeeld tot drie en half jaar gevangenisstraf, enerzijds kreeg ze gevangenisstraf voor haar misdaden in het Fort van Breendonk, anderzijds werd ze ook veroordeeld wegens eerdere collaboratie met de Duitsers.<ref>Van landverraders tot goede vaderlanders: De opsluiting van collaborateurs in Nederland en België, 1944-1950, [[Helen Grevers]], PhD thesis, [[Amsterdam Institute for Humanities Research]], 2013</ref>

Versie van 19 apr 2018 19:48

Jeanne Hoekmans, ook gekend als tante Jeanne, was een uit Sint-Jans-Molenbeek afkomstige Belgische verpleegster die op het einde van de Tweede Wereldoorlog na de bevrijding van België, berucht wekmans zelf tot 3,5 jaar cel veroordeeld wegens collaboratie.[1][2]

Na de bevrijding van België in 1944 werd het Fort van Breendonk dat door de nazi's als concentratiekamp gebruikt werd, opnieuw in gebruik genomen maar ditmaal om collaborateurs en oorlogsmisdadigers gevangen te houden. Tijdens deze fase, gekend als Breendonk II, werden echter opnieuw gevangenen mishandeld. Voornamelijk (maar niet uitsluitend) vrouwelijke gevangen werden door Hoekmans mishandeld: verschillende gevangenen werden kaalgeschoren, er werden swastikas op hun voorhoofd en borsten geschilderd, en Hoekmans stak de gevangenen met de injectienaaden waarover ze als verpleegster beschikte. Ze moedigde haar mannelijke metgezellen ook aan vrouwen seksueel te misbruiken.

In november 1944 werd Hoekmans opgepakt en veroordeeld tot drie en half jaar gevangenisstraf, enerzijds kreeg ze gevangenisstraf voor haar misdaden in het Fort van Breendonk, anderzijds werd ze ook veroordeeld wegens eerdere collaboratie met de Duitsers.[3]

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Fort Breendonk
  2. º De geschorene en de scheerder. De vrouw in de straatrepressie na de Tweede Wereldoorlog, Carolien Van Loon, Bijdragen tot de Eigentijdse Geschiedenis - nr 19 - 2008, pp.
  3. º Van landverraders tot goede vaderlanders: De opsluiting van collaborateurs in Nederland en België, 1944-1950, Helen Grevers, PhD thesis, Amsterdam Institute for Humanities Research, 2013
rel=nofollow
rel=nofollow