Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Bill Evans (pianist): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bill_Evans_(pianist)&oldid=46612219) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:Bill Evans.jpg|thumb|right|Bill Evans in 1978]] | |||
'''Bill Evans''' ([[Plainfield (New Jersey)|Plainfield]], [[New Jersey]], [[16 augustus]] [[1929]] – [[New York (stad)|New York]], [[15 september]] [[1980]]) was een [[Verenigde Staten|Amerikaanse]] [[jazz]]pianist. | |||
==Carrière== | |||
Reeds op jonge leeftijd speelde hij (klassiek) [[piano (instrument)|piano]], alsook [[dwarsfluit]] en [[viool]]. In 1950 studeerde hij af aan het Southeastern Louisiana College in [[Hammond (Louisiana)]] als klassiek pianist. Verder volgde hij ook nog compositie aan het [[Mannes College of Music]] in New York. | |||
Na een korte periode in het leger kwam in 1956 zijn eerste plaat uit: ''New Jazz Conceptions'', met [[Teddy Kotick]] op contrabas en [[Paul Motian]] op drums. Pas twee jaar later verscheen er een nieuwe plaat, ''Everybody Digs Bill Evans'', deze keer met bassist [[Sam Jones]] en drummer [[Philly Joe Jones]]. In hetzelfde jaar werd hij gevraagd door [[Miles Davis]] om zich bij diens sextet te vervoegen. De groep bestond uit Miles, [[John Coltrane]], [[Cannonball Adderley]], Bill, [[Paul Chambers]] en [[Jimmy Cobb]]. Evans bleef maar één jaar bij de groep en was al opgestapt om een eigen trio te beginnen, toen Miles hem in maart 1959 vroeg voor de plaat ''[[Kind of Blue]]'', die beroemd werd. Voor een groot stuk bepaalde Bill Evans de kleur en het concept van deze plaat, getuige het door hem (en niet door Miles Davis) gecomponeerde ''[[Blue in Green]]''. ''Blue in Green'' was al eens eerder opgenomen met als titel ''Some Other Time'', dat later verscheen op de cd-versie van ''Everybody Digs Bill Evans''. | |||
In 1959 vormde Bill Evans zijn bekendste trio met op bas [[Scott LaFaro]] en op drums [[Paul Motian]]. Het trio had een heel eigen geluid en kenmerkend was de interactie tussen de drie muzikanten. Het trio nam samen vier lp's op: ''Portrait in Jazz'' (1959), ''Explorations'' (1961), ''Sunday at the Village Vanguard'' (1961) en ''Waltz for Debby'' (1961). In het bijzonder deze laatste twee albums hebben een nieuw tijdperk ingeluid voor het jazztrio. Daarbuiten heeft Bill Evans ook aan een vernieuwend concept gewerkt. Dat is te vinden op platen als ''Conversations With Myself'' en ''Further Conversations With Myself''. Hierbij maakte Evans gebruik van overdubbing. Zo kon hij als het ware twee, drie of meerdere keren over een opname spelen, zodat het lijkt alsof er meerdere pianisten tegelijkertijd spelen. Heel nieuw was het concept echter niet, want daarvoor had pianist [[Lennie Tristano]] hier reeds gebruik van gemaakt. | |||
Op de lp ''As Falls Wichita, So Falls Wichita Falls'' van [[Pat Metheny]] en Lyle Mays uit 1981 is het nummer ''September Fifteenth'' opgedragen aan Bill Evans. | |||
==Zie ook== | |||
*[[Lijst van jazzcomponisten]] | |||
== Externe link == | |||
* [http://www.billevanswebpages.com/ The Bill Evans webpages] | |||
{{Navigatie Jazz}} | |||
{{DEFAULTSORT:Evans, Bill}} | |||
[[Categorie:Amerikaans jazzcomponist]] | |||
[[Categorie:Amerikaans jazzpianist]] | |||
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q208205 }} | {{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q208205 }} | ||
Versie van 16 aug 2018 15:21
Bill Evans (Plainfield, New Jersey, 16 augustus 1929 – New York, 15 september 1980) was een Amerikaanse jazzpianist.
Carrière
Reeds op jonge leeftijd speelde hij (klassiek) piano, alsook dwarsfluit en viool. In 1950 studeerde hij af aan het Southeastern Louisiana College in Hammond (Louisiana) als klassiek pianist. Verder volgde hij ook nog compositie aan het Mannes College of Music in New York.
Na een korte periode in het leger kwam in 1956 zijn eerste plaat uit: New Jazz Conceptions, met Teddy Kotick op contrabas en Paul Motian op drums. Pas twee jaar later verscheen er een nieuwe plaat, Everybody Digs Bill Evans, deze keer met bassist Sam Jones en drummer Philly Joe Jones. In hetzelfde jaar werd hij gevraagd door Miles Davis om zich bij diens sextet te vervoegen. De groep bestond uit Miles, John Coltrane, Cannonball Adderley, Bill, Paul Chambers en Jimmy Cobb. Evans bleef maar één jaar bij de groep en was al opgestapt om een eigen trio te beginnen, toen Miles hem in maart 1959 vroeg voor de plaat Kind of Blue, die beroemd werd. Voor een groot stuk bepaalde Bill Evans de kleur en het concept van deze plaat, getuige het door hem (en niet door Miles Davis) gecomponeerde Blue in Green. Blue in Green was al eens eerder opgenomen met als titel Some Other Time, dat later verscheen op de cd-versie van Everybody Digs Bill Evans.
In 1959 vormde Bill Evans zijn bekendste trio met op bas Scott LaFaro en op drums Paul Motian. Het trio had een heel eigen geluid en kenmerkend was de interactie tussen de drie muzikanten. Het trio nam samen vier lp's op: Portrait in Jazz (1959), Explorations (1961), Sunday at the Village Vanguard (1961) en Waltz for Debby (1961). In het bijzonder deze laatste twee albums hebben een nieuw tijdperk ingeluid voor het jazztrio. Daarbuiten heeft Bill Evans ook aan een vernieuwend concept gewerkt. Dat is te vinden op platen als Conversations With Myself en Further Conversations With Myself. Hierbij maakte Evans gebruik van overdubbing. Zo kon hij als het ware twee, drie of meerdere keren over een opname spelen, zodat het lijkt alsof er meerdere pianisten tegelijkertijd spelen. Heel nieuw was het concept echter niet, want daarvoor had pianist Lennie Tristano hier reeds gebruik van gemaakt.
Op de lp As Falls Wichita, So Falls Wichita Falls van Pat Metheny en Lyle Mays uit 1981 is het nummer September Fifteenth opgedragen aan Bill Evans.
Zie ook
Externe link
| Jazz |
|---|
|
Jazzmusici · Jazzband · Jazzalbum · Jazznummer · Jazzstijl · Jazzmuziektheorie |
