Shithead

Shithead (Engels: idioot), ook bekend onder de naam Zweeds pesten,OG ,Vändtian of Fucked up, is een kaartspel waarbij het de bedoeling van het spel is om je kaarten zo snel mogelijk kwijt te raken.

Het spel is vooral erg populair onder rugzaktoeristen of ook wel backpackers genoemd. Het spel wordt op veel plaatsen in de wereld gespeeld. Hierdoor zijn er veel varianten van het spel ontstaan. De basis bij deze varianten is vaak hetzelfde, verschillen tussen de varianten zijn vooral de verschillende kaartfuncties.

Algemeen

Het spel is te spelen met minstens twee spelers. Vanaf zes spelers wordt aangeraden met meer dan één stock te spelen. De bedoeling is om zo snel mogelijk alle kaarten kwijt te raken.

Spelregels

Voorbereiding/delen

Neem een standaard kaartspel (52 kaarten met jokers).

Elke speler krijgt 3 kaarten voor zich. De kaarten liggen gedekt in een rij naast elkaar, zodat niemand ze heeft gezien. Ook mogen de kaarten niet worden omgeruild.

Op elk van deze 3 kaarten, komt 1 kaart, maar zo dat de afbeelding (waarde) zichtbaar is. Eenmaal als het spel begonnen is mag je de geopende kaarten niet meer wisselen.

Hierna krijgt elke speler nog eens 3 kaarten en deze mag hij in de hand nemen en bekijken. Om een sterkere hand te hebben met de geopende Kaarten voor later in het spel mogen deze (1, 2 of alle 3) nu nog gewisseld worden. Deze kaarten mag je niet meer omwisselen met de kaarten die bovenop liggen (de Face Up kaarten) als het spel eenmaal is begonnen.

Begin van het spel

Elke speler heeft nu:

• 3 gedekte kaarten voor zich
• 3 kaarten daarop waarvan de waarde wel zichtbaar is
• 3 kaarten in de hand

In principe mag degene die dat wil beginnen. Soms moet met de klaver drie of met een drie (of drieën) in het algemeen moet beginnen. Waarom niet met de twee maar met de drie begonnen wordt, volgt hieronder.

Het spel

Elke speler moet een kaart op de aflegstapel leggen.

Ligt er bijvoorbeeld een 3, dan mag het volgende

• hoger dan een 3 neerleggen (een hogere kaart)
• of een 3 neerleggen (een dezelfde kaart)
• Of een pest kaart (afhanklijk van de gehanteerde regels)
• of meer kaarten, als het maar hoger of gelijk is aan het getal dat er ligt (3 in dit geval) en de kaarten van dezelfde waarde zijn (dus bijvoorbeeld 2 drieën erbij, of 2 vijven erop)

Heeft de speler een kaart neergelegd, dan moet de speler een kaart van de stapel pakken. Tenzij de speler al 3 of meer kaarten (na het afleggen) in de hand heeft, of als de stapel op is.

De speler heeft dus, tot de stapel op is, altijd 3 of meer kaarten in de hand.

Want als een speler niet kan, dan moet hij de hele aflegstapel pakken en op de hand nemen. Hij mag dan zelf een kaart (of als hij meer van dezelfde waarde heeft, meerdere kaarten) neerleggen en het spel gaat verder.

Ook hoeft de speler niet op volgorde zijn kaarten neer te leggen. Als er een 6 ligt en hij wil liever zijn 8 bewaren mag hij ook een vrouw opleggen.

De waarden van de kaarten

Noot: hierin verschillen vaak de vele varianten. Het spel loopt als volgt: 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, Boer, Vrouw, Heer, Aas, 2.

Aas: De azen zijn het hoogst en kunnen alleen door de kaart 2 verslagen worden.

10 en vier dezelfde kaarten: Als 10 opgegooid wordt, dan wordt de hele aflegstapel weggelegd en wordt er een nieuwe stapel begonnen. De speler die de 10 neerlegde, mag zelf beginnen. Het hangt van de gespeelde variant af of de 10 moet passen, dan wel zomaar mag worden neergelegd.

Liggen er van dezelfde waarden vier dezelfden op elkaar, dan wordt de stapel ook weggehaald. Dus als speler 1 een vijf op gooit, speler 2 twee vijven, en speler 3 de laatste vijf, dan wordt de stapel weggehaald. Ook als een speler vier van dezelfden neerlegt wordt de stapel weggehaald. Er mag geen andere kaart tussen liggen.

9: Na het spelen van de 9 moet de kaart die erna komt, lager zijn dan 9. Volgens sommigen is een 9 ook toegestaan. (De volgende speler moet dan ook een 9 of een kaart lager dan een 9 opleggen.) Het hangt van de gespeelde variant af of de 9 moet passen, dan wel zomaar mag worden neergelegd. In een bepaalde variant draait de 9 de spelrichting om. (In bepaalde varianten wordt de 7 gebruikt)

5: De 5 is 'doorzichtig'. Dit betekent dat de volgende speler een kaart passend op de onderliggende kaart moet spelen. Legt de speler voor jou bijvoorbeeld een vrouw neer en jij hebt geen hogere kaart, dan kun je deze opleggen, maar de speler erna moet dan wel een vrouw of een kaart hoger dan de vrouw spelen. Deze kaarten mogen altijd gespeeld worden.

2: Deze kaart is de 'restart'-kaart. Dit betekent dat als een 2 gespeeld wordt, het spel weer opnieuw begint. Deze kaarten mogen altijd gespeeld worden.

Joker variant: Deze kaart geef je een medespeler. Dit betekent dat de speler die de kaart krijgt de hele aflegstapel moet pakken en in de hand nemen. De joker wordt vervolgens op de stapel gelegd dat geen deel meer uitmaakt van het spel. Kaarten op deze stapel leggen wordt ook wel "Weg gebrand" genoemd.

Als de stapel leeg is

Als de (pak)stapel leeg is, dan worden de resterende kaarten in de hand uitgespeeld. Daarna wordt een van de 3 Face Up kaarten neergelegd (2 of 3 dezelfde mogen tegelijk neergelegd worden).

Welke van de drie Face Up kaarten de speler neerlegt, mag hij zelf bepalen. Het is dus van belang aan het begin goed de Face Up kaarten te kiezen.

Als de Face Up kaarten weg zijn, dan moet je beginnen aan je Face Down kaarten, maar je mag ze nog steeds niet zien, waardoor het een gok wordt. Het kan dus zijn dat je kaart niet past en je de hele aflegstapel moet pakken.

Heb je geluk en is je Face Down stapel ook weg, dan ben je klaar en wacht je tot iemand als enige overblijft met zijn kaarten. Deze persoon is de Shithead.

Het wordt ook wel zo gespeeld, dat degene die als eerste al zijn kaarten kwijtraakt, de winnaar is. (Want wat is er nou leuk aan een spel met alleen een verliezer)