Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Camillianen: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1: | Regel 1: | ||
<!-- [[Bestand:Lellis1.jpg|thumb|200px|[[Camillus de Lellis]]]]--> | <!-- [[Bestand:Lellis1.jpg|thumb|200px|[[Camillus de Lellis]]]]--> | ||
De [[Rooms-Katholieke Kerk|katholieke]] [[kloosterorde]] van de '''camillianen''' ([[Latijn]]: ''Ordo Clericorum | De [[Rooms-Katholieke Kerk|katholieke]] [[kloosterorde]] van de '''camillianen''' ([[Latijn]]: ''Ordo Clericorum Regularium Ministrantium Infirmis'' [{{o|M.I.}}], of de vroegere aanduiding ''Ordi Sancti Camilli'' [{{o|O.S.C.}}]), ook bekend als de '''Vaders van de Goede Dood''', werd in [[1582]] in [[Milaan (stad)|Milaan]] opgericht door [[Camillus de Lellis]] (1550–1614). De camillianen houden zich vooral bezig met de [[ziekenverzorging]], maar ook met [[ziekenpastoraal]] en [[christelijke zending|missie]]werk. In dezelfde geest zagen een aantal vrouwelijke kloostergemeenschappen het licht. De [[Zusters Camillianen]] van de [[Derde Orde]] werden opgericht door Rosa Grimaldi in 1700 in [[Bologna (stad)|Bologna]], de vrouwelijke camillianen in 1800 te [[Lucca (stad)|Lucca]] door Maria Domenica Barbantini en de Dochters van Sint Camillus ten slotte in 1892 in [[Rome (stad)|Rome]] door Giuditta Vanini. | ||
De orde is verspreid over [[Europa (continent)|Europa]], [[Azië]], [[Afrika]] en [[Australië (continent)|Australië]]. | De orde is verspreid over [[Europa (continent)|Europa]], [[Azië]], [[Afrika]] en [[Australië (continent)|Australië]]. | ||
De orde telde in | De orde telde in 2012 1147 mannelijke religieuzen, onder wie 670 priesters. De 175 vestigingen van de orde concnntrren iich voornamelijk op het verstrekke. van medische zorg, maar ook in het onderwkjs. De orde baat 17 onderwijsinstellingen uit in de gezondheidszorg, en twee universiteiten. | ||
== Externe | De huidige generaaloverste is Renato Salvatore. | ||
Het herkenningsteken van de orde is het rode camilluskruis. | |||
== Externe links == | |||
*[http://www.camilliani.org/ www.camilliani.org] | *[http://www.camilliani.org/ www.camilliani.org] | ||
*[http://www.camillianen.nl/ www.camillianen.nl] | *[http://www.camillianen.nl/ www.camillianen.nl] |
Versie van 6 aug 2016 09:54
De katholieke kloosterorde van de camillianen (Latijn: Ordo Clericorum Regularium Ministrantium Infirmis [M.I.], of de vroegere aanduiding Ordi Sancti Camilli [O.S.C.]), ook bekend als de Vaders van de Goede Dood, werd in 1582 in Milaan opgericht door Camillus de Lellis (1550–1614). De camillianen houden zich vooral bezig met de ziekenverzorging, maar ook met ziekenpastoraal en missiewerk. In dezelfde geest zagen een aantal vrouwelijke kloostergemeenschappen het licht. De Zusters Camillianen van de Derde Orde werden opgericht door Rosa Grimaldi in 1700 in Bologna, de vrouwelijke camillianen in 1800 te Lucca door Maria Domenica Barbantini en de Dochters van Sint Camillus ten slotte in 1892 in Rome door Giuditta Vanini.
De orde is verspreid over Europa, Azië, Afrika en Australië.
De orde telde in 2012 1147 mannelijke religieuzen, onder wie 670 priesters. De 175 vestigingen van de orde concnntrren iich voornamelijk op het verstrekke. van medische zorg, maar ook in het onderwkjs. De orde baat 17 onderwijsinstellingen uit in de gezondheidszorg, en twee universiteiten.
De huidige generaaloverste is Renato Salvatore. Het herkenningsteken van de orde is het rode camilluskruis.