Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ich: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina: In de theorieën van Sigmund Freud is het '''Ich''', ook het '''ego''' genoemd, het regulerend deel van de persoonlijkheid dat zich al gauw na de geboorte gaat ontwikkelen. De bu...) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 9: | Regel 9: | ||
Het ''Ich-gedrag'' situeert zich op het bewuste niveau. Het Ich beschikt over een hele reeks mechanismen om de driften binnen bepaalde grenzen te kanaliseren, de verdedigingsmechanismen van het Ich namelijk. Hierbij kan men uit gaan van het principe dat ''Inborst ([[karakter (aard)|karakter]]) plus input is output'', wat zoveel zegt als dat het karakter bepalend is, en opgedane ervaringen invloed hebben, zodat uitingen anders zijn en worden. | Het ''Ich-gedrag'' situeert zich op het bewuste niveau. Het Ich beschikt over een hele reeks mechanismen om de driften binnen bepaalde grenzen te kanaliseren, de verdedigingsmechanismen van het Ich namelijk. Hierbij kan men uit gaan van het principe dat ''Inborst ([[karakter (aard)|karakter]]) plus input is output'', wat zoveel zegt als dat het karakter bepalend is, en opgedane ervaringen invloed hebben, zodat uitingen anders zijn en worden. | ||
Een uitingsvormen van het ego zijn [[egodystonie]], [[egocentrisme]], [[ | Een uitingsvormen van het ego zijn [[egodystonie]], [[egocentrisme]], [[egoïsme]], [[egotripper]] | ||
==Gerelateerde onderwerpen== | ==Gerelateerde onderwerpen== |
Versie van 31 mei 2009 13:50
In de theorieën van Sigmund Freud is het Ich, ook het ego genoemd, het regulerend deel van de persoonlijkheid dat zich al gauw na de geboorte gaat ontwikkelen.
De buitenwereld veroorzaakt ondanks de verzorging en bescherming frustraties bij de zuigeling omdat bepaalde externe doelstellingen niet worden aanvaard als bevredigingsobjecten voor de impulsen uit het Es. Dit leidt tot een omvorming van het irrationele Es-gedrag tot het meer rationele Ich-gedrag.
Het Ich heeft als taak te zorgen voor het zelfbehoud van het individu. Het speelt een bemiddelende rol tussen de wereld, die eisen stelt op het gebied van de sociale aanpassing en het Es dat naar onmiddellijke bevrediging streeft. M.a.w. het Ich vertegenwoordigt het realiteitsprincipe. Het Ich is realistisch, redeneert en controleert de driften door hun bevrediging uit te stellen, af te remmen of te oriënteren naar aanvaardbare doelstellingen.
Sigmund Freud maakt volgende vergelijking: de ruiter, het Ich, toomt het paard, het Es, in. Het is dus onvermijdelijk dat het Ich in conflict zal komen met het Es.
Het Ich-gedrag situeert zich op het bewuste niveau. Het Ich beschikt over een hele reeks mechanismen om de driften binnen bepaalde grenzen te kanaliseren, de verdedigingsmechanismen van het Ich namelijk. Hierbij kan men uit gaan van het principe dat Inborst (karakter) plus input is output, wat zoveel zegt als dat het karakter bepalend is, en opgedane ervaringen invloed hebben, zodat uitingen anders zijn en worden.
Een uitingsvormen van het ego zijn egodystonie, egocentrisme, egoïsme, egotripper