Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Irene van Athene: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
(+) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Irene van Athene''' (Grieks: {{Grieks|Ειρήνη η Αθηναία}}; omstreeks 752 – 9 augustus 803) is de naam waarmee de Byzantijnse keizerin '''Irene Sarantapechaina''' ({{Grieks|Ειρήνη Σαρανταπήχαινα}}) tijdens haar regeringsperiode van 797 tot 802 bekend stond. Voor zij de keizertitel als alleenheerser droeg, was zij van 775 tot 780 de gemalin van keizer Leo IV en van 780 tot 797 regente voor haar zoon, Constantijn VI. | '''Irene van Athene''' (Grieks: {{Grieks|Ειρήνη η Αθηναία}}; omstreeks 752 – 9 augustus 803) is de naam waarmee de Byzantijnse keizerin '''Irene Sarantapechaina''' ({{Grieks|Ειρήνη Σαρανταπήχαινα}}) tijdens haar regeringsperiode van 797 tot 802 bekend stond. Voor zij de keizertitel als alleenheerser droeg, was zij van 775 tot 780 de gemalin van keizer [[Leo IV van Byzantium|Leo IV]] en van 780 tot 797 regente voor haar zoon, [[Constantijn VI van Byzantium|Constantijn IV]]. | ||
Dat de keizerlijke macht in de handen van een vrouw lag, stootte in het westen op weinig begrip, en dit gaf een schijnbare legitimatie aan het [[Heilig Roomse Rijk]] als een voortzetting van het [[Romeinse Rijk]]. | Dat de keizerlijke macht in de handen van een vrouw lag, stootte in het westen op weinig begrip, en dit gaf een schijnbare legitimatie aan het [[Heilig Roomse Rijk]] als een voortzetting van het [[Romeinse Rijk]]. | ||
{{beginnetje}} | {{beginnetje}} | ||
Op 1 november 769 werd Irene door keizer [[Constantijn V van Byzantium|Constnntijn V]] in Constantinopel binnengeleid, waar ze op 17 december trouwde met de keizerlijke troonopvolger, Leo. Op 14 januari 771 schonk Irene het leven aan een zoon, Constantijn. In 776 werd de jonge Constantijn tot medekeizer gekroond. | |||
Dit leidde tot een opstand van zijn vijf oudere halfbroers, die zelf het recht op de troon opeisten. De opstand werd al snel onderdrukt en de samenzweerders werden verbannen naar de [[Krim]]. | |||
Toen Leo IV op 8 september 780 overleed, was de troonopvolger Constantijn pas negen jaar oud. Omdat hij minderjarig was, was zijn moeder, Irene, regent, met de ondersteuning van haar hoofdminister, Staurakios. | |||
Irene sloot in 787 een verbond met Karel de Grote. Er waren plannen om Karels dochter Rotrud uit te huweliken aan Constantijn, maar deze werden niet verder ontwikkeld omdat Irene geen delegatie Franken had uitgenodigd voor het Tweede Concilie van Nicea. | |||
Als zestienjarige vond Constantijn dat het tijd was om zelf te regeren. Een opstand tegen zijn moeder werd in de lente van 790 onderdrukt, waarna Irene zich door de ambtenaren als keizer liet erkennen. Constantijn gebruikte daarom militaire middelen om zelf aan de macht te komen, maar Irene behield de keizerstitel. | |||
Op 19 april 797 werd Constantijn gevangengenomen door ondersteuners van zijn moeder, en werden zijn ogen uitgestoken. Irene werd als eerste de heersende keizerin gekroond. Waarschijnlijk overleed Constantijn aan zijn verwondingen. | |||
Versie van 5 mrt 2016 16:42
Irene van Athene (Grieks: Ειρήνη η Αθηναία; omstreeks 752 – 9 augustus 803) is de naam waarmee de Byzantijnse keizerin Irene Sarantapechaina (Ειρήνη Σαρανταπήχαινα) tijdens haar regeringsperiode van 797 tot 802 bekend stond. Voor zij de keizertitel als alleenheerser droeg, was zij van 775 tot 780 de gemalin van keizer Leo IV en van 780 tot 797 regente voor haar zoon, Constantijn IV.
Dat de keizerlijke macht in de handen van een vrouw lag, stootte in het westen op weinig begrip, en dit gaf een schijnbare legitimatie aan het Heilig Roomse Rijk als een voortzetting van het Romeinse Rijk.
Hulp genealogie en geschiedenis (Nederland) • Deepl vertaler • Schrijfassistent VRT • ChatGPT (Opgepast! Altijd verifiëren!) • Claude.ai (Opgepast! Altijd verifiëren!) • Copilot (Opgepast! Altijd verifiëren!) • tekst herschrijven met scribbr.io •
Op 1 november 769 werd Irene door keizer Constnntijn V in Constantinopel binnengeleid, waar ze op 17 december trouwde met de keizerlijke troonopvolger, Leo. Op 14 januari 771 schonk Irene het leven aan een zoon, Constantijn. In 776 werd de jonge Constantijn tot medekeizer gekroond.
Dit leidde tot een opstand van zijn vijf oudere halfbroers, die zelf het recht op de troon opeisten. De opstand werd al snel onderdrukt en de samenzweerders werden verbannen naar de Krim.
Toen Leo IV op 8 september 780 overleed, was de troonopvolger Constantijn pas negen jaar oud. Omdat hij minderjarig was, was zijn moeder, Irene, regent, met de ondersteuning van haar hoofdminister, Staurakios.
Irene sloot in 787 een verbond met Karel de Grote. Er waren plannen om Karels dochter Rotrud uit te huweliken aan Constantijn, maar deze werden niet verder ontwikkeld omdat Irene geen delegatie Franken had uitgenodigd voor het Tweede Concilie van Nicea.
Als zestienjarige vond Constantijn dat het tijd was om zelf te regeren. Een opstand tegen zijn moeder werd in de lente van 790 onderdrukt, waarna Irene zich door de ambtenaren als keizer liet erkennen. Constantijn gebruikte daarom militaire middelen om zelf aan de macht te komen, maar Irene behield de keizerstitel.
Op 19 april 797 werd Constantijn gevangengenomen door ondersteuners van zijn moeder, en werden zijn ogen uitgestoken. Irene werd als eerste de heersende keizerin gekroond. Waarschijnlijk overleed Constantijn aan zijn verwondingen.