Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Lebesque Persoonlijke Interieurs B.V.: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lebesque&oldid=44919952 18 sep 2015 Thymolebesque 18 mrt 2012) |
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lebesque&oldid=44925013) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Lebesque | '''Lebesque''' of voluit: ''Lebesque Persoonlijke Interieurs B.V.'' was een [[familiebedrijf]] te [[Eindhoven]]. Dit bedrijf hield zich bezig met de verkoop van tapijten en het ontwerpen van woninginterieurs. | ||
Het bedrijf werd opgericht door Willem Lebesque, die zoon van een drukker was, doch zelf in 1907 een ''behangerij en stoffeerderij'' opende aan de [[Demer (straat)|Demer]] 42 te [[Eindhoven]]. Dit bedrijf ontwikkelde zich tot een interieurverzorgingsbedrijf dat vooral vanuit de toen opkomende klasse van fabrikanten tal van opdrachten verwierf. Het ging daarbij om textiel- en sigarenfabrikanten zoals [[Henri van Abbe]] (Karel I). Garvelink, van Hussen (Abonnee), en Kersten (Willem II). Daarbij kwamen ook leden van de families [[Philips (geslacht)|Philips]] en [[Hub van Doorne|Van Doorne]], alsmede de Gemeente Eindhoven. | |||
Tijdens de [[Grote Depressie|crisisjaren]] '30 van de 20e eeuw werd er vooral reparatiewerk verricht, en ook tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]], toen het moeilijk was om aan textiel te komen, moest vooral reparatiewerk worden verricht. Op 6 december 1942 werd het pand van Lebesque tijdens Britse bombardementen volledig verwoest. De 12 mensen die er werkten konden het werk voortzetten in gehuurde ruimten van Hotel Schimmelpenninck en Peek & Cloppenburg. In de Hooghuisstraat kwam een noodwinkel. | |||
Laatst gevestigd aan de [[Hoogstraat (Eindhoven)|Hoogstraat]] 301 in een oude pastorie naast de [[Sint-Lambertuskerk (Eindhoven)|Sint Lambertuskerk]]. Het bedrijf is in 2013 failliet gegaan. | |||
== Geschiedenis == | == Geschiedenis == | ||
=== 2e Generatie === | === 2e Generatie === | ||
==== Economische crisis ==== | ==== Economische crisis ==== | ||
In de jaren ’30 ondervond W. Lebesque Jr. veel last van de | In de jaren ’30 ondervond W. Lebesque Jr. veel last van de Het personeel werd gevraagd om [[deeltijd]] te gaan werken en het speerpunt werd reparatie en herstoffering. Ondanks de malaise kreeg Lebesque een regionale functie. In 1937 startte de 2e generatie in de persoon van Wim Lebesque zijn carrière als 17-jarige bediende. | ||
==== 2e Wereldoorlog ==== | ==== 2e Wereldoorlog ==== | ||
| Regel 13: | Regel 16: | ||
In het 5 december-bombardement van de [[Royal Air Force]] om de Philips fabrieken aan de Demer te treffen, werd ook een groot gedeelte van de Demer en de binnenstad geraakt. Het monumentale pand aan de Demer 42 werd volledig verwoest. Doordat het op een zondag plaatsvond, was de familie Lebesque bij toeval niet thuis en vielen er geen slachtoffers te betreuren. Om de twaalf man personeel aan de gang te houden, werd er snel onderdak gevonden in onder andere Hotel Schimmelpenninck en later in noodwinkels aan de Hooghuisstraat. | In het 5 december-bombardement van de [[Royal Air Force]] om de Philips fabrieken aan de Demer te treffen, werd ook een groot gedeelte van de Demer en de binnenstad geraakt. Het monumentale pand aan de Demer 42 werd volledig verwoest. Doordat het op een zondag plaatsvond, was de familie Lebesque bij toeval niet thuis en vielen er geen slachtoffers te betreuren. Om de twaalf man personeel aan de gang te houden, werd er snel onderdak gevonden in onder andere Hotel Schimmelpenninck en later in noodwinkels aan de Hooghuisstraat. | ||
Na de Bevrijding, die in Eindhoven op 18 september 1944 plaatsvond, kon het bedrijf weer tot bloei komen. Er kwamen weer vele belangrijke opdrachtgevers, opnieuw vanuit Philips, maar ook bijvoorbeeld het [[Binnenziekenhuis]]. | |||
==== De opbouw ==== | ==== De opbouw ==== | ||
Toen op 18 september 1944 Eindhoven werd bevrijd, startte de wederopbouw die voor Lebesque resulteert in de gebruikname van het statige pand (voormalige Reifeissenbank) aan het Stationsplein 4 in Eindhoven. Deze periode, die liep tot aan 1980, kenmerkt zich door een grote ecomische bloei voor Eindhoven, waarin Lebesque zowel bij particulieren, als in de zakelijke markt toonaangevend werd. | Toen op 18 september 1944 Eindhoven werd bevrijd, startte de wederopbouw die voor Lebesque resulteert in de gebruikname van het statige pand (voormalige Reifeissenbank) aan het Stationsplein 4 in Eindhoven. Deze periode, die liep tot aan 1980, kenmerkt zich door een grote ecomische bloei voor Eindhoven, waarin Lebesque zowel bij particulieren, als in de zakelijke markt toonaangevend werd. | ||
Wim Lebesque specialiseerde zicht verder en het assortiment breidt zich gestadig uit met buitenlandse (meubel)merken. De vele reizen naar het midden en verre Oosten ten behoeve van de inkoop van Perzische en andere oosterse handgeknoopte tapijten zorgen voor een verdere groei van het bedrijf. | Wim Lebesque specialiseerde zicht verder en het assortiment breidt zich gestadig uit met buitenlandse (meubel)merken. De vele reizen naar het midden en verre Oosten ten behoeve van de inkoop van Perzische en andere oosterse handgeknoopte tapijten zorgen voor een verdere groei van het bedrijf. | ||
| Regel 43: | Regel 50: | ||
[[Categorie:Nederlands bedrijf]] | [[Categorie:Nederlands bedrijf]] | ||
Versie van 30 sep 2015 22:43
Lebesque of voluit: Lebesque Persoonlijke Interieurs B.V. was een familiebedrijf te Eindhoven. Dit bedrijf hield zich bezig met de verkoop van tapijten en het ontwerpen van woninginterieurs.
Het bedrijf werd opgericht door Willem Lebesque, die zoon van een drukker was, doch zelf in 1907 een behangerij en stoffeerderij opende aan de Demer 42 te Eindhoven. Dit bedrijf ontwikkelde zich tot een interieurverzorgingsbedrijf dat vooral vanuit de toen opkomende klasse van fabrikanten tal van opdrachten verwierf. Het ging daarbij om textiel- en sigarenfabrikanten zoals Henri van Abbe (Karel I). Garvelink, van Hussen (Abonnee), en Kersten (Willem II). Daarbij kwamen ook leden van de families Philips en Van Doorne, alsmede de Gemeente Eindhoven.
Tijdens de crisisjaren '30 van de 20e eeuw werd er vooral reparatiewerk verricht, en ook tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen het moeilijk was om aan textiel te komen, moest vooral reparatiewerk worden verricht. Op 6 december 1942 werd het pand van Lebesque tijdens Britse bombardementen volledig verwoest. De 12 mensen die er werkten konden het werk voortzetten in gehuurde ruimten van Hotel Schimmelpenninck en Peek & Cloppenburg. In de Hooghuisstraat kwam een noodwinkel.
Laatst gevestigd aan de Hoogstraat 301 in een oude pastorie naast de Sint Lambertuskerk. Het bedrijf is in 2013 failliet gegaan.
Geschiedenis
2e Generatie
Economische crisis
In de jaren ’30 ondervond W. Lebesque Jr. veel last van de Het personeel werd gevraagd om deeltijd te gaan werken en het speerpunt werd reparatie en herstoffering. Ondanks de malaise kreeg Lebesque een regionale functie. In 1937 startte de 2e generatie in de persoon van Wim Lebesque zijn carrière als 17-jarige bediende.
2e Wereldoorlog
De opgaande lijn werd verstoord door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. De leveranties van de benodigde materialen werd verstoord, maar door middel van onder andere ruilhandel werd het hoofd geboden aan de moeilijke tijden.
In het 5 december-bombardement van de Royal Air Force om de Philips fabrieken aan de Demer te treffen, werd ook een groot gedeelte van de Demer en de binnenstad geraakt. Het monumentale pand aan de Demer 42 werd volledig verwoest. Doordat het op een zondag plaatsvond, was de familie Lebesque bij toeval niet thuis en vielen er geen slachtoffers te betreuren. Om de twaalf man personeel aan de gang te houden, werd er snel onderdak gevonden in onder andere Hotel Schimmelpenninck en later in noodwinkels aan de Hooghuisstraat.
Na de Bevrijding, die in Eindhoven op 18 september 1944 plaatsvond, kon het bedrijf weer tot bloei komen. Er kwamen weer vele belangrijke opdrachtgevers, opnieuw vanuit Philips, maar ook bijvoorbeeld het Binnenziekenhuis.
De opbouw
Toen op 18 september 1944 Eindhoven werd bevrijd, startte de wederopbouw die voor Lebesque resulteert in de gebruikname van het statige pand (voormalige Reifeissenbank) aan het Stationsplein 4 in Eindhoven. Deze periode, die liep tot aan 1980, kenmerkt zich door een grote ecomische bloei voor Eindhoven, waarin Lebesque zowel bij particulieren, als in de zakelijke markt toonaangevend werd.
Wim Lebesque specialiseerde zicht verder en het assortiment breidt zich gestadig uit met buitenlandse (meubel)merken. De vele reizen naar het midden en verre Oosten ten behoeve van de inkoop van Perzische en andere oosterse handgeknoopte tapijten zorgen voor een verdere groei van het bedrijf.
In 1963 werd een filiaal geopend in Tilburg welke geleid gaat worden door dhr. Gerard Coolen. Dit bedrijf zou onder de gelijknamige naam Lebesque, tot aan zijn pensionering in 2006, zijn sporen in de regio achterlaten.
3e Generatie
In 1980 begon de derde generatie in de persoon van Marcel Lebesque aan zijn carrière bij Lebesque.
Van 1980 tot 1985 was er economische tegenwind door de teruglopende huizenmarkt. Vanaf dan werd de weg naar boven weer gevonden en Marcel Lebesque richtte zich meer op complete interieurarchitectuur. Door de veranderende vraag werd er in 1993 besloten het pand aan Stationsplein 4 te verwisselen voor de pastorie van de Lambertuskerk aan de Hoogstraat in Eindhoven.
Erkend Leerbedrijf
Ook werd Lebesque in deze jaren een officieel leerbedrijf met contacten met opleidingen in het vakgebied zoals Nimeto en St. Lucas college. Tussen 1996 en 1998 presenteerde Marcel Lebesque voor SBS 6 en de KRO interieurprogamma’s. Door deze landelijke bekendheid wordt ook het werkterrein vergroot tot heel Nederland, en daarbuiten. Vanaf 2001 komt mevrouw Lebesque-van Rooij het bedrijf intern samen met meneer Lebesque leiden.
Predicaat Hofleverancier
2007 markeerde het honderdjarig bestaan en werd het predicaat Hofleverancier door koningin Beatrix aan het bedrijf verleend. Het koninklijk wapen werd onthuld door burgemeester van Gijzel.
Salone del Mobile
Het honderdjarig bestaan werd in gesloten kring uitbundig gevierd. Daarnaast gaf Lebesque in 2008 de ruimte aan 6 jonge, veelbelovende afgestudeerden van de Design Academy Eindhoven om unieke ontwerpen te maken, welke eenmaal uitgevoerd worden gepresenteerd tijdens de Salone del Mobile in Milaan. De zes ontwerpers zijn Kiki van Eijk, Joost van Bleiswijk, Bob Copray, Maarten Kolk, Rebecca Wijsbeek en Sebastian Brajkovic.
Recente Jaren
De recente jaren werden gekenmerkt door een verdergaande specialisatie op interieur architectuur met extra aandacht voor technische verlichting en akoestiek.
Faillissement
Het bedrijf ging in 2013 failliet. Dit door de aanhoudende crisis vanaf 2008.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|