Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gevonden voorwerp: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gevonden_voorwerp&oldid=44420785) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1: | Regel 1: | ||
<!-- | <!-- | ||
[[Bestand:Wat in vliegtuigen werd vergeten Weeknummer 49-12 - Open Beelden - 53547.ogv|thumb|260px|Bioscoopjournaal uit 1949: Op Schiphol worden in vliegtuigen achtergelaten en nooit meer opgehaalde spullen geveild.]] | [[Bestand:Wat in vliegtuigen werd vergeten Weeknummer 49-12 - Open Beelden - 53547.ogv|thumb|260px|[[Bioscoopjournaal]] uit 1949: Op Schiphol worden in vliegtuigen achtergelaten en nooit meer opgehaalde spullen geveild.]] | ||
[[File:Lost.jpg|thumb|260px|Bureau gevonden voorwerpen op een Pools station]] --> | [[File:Lost.jpg|thumb|260px|Bureau gevonden voorwerpen op een Pools station]] --> | ||
Huidige versie van 4 okt 2015 om 15:34
Gevonden voorwerpen kunnen een aanzienlijke waarde vertegenwoordigen, zowel financieel als emotioneel.
In 2007 is beperkt onderzoek gedaan over "verloren voorwerpen" in Nederland. De top 3 van voorwerpen in 2007 bleek te bestaan uit sieraden 21%, sleutels 12% en mobiele telefoons/PDA's 8%.[1]
Wet- en regelgeving in Nederland
In het Burgerlijk wetboek wordt exact beschreven welke plichten vinders hebben als ze een voorwerp (inclusief huisdieren) vinden. Tevens is vastgesteld wie de uitvoerende verantwoordelijkheid heeft. Deze ligt te allen tijde bij de gemeente, ondanks dat soms de politie wordt verbonden met het afgeven van gevonden voorwerpen. Dit laatste vindt zijn oorsprong in de openstelling van gemeentehuis versus politiebureau. Met de introductie van het prestatiecontract voor de politie en de kerntakendiscussie werd deze taak teruggelegd bij de gemeente. De digitale overheid maakt dit proces beter mogelijk door de introductie van online aangifteformulieren en/of samenwerking met andere partijen.
Aangifte van verlies
Als een persoonlijke zoektocht niets heeft opgeleverd of niet haalbaar kan aangifte gedaan worden. Veel gemeentes bieden een elektronisch aangifte formulier. Bij sommige gemeentes is de politie nog steeds de uitvoerende partij. Bij de Nederlandse Spoorwegen worden spullen nog 5 dagen op het station bewaard en daarna naar Utrecht gestuurd. Als de spullen niet meer op het desbetreffende station te vinden zijn kan men via een formulier op internet of telefonisch melding doen. Daarnaast zijn er diverse websites voor gevonden en verloren voorwerpen in het algemeen.
Vinden van het voorwerp door een derde
Volgend op het verlies vindt na een onbepaalde tijdsspanne een vondst plaats. In ruim 80% van de gevallen wordt een voorwerp gevonden. Voorwerpen die vergaan of op ontoegankelijke plaatsen liggen worden niet of zeer zelden teruggevonden. Dat deze 80% niet integraal terecht komt bij de rechtmatige eigenaar ligt aan de waardeclassificatie van het voorwerp door de eerlijke vinder. Sommige mensen houden een voorwerp zelf, vooral als het geld is. En uiteraard zijn er ook de eerlijke vinders die het terugbrengen of ergens melden.
Aangifte / melden van de vondst
Als de waardeschatting door de vinder voldoende hoog is, behoort deze aangifte doen van de vondst. Dit doet de vinder bij dezelfde soort instanties of websites als de rechtmatige eigenaar. De eerlijke vinder mag hierbij aangeven eigenaar te willen worden van het gevonden voorwerp als dit binnen 1 jaar niet wordt opgeëist. Deze mag het voorwerp, mits de waarde minder dan € 250 is, ook zelf in bewaring houden.
Betreffende instanties behoren de voorwerpen te bewaren en in conditie te houden. Grote instanties zoals gemeenten en NS bewaren voorwerpen slechts 3 maanden waarna deze worden geveild of verkocht. Dit in afwijking op de wet, waar een bewaarplicht van 1 jaar wordt genoemd. Reden voor deze beperking in termijn betreft de hoge kosten van opslag en conditionering.
Bij dieren kan wettelijk gezien na 2 weken worden gekozen om het dier te laten inslapen (afmaken). Feitelijk nemen zowel gemeenten als politie geen dieren in ontvangst. Zij verwijzen naar een dierenasiel of een vergelijkbare instantie.
Van rijkseigendommen zoals een rijbewijs kan de vinder uiteraard geen eigenaar worden.
Koppeling van rechtmatige eigenaar en vinder
Bij een koppeling zal de rechtmatige eigenaar zijn eigendom terug ontvangen. Wettelijk gezien mag en kan de vinder een vindersloon van 10% van de economische waarde verlangen. Deze kan de persoon via de rechter opeisen.
Economische waarde
Totaalcijfers over gevonden en verloren voorwerpen in Nederland zijn er niet. Zeker is dat de NS duizenden voorwerpen per jaar gemeld krijgt, evenals gemeentes als Amsterdam. Wel staat vast dat deze groep 'voorwerpen' een aanzienlijke economische waarde vertegenwoordigen. Deze bestaat uit de volgende componenten:
- Economische waarde van het voorwerp
- Beloningswaarde
- Vervangingswaarde
- Proces- en beheerskosten bij gemeenten, andere instanties of websites.
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Lost and found op Wikimedia Commons.
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- º Bron: doormijgevonden.nl