Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Mathilde Pede: verschil tussen versies
(enz) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 5: | Regel 5: | ||
Op de avond van de tragedie zong Mathilde Pede een hymne in de eetzaal van de tweedeklassepassagiers. Dhr. Pain en Douglas Norman begeleidden haar terwijl ze ''The Last Rose of Summer'' zong. | Op de avond van de tragedie zong Mathilde Pede een hymne in de eetzaal van de tweedeklassepassagiers. Dhr. Pain en Douglas Norman begeleidden haar terwijl ze ''The Last Rose of Summer'' zong. | ||
Leopold Weisz verdronk en zij overleefde de ramp, samen met zes andere Vlamingen. Ze ontscheepte van de [[Carpathia]] op 18 april 1912 in [[New York]]. De autoriteiten besloten Mathilde Weisz | Leopold Weisz verdronk en zij overleefde de ramp, samen met zes andere Vlamingen. Ze ontscheepte van de [[Carpathia]] op 18 april 1912 in [[New York]]. De autoriteiten besloten Mathilde Weisz uit te wijzen naar [[België]], gezien men haar als ''onvermogend'' beschouwde. Toen het lijk van haar man werd geborgen met goud ter waarde van 15.000 dollar in zijn kledij veranderde haar situatie en ze bleef in Montreal. In 1914 huwde ze de zakenpartner van haar overleden man. Na de [[Eerste Wereldoorlog]] kreeg ze van [[Albert I van België|koning Albert]] de [[medaille]] van koningin [[Elisabeth van België|Elisabeth]] opgespeld omdat ze 57.000 $ aan steun had verzameld voor Belgische liefdadigheidswerken. | ||
Mathilde Pede bracht de rest van haar leven in Canada door. In [[Gentbrugge]] werd een straat naar haar genoemd. | Mathilde Pede bracht de rest van haar leven in Canada door. In [[Gentbrugge]] werd een straat naar haar genoemd. | ||
| Regel 13: | Regel 13: | ||
}} | }} | ||
{{DEFAULTSORT:Pede, Mathilde Francoise}} | |||
[[Categorie: Belgisch zanger]] | [[Categorie: Belgisch zanger]] | ||
[[Categorie: Titanic]] | |||
[[Categorie: Geboren in Gent]] | |||
[[Categorie: Geboren in 1874]] | [[Categorie: Geboren in 1874]] | ||
[[Categorie: Overleden in 1953]] | [[Categorie: Overleden in 1953]] | ||
[[Categorie: | [[Categorie: Geboren op 24 mei]] | ||
[[Categorie: Overleden op 13 oktober]] | |||
Huidige versie van 5 jan 2014 om 12:06
Mathilde Françoise Pede (Gent, 24 mei 1874 – 13 oktober 1953) was een zangeres en een van de 27 Vlamingen aan boord van het schip Titanic dat op 15 april 1912 zonk. Ze was gehuwd met Leopold Weisz. Het was de Belgische journalist Dirk Musschoot die haar echte naam ontdekte gezien ze oorspronkelijk op de passagierslijst genoteerd was als Mathilde Weisz.
Ze was uit Gent afkomstig, meer bepaald uit het intussen verdwenen De Vreese Werkmanskwartier bij de Sint-Pietersabdij. Toen ze 21 was ging ze studeren aan de Bromsgrove Guild of Art in Engeland waar ze Leopold Weisz ontmoette, een Hongaars-Joodse juwelier die in Montreal werkte. Ze huwden en hij haalde haar later op in Engeland. Ze besloten naar Canada te emigreren, zeer tegen de zin van haar ouders. Oorspronkelijk zouden ze op een ander schip in eersteklasse de oceaan oversteken maar door een kolenstaking boekten ze een ticket op de Titanic (nummer 228414, £ 26).
Op de avond van de tragedie zong Mathilde Pede een hymne in de eetzaal van de tweedeklassepassagiers. Dhr. Pain en Douglas Norman begeleidden haar terwijl ze The Last Rose of Summer zong.
Leopold Weisz verdronk en zij overleefde de ramp, samen met zes andere Vlamingen. Ze ontscheepte van de Carpathia op 18 april 1912 in New York. De autoriteiten besloten Mathilde Weisz uit te wijzen naar België, gezien men haar als onvermogend beschouwde. Toen het lijk van haar man werd geborgen met goud ter waarde van 15.000 dollar in zijn kledij veranderde haar situatie en ze bleef in Montreal. In 1914 huwde ze de zakenpartner van haar overleden man. Na de Eerste Wereldoorlog kreeg ze van koning Albert de medaille van koningin Elisabeth opgespeld omdat ze 57.000 $ aan steun had verzameld voor Belgische liefdadigheidswerken.
Mathilde Pede bracht de rest van haar leven in Canada door. In Gentbrugge werd een straat naar haar genoemd.
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties: