Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Clara Schumann: verschil tussen versies
(http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Clara_Schumann&oldid=32742996 + Persoon) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Persoon | {{Persoon | ||
|voornaam =Clara Josephine | |voornaam =Clara Josephine | ||
|tussenvoegsel = | |tussenvoegsel = | ||
|achternaam = | |achternaam =Wieck-Schumann | ||
|alt. naam = | |alt. naam = | ||
|geboorteplaats =Leipzig | |geboorteplaats =Leipzig | ||
Versie van 13 sep 2012 14:08
]]Clara Josephine Wieck-Schumann (Leipzig, 13 september 1819 – Frankfurt am Main, 20 mei 1896) was pianiste en componiste. Ze werd bekend als echtgenote van Robert Schumann wiens werk zij na zijn dood promootte.
Haar vader, Friedrich Wieck, een van de meest originele pianopedagogen van de 19de eeuw, verkocht piano's en haar moeder, Marianne Wieck was een zeer goede pianiste en sopraan. Clara's ouders scheidden toen zij vijf jaar oud was. Clara werd aan haar vader toegewezen, die haar pianolessen gaf. Haar tijd werd gevuld met pianospelen, muziektheorie, dagelijkse wandelingen door de natuur en concertbezoek.
Toen ze veertien jaar oud was componeerde ze haar eerste pianoconcert in a klein, dat twee jaar later door haar werd uitgevoerd met het Gewandhausorchester onder leiding van Felix Mendelssohn Bartholdy. Clara werd zeer beroemd, tot haar bewonderaars behoorden Mendelssohn, Joseph Joachim, Chopin en Goethe, en ze maakte vele concertreizen naar Parijs, Berlijn, Londen, Utrecht, Den Haag en Wenen. Clara Wieck kan beschouwd worden als een van de grootste pianisten van haar tijd. Opvallend was haar voorkeur voor classicistische muziek: wel Bach, wel Beethoven, wel Schumann, Brahms en Chopin, geen Liszt.
Clara werd verliefd op Robert Schumann, die een van haar vaders leerlingen was. Dat was zeer tegen de zin van vader Wieck, die vanaf het moment dat hij erachter kwam, alle omgang tussen de geliefden verbood. Hij verzette zich aanvankelijk met succes tegen een huwelijk. Een dag voor haar eenentwintigste verjaardag trouwde ze, na een enerverende rechtszaak, met Robert. Het was een intens muzikaal huwelijk, maar de opvoeding van de acht kinderen, gezondheidsproblemen en carrière, waren een zware last.
Toen Clara vijfendertig was, werd Robert in een inrichting opgenomen wegens depressies. Twee jaar later overleed hij. Clara had veel steun van Johannes Brahms die enige tijd daarvoor in hun leven was gekomen. Hun hele verdere leven bleven Brahms en Clara zeer bevriend.
In 1896 werd ze getroffen door een hersenbloeding en zij overleed twee maanden later op 76-jarige leeftijd.
Clara Wieck was ook een begenadigd componiste van pianowerken, liederen en -naast bovengenoemde pianoconcert- ook een buitengewoon interessant pianotrio. Haar complete oeuvre voor pianosolo is op cd gezet door de Vlaamse pianist Jozef De Beenhouwer.
Bron
- Nederlandse biografie:
Kees van der Vloed, Clara Schumann-Wieck. De pijn van het gemis. Aspekt, Soesterberg 2012
Externe link
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Clara Schumann op Wikimedia Commons.