Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Hitweek: verschil tussen versies
(Bron: http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hitweek&oldid=18573218) |
(cat) |
||
| (Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 21: | Regel 21: | ||
[[Categorie:Nederlands tijdschrift]] | [[Categorie:Nederlands tijdschrift]] | ||
[[Categorie:Nederlandstalig tijdschrift]] | |||
[[Categorie:Muziektijdschrift]] | |||
Huidige versie van 18 jan 2011 om 13:42
Hitweek is een Nederlands underground weekblad dat van september 1965 tot april 1969 heeft bestaan. Het is daarna voortgezet als Aloha. Enige tijd heette het Witheek, bedoeld als parodie op zichzelf.
Hitweek wordt op 17 september 1965 als jongerentijdschrift gelanceerd door Willem de Ridder en Peter Muller, die ook de naam bedenkt. Muller heeft dan al het blad Beatbox opgericht. Met veel ambitie en weinig geld stapt De Ridder naar Ruud Schoonman, een onconventionele drukker die net een nieuw druksysteem heeft aangeschaft. Beatgroepen en straatverkopers worden ingezet om de eerste nummers te verspreiden. Tot de redacteuren van het eerste uur behoren onder meer Wim Bloemendaal, Jan Donkers, Henk van Dorp, Arend-Jan Heerma van Voss, Laurie Langenbach, André van der Louw, Wim Noordhoek, Piet Schreuders en Koos Zwart.
Hitweek schrijft veel over popmuziek van vaderlandse bodem - consequent Nederbiet genoemd. Groepen als Les Baroques, Motions, Golden Earrings, Outsiders, Q ’65 en Cuby and the Blizzards danken hun bekendheid mede aan Hitweek. Het blad publiceert ook regelmatig een zwarte lijst van scholen, bedrijven en horecagelegenheden die langharigen discrimineren; een idee van Muller die in 1966 de Stichting Pro Lang Haar opricht. Verder wordt in het blad geschreven over mode, en worden er veel brieven van lezers opgenomen.
De lezersrubriek wordt aanvankelijk verzorgd door Van der Louw, die dan al als een vreemde eend in de bijt wordt beschouwd. Hij is zo'n tien jaar ouder dan de overige redacteuren, en heeft mede dankzij zijn pijp een vaderlijke uitstraling. Muller vindt hem achteraf "een pijprokende erudiete man die mij het gevoel gaf dat ik ergens bij hoorde". Tussen Muller en de rest van de redactie botert het echter niet erg, en als Muller negen maanden na de oprichting besluit om een wekelijkse column voor De Telegraaf te schrijven, wordt hij er door Van der Louw van beschuldigd veel te rechts te zijn voor Hitweek. Hierop verlaat Muller woedend de redactie.
Wim de Bie brengt in het najaar van 1968 in het artikel Wij zijn tevreden een discussie op gang over het bestaansrecht van Hitweek. In 1969 wordt het blad omgedoopt in het tweewekelijkse Aloha, met een grotere nadruk op grafische vormgeving, waarin niet de minste van de jonge generatie Nederlandse tekenaars hun werk laten zien. Ook nemen de lezers kennis van buitenlandse underground strips zoals die van Robert Crumb, Victor Moscoso en Gilbert Shelton. Omdat het aandeel muziek terugloopt, wordt Aloha begin jaren zeventig al gauw overtroefd door Muziekkrant OOR. Ondanks een actie van oud Hitweek redacteur Pim Oets is Aloha dan geen lang leven meer beschoren.
Bibliografie
- Willem de Ridder en Frank Dam (samenstellers) Het beste uit Hitweek 1965-1969 ISBN 90-274-8816-9
- Pim Oets (samensteller) Het lulligste uit Hitweek! (Thomas Rap, 1968)