Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Jacob Lateiner: verschil tussen versies
k (→Publicaties) |
(defaultsort) |
||
| (3 tussenliggende versies door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[ | {{Zie Luisterrijk}}[[Afbeelding:Jacob Lateiner.jpg|right|frame|Jacob Lateiner]] | ||
'''Jacob Lateiner''' ([[Havana]], [[31 mei]] [[1928]]) is een [[Cuba (land)|Cubaans]]-[[Verenigde Staten|Amerikaans]] [[pianist]] en [[pianopedagoog]] en de broer van [[Isidor Lateiner]], violist. | '''Jacob Lateiner''' ([[Havana]], [[31 mei]] [[1928]]) is een [[Cuba (land)|Cubaans]]-[[Verenigde Staten|Amerikaans]] [[pianist]] en [[pianopedagoog]] en de broer van [[Isidor Lateiner]], violist. | ||
| Regel 35: | Regel 35: | ||
[[Categorie:Cubaans pianist]] | [[Categorie:Cubaans pianist]] | ||
[[Categorie:Klassiek pianist]] | [[Categorie:Klassiek pianist]] | ||
[[Categorie: | [[Categorie:Amerikaans muziekpedagoog]] | ||
[[Categorie:Geboren in 1928]] | |||
Huidige versie van 17 feb 2013 om 04:44
Jacob Lateiner (Havana, 31 mei 1928) is een Cubaans-Amerikaans pianist en pianopedagoog en de broer van Isidor Lateiner, violist.
Opleiding
Lateiner studeerde aan het Curtis Institute of Music in Philadelphia bij de pianiste Isabelle Vengerova. Ook ontving hij lessen van de violist William Primrose en cellist Gregor Piatigorsky en hij volgde in 1950 daarnaast privelessen bij de componist Arnold Schoenberg[1].
Werkgebied
Zijn interesse ligt voornamelijk in de kamermuziek en de hedendaagse Amerikaanse componisten aan wie hij diverse opdrachten gaf voor nieuw werk [2][3], maar ook solistisch trad hij veel op, mede in diverse pianoconcerten met dirigenten als Leonard Bernstein, Serge Koussevitzky, Erich Leinsdorf, Zubin Mehta, Georg Solti en Georg Szell. Tevens maakte hij diverse opnamen voor radio, tv en plaat.
Kamermuziek
Als kamermuziekspeler werkte hij samen met de wereldberoemde violist Jascha Heifetz en cellist Gregor Piatigorsky, met wie hij vele opnamen maakte en een Grammy Award won voor hun opname van Beethoven trio's, en ook speelde hij met het Amadeus String Quartet samen.
Pedagoog
Lateiner geeft les op de Juilliard School, in New York sinds 1966, en aan het Mannes College of Music op de Piano Faculty, sinds 1994. Naast zijn pianistisch uitvoerende werk gaf Lateiner over de hele wereld masterclasses[4], zowel aan pianisten als kamermuziekensembles.
Concoursen
Ook is hij regelmatig jurylid bij grote pianoconcoursen.[5]
Publicaties
Lateiner schreef tevens artikelen over historische uitvoeringspraktijk, en publiceerde een artikel "An Interpreter's Approach to Mozart". [6]. Zijn bladmuziekcollectie omvat een groot aantal vroege edities van klassieke werken.
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- Mannes College The New School For Music
- Master Classes
- Grammy Award Winners
- Musical Past and Present Converge at Summer Music Academy in Leipzig, The Juilliard Journal Online, feb 2003
- Pianist, Scholar, Connoisseur. Essays in Honor of Jacob Lateiner, Pendragon Press
- º en verzamelt sindsdien Schoenbergiana
- º (zo werd het pianoconcert van Elliot Carter in zijn opdracht geschreven en door hem opgenomen De premiere was in de Symphony Hall, Boston, 6 January 1967, met het Boston Symphony Orchestra, o.l.v. dirigent Erich Leinsdorf
- º Hij verzorgde ook de premiere van de derde pianosonate van Roger Sessions.
- º Onder andere in Weimar aan de Musikhochschule
- º Leeds Piano Competition Engeland, D'Angelo Young Artists Competition in Piano, Mercyhurst College, Pancho Vladiguerov Piano Competition Bulgarije, Bach Competiton Leipzig, e.v.a.
- º Bron: Journal Early Music, in 1992