Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
André Laureys: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''André Laureys''' (ca. 1922 - ?) was een [[collaborateur]] tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] die werkte als [[jodenjager]]. | |||
André was de de zoon van collaborateur [[Jan Laureys]] en broer van de [[Oostfront (Tweede Wereldoorlog)|oostfronter]] [[Stefaan Laureys]] (na de oorlog geëxecuteerd). | |||
==Levensloop== | |||
Laureys was voor de oorlog lid van [[Verdinaso]]. | |||
André was | André was geen goede leerling en volgde school in katholieke colleges in Antwerpen, [[Putte]] en [[Aalst]], vervolgens kreeg hij privéles en tot slot volgde hij technisch onderwijs. | ||
Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] vond hij werk als technicus bij [[Gevaert]], in 1942 ging hij werken bij Erla. | |||
Hij werd lid van de [[Algemeene SS-Vlaanderen]], vermoedelijk in december 1941. Toen hij eveneens in december 1941 vernam dat zijn | |||
broer Stefaan aan het oostfront gewond was geraakt, schreef hij hem een brief waarin hij schreef: “[Ik was al] razend op die vuil ratten van Russen, nu ben ik er nog veel razender dan ook, moest ik U plaats geweest zijn ik zou [hen] wel kunnen kapot gemaakt hebben, dat zijn eigenlijk geen mensen, noch dieren (…). Ik weet niet hoe God nog zo’n vuil Russen laat leven”. | |||
Anno 1942 was hij betrokken bij de eerste razzia's tegen Joden in Antwerpen, waarbij hij zich ook schuldig maakte aan diefstal bij de slachtoffers. Hij werd hierover op 7 oktober 1942 ondervraagd door Antwerpse politie maar verklaarde dat de dingen die hij ontvreemde 'giften' waren van de Joden, het ging o.m. om 1,5kg meel, een inktpot en kaarsen.<ref>[https://www.cegesoma.be/docs/media/chtp_beg/chtp_15/chtp15_022_Saerens.pdf Gewone Vlamingen ? De jodenjagers van de Vlaamse SS in Antwerpen, 1942 (Deel 1), [[Lieven Saerens]]</ref>. | |||
Hij | André werd na de oorlog ontoerekeningsvatbaar verklaard en veroordeeld tot 15 jaar opsluiting in een psychiatrische instelling. Hij kwam echter reeds na 1 maand vrij nadat de verantwoordelijke van de psychiatrische afdeling van de gevangenis van Antwerpen op p 17 juli 1947 voorstelde hem vervroegd vrij te laten..<ref>[https://www.cegesoma.be/docs/media/chtp_beg/chtp_16/chtp16_002_Saerens.pdf Gewone Vlamingen ? De jodenjagers van de Vlaamse SS in Antwerpen, 1942 (Deel 2)], [[Lieven Saerens]]</ref>. | ||
{{Appendix}} | {{Appendix}} | ||
{{DEFAULTSORT:Laureys, André}} | {{DEFAULTSORT:Laureys, André}} | ||
[[Categorie:Belgisch collaborateur in de Tweede Wereldoorlog]] | |||
Huidige versie van 8 mrt 2024 om 00:01
André Laureys (ca. 1922 - ?) was een collaborateur tijdens de Tweede Wereldoorlog die werkte als jodenjager.
André was de de zoon van collaborateur Jan Laureys en broer van de oostfronter Stefaan Laureys (na de oorlog geëxecuteerd).
Levensloop
Laureys was voor de oorlog lid van Verdinaso.
André was geen goede leerling en volgde school in katholieke colleges in Antwerpen, Putte en Aalst, vervolgens kreeg hij privéles en tot slot volgde hij technisch onderwijs.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog vond hij werk als technicus bij Gevaert, in 1942 ging hij werken bij Erla.
Hij werd lid van de Algemeene SS-Vlaanderen, vermoedelijk in december 1941. Toen hij eveneens in december 1941 vernam dat zijn broer Stefaan aan het oostfront gewond was geraakt, schreef hij hem een brief waarin hij schreef: “[Ik was al] razend op die vuil ratten van Russen, nu ben ik er nog veel razender dan ook, moest ik U plaats geweest zijn ik zou [hen] wel kunnen kapot gemaakt hebben, dat zijn eigenlijk geen mensen, noch dieren (…). Ik weet niet hoe God nog zo’n vuil Russen laat leven”.
Anno 1942 was hij betrokken bij de eerste razzia's tegen Joden in Antwerpen, waarbij hij zich ook schuldig maakte aan diefstal bij de slachtoffers. Hij werd hierover op 7 oktober 1942 ondervraagd door Antwerpse politie maar verklaarde dat de dingen die hij ontvreemde 'giften' waren van de Joden, het ging o.m. om 1,5kg meel, een inktpot en kaarsen.[1].
André werd na de oorlog ontoerekeningsvatbaar verklaard en veroordeeld tot 15 jaar opsluiting in een psychiatrische instelling. Hij kwam echter reeds na 1 maand vrij nadat de verantwoordelijke van de psychiatrische afdeling van de gevangenis van Antwerpen op p 17 juli 1947 voorstelde hem vervroegd vrij te laten..[2].
Bronnen, noten en/of referenties
|