|
Label: Nieuwe doorverwijzing |
| (3 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) |
| Regel 1: |
Regel 1: |
| '''Geert Groote''', (ook geschreven als '''Geert Grote'''; Latijn: '''Gerardus Magnus''', ([[Deventer]], 1340 – Deventer, [[20 augustus]] 1384) was een Nederlands theoloog, kloosterhervormer en boeteprediker.
| | #redirect [[Geert Grote]] |
| | |
| ==Leven==
| |
| Geert Groote werd geboren als zoon van de rijke koopman Werner Groote en zijn vrouw Heylwig van der Basselen. Zijn vader werd in 1348 gekozen tot burgemeester van Deventer. Toen Geert tien jaar oud was, overleden beide ouders aan de pest. Hij bezocht de kapittelschool van het collegiale kapittel van het hoge bisdom Utrecht, dat zetelde in de Lebuinuskerk te Deventer. Op vijftienjarige leeftijd ging hij naar Parijs en begon te studeren aan de Sorbonne. Hij wijdde zich aan de studie van rechten, filosofie, theologie en geneeskunde.
| |
| | |
| Groote had vooral geschriften van [[Augustinus van Hippo]] (354-430) en [[Bernardus van Clairvaux]] (1090-1153) bestudeerd; zijn leermeester was [[Jan van Ruusbroec]].
| |
| | |
| Na enkele jaren nogal losbandig geleefd te hebben, trok hij zich terug, mogelijk na een ontmoeting met zijn vriend Hendrik van Kalkar, een kartuizermonnik, in 1374. Na enkele jaren in een Arnhems klooster (1374-1377) besloot hij anderen terug te leiden tot de juiste leer door boetepreken te houden (o.a. tegen getrouwde of rijke geestelijken). Om te kunnen preken, ontving hij de wijding tot diaconaat. Hij verwierf vele volgelingen die zich verenigden in de groep van de ''devotio moderna'' ([[moderne devotie]]). Hieruit ontstonden de [[Broeders van het Gemene Leven|Zusters en Broeders van het Gemene Leven]] en de [[Congregatie van Windesheim]], genoemd naar het klooster Windesheim bij Zwolle.
| |
| | |
| Zijn opvattingen, vooral over het huwelijk, en zijn niet aflatende onthullingen van kerkelijke grieven leverden hem de vijandschap op van onder meer de bisschop van Utrecht, die hem de toestemming ontnam om te prediken. Vervolgens verspreidde hij zijn opvattingen via persoonlijke gesprekken, pamfletten en kleine boekjes. Hij vertaalde het Latijnse missaal in het Nederduits (Middelnederduits/Middelnederlands) en schreef een populair ’Getijdenboeck’ voor leken.
| |
| | |
| Groote wordt beschouwd als de oorsprong van de ’moderne devotie’ (''devotio moderna''), die wordt gekenmerkt door „het naar binnen keren in gebed en (methodische) [[christelijke meditatie|meditatie]]..., door het beoefenen van de deugden in het dagelijks leven en werk”.
| |
| | |
| Het belangrijkste geschrift van de congregatie van Windesheim, beïnvloed door Groote, en dat een aanzienlijke oplage kreeg, was de ''Imitatie van Christus'' van [[Thomas a Kempis]].
| |
| | |
| Geert Groote beïnvloedde [[Maarten Luther]], [[Johannes Calvijn]], [[Ignatius van Loyola]] en [[Copernicus]]. | |
| | |
| {{DEFAULTSORT:Grote, Geert}}
| |
| [[Categorie: Augustijn]]
| |
| [[Categorie: Christelijk mysticus]]
| |
| [[Categorie: Nederlands theoloog]]
| |
| [[Categorie: persoon in de Nederlanden in de 14e eeuw]]
| |
| [[Categorie: Stichter van een religieuze orde of congregatie]]
| |
| [[Categorie: Geschiedenis van Deventer]]
| |
| [[Categorie: Diaken]]
| |
| [[Categorie: Moderne Devotie]]
| |
