Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Karl Isbert: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karl_Isbert&oldid=56709879 11 jul 2020)
 
(Aanvulling uit https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Karl_Isbert&oldid=63691453 21 jan 2023 Vistaus)
 
Regel 1: Regel 1:
'''Karl Isbert''' ([[Berlin-Tegel]], [[7 mei]] [[1864]] – [[Stuttgart]], [[13 april]] [[1946]]) was een officier van de [[Pruisen|Pruisische]] [[artillerie]].
'''Karl Isbert''' ([[1864]]-[[1946]]) was een [[Pruisen|Pruisische]] officier en generaal-majoor.


Zijn ouders waren Jakob Isbert (1808-1881) en Margarethe Tour (1819-1901). Aan het begin van de [[Eerste Wereldoorlog]], in de jaren 1914-1916, was hij commandant van het Regiment No. 69 van de Derde Lothringisches Feldartillerie. Isbert was gestationeerd in het Franse [[Saint-Avold]], dat sinds 1871, zoals geheel [[Elzas-Lotharingen]], behoorde tot het [[koninkrijk Pruisen]]. Isbert had de rang van kolonel. In 1919 ging hij op militair pensioen; bij deze gelegenheid werd hij bevorderd tot [[generaal-majoor]].
== Biografie ==
Isbert was de zoon van [[ambtman]] [[Jakob Isbert]] ((1808-1881) van het [[Hertogdom Nassau]] en Margarethe Tour (1819-1901) en had 7 broers en zussen. Hij volgde van 1871 tot 1884 de [[Volksschool]]. Daarna vervolgde hij van 1884 tot 1889 zijn educatie op een militaire school in [[Berlijn]], en vervolgens van 1889 tot 1894 een opleiding tot beroepsmilitair.


In 1944 verhuisde hij naar Stuttgart; hij werd in 1946 begraven op het Waldfriedhof aldaar. Zijn zoon is [[Otto Albrecht Isbert]].
Van 1895 tot 1907 was hij leider van een troep en vanaf 1907, na zijn examen, officier. Aan het begin van de [[Eerste Wereldoorlog]] was hij [[commandant]] van het [[3e Lotharingse veldartillerieregiment nr. 69]] en was hij als [[kolonel]] van 3 augustus 1914 tot 11 juli 1916 gestationeerd in [[Saint-Avold]].<ref>''3e Lotharingse veldartillerieregiment nr. 69.'' In: Günter Wegner, [[Dermot Bradley]]: ''Die Stellenbesetzung der aktiven Regimenter, Bataillone und Abteilungen von der Stiftung bzw. Aufstellung bis zum 26. August 1939.''. Biblio Verlag, Osnabrück 1993, {{ISBN|3-7648-1779-8}}. p. 289.)</ref><ref>{{Citeer boek |titel=Stellenbesetzung der Deutschen Heere 1815-1939: Die stellenbesetzung der aktiven Regimenter, Bataillone und Abteilungen von der Stiftung bzw. Aufstellung bis zum 26. August 1939 |achternaam=Wegner |voornaam=Günter |url=https://books.google.de/books?id=CUcqAQAAIAAJ&q=%22Isbert,+Karl%22+generalmajor&dq=%22Isbert,+Karl%22+generalmajor&hl=de&sa=X&ved=0ahUKEwjkwv_X2v3MAhVHQBQKHZEBBLkQ6AEIHDAA |taal=de |uitgever=Biblio Verlag |datum=1993 |isbn=978-3-7648-2413-6}}</ref><ref>{{Citeer web |url=http://prussianmachine.com/army/OBe.htm |titel=Imperial German Fifth Army |bezochtdatum=2023-01-21 |werk=prussianmachine.com |taal=en}}</ref> Na afloop van de Eerste Wereldoorlog werd Isbert afdelingshoofd van de Artillerie-toetsingscommissie. Op 15 november 1919 werd afscheid verleend met het wettelijke pensioen en kreeg hij de titel generaal-majoor.<ref>[[Militair Weekblad]], 1919, nr. 66, Sp. 1253.</ref><ref>{{Citeer web |url=http://lexikon-deutschegenerale.de/ |titel=Das Lexikon der deutschen Generale |achternaam=Benjamin |bezochtdatum=2023-01-21 |werk=lexikon-deutschegenerale.de |taal=de}}</ref>
 
Samen met zijn vrouw Hedwig, met wie hij in 1895 trouwde, kreeg hij uiteindelijk twee zonen, waaronder [[Otto Albrecht Isbert]].
 
In 1944 verhuisde Isbert naar [[Stuttgart]]. In 1946 overleed hij aldaar en werd begraven op het [[Waldfriedhof Stuttgart]].


{{Appendix|2=
{{Appendix|2=
{{Bronvermelding anderstalige Wikipedia|taal=de|titel=Karl Isbert|oldid=197864449}}
* {{Bronvermelding anderstalige Wikipedia|taal=de|titel=Karl Isbert|oldid=221739768}}
{{References}}
}}
}}
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q15907180 }}  
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q15907180 }}  
{{DEFAULTSORT:Isbert, Karl}}
{{DEFAULTSORT:Isbert, Karl}}
 
[[Categorie:Duits militair]]
[[Categorie:Pruisisch generaal]]
[[Categorie:Pruisisch generaal]]
[[Categorie:Duits militair in de Eerste Wereldoorlog]]
[[Categorie:Duits militair in de Eerste Wereldoorlog]]

Huidige versie van 5 feb 2023 om 15:06

Karl Isbert (1864-1946) was een Pruisische officier en generaal-majoor.

Biografie

Isbert was de zoon van ambtman Jakob Isbert ((1808-1881) van het Hertogdom Nassau en Margarethe Tour (1819-1901) en had 7 broers en zussen. Hij volgde van 1871 tot 1884 de Volksschool. Daarna vervolgde hij van 1884 tot 1889 zijn educatie op een militaire school in Berlijn, en vervolgens van 1889 tot 1894 een opleiding tot beroepsmilitair.

Van 1895 tot 1907 was hij leider van een troep en vanaf 1907, na zijn examen, officier. Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog was hij commandant van het 3e Lotharingse veldartillerieregiment nr. 69 en was hij als kolonel van 3 augustus 1914 tot 11 juli 1916 gestationeerd in Saint-Avold.[1][2][3] Na afloop van de Eerste Wereldoorlog werd Isbert afdelingshoofd van de Artillerie-toetsingscommissie. Op 15 november 1919 werd afscheid verleend met het wettelijke pensioen en kreeg hij de titel generaal-majoor.[4][5]

Samen met zijn vrouw Hedwig, met wie hij in 1895 trouwde, kreeg hij uiteindelijk twee zonen, waaronder Otto Albrecht Isbert.

In 1944 verhuisde Isbert naar Stuttgart. In 1946 overleed hij aldaar en werd begraven op het Waldfriedhof Stuttgart.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º 3e Lotharingse veldartillerieregiment nr. 69. In: Günter Wegner, Dermot Bradley: Die Stellenbesetzung der aktiven Regimenter, Bataillone und Abteilungen von der Stiftung bzw. Aufstellung bis zum 26. August 1939.. Biblio Verlag, Osnabrück 1993, ISBN 3-7648-1779-8. p. 289.)
  2. º (de) Wegner, Günter, Stellenbesetzung der Deutschen Heere 1815-1939: Die stellenbesetzung der aktiven Regimenter, Bataillone und Abteilungen von der Stiftung bzw. Aufstellung bis zum 26. August 1939, Biblio Verlag
  3. º (en) Imperial German Fifth Army. prussianmachine.com Geraadpleegd op 2023-01-21
  4. º Militair Weekblad, 1919, nr. 66, Sp. 1253.
  5. º (de) Benjamin. Das Lexikon der deutschen Generale. lexikon-deutschegenerale.de Geraadpleegd op 2023-01-21
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow