Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Patrick Vankeirsbilck: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 67: | Regel 67: | ||
[[Categorie: Geboren op 10 november]] | [[Categorie: Geboren op 10 november]] | ||
[[Categorie: Geboren in 1964]] | [[Categorie: Geboren in 1964]] | ||
[[Categorie: Geboren in Menen]] | |||
[[Categorie: Tango]] | |||
Huidige versie van 22 mrt 2020 om 13:11
| Patrick Vankeirsbilck | ||
| Afbeelding gewenst | ||
| Algemene informatie | ||
| Volledige naam | Patrick Vankeirsbilck | |
| Alias | Pato Lorente | |
| Geboren | 10 november 1964 | |
| Werk | ||
| Jaren actief | 1993 – | |
| Genre(s) | Tango music, Argentinian Tango, Jazz | |
| Instrument(en) | bandoneon | |
| Officiële website | ||
Patrick Vankeirsbilck (Menen, 10 november 1964), ook gekend onder zijn artiestennaam Pato Lorente, is een Vlaams fluitist, bandoneonist, arrangeur en componist.
Biografie
Vankeirsbilck ving zijn muzikale carrière aan als fluitist, na opleidingen te Brugge en Brussel. Begin jaren 90 volgde hij verscheidene masterclasses rond tangomuziek bij Carel Kraayenhof (Rotterdam), Alfredo Marcucci (België), Juan José Mosalini (Parijs) en Marcelo Mercadante (Barcelona). In die periode vatte hij ook zijn bandoneonstudie aan bij Alfredo Marcucci met wie hij veelvuldig zou samenspelen, soms ook in het gezelschap van Luis Stazo (Sexteto Mayor) en van Juan José Mosalini (orkest Osvaldo Pugliese).
In Buenos Aires vervolmaakte Patrick Vankeirsbilck zich verder bij meesters zoals Julio Pane, Pablo Mainetti en Carlos Pazo. Hij richtte voorts het Tango 02-ensemble op dat zich toelegt op traditionele dansbare tangomuziek.[1][2]
In 2004 werkte hij als solist mee aan de theaterproduktie Borgès et moi te Brussel in een regie van Elvire Brison. In 2006 en 2009 concerteerde hij samen met Alfredo Marcucci in de Tonhalle te Düsseldorf. In 2007 en 2010 concerteerde Patrick Vankeirsbilck tijdens het Odegand-evenement van het Festival van Vlaanderen te Gent. Hij was voorts meermaals te gast als bandoneonist in het MIM te Brussel.
Met een drietal composities won Patrick Vankeirsbilck in 2012 de Nederlandse "Choclo"-compositiewedstijd voor de meest dansbare nieuwe tangomuziek. Sinds 2009 breidde hij zijn muzikale belangstelling uit naar mengvormen tussen tango, rock, jazz en hip-hop in het El Juntacadáveres-project met Enrique Noviello.
Vankeirsbilck is de drijvende kracht achter de lessen bandoneon in het Vlaamse Deeltijds kunstonderwijs. Hij verleende in 1992 als leerling dwarsfluit aan de Muziekacademie van Sint-Pieters-Woluwe en als componist zijn medewerking aan het jaarconcert van de Woluwse componisten.
Discografie
- Twists and Turns (2015), El Juntacadáveres, Zimbras, MWCD 3048
- De Platino (2012), El Juntacadáveres, Zimbras, MWCD 3047
- Aires de dos orillas (2008), Urbango, Sky my husband, PV 20118 - DyM 2008
- Urbango (2006), Danza y Movimiento, dx000091
- Prepàrense (1999), Veritango & Alfredo Marcucci & Ramon Regueira, Danza y Movimiento, dz003101
| Bronnen, noten en/of referenties
|
