Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Didache: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (3 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
De '''Didache''' ({{Grieks|Διδαχὴ}} is een vroegchristelijk geschrift, waarschijnlijk geschreven in [[Syrië]]. | {{wiu}} | ||
De '''Didache''' ('''Didachè'''; {{Grieks|Διδαχὴ}}; of {{Grieks|Διδαχὴ τῶν δώδεκα ἀποστόλων}} ''Didachḕ tõn dṓdeka apostólōn'' ’Onderwijs van de twaalf apostelen‘) is een vroegchristelijk geschrift, waarschijnlijk geschreven in [[Syrië]]. Volgens het huidige onderzoek is de tekst opgesteld in de eerste eeuw n.Chr. | |||
Het bestaan van dit geschrift was bekend uit de teksten van kerkvaders uit de | Het bestaan van dit geschrift was bekend uit de teksten van kerkvaders uit de 3e en 4e eeuw, maar men nam aan dat het geschrift zelf verloren was gegaan. De tekst werd terug ontdekt door [[Philotheos Bryennios]], in de [[Codex Hierosolymitanus]], geschreven in 1056. Uit dezelfde codex, die zich in een kloosterbibliotheek van Constantinopel (Istanboel) bevond, had Bryennios in 1873 de volledige tekst uitgegeven van de brieven van de kerkvader [[Clemens van Rome|Clemens]]. In 1883 gaf Bryennios de Griekse tekst van de Didache in druk uit. Daarop volgden in 1884 in de wetenschappelijke wereld vertalingen en analyses van de herontdekte tekst. | ||
Een Latijnse versie van de eerste vijf hoofdstukken werd in 1900 gevonden door J. Schlecht. | |||
Het is de oudste bekende kerkorde in het christendom. Er is tot nu toe slechts een enkel Grieks manuscript van teruggevonden, zodat de authenticiteit van de tekst alleen aan de hand van interne criteria kan worden beoordeeld. | |||
==Indeling== | |||
Het werk is ingedeeld in 16 korte hoofdstukken. Deze staan gesorteerd in wat men als 4 delen kan beschouwen. | |||
*Hoofdstukken 1–6: De Twee Wegen (de weg van het leven en de weg van de dood). Overzicht van de christelijke moraal. | |||
*Hoofdstukken 7–10: Aanwijzingen in verband met de doop, vasten en bidden. Avondmaalviering. | |||
*Hoofdstukken 11–15: kerkorde: hoe om te gaan met reizende leraren, profeten, avondmaalviering, het aanstellen van opzieners en bedienaren) | |||
*Hoofdstukken 16: besluit: [[eschatologie]] | |||
Sommige onderzoekers vinden dat het abrupte einde van dit hoofdstuk zonder een slotformule erop wijst dat het besluit van het geschrift verloren is gegaan. Hierover bestaat geen algemene overeenstemming. | |||
==Bronnen== | |||
* {{en}} [http://www.earlychristianwritings.com/info/didache-cathen.html Earlychristianwritings.com] | |||
* {{CathEn|04779a|The Didache}} | |||
== Didache online == | |||
* [http://www.ccel.org/ccel/lake/fathers2.v.html Griekse tekst, uitgave uitgave Kirsopp Lake, Christian Classics Ethereal Library] | |||
* [https://archive.org/details/doctrinaduodeci00funkgoog Latijnse tekst, uitgave F. X. Funk, archive.org] | |||
* [http://www.bijbelaantekeningen.nl/files/subject?3261 Griekse tekst met transcriptie en Nederlandse vertaling op Bijbelaantekeningen.nl] | |||
* [http://www.earlychristianwritings.com/text/didache-roberts.html Engelse vertaling door Roberts-Donaldson, op earlychristianwritings.com] | |||
[[Categorie:Geschrift in het christendom]] | [[Categorie:Geschrift in het christendom]] | ||
Huidige versie van 19 apr 2018 om 09:05
De Didache (Didachè; Διδαχὴ; of Διδαχὴ τῶν δώδεκα ἀποστόλων Didachḕ tõn dṓdeka apostólōn ’Onderwijs van de twaalf apostelen‘) is een vroegchristelijk geschrift, waarschijnlijk geschreven in Syrië. Volgens het huidige onderzoek is de tekst opgesteld in de eerste eeuw n.Chr.
Het bestaan van dit geschrift was bekend uit de teksten van kerkvaders uit de 3e en 4e eeuw, maar men nam aan dat het geschrift zelf verloren was gegaan. De tekst werd terug ontdekt door Philotheos Bryennios, in de Codex Hierosolymitanus, geschreven in 1056. Uit dezelfde codex, die zich in een kloosterbibliotheek van Constantinopel (Istanboel) bevond, had Bryennios in 1873 de volledige tekst uitgegeven van de brieven van de kerkvader Clemens. In 1883 gaf Bryennios de Griekse tekst van de Didache in druk uit. Daarop volgden in 1884 in de wetenschappelijke wereld vertalingen en analyses van de herontdekte tekst.
Een Latijnse versie van de eerste vijf hoofdstukken werd in 1900 gevonden door J. Schlecht.
Het is de oudste bekende kerkorde in het christendom. Er is tot nu toe slechts een enkel Grieks manuscript van teruggevonden, zodat de authenticiteit van de tekst alleen aan de hand van interne criteria kan worden beoordeeld.
Indeling
Het werk is ingedeeld in 16 korte hoofdstukken. Deze staan gesorteerd in wat men als 4 delen kan beschouwen.
- Hoofdstukken 1–6: De Twee Wegen (de weg van het leven en de weg van de dood). Overzicht van de christelijke moraal.
- Hoofdstukken 7–10: Aanwijzingen in verband met de doop, vasten en bidden. Avondmaalviering.
- Hoofdstukken 11–15: kerkorde: hoe om te gaan met reizende leraren, profeten, avondmaalviering, het aanstellen van opzieners en bedienaren)
- Hoofdstukken 16: besluit: eschatologie
Sommige onderzoekers vinden dat het abrupte einde van dit hoofdstuk zonder een slotformule erop wijst dat het besluit van het geschrift verloren is gegaan. Hierover bestaat geen algemene overeenstemming.
Bronnen
- (en) Earlychristianwritings.com
(en) The Didache, in: Catholic Encyclopedia, New York, Robert Appleton Company, 1907-1912. (vertaal via: 
)
