Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Pierre De Tollenaere: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
kGeen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
 
(2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Pierre De Tollenaere''' ([[Sint--Gillis]] [[23 maart]] [[1907]] - [[Neuengamme]] [[10 december]] [[1944]]) was een lid van het [[Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog]].
'''Pierre De Tollenaere''' ([[Sint-Gillis]] [[23 maart]] [[1907]] - [[Neuengamme]] [[10 december]] [[1944]]) was een lid van het [[Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog]].


De Tollenaere was lasser. Op 22 juli 1941, enkele weken na de start van [[Operatie Barbarossa]] werd hij gearresteerd. In deze periode arresteerden de Duitsers veel [[België|Belgische]] [[communisme|communisten]] en [[socialisme|socialisten]]. Met 255 andere Belgen werd hij op het eerste Belgische transport naar een [[concentratiekamp]] gezet. Na een reis van 2 dagen bereikte hij op 24 september 1941 het kamp [[Neuengamme]]. Hij werd er lid van het Belgische Solidariteits- en Verzetscomité dat onder leiding stond van [[Julien Lahaut]] en later van [[André Mandrycxs]].
De Tollenaere was lasser. Op 22 juli 1941, enkele weken na de start van [[Operatie Barbarossa]] werd hij gearresteerd. In deze periode arresteerden de Duitsers veel [[België|Belgische]] [[communisme|communisten]] en [[socialisme|socialisten]]. Met 255 andere Belgen werd hij op het eerste Belgische transport naar een [[concentratiekamp]] gezet. Na een reis van 2 dagen bereikte hij op 24 september 1941 het kamp [[Neuengamme]]. Hij werd er lid van het Belgische Solidariteits- en Verzetscomité dat onder leiding stond van [[Julien Lahaut]] en later van [[André Mandrycxs]].


De Tollenaere werd verplicht tewerkgesteld in de fabriek van [[Carl Jastram]]. Hij moest meewerken aan de productie van torpedos die hij saboteerde door gewild slecht laswerk af te leveren, wat tot probelemen leidde op de duikboten. De Duitsers begonnen een onderzoek en kwamen uiteindelijk terecht in de fabriek, waar De Tollenaere werd verraden door een Poolse medegevange. Na wekenlange martelingen werd hij door de kampcommandant [[Max Pauly]] ter dood veroordeeld. Op 10 december 1944 werd hij opgehangen voor de ogen van zijn medegevangenen.  
De Tollenaere werd verplicht tewerkgesteld in de fabriek van [[Carl Jastram]]. Hij moest meewerken aan de productie van torpedos die hij saboteerde door gewild slecht laswerk af te leveren, wat tot problemen leidde op de duikboten. De Duitsers begonnen een onderzoek en kwamen uiteindelijk terecht in de fabriek, waar De Tollenaere werd verraden door een Poolse medegevange. Na wekenlange martelingen werd hij door de kampcommandant [[Max Pauly]] ter dood veroordeeld. Op 10 december 1944 werd hij opgehangen voor de ogen van zijn medegevangenen.  


Ter zijn ere werd in zijn woonplaats [[Anderlecht]] het Pierre De Tollenaereplein vernoemd. Op dit plein bevindt zich ook een herdenkplaat. Jaarlijks rond 10 december worden De Tollenaere en de andere slachtoffers herdacht door de [[Belgische Vriendenkring van Neuengamme]] en de gemeente Anderlecht.<ref>[http://shipyard.intago.eu/neuengamme.be/wp-content/uploads/2017/01/18-Getuigenissen-PIERRE-DE-TOLLENAERE-1.pdf Pierre De Tollenaere]</ref>
Ter zijn ere werd in zijn woonplaats [[Anderlecht]] het Pierre De Tollenaereplein vernoemd. Op dit plein bevindt zich ook een herdenkplaat. Jaarlijks rond 10 december worden De Tollenaere en de andere slachtoffers herdacht door de [[Belgische Vriendenkring van Neuengamme]] en de gemeente Anderlecht.<ref>[http://shipyard.intago.eu/neuengamme.be/wp-content/uploads/2017/01/18-Getuigenissen-PIERRE-DE-TOLLENAERE-1.pdf Pierre De Tollenaere]</ref>
Regel 11: Regel 11:
[[Categorie:Kampgevangene in Neuengamme]]
[[Categorie:Kampgevangene in Neuengamme]]
[[Categorie:Belgisch slachtoffer van het naziregime]]
[[Categorie:Belgisch slachtoffer van het naziregime]]
[[Categorie:Geboren in 1907]]
[[Categorie:Overleden in 1944]]
[[Categorie:Belgisch verzetsstrijder in de Tweede Wereldoorlog]]

Huidige versie van 17 sep 2018 om 22:09

Pierre De Tollenaere (Sint-Gillis 23 maart 1907 - Neuengamme 10 december 1944) was een lid van het Belgisch verzet in de Tweede Wereldoorlog.

De Tollenaere was lasser. Op 22 juli 1941, enkele weken na de start van Operatie Barbarossa werd hij gearresteerd. In deze periode arresteerden de Duitsers veel Belgische communisten en socialisten. Met 255 andere Belgen werd hij op het eerste Belgische transport naar een concentratiekamp gezet. Na een reis van 2 dagen bereikte hij op 24 september 1941 het kamp Neuengamme. Hij werd er lid van het Belgische Solidariteits- en Verzetscomité dat onder leiding stond van Julien Lahaut en later van André Mandrycxs.

De Tollenaere werd verplicht tewerkgesteld in de fabriek van Carl Jastram. Hij moest meewerken aan de productie van torpedos die hij saboteerde door gewild slecht laswerk af te leveren, wat tot problemen leidde op de duikboten. De Duitsers begonnen een onderzoek en kwamen uiteindelijk terecht in de fabriek, waar De Tollenaere werd verraden door een Poolse medegevange. Na wekenlange martelingen werd hij door de kampcommandant Max Pauly ter dood veroordeeld. Op 10 december 1944 werd hij opgehangen voor de ogen van zijn medegevangenen.

Ter zijn ere werd in zijn woonplaats Anderlecht het Pierre De Tollenaereplein vernoemd. Op dit plein bevindt zich ook een herdenkplaat. Jaarlijks rond 10 december worden De Tollenaere en de andere slachtoffers herdacht door de Belgische Vriendenkring van Neuengamme en de gemeente Anderlecht.[1]

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow