Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Kiss Riemvis: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kiss_Riemvis&oldid=50740576 9 jan 2018 Djsgmnd 28 dec 2017) |
(Aanpassing) |
||
| (2 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 2: | Regel 2: | ||
==Biografie== | ==Biografie== | ||
Kiss Riemvis werd geboren op [[Meester Cornelis]] als oudste dochter van Wilhelm Frans (Innie) Riemvis, een [[Den Haag|Haagse]] automonteur en uitvinder van de [[Riemvis-brancard]] en de [[Nederlands-Indië|Indische]] Lucie Mathilde (Nonni) van der Pol, uit [[Poerworedjo]].<ref>[http://geschiedenis.umcgambulancezorg.nl/de-ambulance/uitrusting/brancarddragers/1948-1976-de-riemvis-brancarddrager/] De geschiedenis van UMGC Ambulancezorg, 1948-1976 | De Riemvis brancarddrager</ref> Op haar zesde nam zij na het horen dat een vriendje was overleden, vergif in, omdat zij naar hem toe wilde. Zij belandde in het ziekenhuis, waar zij met moeite gered kon worden.<ref>Jaarboek 2014, Historische Vereniging Rijswijk, blz. 167</ref> | Kiss Riemvis werd geboren op [[Meester Cornelis]] als oudste dochter van Wilhelm Frans (Innie) Riemvis, een [[Den Haag|Haagse]] automonteur en uitvinder van de [[Riemvis-brancard]] en de [[Nederlands-Indië|Indische]] Lucie Mathilde (Nonni) van der Pol, uit [[Purworejo (stad)|Poerworedjo]].<ref>[http://geschiedenis.umcgambulancezorg.nl/de-ambulance/uitrusting/brancarddragers/1948-1976-de-riemvis-brancarddrager/] De geschiedenis van UMGC Ambulancezorg, 1948-1976 | De Riemvis brancarddrager</ref> Op haar zesde nam zij na het horen dat een vriendje was overleden, vergif in, omdat zij naar hem toe wilde. Zij belandde in het ziekenhuis, waar zij met moeite gered kon worden.<ref>Jaarboek 2014, Historische Vereniging Rijswijk, blz. 167</ref> | ||
Op haar twintigste huwde zij haar eerste echtgenoot, Rudy. Twee weken na haar huwelijk werd [[Nederlands-Indië]] door de [[Japan]]ners bezet en werden zij en haar echtgenoot in [[jappenkamp]]en [[Internering (oorlog)|geïnterneerd]]. Hij werd getransporteerd naar [[Thailand]] om te worden tewerkgesteld aan de [[Birma-spoorlijn]] en werd later door de bezetter levend begraven. In het kamp beviel zij van een dochter, Meity. Tijdens de kampperiode legde zij kaarten om de toekomst te kunnen voorspellen en om zich in haar fantasiewereld terug te trekken. Zij had een rotsvast geloof in leven na de dood en geloofde dat zij als een [[paradijsvogel (fabeldier)|paradijsvogel]] zou opstijgen boven de ellende en pijn die haar ten deel viel. Zij putte hieruit vertrouwen, moed en doorzettingsvermogen. Deze kracht benutte zij behalve voor zichzelf, ook voor in nood verkerende medemensen.<ref>[https://www.trouw.nl/home/na-elf-kinderen-verder-als-paradijsvogel~aeca426b/] ''Na elf kinderen verder als paradijsvogel'', Dagblad Trouw, 23 oktober 1998.</ref> | Op haar twintigste huwde zij haar eerste echtgenoot, Rudy. Twee weken na haar huwelijk werd [[Nederlands-Indië]] door de [[Japan]]ners bezet en werden zij en haar echtgenoot in [[jappenkamp]]en [[Internering (oorlog)|geïnterneerd]]. Hij werd getransporteerd naar [[Thailand]] om te worden tewerkgesteld aan de [[Birma-spoorlijn]] en werd later door de bezetter levend begraven. In het kamp beviel zij van een dochter, Meity. Tijdens de kampperiode legde zij kaarten om de toekomst te kunnen voorspellen en om zich in haar fantasiewereld terug te trekken. Zij had een rotsvast geloof in leven na de dood en geloofde dat zij als een [[paradijsvogel (fabeldier)|paradijsvogel]] zou opstijgen boven de ellende en pijn die haar ten deel viel. Zij putte hieruit vertrouwen, moed en doorzettingsvermogen. Deze kracht benutte zij behalve voor zichzelf, ook voor in nood verkerende medemensen.<ref>[https://www.trouw.nl/home/na-elf-kinderen-verder-als-paradijsvogel~aeca426b/] ''Na elf kinderen verder als paradijsvogel'', Dagblad Trouw, 23 oktober 1998.</ref> | ||
| Regel 30: | Regel 30: | ||
{{authority control|TYPE=p|Wikidata= }} | {{authority control|TYPE=p|Wikidata= }} | ||
{{DEFAULTSORT:Riemvis, Kiss}} | {{DEFAULTSORT:Riemvis, Kiss}} | ||
[[Categorie: | |||
[[Categorie:Nederlands persoon]] | |||
[[Categorie:Nederlands-Indië]] | [[Categorie:Nederlands-Indië]] | ||
[[Categorie: | [[Categorie:Nederlands kunstenaar]] | ||
[[Categorie: | [[Categorie:Nederlands ontwerper]] | ||
[[Categorie:Persoon in een Jappenkamp]] | [[Categorie:Persoon in een Jappenkamp]] | ||
[[Categorie: Geboren in Meester Cornelis]] | [[Categorie: Geboren in Meester Cornelis]] | ||
Huidige versie van 1 feb 2020 om 14:35
Lucy Willy (Kiss) Riemvis (Meester Cornelis (Batavia), 10 november 1920 - Rijswijk, 18 november 2011) was een Nederlandse levenskunstenares, bekend door haar kunstzinnige creaties. Ze zou paranormale gaven hebben gehad. Zij onderging een metamorfose van huisvrouw tot kunstenares.
Biografie
Kiss Riemvis werd geboren op Meester Cornelis als oudste dochter van Wilhelm Frans (Innie) Riemvis, een Haagse automonteur en uitvinder van de Riemvis-brancard en de Indische Lucie Mathilde (Nonni) van der Pol, uit Poerworedjo.[1] Op haar zesde nam zij na het horen dat een vriendje was overleden, vergif in, omdat zij naar hem toe wilde. Zij belandde in het ziekenhuis, waar zij met moeite gered kon worden.[2]
Op haar twintigste huwde zij haar eerste echtgenoot, Rudy. Twee weken na haar huwelijk werd Nederlands-Indië door de Japanners bezet en werden zij en haar echtgenoot in jappenkampen geïnterneerd. Hij werd getransporteerd naar Thailand om te worden tewerkgesteld aan de Birma-spoorlijn en werd later door de bezetter levend begraven. In het kamp beviel zij van een dochter, Meity. Tijdens de kampperiode legde zij kaarten om de toekomst te kunnen voorspellen en om zich in haar fantasiewereld terug te trekken. Zij had een rotsvast geloof in leven na de dood en geloofde dat zij als een paradijsvogel zou opstijgen boven de ellende en pijn die haar ten deel viel. Zij putte hieruit vertrouwen, moed en doorzettingsvermogen. Deze kracht benutte zij behalve voor zichzelf, ook voor in nood verkerende medemensen.[3]
Na de bevrijding kreeg zij het bericht over haar man te horen en na het doorstaan van de Bersiap-periode vertrok zij met haar dochter naar Nederland, waar haar, zoals bij zovele lotgenoten, een kille ontvangst te wachten stond. Zij wist desondanks een nieuw leven op te bouwen met een nieuwe huwelijkspartner, Ted. Uit dit huwelijk kwamen tien kinderen voort en zij leefde in de rol van huisvrouw en om wat bij te verdienen, verkocht zij zelfgemaakte soep en loempia’s.[4]
Haar huwelijk liep stuk en in 1970 scheidde zij, raakte depressief en zwierf door Den Haag en vertrok met Paul van Bemmelen, een vriend van vroeger, naar Parijs.[5] Zij kwam uiterlijk en innerlijk totaal veranderd in 1975 terug naar Nederland. Haar uiterlijk, dat zich kenmerkte door fel gekleurd punkkapsel en excentrieke kleding, stootte of mensen af, of trok hen aan. Zij ontwikkelde zich in mystieke kunst, maakte tekeningen en schilderijen, ging extravagante hoedjes, kleding en sieraden ontwerpen, showen en dragen als een levend kunstwerk. Tijdens een show kreeg ze ook haar nieuwe naam. Iemand in het publiek noemde haar Kiss - 'kleintje' in het Hongaars.[6]
Samen met Leon Zoeteman schreef zij het boek: Kiss, dagboek van een levenskunstenares. Een tweede boek met haar mystieke levenservaringen verscheen postuum en werd door haar partner, Paul van Bemmelen, uitgebracht.
Nationale vermaardheid verwierf zij in 1970 door haar 20 minuten durend interview in het NCRV-televisieprogramma Showroom van 21 november 1981.[7] Vanwege de toen nog twee Nederlandse tv-zenders had dit programma een hoge kijkdichtheid en werd het interview door miljoenen gevolgd. Later volgde een tweede optreden in het NCRV-televisieprogamma De Stoel.[8]
In 1985 volgde een overzichtstentoonstelling in de Rijswijkse openbare bibliotheek, die door Simon Vinkenoog met een gedicht werd geopend.
Literatuur
- Kiss, dagboek van een levenskunstenares, Leon Zoeteman en Kiss Riemvis; uitgeverij: Omega Media Publishers B.V.; ISBN 9789060576878
- Rozen aan de Horizon, Paul van Bemmelen en Karel H. Hille; Uitgeverij Aspekt B.V., april 2013; ISBN 9789461532824
- Een lieve, extravagante vrouw voorgoed uit ons midden, Frans Holtkamp, Jaarboek 2012 Historische Vereniging Rijswijk; ISSN 1382-6700.
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties
|
