Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

De Scheffer: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=De_Scheffer&diff=cur&oldid=48235240 Kon2017 21 dec 2016)
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=De_Scheffer&oldid=48336497 5 jan 2017)
 
(2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
Kunstprijs '''De Scheffer''' komt voort uit het Scheffer legaat en is een (inter)nationale, twee jaarlijkse, stimuleringsprijs door de Vereniging Dordrechts Museum<ref>[http://www.verenigingdordrechtsmuseum.nl Vereniging Dordrechts Museum]</ref>  met aankoop van het winnende kunstwerk én een tentoonstelling, meestal in oktober, onder auspiciën van het [[Dordrechts Museum]].


'''Het Scheffer legaat'''
== Legaat ==


'''''Geschiedenis'''''
Een paar jaar na de dood van de beroemde kunstenaar [[Ary Scheffer]], richtte de stad Dordrecht in 1862 een standbeeld voor haar kunstzinnige stadgenoot op. Dit gebeurde in overleg met zijn dochter Cornelia Marjolin Scheffer, die toezegde de gehele nalatenschap van het atelier van Ary Scheffer aan de  Vereniging Dordrechts Museum (VDM) te vermaken.<ref>[http://www.verenigingdordrechtsmuseum.nl Vereniging Dordrechts Museum]</ref> In 1895 stierf haar echtgenoot Dr. René Nicolas Marjolin en hij schonk VDM 200.000 Franse franken, op voorwaarde dat de gemeente een passende ruimte voor het tentoonstellen van de werken van Ary Scheffer beschikbaar zou stellen. Het legaat kreeg van haar nog een aanvulling van 10.000 franken ten einde twee Scheffer zalen in te richten. Die ruimte was wel nodig om o.a. de 26 olieverfschilderijen, 80 tekeningen en prenten plus dertien marmeren beelden te tonen. De kern van de Scheffer collectie is dus een legaat van Scheffers dochter, die in 1899 de atelierinventaris van haar vader aan het Dordrechts museum naliet.


Tussen [[Ary Scheffer]] en het [[Dordrechts Museum]] bestaat een bijzondere relatie. Het museum bezit sinds 1899 de grootste collectie schilderijen en tekeningen van de kunstenaar, dankzij een legaat van zijn dochter [[Cornelia Scheffer|Cornelia Marjolin-Scheffer]]. [[Ary Scheffer]] werd 02-10-1795 geboren te Dordrecht, hij overleed 15-06-1858 te Argenteuil. In de jaren veertig bereikte hij het toppunt van zijn roem in Parijs.
Een deel van het legaat was via het Ary Schefferfonds bestemd  voor directe ondersteuning door het verlenen van een toelage (beurzen, materiaal) aan kunstenaars en een deel voor aankopen van kunstwerken.


Een paar jaar na de dood van [[Ary Scheffer]], richtte de stad Dordrecht in 1862 een standbeeld voor haar kunstzinnige stadgenoot op. Dit gebeurde in overleg met zijn dochter Cornelia Marjolin Scheffer, die toezegde de gehele nalatenschap van het atelier van Ary Scheffer aan de [http://www.verenigingdordrechtsmuseum.nl Vereniging Dordrechts Museum] (VDM) te vermaken. In 1895 stierf haar echtgenoot Dr. René Nicolas Marjolin en hij schonk de [http://www.verenigingdordrechtsmuseum.nl Vereniging Dordrechts Museum] (VDM) 200.000 Franse francs, op voorwaarde dat de gemeente een passende ruimte voor het tentoonstellen van de werken van Ary Scheffer beschikbaar zou stellen.
Verscheidene bekende Dordtse schilders hebben in de loop der jaren een bijdrage uit het '''Ary Scheffer fonds''' ontvangen: onder meer [[Frans Lebret]] (1820 –1909), [[Marinus Reus]] (1865 – 1938), [[Willy Sluiter]] (1873-1949), [[Reinier Kennedy]] (1881 – 1960), [[Piet Ouborg]] (1893 – 1956). Velen konden ondersteund worden, anderen ervoeren teleurgesteld dat ze niet aan de voorwaarden voldeden.
Het legaat kreeg van haar nog een aanvulling van 10.000 Franse franc ten einde twee Scheffer zalen in te richten. Die ruimte was wel nodig om o.a. de 26 olieverfschilderijen, 80 tekeningen en prenten plus dertien marmeren beelden te tonen.
De kern van de Scheffer collectie is dus een legaat van Scheffers dochter, die in 1899 de atelierinventaris van haar vader aan het Dordrechts museum naliet.  


In de loop der jaren is deze collectie met aankopen en schenkingen aangevuld.  
Vanaf 1915 tot 1974 werd, ten behoeve van de modeltekenen in [[Pictura]], jaarlijks een bedrag (250 – 500 gulden) uit het Ary Scheffer fonds ter beschikking gesteld aan Dordtse kunstenaars. Van dit bedrag werden o.a. de modellen voor de tekenavonden bekostigd.


''Een deel van het legaat was bestemd  voor directe ondersteuning door het verlenen van een toelage (beurzen, materiaal) aan kunstenaars en een deel voor aankopen van kunstwerken.''
De toelagen voor aankoop, schilders benodigdheden, een opleiding of studiereis werden in 1974 gestopt en in 1983 hervat met uitzondering van 1992 en 1994. Tot 2005 betrof het  een beurs waarbij om de twee jaar een bedrag van € 4.500 beschikbaar werd gesteld ter aanmoediging van jonge getalenteerde kunstenaars. Grotendeels nog levende kunstenaar die in deze periode de ''Ary Scheffer beurs'' ontvingen zijn: Anja de Jong (1983), Judith ten Bosch (1984), Corrie Brands (1985, 1988), Bea de Visser (1986), Frans van Lent (1987), Jeanne van der Horst (1989), Gerhard Lentink (1990), Herma Klijnstra (1991), Mariette Linders (1993), Michael Winkel (1995), Margit Rijnaard (1996), Saskia van Broekhoven (1997), Henk P Vandenberg (1999), Tijl Clement (2001), Albert Zwaan (2003).


 
==Het Scheffer Fonds vanaf 2005==
Verscheidene bekende Dordtse schilders hebben in de loop der jaren een bijdrage uit het '''Ary Scheffer fonds''' ontvangen: onder meer [https://www.dordrechtsmuseum.nl/kunstenaars/lebret-frans/ Frans Lebret] (1820 –1909), [https://www.dordrechtsmuseum.nl/kunstenaars/reus-marinus-pieter/ Marinus Reus] (1865 – 1938), [[Willy_Sluiter|Willy Sluiter]](1873-1949), [[Reinier_Kennedy|Reinier Kennedy]](1881 – 1960), [[Piet_Ouborg|Piet Ouborg]] (1893 – 1956). Velen konden ondersteund worden, anderen ervoeren teleurgesteld dat ze niet aan de voorwaarden voldeden.
Het Ary Scheffer fonds, tot 2005 bekend als de Ary Scheffer beurs, werd dat jaar in een nieuw jasje gestoken, waarbij de Vereniging Dordrechts Museum zich nog steeds houdt aan de voorwaarden van het legaat.
 
Vanaf 1915 tot 1974 werd, ten behoeve van de modeltekenen in [[Pictura]], jaarlijks een bedrag ( 250 – 500 gulden) uit het Ary Scheffer fonds ter beschikking gesteld aan Dordtse kunstenaars. Van dit bedrag werden o.a. de modellen voor de tekenavonden bekostigd. Een aantal vooraanstaande Dordtenaren vervulden bestuurlijke functie in zowel  [[Pictura]] als in [http://www.verenigingdordrechtsmuseum.nl Vereniging Dordrechts Museum].
 
De toelagen voor aankoop, schilders benodigdheden, een opleiding of studiereis werden in 1974 gestopt en in 1983 hervat met uitzondering van 1992 en 1994.
Tot 2005 betrof het  een beurs waarbij om de twee jaar een bedrag van € 4.500 beschikbaar werd gesteld ter aanmoediging van jonge getalenteerde kunstenaars.
Grotendeels nog levende kunstenaar die in deze periode de Ary Scheffer beurs ontvingen zijn:
 
Anja de Jong (1983), Judith ten Bosch (1984), Corrie Brands (1985, 1988), Bea de Visser (1986), Frans van Lent (1987), Jeanne van der Horst (1989), Gerhard Lentink (1990), Herma Klijnstra (1991), Mariette Linders (1993), Michael Winkel (1995), Margit Rijnaard (1996), Saskia van Broekhoven (1997), Henk P Vandenberg (1999), Tijl Clement (2001), Albert Zwaan (2003).
 
 
'''Het Scheffer Fonds vanaf 2005:'''
 
Het Ary Scheffer fonds, dat tot 2005 bekend stond als de Ary Scheffer beurs, is dat jaar in een nieuw jasje gestoken, waarbij de Vereniging Dordrechts Museum zich nog steeds houdt aan de voorwaarden van het legaat.
In plaats van een beurs toe te kennen wordt jaarlijks een kunstwerk aangekocht via afwisselend 'de Scheffer aankoop' en kunstprijs 'De Scheffer'.  
In plaats van een beurs toe te kennen wordt jaarlijks een kunstwerk aangekocht via afwisselend 'de Scheffer aankoop' en kunstprijs 'De Scheffer'.  
Het legaat wordt tegenwoordig aangevuld met schenkingen van leden van VDM, of via extra contributie.
Het legaat wordt tegenwoordig aangevuld met schenkingen van leden van VDM, of via extra contributie.


• ''de Scheffer aankoop''
=== aankoop ===
 
De helft van de opbrengst van het legaat wordt gebruikt voor het aankopen van werk van Dordtse/aan de Drechtsteden regio gelieerde kunstenaars. Deze aankoop vindt plaats in de ‘even’ jaren. Kunst werd o.m. aangekocht van Ton Kraayeveld: in 2000 (4 tekeningen), en schilderijen in 2010 en in 2014.
De helft van de opbrengst van het legaat wordt gebruikt voor het aankopen van werk van Dordtse/aan de Drechtsteden regio gelieerde kunstenaars. Deze aankoop vindt plaats in de ‘even’ jaren. Kunst werd o.m. aangekocht van Ton Kraayeveld: in 2000 (4 tekeningen , geïnspireerd op het werk van de grote 16e eeuwse schilder en graficus Albrecht Dürer. Zo ook in de tekeningen waarin o.a. fragmenten uit diens raadselachtige houtsnede ''Melencholica I'' met verwijzingen naar alchemie, spanning tussen beeld en woord (of klank), een schilderijen in 2010, en in 2014 in het kader van de tentoonstelling UMZUG in het Dordrechts Museum.
    
    
De Scheffer aankoop van maximaal € 5.000.- kan passen in de hedendaagse collectie van het Dordrechts Museum, maar ook een meerwaarde hebben voor [[Huis_Van_Gijn|Huis van Gijn]] (2012: Marije Vogelzang: Eetbare Simon in Huis van Gijn) of [[Hof_(Dordrecht)|het Hof van Nederland]] (overige locaties van het Dordrechts Museum).
De Scheffer aankoop van maximaal € 5.000.- kan passen in de hedendaagse collectie van het Dordrechts Museum, maar ook een meerwaarde hebben voor [[Huis van Gijn]] (2012: Marije Vogelzang: Eetbare Simon in Huis van Gijn) of [[Hof (Dordrecht)|het Hof van Nederland]] (overige locaties van het Dordrechts Museum).
 
• '''kunstprijs 'De Scheffer''''


=== Kunstprijs ===
De andere helft van het legaat is bestemd de kunstprijs 'De Scheffer', die in de ‘oneven’ jaren wordt toegekend.
De andere helft van het legaat is bestemd de kunstprijs 'De Scheffer', die in de ‘oneven’ jaren wordt toegekend.
Kunstprijs 'De Scheffer' is een (inter)nationale, twee jaarlijkse, stimuleringsprijs door de Vereniging Dordrechts Museum met aankoop van het winnende kunstwerk én een tentoonstelling, meestal in oktober, onder auspiciën van het Dordrechts Museum.
Kunstprijs 'De Scheffer' is een (inter)nationale, twee jaarlijkse, stimuleringsprijs door de Vereniging Dordrechts Museum met aankoop van het winnende kunstwerk én een tentoonstelling, meestal in oktober, onder auspiciën van het Dordrechts Museum.
Jonge beginnende kunstenaars worden via de opleidingen voor beeldende kunst, galerieën en musea met een collectie hedendaagse kunst geworven. Er schrijven meestal 80 – 100 beginnende kunstenaars in.
Jonge beginnende kunstenaars worden via de opleidingen voor beeldende kunst, galerieën en musea met een collectie hedendaagse kunst geworven. Er schrijven meestal 80 – 100 beginnende kunstenaars in.


''De jury'' bestaat uit een (wisselende) deskundige uit de kunst en museumwereld, de conservator moderne kunst van de Dordtse Musea, twee Dordtse kunstenaars, lid van PICTURA, en een bestuurslid van VDM.
De jury bestaat uit een (wisselende) deskundige uit de kunst en museumwereld, de conservator moderne kunst van de Dordtse Musea, twee Dordtse kunstenaars, lid van PICTURA, en een bestuurslid van VDM.


''Selectiecriteria:''
== Selectiecriteria ==
Diversiteit in werkwijze, originaliteit, een overtuigende visie en een sterke uitvoering.
*Diversiteit in werkwijze, originaliteit, een overtuigende visie en een sterke uitvoering
Een jong beginnend kunstenaar, maximaal 35 jaar, met een professionele opleiding.
*Een jong beginnend kunstenaar, maximaal 35 jaar, met een professionele opleiding
schilderkunst/tekenkunst/grafische kunst/fotografie
*schilderkunst/tekenkunst/grafische kunst/fotografie


De aankoop ter waarde van €. 5.000,= wordt toegevoegd aan de collectie van VDM en door het Dordrechts Museum opgenomen in de collectie hedendaagse kunst.
De aankoop ter waarde van € 5000 wordt toegevoegd aan de collectie van VDM en door het Dordrechts Museum opgenomen in de collectie hedendaagse kunst. Ter gelegenheid van het 175-jarig bestaan van VDM en het Dordrechts Museum in 2017 zal een aankoop worden gedaan ter waarde van rond 7500.
Ter gelegenheid van het 175 jarig bestaan van VDM en het Dordrechts Museum in 2017 zal een aankoop worden gedaan ter waarde van ca. 7.500,=


In De Scheffer komen verleden en toekomst samen en draagt VDM actief bij aan de doorgaande lijn in de collectie hedendaagse kunst van het Dordrechts Museum.
In De Scheffer komen verleden en toekomst samen en draagt VDM actief bij aan de doorgaande lijn in de collectie hedendaagse kunst van het Dordrechts Museum.


== Winnaars ==
* 2015 - [[Joost Krijnen]] : In het werk van Joost Krijnen (Breda 1983) nemen lijnen en kleuren vele vormen aan, met als overkoepelend motief de dagelijkse routine van tekenen, schilderen, schetsen of simpelweg lijnen op papier zetten. Energieke en monumentale gebaren worden afgewisseld met uitgewerkte portretten in sierlijke lijnen of snelle schetsen. Strikt geometrische, gekleurde vlakken worden in perspectief gebracht door schijnbaar willekeurige eerste pogingen. De Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst werd in 2015 uitgereikt aan Joost Krijnen.


'''Kunstprijs De Scheffer: winnaars'''
* 2013 - [[Frank Ammerlaan]]:  is afgestudeerd aan de Royal College of Art in Londen, winnaar van de Koninklijke Prijs voor de Vrije Schilderkunst. Ammerlaan heeft in korte tijd een herkenbaar schilderkunstig oeuvre opgebouwd. Donkere oppervlakten die wolken van kleur bedekken en iriserende vlekken die als olie op donker water drijven. De kleuren doemen op of verdwijnen als je langs een schilderij loopt. Op sommige werken zijn geometrische patronen van draden geborduurd waardoor het oog houvast kan krijgen op het diffuse veld van verf. Ammerlaans schilderijen hebben geen herkenbare voorstelling. Zijn onderwerp is de verbeelding van het vluchtige en kortstondige, zijn aandacht richt zich op de randverschijnselen van de alledaagse waarneming, op dat wat zich in een ooghoek toont.
 
 
'''2015: [[Joost Krijnen]]'''
 
Jury rapportKrijnen toont de kracht van het wit en de durf om verschillende stadia van het ontstaansproces fysiek aanwezig te laten zijn. Dat zoekende aspect maakt dit werk aangenaam. Het is alsof we de kunstenaar op zijn vingers kunnen kijken tijdens het maakproces. Daarbij is hij schatplichtig aan oudere kunstenaars als David Hockney of Emo Verkerk. Niet voor niets is het werk sterk tekenachtig van karakter en kan het worden gezien als een versmelting van teken- en schilderkunst. Krijnen bezit de kwaliteit om met een enkele lijn iets neer te zetten. Bovendien laat hij het onderwerp knap van schaal verspringen, waardoor er een spanning in het werk komt.
In het werk van Joost Krijnen (Breda 1983) nemen lijnen en kleuren vele vormen aan, met als overkoepelend motief de dagelijkse routine van tekenen, schilderen, schetsen of simpelweg lijnen op papier zetten. Energieke en monumentale gebaren worden afgewisseld met uitgewerkte portretten in sierlijke lijnen of snelle schetsen. Strikt geometrische, gekleurde vlakken worden in perspectief gebracht door schijnbaar willekeurige eerste pogingen. Dissonant en harmonieus; alles komt samen op het papier en reageert op elkaar. Zijne Majesteit de Koning heeft vrijdagmiddag 9 oktober de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst 2015 uitgereikt aan Joost Krijnen.
In het werk van Joost Krijnen (Breda 1983) worden energieke en monumentale gebaren afgewisseld met snelle schetsen. Dissonant en harmonieus; alles komt samen op papier en reageert op elkaar. Krijnen maakt speciaal voor deze tentoonstelling een werk op zaal.
 
 
'''2013: [[Frank Ammerlaan]]'''
 
‘Het jaar 2013 zou wel eens hét jaar van Frank Ammerlaan (33) kunnen worden’, schreef NRC Handelsblad begin dat jaar. Net afgestudeerd aan de Royal College of Art in Londen, vorig jaar winnaar van de Koninklijke Prijs voor de Vrije Schilderkunst en zijn eerste solotentoonstelling bij Upstream Gallery in Amsterdam. Dit jaar nam hij deel aan een tentoonstelling in de White Cube Gallery in Londen en is hij winnaar van De Scheffer, de prestigieuze Dordtse prijs voor jonge kunstenaars.
Ammerlaan heeft in korte tijd een herkenbaar schilderkunstig oeuvre opgebouwd. Donkere oppervlakten die wolken van kleur bedekken en iriserende vlekken die als olie op donker water drijven. De kleuren doemen op of verdwijnen als je langs een schilderij loopt. Op sommige werken zijn geometrische patronen van draden geborduurd waardoor het oog houvast kan krijgen op het diffuse veld van verf.
Ammerlaans schilderijen hebben geen herkenbare voorstelling. Zijn onderwerp is de verbeelding van het vluchtige en kortstondige, zijn aandacht richt zich op de randverschijnselen van de alledaagse waarneming, op dat wat zich in een ooghoek toont.
 
 
'''2011: [http://www.kimvannorren.nl/ Kim van Norren]'''
 
Het werk van Kim van Norren is bedrieglijk verleidelijk, waardoor haar met bezieling gekozen teksten des te sterker binnenkomen. De Scheffer, besloot de jury, is opgericht als aanmoedigingsprijs en moet daarom gaan naar een kunstenaar die nog aan het opstijgen is, maar zijn/haar talent wel al meer dan bewezen heeft om opname in een museale collectie te rechtvaardigen. In dit licht moet de keuze voor Kim van Norren als winnaar van De Scheffer 2011 mede gezien worden. We zien Van Norren graag haar vleugels verder uitslaan, en zijn ervan overtuigd dat haar komende expositie in het Dordrechts Museum het publiek onverwacht zal raken.
 


''2009 is De Scheffer niet uitgereikt omdat het Dordrechts Museum in ver- en nieuwbouw was.''
* 2011 - [[Kim van Norren]] : Het werk van Kim van Norren is bedrieglijk verleidelijk, waardoor haar met bezieling gekozen teksten des te sterker binnenkomen.  


* 2009 : is De Scheffer niet uitgereikt omdat het Dordrechts Museum in ver- en nieuwbouw was.


'''2008: [http://www.charlottedumas.nl Charlotte Dumas]''' (1977)
* 2008 - [[Charlotte Dumas]] : Charlotte is fotograaf. Haar serie foto’s van tijgers, wolven en renpaarden hebben een grote overtuigingskracht die ze door lang observeren, studie van haar onderwerp heeft bereikt. De problematiek van het deels gedomesticeerd en deels in vrijheid levende dier weet ze in krachtige portretten vast te leggen. Ze is helder in de organisatie van haar projecten, omdat ze weet wat ze wil. Ze vertelt met grote betrokkenheid over het onderwerp en dit past duidelijk bij haar persoonlijke interesse. Uit de projecten die ze aanpakt vloeien steeds nieuwe verdergaande onderwerpen voort.  


Charlotte is fotograaf. Haar serie foto’s van tijgers, wolven en renpaarden hebben een grote overtuigingskracht die ze door lang observeren, studie van haar onderwerp heeft bereikt. De problematiek van het deels gedomesticeerd en deels in vrijheid levende dier weet ze in krachtige portretten vast te leggen. Ze is helder in de organisatie van haar projecten, omdat ze weet wat ze wil. Ze vertelt met grote betrokkenheid over het onderwerp en dit past duidelijk bij haar persoonlijke interesse. Uit de projecten die ze aanpakt vloeien steeds nieuwe verdergaande onderwerpen voort. Mooi is eveneens de vastlegging van h Als snel was er consensus over de winnaar van De Scheffer. Van alle kandidaten overtuigde Charlotte Dumas het meest. De consequente en kritische houding ten opzichte van haar werk en de uitgekristalliseerde series waarmee ze zich presenteert, dwingen bewondering af.  Met de aankoop van een paardenportret heeft de Vereniging een waardevolle aanwinst aan het museum te bieden. Haar series in zelf uitgegeven boeken, die dienen om haar projecten aan anderen te tonen. In 2008 was zij de winnaar van De Scheffer
* 2005 - [[Elspeth Diederix]] : Elspeth Diederix (1971) is fotografe. De nadruk in haar fotografie ligt op het steeds weer incorporeren van het idee waardoor haar foto’s stuk voor stuk een eigen nogal vervreemdende inhoud krijgen. Diederix zoekt situaties op die haar associatieve ingevingen geven. Dit gebeurt soms met toevoegingen van menselijke vormen en plastische, figuratieve voorwerpen, of soms juist door het toelaten van de vondst, een oplichtend monitorscherm met omgeving of een plas melk waar een cirkel in drijft en die door zijn vorm de omliggende voorwerpen verbindt, niet meer en niet minder. Het ultieme beeld in haar foto’s is altijd sterk. Elspeth Diederix is geboren te Nairobi, Kenia, zij woont en werkt in Amsterdam. 1990-1995 Rietveld Academie; 1998-2000 Rijksacademie van Beeldende Kunsten, 2002 Winnaar Prix de Rome.


{{Bron|bronvermelding= {{References}} {{Wikidata|}}}}
{{DEFAULTSORT:Scheffer}}


'''2005: [http://www.elspethdiederix.com/ Elspeth Diederix]'''
[[Categorie:Kunstprijs]]


Elspeth Diederix ( 1971) is fotografe. De nadruk in haar fotografie ligt op het steeds weer incorporeren van het idee waardoor haar foto’s stuk voor stuk een eigen nogal vervreemdende inhoud krijgen. Dit idee moet wel ingegeven worden door de associatie en Diederix zoekt dan ook situaties op die haar van die associatieve ingevingen verzekeren. India geeft haar bijvoorbeeld de felle kleuren of de warme bloemrijke achtergrondsferen en Scandinavië of IJsland brengen stilte en oneindigheid. Om het idee en de associatie vast te houden grijpt ze in. Dit gebeurt soms met toevoegingen van menselijke vormen en plastische, figuratieve voorwerpen, of soms juist door het toelaten van de vondst, een oplichtend monitorscherm met omgeving of een plas melk waar een cirkel in drijft en die door zijn vorm de omliggende voorwerpen verbindt, niet meer en niet minder. Het ultieme beeld in haar foto’s is altijd sterk. 
[[Categorie:Dordrecht]]
Elspeth Diederix is geboren 1971 te Nairobi, Kenya, zij woont en werkt in Amsterdam.
1990-1995 Rietveld Academie; 1998-2000 Rijksacademie van Beeldende Kunsten, 2002 Winnaar Prix de Rome.

Huidige versie van 6 jan 2017 om 14:04

Kunstprijs De Scheffer komt voort uit het Scheffer legaat en is een (inter)nationale, twee jaarlijkse, stimuleringsprijs door de Vereniging Dordrechts Museum[1] met aankoop van het winnende kunstwerk én een tentoonstelling, meestal in oktober, onder auspiciën van het Dordrechts Museum.

Legaat

Een paar jaar na de dood van de beroemde kunstenaar Ary Scheffer, richtte de stad Dordrecht in 1862 een standbeeld voor haar kunstzinnige stadgenoot op. Dit gebeurde in overleg met zijn dochter Cornelia Marjolin Scheffer, die toezegde de gehele nalatenschap van het atelier van Ary Scheffer aan de Vereniging Dordrechts Museum (VDM) te vermaken.[2] In 1895 stierf haar echtgenoot Dr. René Nicolas Marjolin en hij schonk VDM 200.000 Franse franken, op voorwaarde dat de gemeente een passende ruimte voor het tentoonstellen van de werken van Ary Scheffer beschikbaar zou stellen. Het legaat kreeg van haar nog een aanvulling van 10.000 franken ten einde twee Scheffer zalen in te richten. Die ruimte was wel nodig om o.a. de 26 olieverfschilderijen, 80 tekeningen en prenten plus dertien marmeren beelden te tonen. De kern van de Scheffer collectie is dus een legaat van Scheffers dochter, die in 1899 de atelierinventaris van haar vader aan het Dordrechts museum naliet.

Een deel van het legaat was via het Ary Schefferfonds bestemd voor directe ondersteuning door het verlenen van een toelage (beurzen, materiaal) aan kunstenaars en een deel voor aankopen van kunstwerken.

Verscheidene bekende Dordtse schilders hebben in de loop der jaren een bijdrage uit het Ary Scheffer fonds ontvangen: onder meer Frans Lebret (1820 –1909), Marinus Reus (1865 – 1938), Willy Sluiter (1873-1949), Reinier Kennedy (1881 – 1960), Piet Ouborg (1893 – 1956). Velen konden ondersteund worden, anderen ervoeren teleurgesteld dat ze niet aan de voorwaarden voldeden.

Vanaf 1915 tot 1974 werd, ten behoeve van de modeltekenen in Pictura, jaarlijks een bedrag (250 – 500 gulden) uit het Ary Scheffer fonds ter beschikking gesteld aan Dordtse kunstenaars. Van dit bedrag werden o.a. de modellen voor de tekenavonden bekostigd.

De toelagen voor aankoop, schilders benodigdheden, een opleiding of studiereis werden in 1974 gestopt en in 1983 hervat met uitzondering van 1992 en 1994. Tot 2005 betrof het een beurs waarbij om de twee jaar een bedrag van € 4.500 beschikbaar werd gesteld ter aanmoediging van jonge getalenteerde kunstenaars. Grotendeels nog levende kunstenaar die in deze periode de Ary Scheffer beurs ontvingen zijn: Anja de Jong (1983), Judith ten Bosch (1984), Corrie Brands (1985, 1988), Bea de Visser (1986), Frans van Lent (1987), Jeanne van der Horst (1989), Gerhard Lentink (1990), Herma Klijnstra (1991), Mariette Linders (1993), Michael Winkel (1995), Margit Rijnaard (1996), Saskia van Broekhoven (1997), Henk P Vandenberg (1999), Tijl Clement (2001), Albert Zwaan (2003).

Het Scheffer Fonds vanaf 2005

Het Ary Scheffer fonds, tot 2005 bekend als de Ary Scheffer beurs, werd dat jaar in een nieuw jasje gestoken, waarbij de Vereniging Dordrechts Museum zich nog steeds houdt aan de voorwaarden van het legaat. In plaats van een beurs toe te kennen wordt jaarlijks een kunstwerk aangekocht via afwisselend 'de Scheffer aankoop' en kunstprijs 'De Scheffer'. Het legaat wordt tegenwoordig aangevuld met schenkingen van leden van VDM, of via extra contributie.

aankoop

De helft van de opbrengst van het legaat wordt gebruikt voor het aankopen van werk van Dordtse/aan de Drechtsteden regio gelieerde kunstenaars. Deze aankoop vindt plaats in de ‘even’ jaren. Kunst werd o.m. aangekocht van Ton Kraayeveld: in 2000 (4 tekeningen), en schilderijen in 2010 en in 2014.

De Scheffer aankoop van maximaal € 5.000.- kan passen in de hedendaagse collectie van het Dordrechts Museum, maar ook een meerwaarde hebben voor Huis van Gijn (2012: Marije Vogelzang: Eetbare Simon in Huis van Gijn) of het Hof van Nederland (overige locaties van het Dordrechts Museum).

Kunstprijs

De andere helft van het legaat is bestemd de kunstprijs 'De Scheffer', die in de ‘oneven’ jaren wordt toegekend. Kunstprijs 'De Scheffer' is een (inter)nationale, twee jaarlijkse, stimuleringsprijs door de Vereniging Dordrechts Museum met aankoop van het winnende kunstwerk én een tentoonstelling, meestal in oktober, onder auspiciën van het Dordrechts Museum.

Jonge beginnende kunstenaars worden via de opleidingen voor beeldende kunst, galerieën en musea met een collectie hedendaagse kunst geworven. Er schrijven meestal 80 – 100 beginnende kunstenaars in.

De jury bestaat uit een (wisselende) deskundige uit de kunst en museumwereld, de conservator moderne kunst van de Dordtse Musea, twee Dordtse kunstenaars, lid van PICTURA, en een bestuurslid van VDM.

Selectiecriteria

  • Diversiteit in werkwijze, originaliteit, een overtuigende visie en een sterke uitvoering
  • Een jong beginnend kunstenaar, maximaal 35 jaar, met een professionele opleiding
  • schilderkunst/tekenkunst/grafische kunst/fotografie

De aankoop ter waarde van € 5000 wordt toegevoegd aan de collectie van VDM en door het Dordrechts Museum opgenomen in de collectie hedendaagse kunst. Ter gelegenheid van het 175-jarig bestaan van VDM en het Dordrechts Museum in 2017 zal een aankoop worden gedaan ter waarde van rond € 7500.

In De Scheffer komen verleden en toekomst samen en draagt VDM actief bij aan de doorgaande lijn in de collectie hedendaagse kunst van het Dordrechts Museum.

Winnaars

  • 2015 - Joost Krijnen : In het werk van Joost Krijnen (Breda 1983) nemen lijnen en kleuren vele vormen aan, met als overkoepelend motief de dagelijkse routine van tekenen, schilderen, schetsen of simpelweg lijnen op papier zetten. Energieke en monumentale gebaren worden afgewisseld met uitgewerkte portretten in sierlijke lijnen of snelle schetsen. Strikt geometrische, gekleurde vlakken worden in perspectief gebracht door schijnbaar willekeurige eerste pogingen. De Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst werd in 2015 uitgereikt aan Joost Krijnen.
  • 2013 - Frank Ammerlaan: is afgestudeerd aan de Royal College of Art in Londen, winnaar van de Koninklijke Prijs voor de Vrije Schilderkunst. Ammerlaan heeft in korte tijd een herkenbaar schilderkunstig oeuvre opgebouwd. Donkere oppervlakten die wolken van kleur bedekken en iriserende vlekken die als olie op donker water drijven. De kleuren doemen op of verdwijnen als je langs een schilderij loopt. Op sommige werken zijn geometrische patronen van draden geborduurd waardoor het oog houvast kan krijgen op het diffuse veld van verf. Ammerlaans schilderijen hebben geen herkenbare voorstelling. Zijn onderwerp is de verbeelding van het vluchtige en kortstondige, zijn aandacht richt zich op de randverschijnselen van de alledaagse waarneming, op dat wat zich in een ooghoek toont.
  • 2011 - Kim van Norren : Het werk van Kim van Norren is bedrieglijk verleidelijk, waardoor haar met bezieling gekozen teksten des te sterker binnenkomen.
  • 2009 : is De Scheffer niet uitgereikt omdat het Dordrechts Museum in ver- en nieuwbouw was.
  • 2008 - Charlotte Dumas : Charlotte is fotograaf. Haar serie foto’s van tijgers, wolven en renpaarden hebben een grote overtuigingskracht die ze door lang observeren, studie van haar onderwerp heeft bereikt. De problematiek van het deels gedomesticeerd en deels in vrijheid levende dier weet ze in krachtige portretten vast te leggen. Ze is helder in de organisatie van haar projecten, omdat ze weet wat ze wil. Ze vertelt met grote betrokkenheid over het onderwerp en dit past duidelijk bij haar persoonlijke interesse. Uit de projecten die ze aanpakt vloeien steeds nieuwe verdergaande onderwerpen voort.
  • 2005 - Elspeth Diederix : Elspeth Diederix (1971) is fotografe. De nadruk in haar fotografie ligt op het steeds weer incorporeren van het idee waardoor haar foto’s stuk voor stuk een eigen nogal vervreemdende inhoud krijgen. Diederix zoekt situaties op die haar associatieve ingevingen geven. Dit gebeurt soms met toevoegingen van menselijke vormen en plastische, figuratieve voorwerpen, of soms juist door het toelaten van de vondst, een oplichtend monitorscherm met omgeving of een plas melk waar een cirkel in drijft en die door zijn vorm de omliggende voorwerpen verbindt, niet meer en niet minder. Het ultieme beeld in haar foto’s is altijd sterk. Elspeth Diederix is geboren te Nairobi, Kenia, zij woont en werkt in Amsterdam. 1990-1995 Rietveld Academie; 1998-2000 Rijksacademie van Beeldende Kunsten, 2002 Winnaar Prix de Rome.

Bronvermelding

rel=nofollow