Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gaetano Errico: verschil tussen versies
k (Mendelo heeft pagina Cajetanus Errico hernoemd naar Gaetano Errico) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Gaetano Errico''' ([[Napels (stad)|Secondigliano]], [[19 oktober]] [[1791]] – [[Napels (stad)|Secondigliano]], [[29 oktober]] [[1860]]) was een Italiaans ordestichter. | |||
==Leven== | |||
Gaetano was de zoon van een fabrieksdirecteur. Op zijn 14e kreeg hij een priester[[roeping (idee)|roeping]], maar werd wegens zijn jonge leeftijd teruggestuurd door de [[capucijnen]] en de [[redemptoristen]]. Hij studeerde tenslotte aan het seminarie van Napels en werd in 1815 tot [[priester]] gewijd. Gedurende 20 jaar was hij onderwijzer. Hij werd parochiepriester in de kerk van de H. [[Cosmas en Damianus]] en was bekend om zijn vroomheid, zijn toewijding voor de zieken en zijn verstervingen en [[penitentie]]s die hij zichzelf oplegde. Jaarlijks volgde hij een retraite bij de [[redemptoristen]] in [[Pagani (gemeente)|Pagani]]. | Gaetano was de zoon van een fabrieksdirecteur. Op zijn 14e kreeg hij een priester[[roeping (idee)|roeping]], maar werd wegens zijn jonge leeftijd teruggestuurd door de [[capucijnen]] en de [[redemptoristen]]. Hij studeerde tenslotte aan het seminarie van Napels en werd in 1815 tot [[priester]] gewijd. Gedurende 20 jaar was hij onderwijzer. Hij werd parochiepriester in de kerk van de H. [[Cosmas en Damianus]] en was bekend om zijn vroomheid, zijn toewijding voor de zieken en zijn verstervingen en [[penitentie]]s die hij zichzelf oplegde. Jaarlijks volgde hij een retraite bij de [[redemptoristen]] in [[Pagani (gemeente)|Pagani]]. | ||
| Regel 7: | Regel 8: | ||
Dichtbij bouwde hij een klein huis voor zichzelf en een lekenbroeder om voor de kerk te zorgen. Dit werd het begin van de ''Missionarissen van de Heilige Harten van Jezus en Maria''. De congregatie kreeg plaatselijke erkenning in 1836, erkenning door de bisschoppenconferentie in 1838 en koninklijke erkenning in 1846. Gaetano werd de eerste algemeen overste. | Dichtbij bouwde hij een klein huis voor zichzelf en een lekenbroeder om voor de kerk te zorgen. Dit werd het begin van de ''Missionarissen van de Heilige Harten van Jezus en Maria''. De congregatie kreeg plaatselijke erkenning in 1836, erkenning door de bisschoppenconferentie in 1838 en koninklijke erkenning in 1846. Gaetano werd de eerste algemeen overste. | ||
==Zalig- en heiligverklaring== | |||
Het noodzakelijke mirakel voor zijn zaligverklaring vond in januari 1952 in Zuid-Italië plaats bij een man met een geperforeerde [[maag]]wand. Vóór zijn spoedoperatie stopte de vrouw van de patiënt een [[relikwie]] van pater Errico onder zijn kussen. Zijn gezondheid begon plots te verbeteren en hij genas zonder verdere medische tussenkomst. | Het noodzakelijke mirakel voor zijn zaligverklaring vond in januari 1952 in Zuid-Italië plaats bij een man met een geperforeerde [[maag]]wand. Vóór zijn spoedoperatie stopte de vrouw van de patiënt een [[relikwie]] van pater Errico onder zijn kussen. Zijn gezondheid begon plots te verbeteren en hij genas zonder verdere medische tussenkomst. | ||
Errico werd in 2002 zalig verklaard door [[paus Johannes Paulus II]]. Op 12 oktober werd 2008 door paus [[Benedictus XVI]] heilig verklaard. <ref>[http://historiek.net/index.php/20081013989/actueel/Vier-nieuwe-heiligen.html Vier nieuwe heiligen], Historiek.net, 13 oktober 2008</ref> Zijn gedenkdag is op [[29 oktober]]. | Errico werd in 2002 zalig verklaard door [[paus]] [[Johannes Paulus II]]. Op 12 oktober werd 2008 door paus [[Benedictus XVI]] heilig verklaard.<ref>[http://historiek.net/index.php/20081013989/actueel/Vier-nieuwe-heiligen.html Vier nieuwe heiligen], Historiek.net, 13 oktober 2008</ref> Zijn gedenkdag is op [[29 oktober]]. | ||
{{appendix|bronvoet| | {{appendix|bronvoet| | ||
| Regel 17: | Regel 19: | ||
[[Categorie:Italiaans heilige of zalige]] | [[Categorie:Italiaans heilige of zalige]] | ||
[[Categorie:Stichter van een religieuze orde of congregatie]] | [[Categorie:Stichter van een religieuze orde of congregatie]] | ||
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q1366718 }} | |||
Huidige versie van 17 jan 2018 om 17:36
Gaetano Errico (Secondigliano, 19 oktober 1791 – Secondigliano, 29 oktober 1860) was een Italiaans ordestichter.
Leven
Gaetano was de zoon van een fabrieksdirecteur. Op zijn 14e kreeg hij een priesterroeping, maar werd wegens zijn jonge leeftijd teruggestuurd door de capucijnen en de redemptoristen. Hij studeerde tenslotte aan het seminarie van Napels en werd in 1815 tot priester gewijd. Gedurende 20 jaar was hij onderwijzer. Hij werd parochiepriester in de kerk van de H. Cosmas en Damianus en was bekend om zijn vroomheid, zijn toewijding voor de zieken en zijn verstervingen en penitenties die hij zichzelf oplegde. Jaarlijks volgde hij een retraite bij de redemptoristen in Pagani.
Tijdens een dergelijke retraite in 1818, kreeg hij een verschijning van de H. Alfonsus van Liguori, die hem zei dat God wou dat Gaetano een kerk bouwde en een nieuwe congregatie stichtte. Pas in 1830 kon hij de kerk van Onze-Lieve-Vrouw van Smarten in Secondigliano inwijden. Het werd een der meest populaire bedevaartsoorden van Italië.
Dichtbij bouwde hij een klein huis voor zichzelf en een lekenbroeder om voor de kerk te zorgen. Dit werd het begin van de Missionarissen van de Heilige Harten van Jezus en Maria. De congregatie kreeg plaatselijke erkenning in 1836, erkenning door de bisschoppenconferentie in 1838 en koninklijke erkenning in 1846. Gaetano werd de eerste algemeen overste.
Zalig- en heiligverklaring
Het noodzakelijke mirakel voor zijn zaligverklaring vond in januari 1952 in Zuid-Italië plaats bij een man met een geperforeerde maagwand. Vóór zijn spoedoperatie stopte de vrouw van de patiënt een relikwie van pater Errico onder zijn kussen. Zijn gezondheid begon plots te verbeteren en hij genas zonder verdere medische tussenkomst.
Errico werd in 2002 zalig verklaard door paus Johannes Paulus II. Op 12 oktober werd 2008 door paus Benedictus XVI heilig verklaard.[1] Zijn gedenkdag is op 29 oktober.
Bronnen en voetnoten
|
