Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

George Zweig: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=George_Zweig&oldid=45658770 Leenkruithof 27 dec 2015)
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
(6 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 4: Regel 4:
| bijschrift        = George Zweig tijdens een lezing aan het Department of Physics, National Taiwan University
| bijschrift        = George Zweig tijdens een lezing aan het Department of Physics, National Taiwan University
| geboortedatum    = [[30 mei]] [[1937]]
| geboortedatum    = [[30 mei]] [[1937]]
| geboorteplaats    = [[Moskou (hoofdbetekenis)|Moskou]], [[Russische Socialistische Federatieve Sovjetrepubliek|RSFSR]]
| geboorteplaats    = [[Moskou]], [[Russische Socialistische Federatieve Sovjetrepubliek|RSFSR]]
| sterfdatum        =  
| sterfdatum        =  
| sterfplaats      =  
| sterfplaats      =  
| woonplaats        =  
| woonplaats        =  
| nationaliteit    = [[Verenigde Staten (hoofdbetekenis)|Amerikaans]]
| nationaliteit    = [[Verenigde Staten van Amerika|Amerikaans]]
| vakgebied        = [[natuurkunde]]; [[neurobiologie]]
| vakgebied        = [[natuurkunde]]; [[neurobiologie]]
| instituten        = [[Los Alamos National Laboratory|LANL]], [[Massachusetts Institute of Technology|MIT]]
| instituten        = [[Los Alamos National Laboratory|LANL]], [[Massachusetts Institute of Technology|MIT]]
Regel 30: Regel 30:


==Biografie==
==Biografie==
Zweig is geboren in [[Moskou (hoofdbetekenis)|Moskou]], [[Russische Socialistische Federatieve Sovjetrepubliek|Rusland]] uit een joodse familie.<ref>Panos Charitos interviews George Zweig (2013) [http://ph-news.web.cern.ch/content/interview-george-zweig CERN Interview].</ref> His father was a type of civil engineer known as a [[structural engineer]]. He graduated from the [[University of Michigan]] in 1959, with a bachelor's degree in [[mathematics]], having taken numerous physics courses as [[electives]]. He earned a PhD degree in theoretical physics at the [[California Institute of Technology]] in 1964 .
Zweig is geboren in [[Moskou (hoofdbetekenis)|Moskou]], [[Russische Socialistische Federatieve Sovjetrepubliek|Rusland]] uit een joodse familie.<ref>Panos Charitos interviews George Zweig (2013) [http://ph-news.web.cern.ch/content/interview-george-zweig CERN Interview].</ref> Zijn vader was een bouwkundig ingenieur. Hij studeerde in 1959 af aan de universiteit van Michigan, met een bachelordiploma in wiskunde, nadat hij een groot aantal natuurkundeopleidingen als keuzevakken had gevolgd. In 1964 promoveerde hij in 1964 aan het Californisch Instituut voor Technologie.


==Werk==
==Werk==
Zweig voorspelde het bestaan van [[quark]]s at [[CERN]], onafhankelijk van [[Murray Gell-Mann]], right after defending his PhD dissertation. Zweig noemde deze "aces", naar de vier bekende kaarten, omdat hij verwachtte dat er vier van deze deeltjes bestonden (op grond van de toen vier bekende leptons).<ref>{{citation
Zweig voorspelde het bestaan van [[quark]]s aan het [[CERN]] (European Organization for Nuclear Research), onafhankelijk van [[Murray Gell-Mann]], vlak na het verdedigen van zijn doctoraatsverhandeling (PhD). Zweig noemde de quarks ’azen’ (''aces''), naar de vier bekende kaarten, omdat hij verwachtte dat er vier van deze deeltjes bestonden (op grond van de toen vier bekende leptons).<ref>{{citation
| author=G. Zweig
| author=G. Zweig
| year=1964
| year=1964
| title=An SU(3) model for strong interaction symmetry and its breaking
| title=An SU(3) model for strong interaction symmetry and its breaking
| url=http://cdsweb.cern.ch/record/352337?ln=en
| url=http://cdsweb.cern.ch/record/352337?ln=en
| work=In *Lichtenberg, D. B. ( Ed.), Rosen, S. P. ( Ed.): Developments In The Quark Theory Of Hadrons, Vol. 1*, 22-101 and CERN Geneva - TH. 401 (REC.JAN. 64) 24p.
| work=In *Lichtenberg, D. B. (Ed.), Rosen, S. P. (Ed.): Developments In The Quark Theory Of Hadrons, Vol. 1*, 22-101 and CERN Geneva - TH. 401 (REC.JAN. 64) 24p.
}}</ref><ref>{{citation
}}</ref><ref>{{citation
| author=G. Zweig
| author=G. Zweig
Regel 45: Regel 45:
| url=http://cdsweb.cern.ch/search.py?recid=570209&ln=en
| url=http://cdsweb.cern.ch/search.py?recid=570209&ln=en
| work=Published in 'Developments in the Quark Theory of Hadrons'. Volume 1. Edited by D. Lichtenberg and S. Rosen. Nonantum, Mass., Hadronic Press, 1980. pp. 22-101.
| work=Published in 'Developments in the Quark Theory of Hadrons'. Volume 1. Edited by D. Lichtenberg and S. Rosen. Nonantum, Mass., Hadronic Press, 1980. pp. 22-101.
}}</ref> The introduction of quarks provided a cornerstone for particle physics.
}}</ref> De introductie van de quarks vormde een hoeksteen voor de deeltjesfysica.


Like Gell-Mann, he realized that several important properties of particles such as [[baryon]]s (e.g., [[proton]]s and [[neutron]]s) could be explained by treating them as triplets of other constituent particles (which he called aces and Gell-Mann called quarks), with fractional [[baryon number]] and [[electric charge]]. Unlike Gell-Mann, Zweig was partly led to his picture of the quark model<ref>{{citation
Net als Gell-Mann realiseerde hij zich dat verschillende belangrijke eigenschappen van deeltjes zoals baryonen (bv. protonen en neutronen) verklaard konden worden door ze te behandelen als triolen van andere bestanddelen van deeltjes (die hij ''azen'' en Gell-Mann quarks noemde), met fractioneel baryongetal en elektrische lading. In tegenstelling tot Gell-Mann werd Zweig gedeeltelijk tot dit quarkmodel geleid door het merkwaardig verzwakte verval van het {{math|φ}}-meson tot {{math|ρ π}}, een kenmerk dat gecodificeerd wordt door wat nu bekend staat als de OZI-regel, waarin de ’Z’ voor ’Zweig’ staat.<ref name=origins>{{citation
| author=G. Zweig
| author=G. Zweig
| year=1980
| year=1980
Regel 57: Regel 57:
| title=Concrete Quarks: The Beginning of the End
| title=Concrete Quarks: The Beginning of the End
| url= http://phsummer2013.web.cern.ch/PHsummer2013/Beginning_of_the_End_F.pdf
| url= http://phsummer2013.web.cern.ch/PHsummer2013/Beginning_of_the_End_F.pdf
| work=CERN colloquium }}</ref> by the peculiarly attenuated decays of the {{mvar|φ}} meson to {{math|''ρ π''}}, a feature codified by what is now known as the [[OZI Rule]], the "Z" in which stands for "Zweig". In subsequent technical terminology, ultimately Gell-Mann's quarks were closer to "current quarks", while Zweig's to "constituent quarks".<ref>[http://cds.cern.ch/record/1602433 Concrete quarks: CERN 2013 colloquium] , [http://vmsstreamer1.fnal.gov/Lectures/Colloquium/140319Zweig/index.htm ditto, FNAL 2014]</ref>
| work=CERN colloquium }}</ref>


As pointed out by astrophysicist [[John Gribbin]], Gell-Mann deservedly received the [[Nobel Prize]] for physics in 1969, for his overall contributions and discoveries concerning the classification of elementary particles and their interactions; at that time, quark theory had not become fully accepted,<ref>Missing hadronic resonance states predicted by the quark model were only established in the early 1970s. Appreciation that flavor SU(3) reflects nothing beyond the symmetries of the three lightest quarks had to wait until the late 1970s. Understanding of the reason free quark searches were turning up negative was lacking until 1974.</ref> and was not specifically mentioned in the official citation of the prize. In later years, when quark theory became established as the standard model of [[particle physics]], the Nobel committee presumably felt they couldn't recognize Zweig as the scientist who first spelled out the theory's implications in detail and suggested that they might be real, without including Gell-Mann again.
In de daarop volgende technische terminologie kwamen de quarks van Gell-Mann uiteindelijk dichter bij ’stroomquarks’, terwijl de quarks van Zweig bij ’constituerende (primaire of samenstellende) quarks’ kwamen.<ref name=origins/><ref>[http://vmsstreamer1.fnal.gov/Lectures/Colloquium/140319Zweig/index.htm Concrete quarks, FNAL 2014]</ref>
Nevertheless, in 1977 [[Richard Feynman]] nominated both Gell-Mann and Zweig for the Nobel prize, presumed to be his only
 
nomination for such.<ref>{{citation |author=G.Zweig |year=2010 |pages=3863 |volume=25 |journal=International Journal of Modern Physics A |title= Memories of Murray and the Quark Model |arxiv= 1007.0494 |doi= 10.1142/S0217751X10050494|bibcode = 2010IJMPA..25.3863Z}}</ref>
Zoals de astrofysicus [[John Gribbin]] opmerkte, ontving Gell-Mann in 1969 terecht de Nobelprijs voor fysica voor zijn algemene bijdragen en ontdekkingen met betrekking tot de classificatie van elementaire deeltjes en hun interacties; toen was de quarktheorie nog niet volledig geaccepteerd,<!----ref. Missing hadronic resonantie toestanden voorspeld door de quark model werden pas opgericht in het begin van de jaren zeventig. De beoordeling dat smaak SU(3) niets anders weerspiegelt dan de symmetrieën van de drie lichtste quarks moest wachten tot eind jaren zeventig. Begrip van de reden waarom quark-zoekopdrachten negatief bleken te zijn ontbrak tot 1974. </ref> ----> en werd ze niet specifiek vermeld in de officiële vermelding van de prijs. In latere jaren, toen de quarktheorie het standaardmodel werd van de deeltjesfysica, was het Nobelcomité mogelijk van mening dat ze Zweig niet konden erkennen als de wetenschapper die voor het eerst de implicaties van de theorie in detail uiteenzette en suggereerde dat ze echt zouden kunnen zijn, zonder Gell-Mann opnieuw op te nemen. Toch nomineerde [[Richard Feynman]] in 1977 zowel Gell-Mann als Zweig voor de Nobelprijs, vermoedelijk zijn enige nominatie daarvoor.<ref>{{citation |author=G. Zweig |year=2010 |pages=3863 |volume=25 |journal=International Journal of Modern Physics A |title= Memories of Murray and the Quark Model |arxiv= 1007.0494 |doi= 10.1142/S0217751X10050494|bibcode = 2010IJMPA..25.3863Z }}</ref> Wat de reden ook is, ondanks Zweigs bijdragen aan een theorie die centraal staat in de moderne natuurkunde, heeft hij nog geen Nobelprijs gekregen.<ref>
Whatever the reason, despite Zweig's contributions to a theory central to modern physics, he has [[Nobel Prize controversies#Physics|not]] yet been awarded a Nobel prize.<ref>{{Citation
{{Citation
| author=J. Gribbin
|author=J. Gribbin
| year=1995
|year=1995
| title=Schrödinger's Kittens and the Search For Reality
|title=Schrödinger's Kittens and the Search For Reality
| page=ix, 261 p. : ill. ; 29 cm.
|page=ix, 261 p. : ill. ; 29 cm.
| publisher=Phoenix
|publisher=Phoenix
| isbn=978-1-85799-402-5
|isbn=978-1-85799-402-5
}}</ref>
}}</ref>


Zweig later turned to hearing research and neurobiology, and studied the [[transduction (physiology)|transduction]] of [[sound]] into [[nerve]] impulses in the [[cochlea]] of the [[human]] [[ear]],<ref>{{Cite journal | doi = 10.1121/1.413320| title = The origin of periodicity in the spectrum of evoked otoacoustic emissions| journal = The Journal of the Acoustical Society of America| volume = 98| issue = 4| pages = 2018| year = 1995| last1 = Zweig | first1 = G. | last2 = Shera | first2 = C. A. |bibcode = 1995ASAJ...98.2018Z}}</ref> and how the brain maps sound onto the spatial dimensions of the cerebral cortex. In 1975, while studying the ear,<ref>{{Cite journal | doi = 10.1101/SQB.1976.040.01.058| pmid = 820509| title = Basilar Membrane Motion| journal = Cold Spring Harbor Symposia on Quantitative Biology| volume = 40| pages = 619–33| year = 1976| last1 = Zweig | first1 = G.}}, {{Cite journal | doi = 10.1121/1.380956| pmid = 1262596| title = The cochlear compromise| journal = The Journal of the Acoustical Society of America| volume = 59| issue = 4| pages = 975–82| year = 1976| last1 = Zweig | first1 = G.| last2 = Lipes | first2 = R.| last3 = Pierce | first3 = J. R.|bibcode = 1976ASAJ...59..975Z}}</ref> he discovered a [[Wavelet#History|version]] of the [[continuous wavelet transform]], the cochlear transform.
Zweig richtte zich later op hooronderzoek en neurobiologie, en bestudeerde de overgang van geluid naar zenuwimpulsen in het slakkenhuis van het menselijk oor,<ref>{{Cite journal | doi = 10.1121/1.413320| title = The origin of periodicity in the spectrum of evoked otoacoustic emissions| journal = The Journal of the Acoustical Society of America| volume = 98| issue = 4| pages = 2018| year = 1995| last1 = Zweig | first1 = G. | last2 = Shera | first2 = C. A. |bibcode = 1995ASAJ...98.2018Z}}</ref> en hoe de hersenen de geluidssignalen in kaart brengen in de ruimtelijke dimensies van de hersenschors. In 1975, toen hij het oor bestudeerde, ontdekte hij een versie van de continue golventransformatie, de cochleaire transformatie.<ref>{{Cite journal | doi = 10.1101/SQB.1976.040.01.058| pmid = 820509| title = Basilar Membrane Motion| journal = Cold Spring Harbor Symposia on Quantitative Biology| volume = 40| pages = 619–33| year = 1976| last1 = Zweig | first1 = G.}}, {{Cite journal | doi = 10.1121/1.380956| pmid = 1262596| title = The cochlear compromise| journal = The Journal of the Acoustical Society of America| volume = 59| issue = 4| pages = 975–82| year = 1976| last1 = Zweig | first1 = G.| last2 = Lipes | first2 = R.| last3 = Pierce | first3 = J. R.|bibcode = 1976ASAJ...59..975Z}}</ref>


In 2003, Zweig joined the quantitative hedge fund [[Renaissance Technologies]], founded by the former Cold War code breaker James Simons. He left the firm in 2010.
In 2003 sloot Zweig zich aan bij het kwantitatieve hedgefonds Renaissance Technologies, opgericht [[James Simons]], de voormalige codebreker van de Koude Oorlog. Hij verliet het kantoor in 2010.


Once his four year confidentiality agreement with Renaissance Technologies expired, the 78-year-old Zweig returned to Wall Street and co-founded a quantitative hedge fund, called Signition, with two younger partners. They hope to begin trading in 2015. Zweig was quoted as saying "life can be very boring" without work.<ref>http://www.wsj.com/articles/at-78-scientist-is-starting-a-hedge-fund-1437693849</ref>
Na afloop van zijn vierjarige vertrouwelijkheidsovereenkomst met Renaissance Technologies keerde de 78-jarige Zweig terug naar Wall Street en stichtte hij samen met twee jongere partners een nieuw kwantitatief hedgefonds, Signition genaamd, dat in 2015 op de markt kwam.<ref>http://www.wsj.com/articles/at-78-scientist-is-starting-a-hedge-fund-1437693849</ref><ref>https://www.finra.org/investors/birth-hedge-fund</ref>


==Onderscheidingen==
==Onderscheidingen==
Regel 83: Regel 83:


{{Appendix|2=
{{Appendix|2=
* {{Bronvermelding anderstalige Wikipedia|taal=en|titel=George Zweig|oldid=693369298|datum=20151227}}
----
{{References}}
{{References}}
{{Wikidata|Q547674}} }}
{{Wikidata|Q547674}} }}
 
{{help mee}}
{{DEFAULTSORT:Zweig, George}}
{{DEFAULTSORT:Zweig, George}}
[[Categorie:Amerikaans wetenschapper]]
[[Categorie:Amerikaans wetenschapper]]
[[Categorie:Geboren in Moskou]]
[[Categorie:Geboren in 1937]]
[[Categorie:Joods persoon]]

Huidige versie van 14 mrt 2018 om 20:53

rel=nofollow

George Zweig (Moskou, 30 mei 1937) is een Amerikaanse fysicus. He was trained as a particle physicist under Richard Feynman.[1] Hij introduceerde, onafhankelijk van Murray Gell-Mann, het quark-model. Later is hij zich gaan bezighouden met neurobiologie. Hij heeft als wetenschappelijk onderzoeker gewerkt bij het Los Alamos National Laboratory en het MIT, en in de financiële dienstverlening.

Biografie

Zweig is geboren in Moskou, Rusland uit een joodse familie.[2] Zijn vader was een bouwkundig ingenieur. Hij studeerde in 1959 af aan de universiteit van Michigan, met een bachelordiploma in wiskunde, nadat hij een groot aantal natuurkundeopleidingen als keuzevakken had gevolgd. In 1964 promoveerde hij in 1964 aan het Californisch Instituut voor Technologie.

Werk

Zweig voorspelde het bestaan van quarks aan het CERN (European Organization for Nuclear Research), onafhankelijk van Murray Gell-Mann, vlak na het verdedigen van zijn doctoraatsverhandeling (PhD). Zweig noemde de quarks ’azen’ (aces), naar de vier bekende kaarten, omdat hij verwachtte dat er vier van deze deeltjes bestonden (op grond van de toen vier bekende leptons).[3][4] De introductie van de quarks vormde een hoeksteen voor de deeltjesfysica.

Net als Gell-Mann realiseerde hij zich dat verschillende belangrijke eigenschappen van deeltjes zoals baryonen (bv. protonen en neutronen) verklaard konden worden door ze te behandelen als triolen van andere bestanddelen van deeltjes (die hij azen en Gell-Mann quarks noemde), met fractioneel baryongetal en elektrische lading. In tegenstelling tot Gell-Mann werd Zweig gedeeltelijk tot dit quarkmodel geleid door het merkwaardig verzwakte verval van het φ-meson tot ρ π, een kenmerk dat gecodificeerd wordt door wat nu bekend staat als de OZI-regel, waarin de ’Z’ voor ’Zweig’ staat.[5][6]

In de daarop volgende technische terminologie kwamen de quarks van Gell-Mann uiteindelijk dichter bij ’stroomquarks’, terwijl de quarks van Zweig bij ’constituerende (primaire of samenstellende) quarks’ kwamen.[5][7]

Zoals de astrofysicus John Gribbin opmerkte, ontving Gell-Mann in 1969 terecht de Nobelprijs voor fysica voor zijn algemene bijdragen en ontdekkingen met betrekking tot de classificatie van elementaire deeltjes en hun interacties; toen was de quarktheorie nog niet volledig geaccepteerd, en werd ze niet specifiek vermeld in de officiële vermelding van de prijs. In latere jaren, toen de quarktheorie het standaardmodel werd van de deeltjesfysica, was het Nobelcomité mogelijk van mening dat ze Zweig niet konden erkennen als de wetenschapper die voor het eerst de implicaties van de theorie in detail uiteenzette en suggereerde dat ze echt zouden kunnen zijn, zonder Gell-Mann opnieuw op te nemen. Toch nomineerde Richard Feynman in 1977 zowel Gell-Mann als Zweig voor de Nobelprijs, vermoedelijk zijn enige nominatie daarvoor.[8] Wat de reden ook is, ondanks Zweigs bijdragen aan een theorie die centraal staat in de moderne natuurkunde, heeft hij nog geen Nobelprijs gekregen.[9]

Zweig richtte zich later op hooronderzoek en neurobiologie, en bestudeerde de overgang van geluid naar zenuwimpulsen in het slakkenhuis van het menselijk oor,[10] en hoe de hersenen de geluidssignalen in kaart brengen in de ruimtelijke dimensies van de hersenschors. In 1975, toen hij het oor bestudeerde, ontdekte hij een versie van de continue golventransformatie, de cochleaire transformatie.[11]

In 2003 sloot Zweig zich aan bij het kwantitatieve hedgefonds Renaissance Technologies, opgericht James Simons, de voormalige codebreker van de Koude Oorlog. Hij verliet het kantoor in 2010.

Na afloop van zijn vierjarige vertrouwelijkheidsovereenkomst met Renaissance Technologies keerde de 78-jarige Zweig terug naar Wall Street en stichtte hij samen met twee jongere partners een nieuw kwantitatief hedgefonds, Signition genaamd, dat in 2015 op de markt kwam.[12][13]

Onderscheidingen

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º George Zweig. Mathematics Genealogy Project (North Dakota State University) Geraadpleegd op 2010-03-18
  2. º Panos Charitos interviews George Zweig (2013) CERN Interview.
  3. º An SU(3) model for strong interaction symmetry and its breaking
  4. º An SU(3) model for strong interaction symmetry and its breaking II
  5. 5,0 5,1 Origins of the Quark Model
  6. º Concrete Quarks: The Beginning of the End
  7. º Concrete quarks, FNAL 2014
  8. º [ Memories of Murray and the Quark Model]
  9. º [ Schrödinger's Kittens and the Search For Reality]
  10. º (1995). The origin of periodicity in the spectrum of evoked otoacoustic emissions. The Journal of the Acoustical Society of America 98 (4): 2018. DOI:10.1121/1.413320.
  11. º (1976). Basilar Membrane Motion. Cold Spring Harbor Symposia on Quantitative Biology 40: 619–33. DOI:10.1101/SQB.1976.040.01.058., (1976). The cochlear compromise. The Journal of the Acoustical Society of America 59 (4): 975–82. DOI:10.1121/1.380956.
  12. º http://www.wsj.com/articles/at-78-scientist-is-starting-a-hedge-fund-1437693849
  13. º https://www.finra.org/investors/birth-hedge-fund
rel=nofollow

Q547674 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow
rel=nofollow
 

Er is nog hulp nodig bij het proeflezen en verbeteren van dit artikel.
Je kan meehelpen door je (gratis) te registreren en op bewerken te klikken om je kennis aan dit artikel toe te voegen.