Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Erik Verberckt: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 11: | Regel 11: | ||
}} | }} | ||
'''Erik Verberckt''' ([[Brugge]], [[21 mei]] [[1935]] | '''Erik Verberckt''' ([[Brugge]], [[21 mei]] [[1935]] – [[Roeselare]], [[27 mei]] [[2014]]) was een hedendaags West-Vlaams [[kunstschilder]], [[tekenaar]], [[etser]], [[beeldhouwer]] en [[sieraadontwerper]]. Hij had reeds op jonge leeftijd een uitgesproken voorkeur voor de plastische kunsten. In 1999 kreeg hij een ereteken voor cultuurverdienste van Stad Roeselare. | ||
Roeselare. | |||
== Biografie== | == Biografie== | ||
Erik Verberckt was de oudste zoon van Louis Verberckt en Walburga Van Steenlandt. Hij was gehuwd met Rosika Verberckt,een Belgische atlete gespecialiseerd in de sprint en het hordelopen. Zij was recordhoudster op verschillende disciplines en was geselecteerd voor 26 interlands. | Erik Verberckt was de oudste zoon van Louis Verberckt en Walburga Van Steenlandt. Hij was gehuwd met Rosika Verberckt, een Belgische atlete gespecialiseerd in de sprint en het hordelopen. Zij was recordhoudster op verschillende disciplines en was geselecteerd voor 26 interlands. Erik was haar trainer en coach. Hij was eveneens de bezieler en trainer van de Roeselaarse Atletiek Club (RAC). Ook zijn moeder was een gedreven loopster, gespecialiseerd in lange afstand (1000 m) in de jaren 1922 tot 1925. Vier jaar op rij was zij Belgisch kampioene op de 1000 m. | ||
Erik was haar trainer en coach. Hij was eveneens de bezieler en trainer van de Roeselaarse Atletiek Club (RAC). | |||
Ook zijn moeder was een gedreven loopster, gespecialiseerd in lange afstand (1000 m) in de jaren 1922 tot 1925. Vier jaar op rij was zij Belgisch kampioene op de 1000 m. | |||
Als kind heeft hij de oorlogsjaren ( | Als kind heeft hij de oorlogsjaren (1940–1945) heel intens meegemaakt en deze lieten ook bij hem diepe sporen na. | ||
Ondanks zijn technische vorming had reeds op zeer jonge leeftijd een uitgesproken voorkeur voor de plastische kunsten: tekenen en schilderen waren zijn grote passie. Erik Verberckt was een autodidact met grote bewondering voor de 'grote meesters’ zoals Picasso, Michelangelo, | Net als zijn vader was Erik Verberckt verbonden aan de Gas- en elektriciteitsmaatschappij. | ||
Rubens, Rembrandt... | |||
Ondanks zijn technische vorming had hij reeds op zeer jonge leeftijd een uitgesproken voorkeur voor de plastische kunsten: tekenen en schilderen waren zijn grote passie. Erik Verberckt was een autodidact met grote bewondering voor de 'grote meesters’ zoals Picasso, Michelangelo, Rubens, Rembrandt... Hij zei: 'zolang ik mij kan herinneren heb ik getekend'. | |||
== Schilderstijl en werken== | == Schilderstijl en werken== | ||
Zijn eerste werken dateren van 1955 en zijn getint. Vanaf 1965 start zijn abstract constructivistische periode, beïnvloed door de heersende trend. In het stadhuis van Roeselare neemt hij in maart 1969 voor het eerst deel aan een | Zijn eerste werken dateren van 1955 en zijn getint. Vanaf 1965 start zijn abstract constructivistische periode, beïnvloed door de heersende trend. In het stadhuis van Roeselare neemt hij in maart 1969 voor het eerst deel aan een groepstentoonstelling van Roeselaarse kunstenaars, 'De Nieuwe Vijf' genaamd. Initiatiefnemer was Jean-Pierre Lowie. Erik bracht er abstracte werken fel in kleur contrasterend en zijn beelden waren metaalconstructies in koper en brons. | ||
groepstentoonstelling van Roeselaarse kunstenaars 'De Nieuwe Vijf' genaamd. Initiatiefnemer was Jean-Pierre Lowie. Erik bracht er abstracte werken fel in kleur contrasterend en zijn beelden waren metaalconstructies in koper en brons. | |||
Omstreeks 1971 gebruikte hij een totaal nieuwe stijl; wild en spontaan omspringen met verf en kleuren. Door het gebruik van acrylverf bereike hij een intense lichtwerking. | |||
Begin de jaren 1980 herinnert Verberckt in niets meer aan de vroegere schepper van geometrische abstractie; zijn recente tekeningen en schilderijen zijn realistische portretten, naakten, gereedschappen, stillevens, sloepen en botters. De kunstenaar wil het onderwerp tot in het kleinste detail weergeven. | |||
Begin de jaren 1980 | |||
Vanaf 1984, een eigen inbreng, fragmenten uit de meesterwerken van bijvoorbeeld Michelangelo e.a. kopieert hij zo nauwkeurig mogelijk en voegt daar zijn eigen ideeën aan toe (hulde aan Ingres, hulde aan Rembrandt... | Vanaf 1984, een eigen inbreng, fragmenten uit de meesterwerken van bijvoorbeeld Michelangelo e.a. kopieert hij zo nauwkeurig mogelijk en voegt daar zijn eigen ideeën aan toe (hulde aan Ingres, hulde aan Rembrandt... | ||
Hij realiseert zijn werken met een combinatie van potlood en verf, af en toe ook (al dan niet gewassen) sepia. Zijn composities van landschappen met figuren, ruïnes en gesluierde vrouwen zijn constructief opgebouwd, een touw of lint wordt gebruikt als verbindingselement met een verwijzing naar het oneindige. Ook de figuur van Christus laat hem niet los en daar zijn o.a. | Hij realiseert zijn werken met een combinatie van potlood en verf, af en toe ook (al dan niet gewassen) sepia. Zijn composities van landschappen met figuren, ruïnes en gesluierde vrouwen zijn constructief opgebouwd, een touw of lint wordt gebruikt als verbindingselement met een verwijzing naar het oneindige. Ook de figuur van Christus laat hem niet los en daar zijn o.a. triptieken met beelden van Christus het resultaat van. Erik maakte elke zondag een Christusfiguur. | ||
De jaren negentig waren voor Erik Verberckt de periode van het magische realisme, taferelen en composities, meestal pastel en acrylverf; hij weerspiegelt de diepgang in zijn werken met nadruk op snaarinstrumenten. | |||
Ook in zijn bronzen beelden, stuk voor stuk prachtige kunstwerken, slaagt hij er in elk detail weer te geven. Niet veel later kwamen de delfts blauwe tegeltjes en ook de klimopplant in zijn werken voor. Hij schildert taferelen uit grote werken als ode aan zijn grote voorgangers, Picasso, Van Gogh,... in gouache en olieverf. Erik Verberckt was ook zeer actief als portretschilder. Erik Verberckt is een autodidact, zijn thema’s gebeuren gewoon intuïtief, hij staat van 's morgens tot 's avonds achter zijn schildersezel in zijn atelier, het is zijn passie... Niet alleen in eigen land weten velen zijn werken te waarderen, ook in Nederland, Noorwegen, Groot-Brittannië, Frankrijk, Italië, Sicilië... zelfs tot in Canada vindt men zijn kunstwerken terug. Naar aanleiding van zijn 70ste verjaardag | Ook in zijn bronzen beelden, stuk voor stuk prachtige kunstwerken, slaagt hij er in elk detail weer te geven. Niet veel later kwamen de delfts blauwe tegeltjes en ook de klimopplant in zijn werken voor. Hij schildert taferelen uit grote werken als ode aan zijn grote voorgangers, Picasso, Van Gogh,... in gouache en olieverf. Erik Verberckt was ook zeer actief als portretschilder. Erik Verberckt is een autodidact, zijn thema’s gebeuren gewoon intuïtief, hij staat van 's morgens tot 's avonds achter zijn schildersezel in zijn atelier, het is zijn passie... Niet alleen in eigen land weten velen zijn werken te waarderen, ook in Nederland, Noorwegen, Groot-Brittannië, Frankrijk, Italië, Sicilië... zelfs tot in Canada vindt men zijn kunstwerken terug. Naar aanleiding van zijn 70ste verjaardag gaf Erik Verberckt in eigen beheer een boek uit, waarin een overzicht van zijn verschillende periodes in beeld wordt gebracht. | ||
== Prijzen en genomineerde kunstwerken== | == Prijzen en genomineerde kunstwerken== | ||
| Regel 85: | Regel 84: | ||
{{DEFAULTSORT:Verberckt, Erik}} | {{DEFAULTSORT:Verberckt, Erik}} | ||
[[Categorie:Belgisch kunstenaar]] | |||
[[Categorie:Vlaams kunstschilder]] | [[Categorie:Vlaams kunstschilder]] | ||
[[Categorie: Geboren in Brugge]] | [[Categorie: Geboren in Brugge]] | ||
[[Categorie: Overleden in Roeselare]] | [[Categorie: Overleden in Roeselare]] | ||
Huidige versie van 17 jun 2015 om 12:23
| Erik Verberckt | ||
| ||
| Erik Verberckt maart 2014 | ||
| Persoonsgegevens | ||
| Geboren | 21 mei 1935 | |
| Overleden | 27 mei 2014 | |
| Geboorteland | België | |
| Beroep(en) | Kunstschilder Tekenaar Beeldhouwer Sieraadontwerper | |
| Oriënterende gegevens | ||
| Jaren actief | 1955 - 2014 | |
Erik Verberckt (Brugge, 21 mei 1935 – Roeselare, 27 mei 2014) was een hedendaags West-Vlaams kunstschilder, tekenaar, etser, beeldhouwer en sieraadontwerper. Hij had reeds op jonge leeftijd een uitgesproken voorkeur voor de plastische kunsten. In 1999 kreeg hij een ereteken voor cultuurverdienste van Stad Roeselare.
Biografie
Erik Verberckt was de oudste zoon van Louis Verberckt en Walburga Van Steenlandt. Hij was gehuwd met Rosika Verberckt, een Belgische atlete gespecialiseerd in de sprint en het hordelopen. Zij was recordhoudster op verschillende disciplines en was geselecteerd voor 26 interlands. Erik was haar trainer en coach. Hij was eveneens de bezieler en trainer van de Roeselaarse Atletiek Club (RAC). Ook zijn moeder was een gedreven loopster, gespecialiseerd in lange afstand (1000 m) in de jaren 1922 tot 1925. Vier jaar op rij was zij Belgisch kampioene op de 1000 m.
Als kind heeft hij de oorlogsjaren (1940–1945) heel intens meegemaakt en deze lieten ook bij hem diepe sporen na.
Net als zijn vader was Erik Verberckt verbonden aan de Gas- en elektriciteitsmaatschappij.
Ondanks zijn technische vorming had hij reeds op zeer jonge leeftijd een uitgesproken voorkeur voor de plastische kunsten: tekenen en schilderen waren zijn grote passie. Erik Verberckt was een autodidact met grote bewondering voor de 'grote meesters’ zoals Picasso, Michelangelo, Rubens, Rembrandt... Hij zei: 'zolang ik mij kan herinneren heb ik getekend'.
Schilderstijl en werken
Zijn eerste werken dateren van 1955 en zijn getint. Vanaf 1965 start zijn abstract constructivistische periode, beïnvloed door de heersende trend. In het stadhuis van Roeselare neemt hij in maart 1969 voor het eerst deel aan een groepstentoonstelling van Roeselaarse kunstenaars, 'De Nieuwe Vijf' genaamd. Initiatiefnemer was Jean-Pierre Lowie. Erik bracht er abstracte werken fel in kleur contrasterend en zijn beelden waren metaalconstructies in koper en brons.
Omstreeks 1971 gebruikte hij een totaal nieuwe stijl; wild en spontaan omspringen met verf en kleuren. Door het gebruik van acrylverf bereike hij een intense lichtwerking.
Begin de jaren 1980 herinnert Verberckt in niets meer aan de vroegere schepper van geometrische abstractie; zijn recente tekeningen en schilderijen zijn realistische portretten, naakten, gereedschappen, stillevens, sloepen en botters. De kunstenaar wil het onderwerp tot in het kleinste detail weergeven.
Vanaf 1984, een eigen inbreng, fragmenten uit de meesterwerken van bijvoorbeeld Michelangelo e.a. kopieert hij zo nauwkeurig mogelijk en voegt daar zijn eigen ideeën aan toe (hulde aan Ingres, hulde aan Rembrandt...
Hij realiseert zijn werken met een combinatie van potlood en verf, af en toe ook (al dan niet gewassen) sepia. Zijn composities van landschappen met figuren, ruïnes en gesluierde vrouwen zijn constructief opgebouwd, een touw of lint wordt gebruikt als verbindingselement met een verwijzing naar het oneindige. Ook de figuur van Christus laat hem niet los en daar zijn o.a. triptieken met beelden van Christus het resultaat van. Erik maakte elke zondag een Christusfiguur.
De jaren negentig waren voor Erik Verberckt de periode van het magische realisme, taferelen en composities, meestal pastel en acrylverf; hij weerspiegelt de diepgang in zijn werken met nadruk op snaarinstrumenten.
Ook in zijn bronzen beelden, stuk voor stuk prachtige kunstwerken, slaagt hij er in elk detail weer te geven. Niet veel later kwamen de delfts blauwe tegeltjes en ook de klimopplant in zijn werken voor. Hij schildert taferelen uit grote werken als ode aan zijn grote voorgangers, Picasso, Van Gogh,... in gouache en olieverf. Erik Verberckt was ook zeer actief als portretschilder. Erik Verberckt is een autodidact, zijn thema’s gebeuren gewoon intuïtief, hij staat van 's morgens tot 's avonds achter zijn schildersezel in zijn atelier, het is zijn passie... Niet alleen in eigen land weten velen zijn werken te waarderen, ook in Nederland, Noorwegen, Groot-Brittannië, Frankrijk, Italië, Sicilië... zelfs tot in Canada vindt men zijn kunstwerken terug. Naar aanleiding van zijn 70ste verjaardag gaf Erik Verberckt in eigen beheer een boek uit, waarin een overzicht van zijn verschillende periodes in beeld wordt gebracht.
Prijzen en genomineerde kunstwerken
Geselecteerd voor de Provinciale prijs van West-Vlaanderen:
- 1972 : voor schilderkunst met “Schilderij 7” en “Schilderij 4”
- 1974 : voor beeldhouwkunst met “Werkstuk x4”
- 1976 : voor schilderkunst, met “Zonder titel”
- 1978 : voor beeldhouwkunst, met “Pomona I” en “Odalisk”
- 1995 : werk aangekocht door Stad Roeselare “Hulde aan Roeselare”
- 1998 : in opdracht van Stad Roeselare: portret Schepen J. Vanoverberghe
- 1999 : Ereteken voor cultuurverdienste van Stad Roeselare
- 2005 : in opdracht van de sportraad Roeselare: beeld voor Burgemeester Daniël Denijs
- 2008 : werken aangekocht door SG Private Banking
Tentoonstellingen Vanaf 1969 - 2014:
- 1969 : Houthulst gemeentehuis
- 1969 : Roeselare, Stadhuis
- 1970 : Oostende Galerij “Generale Bank”
- 1972 : Brugge Provinciaal Hof
- 1972 : Ieper, Lakenhalle
- 1972 : Waregem, Cultureel centrum
- 1972 : Kortrijk, Stadsschouwburg
- 1972 : Vlissingen (NL) Stadhuis
- 1973 : Gent: galerij “Contrast-punt I”
- 1973 : Oostende: Galerij “Atelier”
- 1974 : Oostkamp: domein “De Valkaart"
- 1974 : Oudenaarde: park
- 1976 : Koksijde: Cultureel centrum
- 1976 : Ieper , Lakenhalle
- 1976 : Brugge Provinciaal Hof
- 1976 : Zierikzee (NL) , Gravensteen
- 1977 : Menen, galerij “Atelier”
- 1978 : Jabbeke , Museum Permeke
- 1978 : Brussel , Electrabel Kunstbank
- 1984 : Kortrijk , Studio Gaselwest
- 1986 - 2010 : Roeselare , Museum Alfons Blomme
- 1987 : Nieuwpoort , Stadhuis
- 1987 : Gent ,Open kring
- 1993 : Knokke – Zoute , Galerij “ Nordh Sea“
- 2000 : Kortrijk , Studio Gaselwest
- 2011- 2014 : Roeselare , Galerij “Palethof”
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- interviews, krant De Standaard, Het Nieuwsblad en de Weekbode. Speciale dank aan zijn vrouw Rosika Verberckt.
- boek "Kunstpatrimonium Stad Roeselare" uitgegeven door Stad Roeselare, september 2003
- boek "Lexicon van West-Vlaamse beeldende kunstenaars" deel 7, uitgegeven met steun van de Provincie West-Vlaanderen
