Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gedragsethiek: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gedragsethiek&oldid=43243206 7 feb 2015 - 24.132.1.147 30 jan 2015)
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
(Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Gedragsethiek''' (of '''behavioral ethics''') verwijst naar de [[Empirische wetenschap|empirische]], sociaal [[wetenschap]]pelijke studie van moreel en immoreel [[gedrag]], waaronder onderzoek naar wat beschouwd wordt als moreel en welke factoren leiden tot moreel gedrag. Gedragsethiek verschilt van traditionele [[Filosofie|filosofische]] benaderingen van [[Ondernemingsethiek|bedrijfsethiek]] door zich niet te richten op het ontwikkelen van normatieve kaders.


'''Gedragsethiek''' (of '''behavioral ethics''') verwijst naar de [[Empirische wetenschap|empirische]], sociaal [[wetenschap]]pelijke studie van moreel en immoreel [[gedrag]]. Veelal gaat het hierbij om gedrag van werknemers en managers in private en publieke organisaties. Het onderzoeksgebied heeft een grote vlucht genomen in reactie op een groot aantal schandalen in het internationale bedrijfsleven, zoals de schandalen bij [[Enron]], [[WorldCom]], [[Koninklijke Ahold NV|Ahold]], [[Parmalat]], [[Lehman Brothers]] en [[News of the World]]. Deze schandalen hebben economische schade teweeg gebracht en ze hebben het vertrouwen ondermijnd van overheden, [[aandeelhouder]]s en het grote publiek in de zakelijke en financiële wereld <ref>Ambrose, M. L., Schminke, M., & Reynolds, S. J. (2014). Behavioral ethics: New frontiers. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 123, 77–78.</ref>.
Er wordt een onderscheid gemaakt tussen gedragsbeïnvloedende factoren die het gedrag voorafgaan (antecedenten) en achteraangaan (consequenties). Voorbeelden van antecedenten zijn trainingen, instructies, waarschuwingen en doelstellingen. Voorbeelden van consequenties zijn beloningen of beboetingen. In de gedragsethiek worden ook  persoonlijkheidsfactoren (zoals morele [[Identiteit (eigenheid)|identiteit]], [[machiavellisme]]), intuïtieve en emotionele processen, type leiderschap, de machtsstructuur, en de vorm van besluitvormingsprocessen als antecedenten beschouwd. <ref>Kish-Gephart, J. J., Harrison, D. A., & Klebe Trevinõ, L. (2010). Bad apples, bad cases, and bad barrels: Meta-analytic evidence about sources of unethical decisions at work. Journal of Applied Psychology, 95, 1–31.</ref>


Gedragsethiek verschilt van traditionele [[Filosofie|filosofische]] benaderingen van [[Ondernemingsethiek|bedrijfsethiek]]. Deze laatste proberen normatieve kaders te ontwikkelen waarbinnen bedrijven en hun leden zich zouden moeten bewegen. Gedragsethiek bestudeert welke factoren ervoor zorgen dat mensen zich op een moreel acceptabele dan wel onacceptabele manier gedragen. Er worden verschillende typen antecedenten van moreel en immoreel gedrag bestudeerd zoals persoonlijkheidsfactoren (bijvoorbeeld morele identiteit, [[machiavellisme]]) en intuïtieve en emotionele processen die bijdragen aan moreel en immoreel gedrag. Ook worden aspecten van de morele kwestie bestudeerd (bestaat er bijvoorbeeld een sterke consensus dat een bepaalde actie moreel onacceptabel is). Ten slotte worden contextuele antecedenten van moreel en immoreel gedrag bestudeerd, zoals het type leiderschap in organisaties, de machtsstructuur en de [[hiërarchie]], en de vorm van besluitvormingsprocessen.<ref>Kish-Gephart, J. J., Harrison, D. A., & Klebe Trevinõ, L. (2010). Bad apples, bad cases, and bad barrels: Meta-analytic evidence about sources of unethical decisions at work. Journal of Applied Psychology, 95, 1–31.</ref>
<nowiki> </nowiki>Het onderzoeksgebied heeft meer belangstelling gekregen na een serie schandalen in het internationale bedrijfsleven aan het eind van de 20e en het begin van de 21e eeuw (onder meer [[Enron]], [[WorldCom]] en [[Lehman Brothers]]) waarbij het gedrag van de bedrijven als onethisch werd gezien.<ref>Ambrose, M. L., Schminke, M., & Reynolds, S. J. (2014). Behavioral ethics: New frontiers. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 123, 77–78.</ref> Aan de [[Erasmus Universiteit Rotterdam|Erasmus Universiteit]] in [[Rotterdam]] is een expertisecentrum opgericht dat zich specifiek bezig houdt met de studie van gedragsethiek.<ref>[http://www.erim.eur.nl/centres/behavioural-ethics/ Erasmus Centre of Behavioural Ethics]</ref>
 
Inzichten die worden ontwikkeld binnen het vakgebied van de gedragsethiek zijn ook zeer bruikbaar om te worden toegepast in interventies die erop gericht zijn om het morele gedrag van organisatieleden te verbeteren. Tot nog toe hebben deze interventies vaak een vorm waarin op de een of andere manier gediscussieerd wordt over lastige morele dilemma’s. Hoewel er evidentie is dat nadenken en discussiëren over morele dilemma’s een positief effect heeft op dit morele redeneren is er geen evidentie dat hiermee ook moreel gedag in organisaties wordt gestimuleerd.<ref>Weaver, G. R., Reynolds, S. J., & Brown, M. E. (2014). Moral intuition: Connecting current knowledge to future organizational research and practice. Journal of Management, 40, 100–129.</ref>
 
Aan de [[Erasmus Universiteit Rotterdam|Erasmus Universiteit]] in [[Rotterdam]] is een expertisecentrum opgericht dat zich specifiek bezig houdt met de studie van gedragsethiek.<ref>[http://www.erim.eur.nl/centres/behavioural-ethics/ Erasmus Center of Behavioral Ethics]</ref>


{{Wikidata|Q4880725}}
{{appendix}}
{{appendix}}
[[Categorie:Ethiek]]
[[Categorie:Ethiek]]
<!--https://nl.wikipedia.org/wiki/Overleg_gebruiker:24.132.1.147#Behavioral_Ethics -->

Huidige versie van 19 feb 2015 om 12:21

Gedragsethiek (of behavioral ethics) verwijst naar de empirische, sociaal wetenschappelijke studie van moreel en immoreel gedrag, waaronder onderzoek naar wat beschouwd wordt als moreel en welke factoren leiden tot moreel gedrag. Gedragsethiek verschilt van traditionele filosofische benaderingen van bedrijfsethiek door zich niet te richten op het ontwikkelen van normatieve kaders.

Er wordt een onderscheid gemaakt tussen gedragsbeïnvloedende factoren die het gedrag voorafgaan (antecedenten) en achteraangaan (consequenties). Voorbeelden van antecedenten zijn trainingen, instructies, waarschuwingen en doelstellingen. Voorbeelden van consequenties zijn beloningen of beboetingen. In de gedragsethiek worden ook persoonlijkheidsfactoren (zoals morele identiteit, machiavellisme), intuïtieve en emotionele processen, type leiderschap, de machtsstructuur, en de vorm van besluitvormingsprocessen als antecedenten beschouwd. [1]

Het onderzoeksgebied heeft meer belangstelling gekregen na een serie schandalen in het internationale bedrijfsleven aan het eind van de 20e en het begin van de 21e eeuw (onder meer Enron, WorldCom en Lehman Brothers) waarbij het gedrag van de bedrijven als onethisch werd gezien.[2] Aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam is een expertisecentrum opgericht dat zich specifiek bezig houdt met de studie van gedragsethiek.[3]

Q4880725 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Kish-Gephart, J. J., Harrison, D. A., & Klebe Trevinõ, L. (2010). Bad apples, bad cases, and bad barrels: Meta-analytic evidence about sources of unethical decisions at work. Journal of Applied Psychology, 95, 1–31.
  2. º Ambrose, M. L., Schminke, M., & Reynolds, S. J. (2014). Behavioral ethics: New frontiers. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 123, 77–78.
  3. º Erasmus Centre of Behavioural Ethics
rel=nofollow
rel=nofollow