Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Tutoyeren: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
(7 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Tutoyeren''' is het gebruik van de omgangsvorm, in talen waarin men een beleefdheidsvorm en een omgangsvorm heeft. Het is afgeleid van de Franse woorden ''tutoyer'' van ''tu'': jij en ''toi'': jou. | '''Tutoyeren''' is het gebruik van de omgangsvorm, in talen waarin men een beleefdheidsvorm en een omgangsvorm heeft. Het is afgeleid van de Franse woorden ''tutoyer'' van ''tu'': jij en ''toi'': jou. | ||
In het Nederlands is de omgangsvorm [[jij]], je, jou en jouw. Tutoyeren heet in het Nederlands | In het Nederlands is de omgangsvorm [[jij]], je, jou en jouw. Tutoyeren heet in het Nederlands daarom ook wel '''jijen''', '''jouen''' en '''jijjouen'''. In de beleefdheidsvorm gebruikt men [[u (voornaamwoord)|u]] en uw. Het gebruik van de beleefdheidsvorm in plaats van de omgangsvorm heet ook wel '''vousvoyeren''' (in het Frans ''vouvoyer'' zonder s). | ||
Of tutoyeren beleefd dan wel onbeleefd is is | ===Beleefdheidsvorm=== | ||
In sommige culturen en talen hecht men veel belang aan het gebruik van de juiste aanspreekvorm als onderdeel van de beleefdheid. Of tutoyeren of vousvoyeren beleefd dan wel onbeleefd is, is niet alleen cultureel bepaald, maar kan ook variëren volgens de omstandigheden en de context.<!---- U bent een futiel ventje. is bijvoorbeeld niet een "beleefde" aanspreking. -----> | |||
===Nederlands ’boven de Moerdijk’=== | |||
In Nederlandse werksituaties worden (2015) ook de leidinggevenden door het personeel nauwelijks meer met u aangesproken. Doet men dit wel dan is dat eerder afstandelijk dan beleefd. Nederlandse kinderen spreken hun ouders thans (2015) steeds meer met je aan. In het onderwijs wordt de docent vaak met de voornaam aangesproken. 30 jaar geleden was dat in Nederland nog ongebruikelijk. | |||
===Nederlandstalig België=== | |||
In het zuiden van Nederland en in [[Vlaanderen]] kent men nog gij en ge. De ''jij'' wordt in [[België]] nog wat als ’noordelijke’ of ’Hollandse’ aanspreekvorm aangevoeld, terwijl bij velen in de dagelijkse omgangstaal de ''gij'' gebruikelijk is. Op school wordt algemeen onderwezen dat ''gij'' officieel verouderd is. Omdat ''u'' als wederkerig voornaamwoord past bij de onderwerpsvorm ''gij'', schakelt men gemakkelijk over op de ''u'' om iemand aan te spreken. Vaak is het met ''u'' aanspreken daarom gebruikelijker dan in Nederland. | |||
===Duits=== | |||
In [[Duitsland]] is het tutoyeren (''duzen'') in werksituaties absoluut not done.<ref>http://www.duden.de/sprachwissen/sprachratgeber/duzen-oder-siezen</ref> | |||
===Engels=== | |||
In het Engels worden zowel ''je'' als ''u'' met ''you'' vertaald, maar vindt men het niet respectvol om een oudere persoon met de voornaam aan te spreken. Iemand met de voornaam aanspreken kan men in het Engels zien als het equivalent van tutoyeren. | |||
==Verwijzingen== | |||
* http://taalschrift.org/reportage/000851.html Reportage: ''Steeds minder mensen zeggen ’u’'' | |||
{{reflist}} | |||
{{beginnetje}} | {{beginnetje}} |
Huidige versie van 18 jan 2015 om 22:25
Tutoyeren is het gebruik van de omgangsvorm, in talen waarin men een beleefdheidsvorm en een omgangsvorm heeft. Het is afgeleid van de Franse woorden tutoyer van tu: jij en toi: jou.
In het Nederlands is de omgangsvorm jij, je, jou en jouw. Tutoyeren heet in het Nederlands daarom ook wel jijen, jouen en jijjouen. In de beleefdheidsvorm gebruikt men u en uw. Het gebruik van de beleefdheidsvorm in plaats van de omgangsvorm heet ook wel vousvoyeren (in het Frans vouvoyer zonder s).
Beleefdheidsvorm
In sommige culturen en talen hecht men veel belang aan het gebruik van de juiste aanspreekvorm als onderdeel van de beleefdheid. Of tutoyeren of vousvoyeren beleefd dan wel onbeleefd is, is niet alleen cultureel bepaald, maar kan ook variëren volgens de omstandigheden en de context.
Nederlands ’boven de Moerdijk’
In Nederlandse werksituaties worden (2015) ook de leidinggevenden door het personeel nauwelijks meer met u aangesproken. Doet men dit wel dan is dat eerder afstandelijk dan beleefd. Nederlandse kinderen spreken hun ouders thans (2015) steeds meer met je aan. In het onderwijs wordt de docent vaak met de voornaam aangesproken. 30 jaar geleden was dat in Nederland nog ongebruikelijk.
Nederlandstalig België
In het zuiden van Nederland en in Vlaanderen kent men nog gij en ge. De jij wordt in België nog wat als ’noordelijke’ of ’Hollandse’ aanspreekvorm aangevoeld, terwijl bij velen in de dagelijkse omgangstaal de gij gebruikelijk is. Op school wordt algemeen onderwezen dat gij officieel verouderd is. Omdat u als wederkerig voornaamwoord past bij de onderwerpsvorm gij, schakelt men gemakkelijk over op de u om iemand aan te spreken. Vaak is het met u aanspreken daarom gebruikelijker dan in Nederland.
Duits
In Duitsland is het tutoyeren (duzen) in werksituaties absoluut not done.[1]
Engels
In het Engels worden zowel je als u met you vertaald, maar vindt men het niet respectvol om een oudere persoon met de voornaam aan te spreken. Iemand met de voornaam aanspreken kan men in het Engels zien als het equivalent van tutoyeren.
Verwijzingen
- http://taalschrift.org/reportage/000851.html Reportage: Steeds minder mensen zeggen ’u’
Hulp genealogie en geschiedenis (Nederland) • Deepl vertaler • Schrijfassistent VRT • ChatGPT (Opgepast! Altijd verifiëren!) • Claude.ai (Opgepast! Altijd verifiëren!) • Copilot (Opgepast! Altijd verifiëren!) • tekst herschrijven met scribbr.io •