Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Tutoyeren: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(7 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Tutoyeren''' is het gebruik van de omgangsvorm, in talen waarin men een beleefdheidsvorm en een omgangsvorm heeft. Het is afgeleid van de Franse woorden ''tutoyer'' van ''tu'': jij en ''toi'': jou.
'''Tutoyeren''' is het gebruik van de omgangsvorm, in talen waarin men een beleefdheidsvorm en een omgangsvorm heeft. Het is afgeleid van de Franse woorden ''tutoyer'' van ''tu'': jij en ''toi'': jou.


In het Nederlands is de omgangsvorm [[jij]], je, jou en jouw. Tutoyeren heet in het Nederlands darom ook wel  
In het Nederlands is de omgangsvorm [[jij]], je, jou en jouw. Tutoyeren heet in het Nederlands daarom ook wel '''jijen''', '''jouen''' en '''jijjouen'''. In de beleefdheidsvorm gebruikt men [[u (voornaamwoord)|u]] en uw. Het gebruik van de beleefdheidsvorm in plaats van de omgangsvorm heet ook wel '''vousvoyeren''' (in het Frans ''vouvoyer'' zonder s).
Het Nederlands kent ook de woorden '''jijen''', '''jouen''' en '''jijjouen'''. In de beleefdheidsvorm gebruikt men [[u (voornaamwoord)|u]] en uw, in het zuiden van Nederland en in [[Vlaanderen]] kent men ook gij en ge. Het gebruik van de beleefdheidsvorm in plaats van de omgangsvorm heet ook wel '''vousvoyeren''' (in het Frans ''vouvoyer'' zonder s).


Of tutoyeren beleefd dan wel onbeleefd is is een waardeoordeel en is ook cultureel bepaald. In [[Duitsland]] is het tu (of du) -toyeren in werksituaties absoluut not done. In [[België]] is het met u (frans: vous) aanspreken gebruikelijker dan in Nederland. In Nederlandse werksituaties worden (2015) ook de leidinggevenden door het personeel nauwelijks meer met u aangesproken. Doet men dit wel dan is dat eerder afstandelijk dan beleefd. Nederlandse kinderen spreken hun ouders thans (2015) steeds meer met je aan. In het onderwijs wordt de docent vaak met de voornaam aangesproken. 30 jaar geleden was dat in Nederland nog ongebruikelijk. Je of u worden in het Engels allebei met ''you'' vertaald, maar vindt men het niet respectvol om een oudere persoon met de voornaam aan te spreken. Iemand met de voornaam aanspreken kan men in het Engels zien als het equivalent van tutoyeren.
===Beleefdheidsvorm===
   
In sommige culturen en talen hecht men veel belang aan het gebruik van de juiste aanspreekvorm als onderdeel van de beleefdheid. Of tutoyeren of vousvoyeren beleefd dan wel onbeleefd is, is niet alleen cultureel bepaald, maar kan ook variëren volgens de omstandigheden en de context.<!---- U bent een futiel ventje. is bijvoorbeeld niet een "beleefde" aanspreking. ----->
 
===Nederlands ’boven de Moerdijk’===
In Nederlandse werksituaties worden (2015) ook de leidinggevenden door het personeel nauwelijks meer met u aangesproken. Doet men dit wel dan is dat eerder afstandelijk dan beleefd. Nederlandse kinderen spreken hun ouders thans (2015) steeds meer met je aan. In het onderwijs wordt de docent vaak met de voornaam aangesproken. 30 jaar geleden was dat in Nederland nog ongebruikelijk.
 
===Nederlandstalig België===
In het zuiden van Nederland en in [[Vlaanderen]] kent men nog gij en ge. De ''jij'' wordt in [[België]] nog wat als ’noordelijke’ of ’Hollandse’ aanspreekvorm aangevoeld, terwijl bij velen in de dagelijkse omgangstaal de ''gij'' gebruikelijk is. Op school wordt algemeen onderwezen dat ''gij'' officieel verouderd is. Omdat ''u'' als wederkerig voornaamwoord past bij de onderwerpsvorm ''gij'', schakelt men gemakkelijk over op de ''u'' om iemand aan te spreken. Vaak is het met ''u'' aanspreken daarom gebruikelijker dan in Nederland.
 
===Duits===
In [[Duitsland]] is het tutoyeren (''duzen'') in werksituaties absoluut not done.<ref>http://www.duden.de/sprachwissen/sprachratgeber/duzen-oder-siezen</ref>
 
===Engels===
In het Engels worden zowel ''je'' als ''u'' met ''you'' vertaald, maar vindt men het niet respectvol om een oudere persoon met de voornaam aan te spreken. Iemand met de voornaam aanspreken kan men in het Engels zien als het equivalent van tutoyeren.
 
==Verwijzingen==
* http://taalschrift.org/reportage/000851.html Reportage: ''Steeds minder mensen zeggen ’u’''
{{reflist}}
{{beginnetje}}
{{beginnetje}}

Huidige versie van 18 jan 2015 om 22:25

Tutoyeren is het gebruik van de omgangsvorm, in talen waarin men een beleefdheidsvorm en een omgangsvorm heeft. Het is afgeleid van de Franse woorden tutoyer van tu: jij en toi: jou.

In het Nederlands is de omgangsvorm jij, je, jou en jouw. Tutoyeren heet in het Nederlands daarom ook wel jijen, jouen en jijjouen. In de beleefdheidsvorm gebruikt men u en uw. Het gebruik van de beleefdheidsvorm in plaats van de omgangsvorm heet ook wel vousvoyeren (in het Frans vouvoyer zonder s).

Beleefdheidsvorm

In sommige culturen en talen hecht men veel belang aan het gebruik van de juiste aanspreekvorm als onderdeel van de beleefdheid. Of tutoyeren of vousvoyeren beleefd dan wel onbeleefd is, is niet alleen cultureel bepaald, maar kan ook variëren volgens de omstandigheden en de context.

Nederlands ’boven de Moerdijk’

In Nederlandse werksituaties worden (2015) ook de leidinggevenden door het personeel nauwelijks meer met u aangesproken. Doet men dit wel dan is dat eerder afstandelijk dan beleefd. Nederlandse kinderen spreken hun ouders thans (2015) steeds meer met je aan. In het onderwijs wordt de docent vaak met de voornaam aangesproken. 30 jaar geleden was dat in Nederland nog ongebruikelijk.

Nederlandstalig België

In het zuiden van Nederland en in Vlaanderen kent men nog gij en ge. De jij wordt in België nog wat als ’noordelijke’ of ’Hollandse’ aanspreekvorm aangevoeld, terwijl bij velen in de dagelijkse omgangstaal de gij gebruikelijk is. Op school wordt algemeen onderwezen dat gij officieel verouderd is. Omdat u als wederkerig voornaamwoord past bij de onderwerpsvorm gij, schakelt men gemakkelijk over op de u om iemand aan te spreken. Vaak is het met u aanspreken daarom gebruikelijker dan in Nederland.

Duits

In Duitsland is het tutoyeren (duzen) in werksituaties absoluut not done.[1]

Engels

In het Engels worden zowel je als u met you vertaald, maar vindt men het niet respectvol om een oudere persoon met de voornaam aan te spreken. Iemand met de voornaam aanspreken kan men in het Engels zien als het equivalent van tutoyeren.

Verwijzingen

rel=nofollow
 
rel=nofollow