Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Ecofobie: verschil tussen versies
(sinds een jaar of zes is ca. 2007; spellingcontrole uitzondering) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Ecofobie''' | '''Ecofobie''' of '''oikofobie''' is een ziekelijke afkeer van het eigene.<ref name="test">[http://www.taalbank.nl/index.php/woord-van-de-dag/item/oikofobie taalbank]</ref> De Britse filosoof [[Roger Scruton]] spreekt van ‘oikofobie’, hij gebruikt dit woord als antoniem en tegenovergestelde van [[xenofobie]]: niet een ziekelijke angst voor het vreemde, maar een afkeer van het eigene. Volgens Scruton is oikofobie een normaal stadium waar pubers doorheen gaan. Het is een fase die weer over zou moeten gaan. Maar in het hele Westen is deze geesteshouding sinds de Tweede Wereldoorlog gaan overheersen, en zij is in het bijzonder dominant onder de intellectuele en politieke elites.<ref name="twee">[http://www.thierrybaudet.com/wp-content/uploads/2011/08/121228-Column-NRC.pdf Column Thierry Baudet NRC]</ref>{{Bron?|Column is geen valide bron|2013|09|12}} Het woord ecofobie slaat vooral op bevoordelen van een andere cultuur in plaats van de eigen, omdat de eigen cultuur minder(waardig) wordt geacht. | ||
het eigene. Volgens Scruton is oikofobie | |||
Iemand die aan ecofobie doet wordt een ''ecofoob'' of ''oikofoob'' genoemd. | Iemand die aan ecofobie doet wordt een ''ecofoob'' of ''oikofoob'' genoemd. | ||
| Regel 6: | Regel 5: | ||
==Bekendheid en naam== | ==Bekendheid en naam== | ||
De term werd bekend in Nederland toen [[Thierry Baudet]] er eind 2012 een column over schreef in het NRC Handelsblad. | De term werd bekend in Nederland toen [[Thierry Baudet]] er eind 2012 een column over schreef in het NRC Handelsblad. | ||
Hoewel soms wordt beweerd dat Scruton de term oikophobia heeft bedacht, is het woord in werkelijkheid al veel ouder. Het is – misschien al rond 1800 – afgeleid van het Griekse woord ''oikos'' (οἴκος), dat 'huis' betekent, en ''fobos'', dat | Hoewel soms wordt beweerd dat Scruton de term oikophobia heeft bedacht, is het woord in werkelijkheid al veel ouder. Het is – misschien al rond 1800 – afgeleid van het Griekse woord ''oikos'' (οἴκος), dat 'huis' betekent, en ''fobos'', dat angst of vrees betekent. Een fobie betekent in het Nederlands meestal een ziekelijke angst. het Nederlands duikt het woord oikofobie sinds ongeveer 2007 nu en dan op, niet alleen in de spelling ''oikofobie'', maar ook wel als ''ecofobie''. Die schrijfwijze is zelfs gebruikelijker en sluit aan bij de spelling van een aantal andere Nederlandse woorden die van het Griekse woord ''oikos'' zijn afgeleid, zoals [[ecologie]], dat via het Duits (Ökologie) in onze taal terechtgekomen is, en [[economie]], letterlijk huishoudkunde, dat eveneens terug te voeren op dit Griekse woord. Het Griekse 'oiko-' wordt dus dikwijls in het Nederlands overgenomen als 'eco-'. Het woord [[oecumene]] daarentegen kwam in het Nederlands terecht met de verlatijnste spelling. | ||
==Zie ook== | ==Zie ook== | ||
Huidige versie van 6 dec 2020 om 20:03
Ecofobie of oikofobie is een ziekelijke afkeer van het eigene.[1] De Britse filosoof Roger Scruton spreekt van ‘oikofobie’, hij gebruikt dit woord als antoniem en tegenovergestelde van xenofobie: niet een ziekelijke angst voor het vreemde, maar een afkeer van het eigene. Volgens Scruton is oikofobie een normaal stadium waar pubers doorheen gaan. Het is een fase die weer over zou moeten gaan. Maar in het hele Westen is deze geesteshouding sinds de Tweede Wereldoorlog gaan overheersen, en zij is in het bijzonder dominant onder de intellectuele en politieke elites.[2][bron?] Het woord ecofobie slaat vooral op bevoordelen van een andere cultuur in plaats van de eigen, omdat de eigen cultuur minder(waardig) wordt geacht.
Iemand die aan ecofobie doet wordt een ecofoob of oikofoob genoemd.
Bekendheid en naam
De term werd bekend in Nederland toen Thierry Baudet er eind 2012 een column over schreef in het NRC Handelsblad. Hoewel soms wordt beweerd dat Scruton de term oikophobia heeft bedacht, is het woord in werkelijkheid al veel ouder. Het is – misschien al rond 1800 – afgeleid van het Griekse woord oikos (οἴκος), dat 'huis' betekent, en fobos, dat angst of vrees betekent. Een fobie betekent in het Nederlands meestal een ziekelijke angst. het Nederlands duikt het woord oikofobie sinds ongeveer 2007 nu en dan op, niet alleen in de spelling oikofobie, maar ook wel als ecofobie. Die schrijfwijze is zelfs gebruikelijker en sluit aan bij de spelling van een aantal andere Nederlandse woorden die van het Griekse woord oikos zijn afgeleid, zoals ecologie, dat via het Duits (Ökologie) in onze taal terechtgekomen is, en economie, letterlijk huishoudkunde, dat eveneens terug te voeren op dit Griekse woord. Het Griekse 'oiko-' wordt dus dikwijls in het Nederlands overgenomen als 'eco-'. Het woord oecumene daarentegen kwam in het Nederlands terecht met de verlatijnste spelling.
Zie ook
Ecofobie/oikofobie is het tegenovergestelde van ecofilie/oikofilie. Ook kan het als als tegenovergestelde gezien worden van zowel xenofilie als xenofobie.
Literatuur
- Oikofobie - Thierry Baudet (Prometheus 2013)
Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)
| Bronnen, noten en/of referenties
|