Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Joseph Wauters (politicus): verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(vertaald van http://fr.wikipedia.org/w/index.php?title=Joseph_Wauters_(homme_politique)&oldid=80077990 / opgevuld met http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Joseph_Wauters_(politicus)&oldid=264741)
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
(Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 3: Regel 3:
Joseph Wauters doctoreerde in de fysica en chemie aan de Universiteit van Luik, werd er professor en leidde de laboratoria. Later werd zijn belangstelling gewekt voor de levensomstandigheden van de arbeiders. In [[1895]] richtte hij het eerste genootschap ''Secours Mutuel'' op, een anti-[[tuberculose|tering]]-dispensarium.  
Joseph Wauters doctoreerde in de fysica en chemie aan de Universiteit van Luik, werd er professor en leidde de laboratoria. Later werd zijn belangstelling gewekt voor de levensomstandigheden van de arbeiders. In [[1895]] richtte hij het eerste genootschap ''Secours Mutuel'' op, een anti-[[tuberculose|tering]]-dispensarium.  


Als lid van de socialistische partij werd hij op 33-jarige verkozen als jongste lid van de Belgische [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]]. Van 1908 tot 1912 en van 1914 tot 1929 was hij volksvertegenwoordiger. Hij werd minister van nijverheid en arbeid (1918-1921), en daarna van en van nijverheid, arbeid en sociale voorzorg (1925-1927). In 1910 werd hij directeur van het socialistisch dagblad „Le Peuple”.
Als lid van de [[socialistische partij]] werd hij op 33-jarige verkozen als jongste lid van de Belgische [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]]. Van 1908 tot 1912 en van 1914 tot 1929 was hij volksvertegenwoordiger. Hij werd minister van nijverheid en arbeid (1918-1921), en daarna van en van nijverheid, arbeid en sociale voorzorg (1925-1927). In 1910 werd hij directeur van het socialistisch dagblad ''Le Peuple''.


Tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] voerde hij spionage-activiteiten uit voor het Belgische en het Noord-Franse leger; hiervoor werd hij in 1919 in Frankrijk benoemd tot officier in het [[Légion d'honneur]]. In de eerste naoorlogse regering vaardigde hij als minister van nijverheid, arbeid en ravitaillering onder meer een aantal wetten uit in verband met vrouwen- en kinderarbeid.  
Tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] voerde hij [[spionage]]-activiteiten uit voor het Belgische en het Noord-Franse leger; hiervoor werd hij in 1919 in Frankrijk benoemd tot officier in het [[Légion d'honneur]]. In de eerste naoorlogse regering vaardigde hij als minister van nijverheid, arbeid en ravitaillering onder meer een aantal wetten uit in verband met vrouwen- en kinderarbeid.  


Belangrijk was zijn verwezenlijking van de wet op het ouderdomspensioen en de wet op de achturen-werkdag, die op [[14 juni]] [[1921]] werd gestemd. Hiervoor kreeg hij de steun en gelukwensen van koning [[Albert I der Belgen|Albert I]].
Belangrijk was zijn verwezenlijking van de wet op het ouderdoms[[pensioen]] en de wet op de [[achturen-werkdag]], die op [[14 juni]] [[1921]] werd gestemd. Hiervoor kreeg hij de steun en gelukwensen van koning [[Albert I der Belgen|Albert I]].


Er werd voor hem een monument opgericht in [[Waremme]]. Talrijke pleinen en straten dragen zijn naam, zoals de rue Joseph Wauters of Joseph Wautersstraat in [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]][[Verviers]], [[Dampremy]], [[Forchies-la-Marche]], [[Engis]], of ook scholen, zoals in [[Ville-en-Hesbaye]], [[Schaarbeek]], [[Falisolle]], [[Vivegnis]], [[Famillereux]], [[Frameries]], [[Wanze]], de [[avenue Joseph Wauters]] in [[Tilff-Esneux]], een pleintje in [[Ronse]], een van de hoofdstraten in Waremme, enz.  
Er werd voor hem een monument opgericht in [[Waremme]]. Talrijke pleinen en straten dragen zijn naam, zoals de rue Joseph Wauters of Joseph Wautersstraat in [[Antwerpen (stad)|Antwerpen]], [[Verviers]], [[Dampremy]], [[Forchies-la-Marche]], [[Engis]], of ook scholen, zoals in [[Ville-en-Hesbaye]], [[Schaarbeek]], [[Falisolle]], [[Vivegnis]], [[Famillereux]], [[Frameries]], [[Wanze]], de [[avenue Joseph Wauters]] in [[Tilff-Esneux]], een pleintje in [[Ronse]], een van de hoofdstraten in Waremme, enz.
 
== Verweijzingen ==
{{reflist}}
 
{{Portail|politique|Belgique|XIXe siècle|XXe siècle}}


{{DEFAULTSORT:Wauters Joseph}}
{{DEFAULTSORT:Wauters Joseph}}
[[Categorie:Waals politicus]]
[[Categorie:Waals politicus]]
[[Categorie:Belgisch minister]]
[[Categorie:Belgisch minister]]
[[Categorie:Belgisch hoogleraar]]
[[Categorie:Belgisch natuurkundige]]
[[Categorie:Belgisch scheikundige]]
[[Categorie:hoogleraar aan de Université de Liège]]
[[Categorie:Geboren in 1875]]
[[Categorie:Geboren in 1875]]
[[Categorie:Overleden in 1929]]
[[Categorie:Overleden in 1929]]
[[Categorie:Belgisch vrijmetselaar]]
[[Categorie:Belgisch vrijmetselaar]]

Huidige versie van 14 jan 2023 om 16:46

Joseph Wauters was een Belgisch politicus. Hij werd geboren te Roost-Krenwik (Rosoux-Crenwick) op 8 november 1875 en overleed in Ukkel op 30 juni 1929.

Joseph Wauters doctoreerde in de fysica en chemie aan de Universiteit van Luik, werd er professor en leidde de laboratoria. Later werd zijn belangstelling gewekt voor de levensomstandigheden van de arbeiders. In 1895 richtte hij het eerste genootschap Secours Mutuel op, een anti-tering-dispensarium.

Als lid van de socialistische partij werd hij op 33-jarige verkozen als jongste lid van de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers. Van 1908 tot 1912 en van 1914 tot 1929 was hij volksvertegenwoordiger. Hij werd minister van nijverheid en arbeid (1918-1921), en daarna van en van nijverheid, arbeid en sociale voorzorg (1925-1927). In 1910 werd hij directeur van het socialistisch dagblad Le Peuple.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog voerde hij spionage-activiteiten uit voor het Belgische en het Noord-Franse leger; hiervoor werd hij in 1919 in Frankrijk benoemd tot officier in het Légion d'honneur. In de eerste naoorlogse regering vaardigde hij als minister van nijverheid, arbeid en ravitaillering onder meer een aantal wetten uit in verband met vrouwen- en kinderarbeid.

Belangrijk was zijn verwezenlijking van de wet op het ouderdomspensioen en de wet op de achturen-werkdag, die op 14 juni 1921 werd gestemd. Hiervoor kreeg hij de steun en gelukwensen van koning Albert I.

Er werd voor hem een monument opgericht in Waremme. Talrijke pleinen en straten dragen zijn naam, zoals de rue Joseph Wauters of Joseph Wautersstraat in Antwerpen, Verviers, Dampremy, Forchies-la-Marche, Engis, of ook scholen, zoals in Ville-en-Hesbaye, Schaarbeek, Falisolle, Vivegnis, Famillereux, Frameries, Wanze, de avenue Joseph Wauters in Tilff-Esneux, een pleintje in Ronse, een van de hoofdstraten in Waremme, enz.