Stichting Weeshuis Sri Lanka

Het weeshuis in Sri Lanka met de naam Somawathi Holland House of Hope.

De "stichting Weeshuis Sri Lanka" is een Nederlandse stichting dat het weeshuis Somawathi Holland House of Hope in Sri Lanka heeft opgericht door onder andere Marja van Leeuwen. Het is een organisatie met het CBF keurmerk en ingeschreven als NGO dat zich belangeloos inzet voor het weeshuis. Het weeshuis draagt de zorg voor de kinderen die door de tsunami van 26 december 2004 wees zijn geworden en voor voor verlaten kinderen die vanwege armoede of familieomstandigheden aan de Kinderbescherming zijn overgedragen.

Wat vooraf ging

Op 26 december 2004 deed een aardbeving voor de kust van Banda Atjeh een Tsunami ontstaan, die honderden kilometers ten noordwesten ervan de kusten van Sri Lanka teisterde. Vele mensen verloren er hun leven, en veel kinderen verloren een of beide ouders. Bij het zien van deze catastrofe, besloot Marja van Leeuwen haar leven om te gooien, en zorg te dragen voor al die wees kinderen die zij maar helpen kon.

De volgende dag werd besteed aan het bellen met mensen die eventueel konden helpen om eerste hulp-pakketten te kunnen verzamelen, voor haar contact in Sri Lanka, doctor Prasad die de dag ervoor om hulp belde. Ook een interview met Twee Vandaag kwam op de agenda. De volgende morgen stapte zij in het vliegtuig van Luchthaven Schiphol naar Colombo. Ze is de eerste die met hulpgoederen uit Nederland naar Sri Lanka vertrok. Van daaruit werd met een vrachtwagen en de lading medicijnen en dergelijke naar Galle gereden. De drama's die zich overal hebben afgespeeld, waren overweldigend. Maar dan ontmoete ze in Galle een grote groep kinderen, allemaal wees (of halfwees) geworden vertelde doctor Prasad. Ze wil ze graag helpen, maar er moet veel gebeuren voor dat er serieus hulp geboden kan worden voor ruim 700 kinderen in de 124 km² omgeving, en in de daarop volgende dagen werd het plan gemaakt om de kinderen een thuis te geven, via acties die in Nederland zouden worden opgezet. Ook een website werd opgezet met informatie over haar plannen.

Realisatie

Op 1 januari 2005 staat Marja van Leeuwen in de televisiestudio, waar de gezamenlijke omroepen uitzendingen verzorgen over de getroffen gebieden door de Tsunami. Karel van de Graaf is enthousiast over haar snelle handelen, en geeft haar alle gelegenheid om haar droom te verklaren. Ze wil "een weeshuis oprichten voor de tsunamislachtoffertjes". Later, na de uitzending wordt Karel van de Graaf lid in het Comité van aanbeveling. Thuis aangekomen wachtten er reeds ruim duizend e-mails van geïnteresseerden. Die dagen erop zouden het er nog honderden meer worden.

De dag erop wordt de stichting geboren. Stichting Weeshuis Sri Lanka. Als docente komt haar werk er onder te lijden, en in de tweede week van januari neemt ze ontslag. De stichting begint klein. Aan haar keuken tafel worden plannen gemaakt, contact onderhouden met Sri Lanka, en de honderden emails beantwoord van mensen die sympathie uiten, of een ondersteuning bieden.

Meerdere vrijwilligers schuiven aan tafel bij, en helpen mee met het beantwoorden van de dagelijkse partij emails, en post. In een email, van het echtpaar Saparamadu uit Sri Lanka, blijkt dat de stichting 20.000 m² grond aangeboden krijgt. Het was bedoeld voor een bejaardenhuis, maarhet stond er al lang verlaten bij. Twynstra Gudde biedt ook haar diensten aan. In een "stroomversnelling" bieden bedrijven en particulieren hun hulp aan.

Diezelfde maand nog staan er elf zee containers vol hulpgoederen klaar voor transport naar Sri Lanka. Kosteloos mogen die het land worden ingevoerd.

De puzzelstukjes vallen op hun plaats.

Op 17 januari stapte Marja wederom op het vliegtuig, voor een vlucht naar Sri Lanka. De bestemming is Koggala. Op het stuk grond dat kado is gedaan, staan een paar vervallen gebouwen, vol met oud meubilair en asbest. Het Koggala Government School ligt in de buurt, wat praktisch is bij de opvang van wezen. Die paar dagen in Koggala werden gebruikt om te inventariseren, plannen vorm te geven. Eén van die plannen betrof de opzet voor een financieel adoptieplan. De enthousiasme werd groter naarmate de puzzelstukjes een compleet beeld begonnen te vormen. De grond werd officieel aan de stichting gegeven. Het werk kon worden begonnen.

Werkvakantie

In de derde week van Januari kwam de onverwachte mededeling dat enkele vrijwilligers op eigen initiatief aan de gebouwen was begonnen te schaven. Onverwacht omdat de mannen niet bekend waren, en er op voorhand geen afspraken over waren. Maar de hulp was meer dan welkom. Een korte mededeling leverde meerdere vrijwilligers op, en werkvakanties werden al snel op poten gezet.

Invoering van hulpgoederen

Maar dan blijkt dat de overheid van Sri Lanka geld wil hebben voor de hulpgoederen, de containers worden niet meer binnen gelaten. Wat er ook gedaan wordt, ze willen geld in een gesloten envelop. Daar voelde Van Leeuwen niets voor en stapte wederom op het vliegtuig naar Sri Lanka. Ze wenste de prime minister te spreken en een persconferentie te beleggen met de Sri Lankaanse media. Zover komt het echter niet, want ze ontmoeten een parlementariër die zelf op de Koggala Government School heeft gezeten. De documenten werden in orde gebracht en de containers mochten het land in. Zelfs voordat van Leeuwen bij het bouwproject aankwam, was de eerste zeecontainer al gearriveerd.

De volgende dag werd met het echtpaar Saparamadu gesproken over het te geven onderwijs, computerles, Engels en het leren van een specifiek vak worden belangrijk geacht.

Op vrijdag 11 maart 2005 werd het weeshuis, hoewel nog in aanbouw, spiritueel op Boeddhistische wijze ingezegend.

De Kinderbescherming (NCPA) heeft het project goedgekeurd waarna er niets meer in de weg stond om van start te gaan met de opvang.

Het weeshuis wordt officieel in gebruik genomen

Op 6 april 100 dagen naar de ramp werd de staf officieel geïnstalleerd en ingezegend. De volgende dag werd de eerste groep kinderen ondergebracht. Op 14 mei volgde de officiële openingsceremonie "Pirith Chanting" van het Somawathi's Holland House of Hope met een honderdvijftig-tal genodigden waaronder de Nederlandse Ambassadrice. Tevens werd de eerste steen voor de nieuwbouw van de woonpaviljoens gelegd. De dag erna werd een offerande gebracht, de "Danaya", door de Boeddhistische monniken. Ook het leggen van de eerste steen voor de aanbouw en uitbreiding van de naastgelegen Government school werd op 16 mei verricht. Er is ook een tempel gebouwd voor Boeddha.

Enkele studenten uit de omgeving hebben behoefte aan een soort studiebeurs, en ook daarin werd tegemoet gekomen. Enkele van hen begonnen direct op het weeshuis mee te helpen. Een student hielp mee met de boekhouding. Hoewel er opstartproblemen waren zorgde een van de vrijwilligers ervoor dat er een gedegen structuur op het weeshuis kwam. Op 29 september 2005 worden de paviljoens geopend, en ook de nieuwbouw voor de school wordt die dag geopend.

Resultaat na 6 jaar

Er zijn vele projecten voltooid sinds de Tsunami. Daarnaast is er op het terrein ook een medische post gebouwd, met polikliniek, EHBO en zo voorts, alsook een Apotheek voor de regio en tandartspraktijk.

Op het weeshuis wonen nu 127 kinderen maar veel meer kinderen worden op één of andere wijze geholpen in hun bestaan.

Nog steeds leeft in Nederland de helpende hand met donaties voor het weeshuis in Koggala.

NCPA

De NCPA heeft officieel de aantallen van volle-wezen, en half-wezen vrijgegeven per regio:

Regio	Beide ouders overleden	Moeder overleden	Vader overleden
Galle:	33	82	37
Matara:	21	103	103
Hambantota:	46	175	172

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

Bronnen

• Een weeshuis in Sri Lanka ...een droom wordt werkelijkheid... (2005) Marja van Leeuwen; Eerst druk ISBN: 9-018-02405-8

Externe links

• www.weeshuissrilanka.nl de officiële website van de stichting.
• www.eenvandaag.nl Documentaire over het Weeshuis Sri Lanka door EénVandaag.
• www.childprotection.gov.lk Kinderbescherming (NCPA)
• WorldNews Stichting weeshuis Sri Lanka. (Video beelden)

Referenties