Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Nathan Pritikin: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(6 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Nathan Pritikin''' (Chicago, [[29 augustus]] [[1915]] – Albany, [[21 februari]] [[1985]]) was een Amerikaans uitvinder en ingenieur, die een invloed had als voedingsdeskundige, nadat hij zijn hartziekte met succes behandelde door zijn voedingswijze.
{{Infobox persoon
| naam          =
| afbeelding    = Nathan Pritikin.jpg
| onderschrift  = Nathan Pritikin
| volledigenaam  =
| handtekening  =
| geboortedatum  = [[29 augustus]] [[1915]]
| geboorteplaats = [[Chicago]], Illinois
| sterfdatum    = [[21 februari]] [[1985]]
| sterfplaats    = Albany, New York
| nationaliteit  = {{US}}
| beroep        = uitvinder
| bekendvan      = Pritikin dieet
| religie        =
| politiek      =
| zieook        =
| website        =
| portaal        =
}}
'''Nathan Pritikin''' (Illinois, [[29 augustus]] [[1915]] – Albany, New York State, [[21 februari]] [[1985]]) was een Amerikaans uitvinder en ingenieur, die een invloed had als voedingsdeskundige, nadat hij zijn hartziekte met succes behandelde door zijn voedingswijze.


==Leven==
==Leven==
Pritikin werd geboren en groeide op in Chicago, Illinois. Hij was de oudste zoon de Jacob Pritikin, handelaar in uithangborden, en diens echtgenote Esther Leavitt. Van 1933 tot 1935 ging hij naar de Universiteit van Chicago. Intussen had hij als fotograaf zijn eigen fotozaak, genaamd Flash Foto. Hij stopte zijn studies wegens de economische Depressie. Hij werd miljonair door technische snufjes te bedenken en patenten te ontwikkelen voor bedrijven als [[Honeywell]], [[General Electric]] en [[Bendix]].
Pritikin werd geboren en groeide op in Chicago, Illinois. Hij was de oudste zoon van Jacob Pritikin, handelaar in uithangborden, geboren in [[Kiëv]], en diens echtgenote Esther ’Kitty’ Gertrude Leavitt, geboren in [[Polen]].<ref>https://www.geni.com/people/Nathan-Pritikin/6000000000710429913</ref> Van 1933 tot 1935 ging hij naar de Universiteit van Chicago. Intussen had hij als fotograaf zijn eigen fotozaak, genaamd Flash Foto. Onder druk van de [[Crisis van de jaren 1930|economische Depressie]] beëindigde hij zijn studies.


In 1955 werd bij hem een hartaandoening gediagnosticeerd. Hij ging op zoek naar een behandelwijze en bestudeerde de voedingswijzen van diverse culturen over de hele wereld en in het bijzonder [[Oeganda]]. Gebaseerd op studies die aantoonden dat mensen in primitieve culturen met voornamelijk vegetarische levensstijlen weinig gevallen van hart- en vaatziekten en van kanker hadden, en op statistieken over ziektegevallen tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] in verschillende landen, stelde hij een vetarm dieet samen met een hoog gehalte aan ongeraffineerde koolhydraten, zoals groenten, fruit, bonen en volkorengranen, gecombineerd met gematigde [[aerobic]]-oefeningen. Hij volgde zijn dieet consequent en herstelde van zijn aandoening.
In 1947 trouwde hij met Ilene Robbins (Rabinowitz).<ref>https://www.independent.com/obits/2009/04/24/ilene-pritikin/</ref>


In 1958 werd bij hem echter een door bestraling veroorzaakte [[leukemie]] vastgesteld. Deze leek te voorlopig te stabiliseren.
Hij werd miljonair door technische snufjes te bedenken en patenten te ontwikkelen voor bedrijven als [[Honeywell]], [[General Electric]] en [[Bendix]].
 
In 1955 werd bij hem een hartaandoening gediagnosticeerd. Hij ging op zoek naar een behandelwijze en bestudeerde de voedingswijzen van diverse culturen over de hele wereld en in het bijzonder [[Oeganda]]. Gebaseerd op studies die aantoonden dat in ’primitieve’ culturen met voornamelijk [[vegetarisme|vegetarische]] levensstijlen weinig hart- en vaatziekten en kanker voorkwam, en op statistieken over ziektegevallen tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] in verschillende landen, stelde hij een vetarm dieet samen met een hoog gehalte aan complexe en ongeraffineerde koolhydraten, zoals groenten, fruit, bonen en volkorengranen, gecombineerd met gematigde [[aerobic]]-oefeningen. Hij volgde zijn dieet consequent en herstelde van zijn aandoening.
 
In 1958 werd bij hem echter een door bestraling veroorzaakte [[leukemie]]/lymfoom vastgesteld. Deze leek te voorlopig te stabiliseren.


In 1966 ging hij met pensioen en legde zich volledig toe op het bestuderen van gezonde voeding.
In 1966 ging hij met pensioen en legde zich volledig toe op het bestuderen van gezonde voeding.


In de vroege jaren 1980 verergerde de leukemie opnieuw; Pritikin leed hevige pijnen door de ziekte en de behandelingen. Toch bleef hij actief tot enkele weken voor zijn dood. Hij pleegde zelfmoord in het Albany Medical Center op 21 februari 1985.
In 1974 publiceerde hij de eerste van zijn bestsellers, gebaseerd op zijn jarenlange onderzoek naar de samenhangen tussen de voedingswijze en degeneratieve ziekten. Door zijn boeken werd hij wereldwijd bekend als voedingsdeskundige. Het concept van een vetarme en vezelrijke voeding als efficiënte behandeling van hartziekten en andere degeneratieve ziekten werden aanvankelijk afgedaan als onwetenschappelijk of onpraktisch, maar is nu op brede schaal aanvaard als ’conventionele wijsheid’. Hij begon in 1974 ook een ’longevity center’, waar mensen zijn aanbevolen voedingswijze konden leren kennen. In 1978 verhuisde het centrum naar het Del Mar Hotel (het voormalige hoofdkantoor van Synanon) aan de kust van Santa Monica. Verdere centra werden geopend in Downingtown, Pa., and Surfside, Fla.<ref>{{aut|Jack Jones}}, {{ts.|Los Angeles Times}}, 23 februari 1985, ''Nathan Pritikin, Crusader for Fitness, Kills Himself'', https://www.latimes.com/archives/la-xpm-1985-02-23-mn-1021-story.html</ref>
 
In de vroege jaren 1980 verergerde de leukemie opnieuw; Pritikin leed hevige pijnen door de ziekte en de behandelingen. Toch bleef hij actief tot enkele weken voor zijn dood. Hij pleegde [[suïcide]] in het Albany Medical Center op 21 februari 1985.


Een [[autopsie]] toonde aan dat er geen sprake was van [[atherosclerose]], en dat de pompfunctie van het hart niet aangetast was.
Een [[autopsie]] toonde aan dat er geen sprake was van [[atherosclerose]], en dat de pompfunctie van het hart niet aangetast was.
==Familie==
Nathan Pritikin had een zoon Jack (overleden in 1995) uit een eerder huwelijk met Roslyn Sherman.<ref>https://www.newspapers.com/clip/20206246/the-los-angeles-times/</ref> Hij had vier kinderen met Ilene Pritikin (Robbins, voorheen Rabinowitz): Janet, Robert (gehuwd met Christine), Ralph, en Kenneth (gehuwd met Trisha).


==Werken==
==Werken==
Regel 18: Regel 46:
;Over Nathan Pritikin
;Over Nathan Pritikin
* ''The Pritikin Program for Diet and Exercise''. Bantam, 1979. {{ISBN|978-0553271928}} co-authored with Patrick M. McGrady.
* ''The Pritikin Program for Diet and Exercise''. Bantam, 1979. {{ISBN|978-0553271928}} co-authored with Patrick M. McGrady.
* ''The Pritikin Permanent Weight Loss Manual''. Bantam, 1981.{{ISBN|0553204947}}
* ''The Pritikin Permanent Weight Loss Manual''. Bantam, 1981. {{ISBN|0553204947}}
* ''The Pritikin Promise: 28 Days to a Longer, Healthier Life''. Simon & Schuster, 1983. {{ISBN|978-0671494476}}
* ''The Pritikin Promise: 28 Days to a Longer, Healthier Life''. Simon & Schuster, 1983. {{ISBN|978-0671494476}}
* ''Diet for Runners: The High-Performance Diet that Gives You Supercharged Energy and Endurance'', 1985. {{ISBN|978-0671556235}} (1985).
* ''Diet for Runners: The High-Performance Diet that Gives You Supercharged Energy and Endurance'', 1985. {{ISBN|978-0671556235}} (1985).
* ''Pritikin: The man who healed America’s Heart'', 1987. {{ISBN|0-87857-732-7}} Tom Monte, Ilene Pritikin.
* ''Pritikin: The man who healed America’s Heart'', 1987. {{ISBN|0-87857-732-7}} Tom Monte, Ilene Pritikin.
==Verwijzingen==
<references/>


==Weblinks==
==Weblinks==
* https://nl.findagrave.com/memorial/135025722/nathan-pritikin
* https://nutritionfacts.org/video/engineering-a-cure/
* https://nutritionfacts.org/video/engineering-a-cure/
{{authority control|TYPE=p |Wikidata=Q6969294}}
{{authority control|TYPE=p |VIAF=71980436|LCCN=n/79/081733|KBR=14159859|Wikidata=Q6969294}}
{{groei}}
{{groei}}
{{DEFAULTSORT:Pritikin, Nathan}}
{{DEFAULTSORT:Pritikin, Nathan}}
[[Categorie: Amerikaans ingenieur]]
[[Categorie: Amerikaans ingenieur]]
[[Categorie: Voedingswetenschapper]]
[[Categorie: Joods persoon]]
[[Categorie: Geboren in Chicago]]
[[Categorie: Overleden in New York (staat)]]
[[Categorie: Geboren in 1915]]
[[Categorie: Geboren in 1915]]
[[Categorie: Overleden in 1985]]
[[Categorie: Overleden in 1985]]
[[Categorie: Geboren in Chicago]]

Huidige versie van 8 aug 2024 om 12:16

rel=nofollow

Nathan Pritikin (Illinois, 29 augustus 1915 – Albany, New York State, 21 februari 1985) was een Amerikaans uitvinder en ingenieur, die een invloed had als voedingsdeskundige, nadat hij zijn hartziekte met succes behandelde door zijn voedingswijze.

Leven

Pritikin werd geboren en groeide op in Chicago, Illinois. Hij was de oudste zoon van Jacob Pritikin, handelaar in uithangborden, geboren in Kiëv, en diens echtgenote Esther ’Kitty’ Gertrude Leavitt, geboren in Polen.[1] Van 1933 tot 1935 ging hij naar de Universiteit van Chicago. Intussen had hij als fotograaf zijn eigen fotozaak, genaamd Flash Foto. Onder druk van de economische Depressie beëindigde hij zijn studies.

In 1947 trouwde hij met Ilene Robbins (Rabinowitz).[2]

Hij werd miljonair door technische snufjes te bedenken en patenten te ontwikkelen voor bedrijven als Honeywell, General Electric en Bendix.

In 1955 werd bij hem een hartaandoening gediagnosticeerd. Hij ging op zoek naar een behandelwijze en bestudeerde de voedingswijzen van diverse culturen over de hele wereld en in het bijzonder Oeganda. Gebaseerd op studies die aantoonden dat in ’primitieve’ culturen met voornamelijk vegetarische levensstijlen weinig hart- en vaatziekten en kanker voorkwam, en op statistieken over ziektegevallen tijdens de Tweede Wereldoorlog in verschillende landen, stelde hij een vetarm dieet samen met een hoog gehalte aan complexe en ongeraffineerde koolhydraten, zoals groenten, fruit, bonen en volkorengranen, gecombineerd met gematigde aerobic-oefeningen. Hij volgde zijn dieet consequent en herstelde van zijn aandoening.

In 1958 werd bij hem echter een door bestraling veroorzaakte leukemie/lymfoom vastgesteld. Deze leek te voorlopig te stabiliseren.

In 1966 ging hij met pensioen en legde zich volledig toe op het bestuderen van gezonde voeding.

In 1974 publiceerde hij de eerste van zijn bestsellers, gebaseerd op zijn jarenlange onderzoek naar de samenhangen tussen de voedingswijze en degeneratieve ziekten. Door zijn boeken werd hij wereldwijd bekend als voedingsdeskundige. Het concept van een vetarme en vezelrijke voeding als efficiënte behandeling van hartziekten en andere degeneratieve ziekten werden aanvankelijk afgedaan als onwetenschappelijk of onpraktisch, maar is nu op brede schaal aanvaard als ’conventionele wijsheid’. Hij begon in 1974 ook een ’longevity center’, waar mensen zijn aanbevolen voedingswijze konden leren kennen. In 1978 verhuisde het centrum naar het Del Mar Hotel (het voormalige hoofdkantoor van Synanon) aan de kust van Santa Monica. Verdere centra werden geopend in Downingtown, Pa., and Surfside, Fla.[3]

In de vroege jaren 1980 verergerde de leukemie opnieuw; Pritikin leed hevige pijnen door de ziekte en de behandelingen. Toch bleef hij actief tot enkele weken voor zijn dood. Hij pleegde suïcide in het Albany Medical Center op 21 februari 1985.

Een autopsie toonde aan dat er geen sprake was van atherosclerose, en dat de pompfunctie van het hart niet aangetast was.

Familie

Nathan Pritikin had een zoon Jack (overleden in 1995) uit een eerder huwelijk met Roslyn Sherman.[4] Hij had vier kinderen met Ilene Pritikin (Robbins, voorheen Rabinowitz): Janet, Robert (gehuwd met Christine), Ralph, en Kenneth (gehuwd met Trisha).

Werken

Over Nathan Pritikin
  • The Pritikin Program for Diet and Exercise. Bantam, 1979. ISBN 978-0553271928 co-authored with Patrick M. McGrady.
  • The Pritikin Permanent Weight Loss Manual. Bantam, 1981. ISBN 0553204947
  • The Pritikin Promise: 28 Days to a Longer, Healthier Life. Simon & Schuster, 1983. ISBN 978-0671494476
  • Diet for Runners: The High-Performance Diet that Gives You Supercharged Energy and Endurance, 1985. ISBN 978-0671556235 (1985).
  • Pritikin: The man who healed America’s Heart, 1987. ISBN 0-87857-732-7 Tom Monte, Ilene Pritikin.

Verwijzingen

Weblinks

rel=nofollow
 
rel=nofollow