Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Adolf Lampaert: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(5 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Adolphus 'Adolf' Lampaert''' ([[Merksem]] [[17 juni]] [[1909]] - [[Mechelen]] [[12 april]] [[1947]]) was een [[België|Belgische]] collaborateur tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]].
'''Adolphus ’Adolf’ Petrus  Clementus''' ([[Merksem]], [[17 juni]] [[1909]] [[Mechelen]] [[12 april]] [[1947]]) was een [[België|Belgische]] collaborateur tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]].


Lampaert was voor de oorlog boekhouder bij de Antwerpse Pharmacie Centrale  
Voor de oorlog werke Lampaert was als boekhouder bij de Antwerpse Pharmacie Centrale. Hij was ongetrouwd maar werd een dag voor de [[Achttiendaagse Veldtocht]] veroordeeld als medeplichtige aan overspel.


In januari 1941 werd hij lid van de [[Algemeene SS-Vlaanderen]], waarmee hij tot de vroegste Vlaamse SS-ers behoorde. Hij was kampbewaker in het [[Fort van Breendonk]]. In Mei 1944 werd hij verbonden aan de [[SIPO SD]].
Twee dagen na het begin van de oorlog werd hij werkloos, wat een reden zou zijn geweest waarom hij in januari 1941 lid werd van de [[Algemeene SS-Vlaanderen]]. In april 1941 volgde hij een militaire opleiding in [[Hamburg]], waarna hij naar het [[Oostfront (Tweede Wereldoorlog)|Oostfront]] in [[Sovjet-Unie|Rusland]] werd gestuurd. Na zes maanden kreeg hij verlof en na een verblijf in Antwerpen werd hij naar [[Krakau]] gezonden, na een week was hij echter terug thuis. Volgens een naoorlogse verklaring van zijn verloofde had hij geen zin meer en liet hij zich afkeuren, waarop hij weer werkloos werd.


Na de oorlog werd Lampaert gearresteerd. Op een proces in [[Mechelen]] werden Lampaert en een aantal andere kampbewakers op 7 mei 1946 door de [[krijgsraad]] ter dood veroordeeld. Ze werden 12 april 1947 gefusilleerd.<ref>[https://kunst-en-cultuur.infonu.nl/geschiedenis/161887-fort-van-breendonk-en-dossinkazerne-nazi-kampen-in-belgie.html Fort van Breendonk en Dossinkazerne: nazi-kampen in België]</ref><ref>[https://www.hln.be/regio/mechelen/23-beulen-van-breendonk-terug-in-stadhuis~aa8714b3/ 23 beulen van Breendonk terug in stadhuis], [[Het Laatste Nieuws]]  
In januari 1942 werd hij door de [[SIPO SD]] als kampbewaker opgeroepen naar het [[Fort van Breendonk]], waar hij bureauwerk verrichte zoals het bijhouden van steekkaarten van gevangenen. Hij was echter ook aanwezig bij het fouilleren van nieuwe gevangenen en werkte als tolk in de folterkamer van de gevangenis waar hij als een bruut tekeer ging.
20 januari 2018</ref>
 
In Mei 1944 werd hij overgeplaatst naar de Antwerpse SIPO SD. Naar aanleiding van de bevrijding van België vluchtte hij in september 1944 naar Nederland. Op 30 april 1945 vroeg en kreeg hij ontslag.<ref>''De Sicherheitspolizei und Sicherheitsdienst (Sipo-SD): een microgeschiedenis van Aussendienststelle Antwerpen (1940 – 1945)'', {{aut|Robby Van Eetvelde}}</ref>
 
Na de oorlog werd Lampaert gearresteerd. Op 7 mei 1946 werden Lampaert en een aantal andere kampbewakers door de een proces in [[Mechelen]] door de [[krijgsraad]] ter dood veroordeeld. Zij werden op 12 april 1947 gefusilleerd.<ref>[https://kunst-en-cultuur.infonu.nl/geschiedenis/161887-fort-van-breendonk-en-dossinkazerne-nazi-kampen-in-belgie.html ''Fort van Breendonk en Dossinkazerne: nazi-kampen in België''] op kunst-en-cultuur.infonu.nl</ref><ref>[https://www.hln.be/regio/mechelen/23-beulen-van-breendonk-terug-in-stadhuis~aa8714b3/ ''23 beulen van Breendonk terug in stadhuis''], {{ts.|[[Het Laatste Nieuws]]}}, 20 januari 2018</ref>  


{{appendix}}
{{appendix}}
{{DEFAULTSORT:Lampaert, Adolf}}
{{DEFAULTSORT:Lampaert, Adolf}}
[[Categorie:Geboren in 1909]]
[[Categorie:Overleden in 1947]]
[[Categorie:SS-lid]]
[[Categorie:SS-lid]]
[[Categorie:Belgisch collaborateur in de Tweede Wereldoorlog]]
[[Categorie:Belgisch collaborateur in de Tweede Wereldoorlog]]
[[Categorie:Naziconcentratiekamppersoneel]]
[[Categorie:Naziconcentratiekamppersoneel]]
[[Categorie:Kamppersoneel in Breendonk]]
[[Categorie:Kamppersoneel in Breendonk]]
[[Categorie:Na de Tweede Wereldoorlog geëxecuteerd Belgisch persoon]]
[[Categorie:Geboren in Merksem]]
[[Categorie:Overleden in Mechelen]]
[[Categorie:Geboren in 1909]]
[[Categorie:Overleden in 1947]]

Huidige versie van 30 jan 2024 om 23:51

Adolphus ’Adolf’ Petrus Clementus (Merksem, 17 juni 1909Mechelen 12 april 1947) was een Belgische collaborateur tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Voor de oorlog werke Lampaert was als boekhouder bij de Antwerpse Pharmacie Centrale. Hij was ongetrouwd maar werd een dag voor de Achttiendaagse Veldtocht veroordeeld als medeplichtige aan overspel.

Twee dagen na het begin van de oorlog werd hij werkloos, wat een reden zou zijn geweest waarom hij in januari 1941 lid werd van de Algemeene SS-Vlaanderen. In april 1941 volgde hij een militaire opleiding in Hamburg, waarna hij naar het Oostfront in Rusland werd gestuurd. Na zes maanden kreeg hij verlof en na een verblijf in Antwerpen werd hij naar Krakau gezonden, na een week was hij echter terug thuis. Volgens een naoorlogse verklaring van zijn verloofde had hij geen zin meer en liet hij zich afkeuren, waarop hij weer werkloos werd.

In januari 1942 werd hij door de SIPO SD als kampbewaker opgeroepen naar het Fort van Breendonk, waar hij bureauwerk verrichte zoals het bijhouden van steekkaarten van gevangenen. Hij was echter ook aanwezig bij het fouilleren van nieuwe gevangenen en werkte als tolk in de folterkamer van de gevangenis waar hij als een bruut tekeer ging.

In Mei 1944 werd hij overgeplaatst naar de Antwerpse SIPO SD. Naar aanleiding van de bevrijding van België vluchtte hij in september 1944 naar Nederland. Op 30 april 1945 vroeg en kreeg hij ontslag.[1]

Na de oorlog werd Lampaert gearresteerd. Op 7 mei 1946 werden Lampaert en een aantal andere kampbewakers door de een proces in Mechelen door de krijgsraad ter dood veroordeeld. Zij werden op 12 april 1947 gefusilleerd.[2][3]

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º De Sicherheitspolizei und Sicherheitsdienst (Sipo-SD): een microgeschiedenis van Aussendienststelle Antwerpen (1940 – 1945), Robby Van Eetvelde
  2. º Fort van Breendonk en Dossinkazerne: nazi-kampen in België op kunst-en-cultuur.infonu.nl
  3. º 23 beulen van Breendonk terug in stadhuis, Het Laatste Nieuws, 20 januari 2018
rel=nofollow
rel=nofollow