Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
NHS Gender Identity Development: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=NHS_Gender_Identity_Development_Service&oldid=66284333 10 nov 2023 2a02:a443:5030:1:ec9d:ed4b:3096:9ea 26 okt 2023 2a02:a443:5030:1:4943:687c:9bd5:365b MLTRock) |
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=NHS_Gender_Identity_Development_Service&oldid=66403565 1 dec 2023) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
Het '''Gender Identity Development Service''' ('''GIDS'''), vaak in de media kortweg benoemd als de '''Tavistock-kliniek''', is een nationaal opererende gezondheidskliniek in het [[Verenigd Koninkrijk]], gespecialiseerd in kinderverpleegkunde met betrekking tot [[genderidentiteit]], inclusief kinder[[genderdysforie]]. Het instituut is actief sinds 1989 en valt onder de [[National Health Service|NHS]] en is gehuisvest op de locatie van [[Tavistock and Portman NHS Foundation Trust]]. | Het '''Gender Identity Development Service''' ('''GIDS'''), vaak in de media kortweg benoemd als de '''Tavistock-kliniek''', is een nationaal opererende gezondheidskliniek in het [[Verenigd Koninkrijk]], gespecialiseerd in kinderverpleegkunde met betrekking tot [[genderidentiteit]], inclusief kinder[[genderdysforie]]. Het instituut is actief sinds 1989 en valt onder de [[National Health Service|NHS]] en is gehuisvest op de locatie van [[Tavistock and Portman NHS Foundation Trust]]. Deze kliniek is de grootste genderkliniek in de wereld. | ||
==Geschiedenis== | |||
In september 1989 richtte Domenico Di Ceglie de Gender Identity Development Clinic op voor kinderen en adolescenten binnen de afdeling [[kinderpsychiatrie]] van het [[St George's Hospital]]. Toen de GIDS in 1989 werd geopend, kreeg het gedurende het hele jaar twee verwijzingen. In 1994 verhuisde de kliniek naar de [[Portman Clinic]] en werd onderdeel van de [[Tavistock and Portman NHS Foundation Trust]]. In het begin was het werk grotendeels gebaseerd op [[psychotherapie]]. Di Ceglie zei destijds over de uitkomsten dat ongeveer 5% "zich inzetten voor een verandering van geslacht" en dat 60% tot 70% [[homoseksueel]] is opgegroeid. | |||
In 2000 vond er een retrospectieve audit plaats onder leiding van [[David Freeman]], waarbij werd gekeken naar de gegevens van 124 patiënten die de dienst sinds de opening had gezien. Uit de audit bleek dat een meerderheid van de patiënten niet doorging met de transitie en dat ze niet konden voorspellen welke patiënten welke zouden zijn. Uit de controle bleek dat het zeer zelden (2,5% van de steekproef) voorkwam dat naar GIDS verwezen jongeren geen daarmee samenhangende problemen hadden. 70% had meer dan 5 "bijbehorende kenmerken". Veelvoorkomende problemen hielden verband met relaties, familie en stemming.<ref>Hannah Barnes - Time to Think, Swift Press}}</ref> | |||
===Dutch protocol=== | |||
In 2009 nam dr [[Polly Carmichael]] de leiding over van dr Domenico Di Ceglie. En met die wijziging van leiderschap nam de kliniek ook een andere vorm van zorg over die al uitgevoerd werd in Nederland en de Verenigde Staten, het [[genderbevestigende zorg|genderbevestigende zorgsysteem]], ook wel bekend als het [[Dutch protocol]]. In plaats van enkel psychotherapie werden er nu tevens [[puberteitsremmers]] en [[hormoontherapie]] voorgeschreven. | |||
Wat sterk veranderde was ook de hoeveelheid patienten. In 2009-2010 werden 97 patiënten verwezen naar GIDS. In 2015-2016 was dit verveertienvoudigd tot 1.419 en in 2017-2018 tot 2.519. Vanwege verminderde financiering en meer verwijzingen bedroeg de gemiddelde wachttijd twee jaar vanaf verwijzing tot de eerste afspraak.<ref>https://tavistockandportman.nhs.uk/about-us/news/stories/referrals-gender-identity-development-service-gids-level-2018-19/</ref> | |||
In 2010-2011 verlaagde de GIDS de leeftijd waarop [[puberteitsremmers]] konden worden voorgeschreven van 15 naar 10 jaar, nadat ze te maken kregen met druk van activisten en van mensen die anders naar Amerika of Nederland zouden moeten reizen om het medicijn te verkrijgen.<ref>https://www.thetimes.co.uk/article/keira-bell-i-couldnt-sit-by-while-so-many-others-made-the-same-mistake-gb03n3mlr</ref> | |||
In 2012 werd de dienst uitgebreid naar een bijlocatie in [[Leeds]]. In 2013 werd ook endocriene ondersteuning verleend aan het Leeds Children's Hospital op de locatie [[Leeds General Infirmary]]. | |||
==Het Tavistock-schandaal== | ==Het Tavistock-schandaal== | ||
De service kwam | {{Zie hoofdartikel|Tavistock-schandaal}} | ||
De service kwam vanaf 2019 over toenemende kritiek te liggen en dit werd in de media bekend als het [[Tavistock-schandaal]].<ref>https://users.ox.ac.uk/~sfos0060/Biggs_ExperimentPubertyBlockers.pdf</ref><ref>{{cite news | url=https://www.theguardian.com/society/2021/may/02/tavistock-trust-whistleblower-david-bell-transgender-children-gids | title=Tavistock trust whistleblower David Bell: ‘I believed I was doing the right thing’ | date=2021-05-02 | first=Rachel | last=Cooke | quote=The psychiatrist behind a critical report on the gender identity unit at the NHS trust on the efforts to silence him and his concerns about children’s access to treatment}}</ref><ref>{{cite news | url=https://www.theguardian.com/tv-and-radio/2023/jun/25/the-tavistock-the-clinic-review-an-admirably-unsensational-look-at-one-of-the-nhss-most-controversial-institutions | title=The Clinic review – an admirably unsensational look at one of the NHS’s most controversial institutions | date=2023-06-26 | first=Lucy | last=Mangan}}</ref> Er zou sprake zijn van gebrekkige nazorg, ontbrekende statistiek en te onzorgvuldige beslissingen in het transitieproces bij een groot aantal minderjarigen. Dit leidde in 2022 tot het besluit dat de kliniek gesloten moest worden in 2023. NHS besloot om vervolgens enkele regionale centra te openen, waarvan een in Londen en een ander in Noordwest-Engeland.<ref>{{cite news | url=https://www.bbc.com/news/uk-62335665 | title=NHS to close Tavistock child gender identity clinic | date=2022-07-28 |publisher=BBC News| first=Jasmine |last=Andersson | quote=Tavistock and Portman NHS Foundation Trust has been told to shut the clinic by spring after it was criticised in an independent review.}}</ref> De sluiting is nog niet van kracht en uitgesteld tot 2024. | |||
==Zie ook== | ==Zie ook== | ||
| Regel 12: | Regel 27: | ||
{{Appendix}} | {{Appendix}} | ||
[[Categorie:Transgender | {{authority control|TYPE=o|Wikidata=Q85787544}} | ||
[[Categorie:Transgender]] | |||
[[Categorie:Ziekenhuis in het Verenigd Koninkrijk]] | [[Categorie:Ziekenhuis in het Verenigd Koninkrijk]] | ||
Huidige versie van 1 dec 2023 om 18:03
Het Gender Identity Development Service (GIDS), vaak in de media kortweg benoemd als de Tavistock-kliniek, is een nationaal opererende gezondheidskliniek in het Verenigd Koninkrijk, gespecialiseerd in kinderverpleegkunde met betrekking tot genderidentiteit, inclusief kindergenderdysforie. Het instituut is actief sinds 1989 en valt onder de NHS en is gehuisvest op de locatie van Tavistock and Portman NHS Foundation Trust. Deze kliniek is de grootste genderkliniek in de wereld.
Geschiedenis
In september 1989 richtte Domenico Di Ceglie de Gender Identity Development Clinic op voor kinderen en adolescenten binnen de afdeling kinderpsychiatrie van het St George's Hospital. Toen de GIDS in 1989 werd geopend, kreeg het gedurende het hele jaar twee verwijzingen. In 1994 verhuisde de kliniek naar de Portman Clinic en werd onderdeel van de Tavistock and Portman NHS Foundation Trust. In het begin was het werk grotendeels gebaseerd op psychotherapie. Di Ceglie zei destijds over de uitkomsten dat ongeveer 5% "zich inzetten voor een verandering van geslacht" en dat 60% tot 70% homoseksueel is opgegroeid.
In 2000 vond er een retrospectieve audit plaats onder leiding van David Freeman, waarbij werd gekeken naar de gegevens van 124 patiënten die de dienst sinds de opening had gezien. Uit de audit bleek dat een meerderheid van de patiënten niet doorging met de transitie en dat ze niet konden voorspellen welke patiënten welke zouden zijn. Uit de controle bleek dat het zeer zelden (2,5% van de steekproef) voorkwam dat naar GIDS verwezen jongeren geen daarmee samenhangende problemen hadden. 70% had meer dan 5 "bijbehorende kenmerken". Veelvoorkomende problemen hielden verband met relaties, familie en stemming.[1]
Dutch protocol
In 2009 nam dr Polly Carmichael de leiding over van dr Domenico Di Ceglie. En met die wijziging van leiderschap nam de kliniek ook een andere vorm van zorg over die al uitgevoerd werd in Nederland en de Verenigde Staten, het genderbevestigende zorgsysteem, ook wel bekend als het Dutch protocol. In plaats van enkel psychotherapie werden er nu tevens puberteitsremmers en hormoontherapie voorgeschreven.
Wat sterk veranderde was ook de hoeveelheid patienten. In 2009-2010 werden 97 patiënten verwezen naar GIDS. In 2015-2016 was dit verveertienvoudigd tot 1.419 en in 2017-2018 tot 2.519. Vanwege verminderde financiering en meer verwijzingen bedroeg de gemiddelde wachttijd twee jaar vanaf verwijzing tot de eerste afspraak.[2]
In 2010-2011 verlaagde de GIDS de leeftijd waarop puberteitsremmers konden worden voorgeschreven van 15 naar 10 jaar, nadat ze te maken kregen met druk van activisten en van mensen die anders naar Amerika of Nederland zouden moeten reizen om het medicijn te verkrijgen.[3]
In 2012 werd de dienst uitgebreid naar een bijlocatie in Leeds. In 2013 werd ook endocriene ondersteuning verleend aan het Leeds Children's Hospital op de locatie Leeds General Infirmary.
Het Tavistock-schandaal
 Zie Tavistock-schandaal voor het hoofdartikel over dit onderwerp. |
De service kwam vanaf 2019 over toenemende kritiek te liggen en dit werd in de media bekend als het Tavistock-schandaal.[4][5][6] Er zou sprake zijn van gebrekkige nazorg, ontbrekende statistiek en te onzorgvuldige beslissingen in het transitieproces bij een groot aantal minderjarigen. Dit leidde in 2022 tot het besluit dat de kliniek gesloten moest worden in 2023. NHS besloot om vervolgens enkele regionale centra te openen, waarvan een in Londen en een ander in Noordwest-Engeland.[7] De sluiting is nog niet van kracht en uitgesteld tot 2024.
Zie ook
- Dutch protocol, een werkmethode die de Tavistock-kliniek volgde en waardoor mede de controverse is ontstaan.
- World Professional Association for Transgender Health, een Amerikaanse organisatie.
Bibliografie
- Hannah Barnes - Time To Think: The Inside Story of the Collapse of the Tavistock's Gender Service for Children, Swift Press, 2023, ISBN 978-1800751118
