Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Théophile Ysaÿe: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(Nieuwe pagina aangemaakt met ''''Théophile Ysaÿe''' (Verviers (B), 2 maart 1865 - Nice (F), 24 maart 1918) was een Belgisch symfonisch componist, broer van de violist-componist Eugè...')
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
(3 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Théophile Ysaÿe''' (Verviers (B), 2 maart [[1865]] - Nice (F), 24 maart [[1918]]) was een Belgisch symfonisch componist, broer van de violist-componist [[Eugène Ysaÿe]].
'''Théophile Ysaÿe''' (Verviers (België), [[2 maart]] [[1865]] Nice (Frankrijk), [[24 maart]] [[1918]]) was een Belgisch symfonisch componist, broer van de violist-componist [[Eugène Ysaÿe]].
 
Op aandringen van zijn oudere broer, de violist Eugène Ysaÿe, studeerde hij aan het conservatorium van zijn geboortestad Luik. Daarna vervolgde hij zijn pianostudie bij Theodor Kullak in Berlijn, waar hij zijn broer Eugène volgde. Daarna volgde hij compositielessen bij César Franck in Parijs. Hij introduceerde de toen nieuwe Parijse compositorische stijl bij het Brusselse publiek.
 
Nadat hij enkele jaren met zijn broer Eugène tourde, moest hij dit om gezondheidsredenen opgeven. Hij ging zich vanaf dat moment steeds meer toewijden aan het componeren en werd in 1889 hoogleraar piano aan het conservatorium in Genève.
 
Slechts enkele werken uit zijn omvangrijke oeuvre werden gepubliceerd. Het omvat pianowerken, pianoconcerten, symfonieën, symfonische gedichten, een requiem en kamermuziek. De muziek ontspringt uit de stijl van César Franck, en leunt in zijn latere werken aan bij het impressionisme in de stijl van [[Claude Debussy]].


Onder zijn werken vermelden we:
Onder zijn werken vermelden we:
Regel 5: Regel 11:
* Tweede symfonie, voor groot orkest
* Tweede symfonie, voor groot orkest
* Pianoconcerto in mi mol groot met orkest
* Pianoconcerto in mi mol groot met orkest
* 'De zwaan', symfonisch gedicht
* ’De zwaan’, symfonisch gedicht
* 'De bijen', symfonisch gedicht
* ’De bijen’, symfonisch gedicht
* 'Het woud en de vogel', symfonisch gedicht
* ’Het woud en de vogel’, symfonisch gedicht
 
{{authority control|TYPE=p|LCCN=nr/97/039565 |VIAF=102484871 |GND=134695801 |Wikidata=Q2417049 }}
{{DEFAULTSORT: Ysaÿe, Théo}}
{{DEFAULTSORT: Ysaye, Theo}}<!---de computer sorteert deze tekens op ascii-waarde. Gebruik dus tekens zonder accenten of diakritische tekens.--->
[[Categorie: Belgisch componist]]
[[Categorie: Belgisch componist]]
[[Categorie: Belgisch symfoniecomponist]]
[[Categorie: Concertocomponist]]
[[Categorie: Geboren in Verviers]]
[[Categorie: Geboren op 2 maart]]
[[Categorie: Geboren in 1865]]
[[Categorie: Overleden in Nice]]
[[Categorie: Overleden op 24 maart]]
[[Categorie: Overleden in 1918]]

Huidige versie van 18 sep 2023 om 17:16

Théophile Ysaÿe (Verviers (België), 2 maart 1865 – Nice (Frankrijk), 24 maart 1918) was een Belgisch symfonisch componist, broer van de violist-componist Eugène Ysaÿe.

Op aandringen van zijn oudere broer, de violist Eugène Ysaÿe, studeerde hij aan het conservatorium van zijn geboortestad Luik. Daarna vervolgde hij zijn pianostudie bij Theodor Kullak in Berlijn, waar hij zijn broer Eugène volgde. Daarna volgde hij compositielessen bij César Franck in Parijs. Hij introduceerde de toen nieuwe Parijse compositorische stijl bij het Brusselse publiek.

Nadat hij enkele jaren met zijn broer Eugène tourde, moest hij dit om gezondheidsredenen opgeven. Hij ging zich vanaf dat moment steeds meer toewijden aan het componeren en werd in 1889 hoogleraar piano aan het conservatorium in Genève.

Slechts enkele werken uit zijn omvangrijke oeuvre werden gepubliceerd. Het omvat pianowerken, pianoconcerten, symfonieën, symfonische gedichten, een requiem en kamermuziek. De muziek ontspringt uit de stijl van César Franck, en leunt in zijn latere werken aan bij het impressionisme in de stijl van Claude Debussy.

Onder zijn werken vermelden we:

  • Eerste symfonie, voor groot orkest
  • Tweede symfonie, voor groot orkest
  • Pianoconcerto in mi mol groot met orkest
  • ’De zwaan’, symfonisch gedicht
  • ’De bijen’, symfonisch gedicht
  • ’Het woud en de vogel’, symfonisch gedicht
rel=nofollow