Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Jennifer De Hooghe: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
(36 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven) | |||
Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Jennifer De Hooghe''' ( | '''Jennifer De Hooghe''' ([[Leuven]] [[12 mei]] [[2000]]) is een Belgische klassiek pianiste. | ||
De Hooghe begon op 6-jarige leeftijd met privaatlessen piano bij [[Romellja Kerimova]]. Op 13-jarige leeftijd verkreeg ze na auditie een "[[Merit Scholarship]]" van het Interlochen Centre for the Arts in Michigan (VS). | |||
Op 3 mei 2018 maakte ze haar | == Levensloop == | ||
Het muziektijdschrift | De Hooghe stamt uit een muzikale familie. Ze begon op 6-jarige leeftijd met privaatlessen piano bij [[Romellja Kerimova]] en nadien bij [[Luba Aroutiounian]]. | ||
Op 13-jarige leeftijd verkreeg ze na auditie een "[[Merit Scholarship]]" van het Interlochen Centre for the Arts in Michigan (VS).<ref>[http://www.interlochen.org Interlochen] </ref> De Hooghe werd op 16-jarige leeftijd geaccepteerd als "young talent" aan het [[Conservatorium van Praag]] in de klas van Prof [[Milan Langer]], Head of the Piano Department. | |||
== Optredens == | |||
Op 3 mei 2018 maakte ze in Nieuwpoort haar concertdebuut met het piano concerto van [[Edvard Grieg]] dat ze speelde o.l.v. [[Yves Segers]]. | |||
Tussen 23 november 2019 en 1 februari 2020 speelde De Hooghe 5 keer het Tweede Piano Concerto van [[Sergeï Rachmaninoff]] o.l.v. Erik Desimpelaere, Joeri Van Hove en Bart Bouckaert, in Nieuwpoort, Ham Sur Heure, Kortrijk en Oosterzele. | |||
In december 2020 zal ze Beethovens tweede piano concerto spelen met La Chapelle Sauvage o.l.v. [[Karel De Wilde]], onder meer in Antwerpen en in Roeselare. | |||
== Recensies en citaten == | |||
Het muziektijdschrift [[Portici]] noemde haar een van meest beloftevolle jonge pianotalenten van de Lage Landen (Portici, Tweede Editie, blz. 115 : "Sterren van Morgen", 2016). | |||
== Externe links == | == Externe links == | ||
*[https://www.youtube.com/watch?v=JoHtzhQ_0U4 Jennifer plays Grieg] | *[https://www.youtube.com/watch?v=JoHtzhQ_0U4 Jennifer plays Grieg] | ||
*[https://www.youtube.com/watch?v=thtgVDxp5Kk Jennifer plays Rachmaninoff] | |||
{{Appendix}} | |||
{{authority control|TYPE=p|Wikidata= }} | {{authority control|TYPE=p|Wikidata= }} |
Huidige versie van 29 mei 2020 om 08:57
Jennifer De Hooghe (Leuven 12 mei 2000) is een Belgische klassiek pianiste.
Levensloop
De Hooghe stamt uit een muzikale familie. Ze begon op 6-jarige leeftijd met privaatlessen piano bij Romellja Kerimova en nadien bij Luba Aroutiounian.
Op 13-jarige leeftijd verkreeg ze na auditie een "Merit Scholarship" van het Interlochen Centre for the Arts in Michigan (VS).[1] De Hooghe werd op 16-jarige leeftijd geaccepteerd als "young talent" aan het Conservatorium van Praag in de klas van Prof Milan Langer, Head of the Piano Department.
Optredens
Op 3 mei 2018 maakte ze in Nieuwpoort haar concertdebuut met het piano concerto van Edvard Grieg dat ze speelde o.l.v. Yves Segers.
Tussen 23 november 2019 en 1 februari 2020 speelde De Hooghe 5 keer het Tweede Piano Concerto van Sergeï Rachmaninoff o.l.v. Erik Desimpelaere, Joeri Van Hove en Bart Bouckaert, in Nieuwpoort, Ham Sur Heure, Kortrijk en Oosterzele.
In december 2020 zal ze Beethovens tweede piano concerto spelen met La Chapelle Sauvage o.l.v. Karel De Wilde, onder meer in Antwerpen en in Roeselare.
Recensies en citaten
Het muziektijdschrift Portici noemde haar een van meest beloftevolle jonge pianotalenten van de Lage Landen (Portici, Tweede Editie, blz. 115 : "Sterren van Morgen", 2016).
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties |