Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Saskia De Coster: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Saskia_De_Coster&oldid=48192981) |
|||
| Regel 68: | Regel 68: | ||
Op 20 september 2008 publiceerde de [[De Standaard]] een lezersbrief van oud-[[Boerenbond (Vlaanderen)|Boerenbond]]voorzitter [[Noël Devisch]], waarin kritiek wordt geuit op een stuk van zijn opvolger [[Piet Vanthemsche]] over de productie en consumptie van [[vlees]]. Achteraf bleek echter dat Devisch de brief nooit geschreven had, maar dat deze afkomstig was van De Coster, wat ze later bekende. De schrijfster gaf als reactie dat de lezersbrief bedoeld was als grap en dat ze niet had verwacht dat mensen echt zouden denken dat de brief daadwerkelijk door Devisch zou zijn geschreven. Devisch daagde haar echter voor het gerecht en ze moest zich voor de Brusselse [[correctionele rechtbank]] verantwoorden voor het gebruik van een valse naam. De Standaard zegde de samenwerking met De Coster, die een maandelijkse column schreef, op. De Coster betaalde Devisch een schadevergoeding van 600 euro, en kreeg van de rechtbank in 2010 opschorting van straf.<ref>''standaard.be'' - [http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=N92BNHIS Saskia De Coster schreef vals opiniestuk], 23 juni 2009</ref> | Op 20 september 2008 publiceerde de [[De Standaard]] een lezersbrief van oud-[[Boerenbond (Vlaanderen)|Boerenbond]]voorzitter [[Noël Devisch]], waarin kritiek wordt geuit op een stuk van zijn opvolger [[Piet Vanthemsche]] over de productie en consumptie van [[vlees]]. Achteraf bleek echter dat Devisch de brief nooit geschreven had, maar dat deze afkomstig was van De Coster, wat ze later bekende. De schrijfster gaf als reactie dat de lezersbrief bedoeld was als grap en dat ze niet had verwacht dat mensen echt zouden denken dat de brief daadwerkelijk door Devisch zou zijn geschreven. Devisch daagde haar echter voor het gerecht en ze moest zich voor de Brusselse [[correctionele rechtbank]] verantwoorden voor het gebruik van een valse naam. De Standaard zegde de samenwerking met De Coster, die een maandelijkse column schreef, op. De Coster betaalde Devisch een schadevergoeding van 600 euro, en kreeg van de rechtbank in 2010 opschorting van straf.<ref>''standaard.be'' - [http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=N92BNHIS Saskia De Coster schreef vals opiniestuk], 23 juni 2009</ref> | ||
De Coster heeft ondertussen een wekelijkse colum in [[De Morgen]] , de grootste concurrent van [[De Standaard]]. | De Coster heeft ondertussen een wekelijkse colum in [[De Morgen]] , de grootste concurrent van [[De Standaard]]. | ||
== Persoonlijk == | |||
De Coster is lesbisch en heeft een relatie met [[Inge Jooris]]. Het paar heeft een zoon.<ref>[https://www.hln.be/showbizz/celebrities/zoontje-voor-saskia-de-coster-en-vriendin-inge-joris~a81abd97/ Zoontje voor Saskia De Coster en vriendin Inge Joris], [[Het Laatste Nieuws]] 24 maart 2014</ref><ref>[https://www.demorgen.be/binnenland/-twee-vrouwen-die-een-kind-krijgen-mag-geen-nieuws-meer-zijn-be69ef8b/ "Twee vrouwen die een kind krijgen, mag geen nieuws meer zijn"], [[De Morgen]] 24 april 2014</ref> | |||
== Trivia == | == Trivia == | ||
Huidige versie van 17 sep 2018 om 10:58
| Saskia De Coster | ||
| Afbeelding gewenst | ||
| Algemene informatie | ||
| Geboren | 1976 | |
| Land | .png){kind=small} België
| |
| Website | ||
Saskia A. J. De Coster (Leuven, 1976) is een Vlaams auteur.
Biografie
Saskia De Coster is geboren in de winter van 1976. Ze was al op erg jonge leeftijd actief bezig met schrijven. In 1989 leverde haar dat de titel op van nationaal laureaat in de Junior Journalist wedstrijd op. Op haar achttiende ging De Coster naar Leuven om aan de KU Leuven Germaanse Talen te studeren (1994-1998). Ze rondde de studie succesvol af in 1998, om onmiddellijk opnieuw te beginnen aan een master in de literatuurwetenschap (1998-1999).
Werk
De Coster debuteerde in 2000 met Onder elkaar, een duister verhaal over de desintegratie van een ongewone familie, nog verschenen in het Nieuw Wereldtijdschrift (bestaat inmiddels niet meer). Ondertussen laat De Coster, die ook actief is als beeldend kunstenaar (ze stelde eerder al schilderijen en installaties tentoon) en videaste, zich opmerken met eigenzinnige stukken in de bijlage M van De Morgen.
In 2002 verscheen Saskia De Costers romandebuut met de novelle Vrije val. Ook in 2002 werd De Coster door de redactie van Brakke Hond geselecteerd voor Mooie jonge honden, nieuw Vlaams literair talent. Vrij snel volgden Jeuk, Eeuwige Roem, Held en Dit is van mij. De Costers werk wordt gekenmerkt door een sterke stijl, verrassende beelden, knappe inzichten en indringende verhalen. Aan haar zesde roman Wij en ik, heeft de schrijfster langer gewerkt. Met deze lijvige familieroman belandt de lezer midden in het milieu van de hogere klasse waar het wemelt van dramatiek en familiegeheimen, en waar liefde, waarheid en ambities regelmatig op gespannen voet staan. Vlaams schrijver Tom Lanoye heeft het op de flap van het boek over: “Al jaren de koppigste, grilligste en aantrekkelijkste pen van België.” Nederlands schrijver Herman Koch spaart evenmin de mooie woorden: “De Grote Vlaamse Roman is niet dood. Hij is zojuist geschreven door Saskia De Coster. Wij en ik is een roman die me nog lang zal blijven achtervolgen. Ijzersterk en onvergetelijk.”
De Coster houdt zich ook bezig met videokunst (met werk in Z33 te Hasselt) en het schrijven voor theater (toneelgezelschap Crew en tg Stan) en voorziet muzikanten als Daan Stuyven en Dez Mona van lyrics. Ze is ook kernredactielid van het literaire tijdschrift DWB (Dietsche Warande & Belfort).
Saskia De Coster werkt geregeld samen met beeldende kunstenaars, onder andere met Arno Geens voor de kunstzinnige inrichting van een zebrapad aan de Groene Boulevard ter hoogte van de Bampslaan te Hasselt, 2007. Het ontwerp heet Oversteekplaats voor huisdieren en bevat de volgende inktzwarte tekst op de zes evenwijdige witte velden van het zebrapad: “Tot wij weg zijn”, “Snuif iedere lijn”, “Blijf altijd bij mij”, “Niet te snel diertje”, “Ook deze lijn” en “Volg diertje verder”. Haar ontwerp kadert in een eind 2007 plaatsgrijpend Hasselts kunstproject crossovercrosswalk. In 2012 nodigde Arne Quinze Saskia De Coster uit om de vervreemding die zijn kunstwerk de Rock Strangers uitademt en het intieme van My Secret Garden (Kunsthal Rotterdam) te vangen in eigentijdse verhalen en eigenzinnige filmbeelden. Het werd een zoektocht naar de sporen van de werken in ieder van ons. Personages en hun leefwereld werden gestript tot de naakte kern. Hedendaagse mensen en hun diepmenselijke reacties werden geschetst wanneer ze in hun vertrouwde wereld plots oog in oog staan met het vreemde en onverklaarbare. De bijhorende docufilms werden vergezeld door een soundtrack van muzikant Piet Goddaer (Ozark Henry) en Vive la Fête.
Samen met videast Nicolas Provost bracht ze in november 2009 een graphic novel uit. Samen met de Canadese regisseur Karen Vanderborgt heeft ze een kortfilm gemaakt. Ze voorzag tekst bij het werk van schilder Robert Devriendt en de expo Rogier van der Weyden, met werk van onder meer Fabre, De Cordier en Dujourie, die eveneens in het najaar 2009 opende.
Sinds 2002 nam Saskia De Coster veelvuldige deel aan festivaloptredens in Vlaanderen en Nederland (onder meer De Nachten Antwerpen, Het Groot Beschrijf, Passa Porta, Crossing Border en Inktaap), lezingen in bibliotheken in Vlaanderen en Nederland, vraaggesprekken voor publiek, gespreksavonden, panels en debatten. Ze nam ook engagementen op zich voor goede doelen, zoals een filmpje voor Amnesty International in 2008 en Press for More in mei 2009. De Coster werd ook gespot tijdens workshops voor jongeren die graag de pen willen opnemen (Write Now!).
Saskia De Coster nam ook deel aan verschillende tournees. Ze reisde doorheen Zuid-Afrika, Stellenbosch en Kaapstad in 2005. In 2007 nam ze deel aan Saint-Amour, in 2011 aan Te Gek voor Woorden?!, beide van Behoud de Begeerte. In 2009 toerde ze doorheen Tsjechië en vertegenwoordigde ze België op de International Book Fair.
Romans
- Vrije Val (2002, Bert Bakker)
- Jeuk (2004, Bert Bakker)
- Eeuwige Roem (2006, Prometheus)
- Held (2007, Prometheus)
- Dit is van Mij (2009, Prometheus)
- Oh Jackie O! - Mode, mannen en mysterie. Een spannende catwalk-krimi (2011, bijlage bij Feeling juli 2011)
- Zusjes (2012, Manteau)
- Wij en ik (2013, Prometheus)
- Wat alleen wij horen (2015, Prometheus)
Onderscheidingen
De auteur behaalde de Interuniversitaire Literaire Prijs aan de Katholieke Universiteit Leuven en de Cutting Edge Award in 2007. De Coster werd genomineerd voor de BNG Nieuwe Literatuurprijs 2006, 2007 en 2013 en de SABAMprijs 2008. De roman Held werd genomineerd voor de BNG Nieuwe Literatuurprijs en behaalde de longlist van de AKO Literatuurprijs. Haar voorlaatste roman Dit is van mij stond op de longlist van de AKO Literatuurprijs en de Gouden Uil.
Affaire Devisch
Op 20 september 2008 publiceerde de De Standaard een lezersbrief van oud-Boerenbondvoorzitter Noël Devisch, waarin kritiek wordt geuit op een stuk van zijn opvolger Piet Vanthemsche over de productie en consumptie van vlees. Achteraf bleek echter dat Devisch de brief nooit geschreven had, maar dat deze afkomstig was van De Coster, wat ze later bekende. De schrijfster gaf als reactie dat de lezersbrief bedoeld was als grap en dat ze niet had verwacht dat mensen echt zouden denken dat de brief daadwerkelijk door Devisch zou zijn geschreven. Devisch daagde haar echter voor het gerecht en ze moest zich voor de Brusselse correctionele rechtbank verantwoorden voor het gebruik van een valse naam. De Standaard zegde de samenwerking met De Coster, die een maandelijkse column schreef, op. De Coster betaalde Devisch een schadevergoeding van 600 euro, en kreeg van de rechtbank in 2010 opschorting van straf.[1] De Coster heeft ondertussen een wekelijkse colum in De Morgen , de grootste concurrent van De Standaard.
Persoonlijk
De Coster is lesbisch en heeft een relatie met Inge Jooris. Het paar heeft een zoon.[2][3]
Trivia
- De Coster speelt bewust met haar naam, en varieert tussen de Nederlandse vorm met kleine d en de Belgische officiële notatie met hoofdletter D. In een interview stelde ze: “Dat is een spelletje dat ik speel. De ene keer schrijf ik mijn naam met een grote D, de andere keer met een kleine d. Als je dat lang genoeg doet, weet niemand meer hoe het juist moet.”[4]
- De Coster heeft zelf de cover ontworpen van haar zesde roman Wij en ik.
Opmerkelijk
Saskia De Coster pakt graag uit met verrassingen. Om haar nieuwste roman Wij en ik te promoten is ze gestart met het “Project 397”. Elke dag leest de schrijfster één bladzijde voor uit het 397 bladzijden tellende Wij en ik, telkens met een andere achtergrond. De schrijfster is dus van plan dit 397 dagen vol te houden. De voortgang kan gevolgd worden op haar website.
Externe links
- saskiadecoster.com - Website van Saskia De Coster
- uitgeverijprometheus.nl - Biografie van De Coster op uitgeverijprometheus.nl
- nrc.nl - De Nederlandse krant NRC riep Wij en ik uit als boek van de week
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Saskia De Coster op Wikimedia Commons.
Bronnen, noten en/of referenties
|