Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Luc Lallemand: verschil tussen versies
({{wiu|1=Man is E, maar dit is meer een cv dan een encyclopedisch artikel. Teruggeplaatst voor twee weken extra beoordelingstijd|2=2012|3=03|4=11}}) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (4 tussenliggende versies door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Luc Lallemand''' ([[30 juni]] [[1966]]) is een [[België|Belgisch]] bestuurder. Hij is [[gedelegeerd bestuurder]] van [[Infrabel]] en hierdoor een belangrijk besluitvormer binnen het Belgische en Europese netwerk van spoorweginfrastructuur. | '''Luc Lallemand''' ([[30 juni]] [[1966]]) is een [[België|Belgisch]] bestuurder. Hij is [[gedelegeerd bestuurder]] van [[Infrabel]] en hierdoor een belangrijk besluitvormer binnen het Belgische en Europese netwerk van spoorweginfrastructuur. | ||
==Levensloop== | ==Levensloop== | ||
Lallemand studeerde af in 1987 aan de [[Hogere Zeevaartschool Antwerpen]] als officier ter lange omvaart en behaalde het diploma van commercieel ingenieur in 1990 aan de Haute école Francisco Ferrer ([[ULB]]) in Brussel. In 1994 werd hij gediplomeerde van het Institut de Finance internationale et de Cambisme ([[IFCA]]). | Lallemand studeerde af in 1987 aan de [[Hogere Zeevaartschool Antwerpen]] als officier ter lange omvaart en behaalde het diploma van commercieel ingenieur in 1990 aan de Haute école Francisco Ferrer ([[ULB]]) in Brussel. In 1994 werd hij gediplomeerde van het Institut de Finance internationale et de Cambisme ([[IFCA]]). | ||
Lallemand startte zijn professionele carrière in 1988 in Antwerpen als [[koopvaardij]]officier bij [[Ahlers Shipping]]. Na enkele maanden ging hij in 1989 werken als boekhouder bij [[Groep Rossel & Cie]] tot 1991. Hij werkte daarna nog even bij [[DHL]] en werd in 1991 financieel adviseur bij het departement financies van de [[NMBS]]. | |||
In zijn kabinetsfuncties nam hij onder meer deel aan de lancering van hogesnelheidswerken, de oprichting van de Financiering TGV, de liquidatie van de [[Regie voor Maritiem Transport]] (met het herklasseren van 1600 personeelsleden) en het operationeel maken van [[Belgocontrol]] en van [[Brussels Airport|BIAC]]. | Vanaf 1995 ging hij werken op ministeriële kabinetten. Eerst werd hij budgetair adviseur en kabinetschef bij de Minister voor Verkeer [[Michel Daerden]] en vanaf 1999 adjunct kabinetschef van de vice-eerste-minister [[Laurette Onkelinx]]. In zijn kabinetsfuncties nam hij onder meer deel aan de lancering van hogesnelheidswerken, de oprichting van de Financiering TGV, de liquidatie van de [[Regie voor Maritiem Transport]] (met het herklasseren van 1600 personeelsleden) en het operationeel maken van [[Belgocontrol]] en van [[Brussels Airport|BIAC]]. | ||
In 2002 keerde hij terug naar de NMBS in het kielzog van [[Karel Vinck]]. Hij werd er directeur-generaal financies en lid van het directiecomité. Van bij de aanvang was hij betrokken bij de oprichting van Infrabel, infrastructuurbeheerder van het Belgische spoorwegennet, waarvan hij in september 2008 gedelegeerd bestuurder en voorzitter van het directiecomité werd. Met zijn 12.000 medewerkers is Infrabel één van de grootste ondernemingen in de openbare sector in België. | In [[2002]] keerde hij terug naar de NMBS in het kielzog van [[Karel Vinck]]. Hij werd er directeur-generaal financies en lid van het directiecomité. Van bij de aanvang was hij betrokken bij de oprichting van Infrabel, infrastructuurbeheerder van het Belgische spoorwegennet, waarvan hij in september 2008 gedelegeerd bestuurder en voorzitter van het directiecomité werd. Met zijn 12.000 medewerkers is Infrabel één van de grootste ondernemingen in de openbare sector in België. | ||
Hij behoort tot het triumviraat dat de Belgische spoorwegen leidt binnen de NMBS Groep, samen met [[Jannie Haek]] ([[NMBS-Holding]]) en [[Marc Descheemaecker]] ([[Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen]]). Zoals alle topbenoemingen in België speelde bij hem ook de politieke achtergrond, die zich situeert bij de [[Parti Socialiste (België)|Parti Socialiste]]. | Hij behoort tot het triumviraat dat de Belgische spoorwegen leidt binnen de NMBS Groep, samen met [[Jannie Haek]] ([[NMBS-Holding]]) en [[Marc Descheemaecker]] ([[Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen]]). Zoals alle topbenoemingen in België speelde bij hem ook de politieke achtergrond, die zich situeert bij de [[Parti Socialiste (België)|Parti Socialiste]]. Na het [[treinongeval bij Buizingen]] in februari [[2010]] werd hij net als zijn collega-spoorbazen door een Bijzondere Kamercommissie ondervraagd over het gebrek aan veiligheid bij de NMBS.<ref>[http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=DMF20101108_103 Spoorbazen verdedigen remsysteem voor commissie Buizingen], uit [[De Standaard]], 8 november 2010</ref> | ||
Hij is naast CEO van Infrabel ook bestuurder bij [[bpost]], [[Vinçotte (bedrijf)|Vinçotte]], [[RATP Dev]] (Paris), RFF ([[Réseau Ferré de France]]) en [[Eurostation]]. Bovendien is hij voorzitter van de raad van bestuur van [[TUC RAIL]] en vicevoorzitter van de EIM ([[European Rail Infrastructure Managers]]). | Hij is naast CEO van Infrabel ook bestuurder bij [[bpost]], [[Vinçotte (bedrijf)|Vinçotte]], [[RATP Dev]] (Paris), RFF ([[Réseau Ferré de France]]) en [[Eurostation]]. Bovendien is hij voorzitter van de raad van bestuur van [[TUC RAIL]] en vicevoorzitter van de EIM ([[European Rail Infrastructure Managers]]). | ||
{{Bron|bronvermelding= | {{Bron|bronvermelding= | ||
* {{Publicatie|auteur=Lawson, Philippe |titel=''[http://www.lalibre.be/economie/libre-entreprise/article/203910/luc-lallemand.html Luc Lallemand]'' |toevoeging= |uitgever= |plaats= |editie=uit [[La Libre Belgique]] 31 januari |jaar=2005 |isbn= |issn= |deel= |pagina= }}<br /> | |||
* {{ | * [http://www.infrabel.be/nl/over-infrabel/organigram/luc-lallemand Luc Lallemand] op website van [[Infrabel]] | ||
{{References}} | {{References}} | ||
}} | }} | ||
Huidige versie van 3 feb 2018 om 16:16
Luc Lallemand (30 juni 1966) is een Belgisch bestuurder. Hij is gedelegeerd bestuurder van Infrabel en hierdoor een belangrijk besluitvormer binnen het Belgische en Europese netwerk van spoorweginfrastructuur.
Levensloop
Lallemand studeerde af in 1987 aan de Hogere Zeevaartschool Antwerpen als officier ter lange omvaart en behaalde het diploma van commercieel ingenieur in 1990 aan de Haute école Francisco Ferrer (ULB) in Brussel. In 1994 werd hij gediplomeerde van het Institut de Finance internationale et de Cambisme (IFCA).
Lallemand startte zijn professionele carrière in 1988 in Antwerpen als koopvaardijofficier bij Ahlers Shipping. Na enkele maanden ging hij in 1989 werken als boekhouder bij Groep Rossel & Cie tot 1991. Hij werkte daarna nog even bij DHL en werd in 1991 financieel adviseur bij het departement financies van de NMBS.
Vanaf 1995 ging hij werken op ministeriële kabinetten. Eerst werd hij budgetair adviseur en kabinetschef bij de Minister voor Verkeer Michel Daerden en vanaf 1999 adjunct kabinetschef van de vice-eerste-minister Laurette Onkelinx. In zijn kabinetsfuncties nam hij onder meer deel aan de lancering van hogesnelheidswerken, de oprichting van de Financiering TGV, de liquidatie van de Regie voor Maritiem Transport (met het herklasseren van 1600 personeelsleden) en het operationeel maken van Belgocontrol en van BIAC.
In 2002 keerde hij terug naar de NMBS in het kielzog van Karel Vinck. Hij werd er directeur-generaal financies en lid van het directiecomité. Van bij de aanvang was hij betrokken bij de oprichting van Infrabel, infrastructuurbeheerder van het Belgische spoorwegennet, waarvan hij in september 2008 gedelegeerd bestuurder en voorzitter van het directiecomité werd. Met zijn 12.000 medewerkers is Infrabel één van de grootste ondernemingen in de openbare sector in België.
Hij behoort tot het triumviraat dat de Belgische spoorwegen leidt binnen de NMBS Groep, samen met Jannie Haek (NMBS-Holding) en Marc Descheemaecker (Nationale Maatschappij der Belgische Spoorwegen). Zoals alle topbenoemingen in België speelde bij hem ook de politieke achtergrond, die zich situeert bij de Parti Socialiste. Na het treinongeval bij Buizingen in februari 2010 werd hij net als zijn collega-spoorbazen door een Bijzondere Kamercommissie ondervraagd over het gebrek aan veiligheid bij de NMBS.[1]
Hij is naast CEO van Infrabel ook bestuurder bij bpost, Vinçotte, RATP Dev (Paris), RFF (Réseau Ferré de France) en Eurostation. Bovendien is hij voorzitter van de raad van bestuur van TUC RAIL en vicevoorzitter van de EIM (European Rail Infrastructure Managers).
Bronvermelding
Bronnen, noten en/of referenties:
- Lawson, Philippe: 'Luc Lallemand' uit La Libre Belgique 31 januari2005.
- Luc Lallemand op website van Infrabel
- º Spoorbazen verdedigen remsysteem voor commissie Buizingen, uit De Standaard, 8 november 2010