Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Max Stibbe: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Max_Stibbe&oldid=49080194 84.82.199.142 7 mei 2017) |
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Max_Stibbe&oldid=49141161 19 mei 2017) |
||
Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Max Stibbe''' ( | '''Max Leon (Max) Stibbe''' ([[Padang]], [[11 juni]] [[1898]] — [[Pretoria]], [[20 augustus]] [[1973]]) was een Nederlandse [[Onderwijskunde|onderwijsvernieuwer]] en [[Antroposofie|antroposoof]].<ref name=persoonlijkheden>[http://resources.huygens.knaw.nl/retroboeken/persoonlijkheden/#source=1&page=1413&view=pdfPane&size=646&accessor=toc Persoonlijkheden in het Koninkrijk der Nederlanden in woord en beeld], blz. 1416/1417</ref> | ||
== Leven == | == Leven == | ||
Stibbe werd in 1898 geboren in Padang op [[Sumatra]] in het toenmalig [[Nederlands-Indië|Nederlands Indië]] als oudste zoon van David Gerhard Stibbe (1874-1945) en Marie Antoinette Knoch (1871-1957). Zijn vader<ref name=persoonlijkheden/> was werkzaam bij het binnenlandse bestuur van de kolonie. Vanaf zijn dertiende volgde hij opleidingen in Nederland, waaronder [[rechtsgeleerdheid]] in [[Leiden]]. Stibbe was drie maal getrouwd. Zijn zoon [[Coen Stibbe]] werd archeoloog. | |||
== Werk == | == Werk == | ||
Stibbe was met onder meer [[Daniel van Bemmelen|Daan van Bemmelen]] in 1923 mede-oprichter van de [[Vrijeschoolonderwijs|vrije school]] in [[Den Haag]], de eerste school in Nederland op antroposofische grondslag. | |||
Kort na de oorlog was hij in het voormalig Nederlands Indië betrokken bij onderwijsvernieuwingen. In de jaren vijftig was Stibbe verbonden aan diverse vrije scholen in Nederland. Na in Brazilië gewerkt te hebben richtte hij in [[Zuid-Afrika]] een vrije school op<ref>{{Citeer web|url=http://www.internationaalhulpfonds.nl/index.php?m=m50&p=48|titel=IHF|bezochtdatum=|auteur=IHF hulpfonds|datum=|uitgever=}}</ref>. Na zijn dood werd deze naar hem vernoemd.<ref>[http://www.thewaldorfschool.co.za/ Max Stibbe Waldorf School]</ref> Stibbe heeft diverse publicaties over opvoeding en onderwijs op zijn naam staan. | |||
== Bibliografie == | |||
* "Geert Groote", Delft, 1934 | |||
* "Zwanenridder en Vliegende Hollander", Utrecht, 1934 | |||
* "Gezonde kindervoeding", Den Haag, 1937 | |||
* "De nieuwe weg in het leven", Den Haag, 1937 | |||
* "Het Nederlandsche volkskarakter", Deventer, 1940 | |||
* "33 Jaar", Den Haag, 1950 | |||
* "Opvoeding langs nieuwe wegen", Den Haag, 1960 | |||
* "Mensentypen", Rotterdam, 1978 | |||
* "Edelsteen en mens", Rotterdam, 1980 | |||
{{Appendix}} | |||
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q6795283 }} | |||
{{DEFAULTSORT:Stibbe}} | |||
[[Categorie:Nederlands antroposoof]] | |||
[[Categorie:Nederlands pedagoog]] | |||
Huidige versie van 21 mei 2017 om 00:37
Max Leon (Max) Stibbe (Padang, 11 juni 1898 — Pretoria, 20 augustus 1973) was een Nederlandse onderwijsvernieuwer en antroposoof.[1]
Leven
Stibbe werd in 1898 geboren in Padang op Sumatra in het toenmalig Nederlands Indië als oudste zoon van David Gerhard Stibbe (1874-1945) en Marie Antoinette Knoch (1871-1957). Zijn vader[1] was werkzaam bij het binnenlandse bestuur van de kolonie. Vanaf zijn dertiende volgde hij opleidingen in Nederland, waaronder rechtsgeleerdheid in Leiden. Stibbe was drie maal getrouwd. Zijn zoon Coen Stibbe werd archeoloog.
Werk
Stibbe was met onder meer Daan van Bemmelen in 1923 mede-oprichter van de vrije school in Den Haag, de eerste school in Nederland op antroposofische grondslag.
Kort na de oorlog was hij in het voormalig Nederlands Indië betrokken bij onderwijsvernieuwingen. In de jaren vijftig was Stibbe verbonden aan diverse vrije scholen in Nederland. Na in Brazilië gewerkt te hebben richtte hij in Zuid-Afrika een vrije school op[2]. Na zijn dood werd deze naar hem vernoemd.[3] Stibbe heeft diverse publicaties over opvoeding en onderwijs op zijn naam staan.
Bibliografie
- "Geert Groote", Delft, 1934
- "Zwanenridder en Vliegende Hollander", Utrecht, 1934
- "Gezonde kindervoeding", Den Haag, 1937
- "De nieuwe weg in het leven", Den Haag, 1937
- "Het Nederlandsche volkskarakter", Deventer, 1940
- "33 Jaar", Den Haag, 1950
- "Opvoeding langs nieuwe wegen", Den Haag, 1960
- "Mensentypen", Rotterdam, 1978
- "Edelsteen en mens", Rotterdam, 1980
Bronnen, noten en/of referenties
|