Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Broeders van Onze-Lieve-Vrouw van Barmhartigheid: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 1: Regel 1:
De '''Broeders van Onze-Lieve-Vrouw van Barmhartigheid''' ([[Latijn]]: ''Institutum Fratrum B.V.M. a Misericordia'', afkorting {{O|F.D.M.}}), ook bekend als '''Broeders van Barmhartigheid van Mechelen''', (of '''Broeders van Scheppers'''), is een congregatie van leken<ref>of [[gemeenschap van apostolisch leven]]</ref> in de [[Rooms-katholieke Kerk|katholieke kerk]]. De gemeenschap werd gesticht in [[Mechelen]] in 1839 door kanunnik [[Victor Scheppers]]<ref>voluit: Victor Joannes Baptist Cornelius Schepper</ref> met de steun van kardinaal [[Engelbert Sterckx]]. Hun doel was voor gevangenen en zieken te zorgen en hen te onderwijzen. Kardinaal Pecci, die hen aan het werk had gezien toen hij [[nuntius]] was in [[Brussel (stad)|Brussel]] en die later paus [[Leo XIII]] zou worden, nodigde hen uit naar S. Balbina in Perugia. Aartsbisschop [[Xavier de Mérode]] stelde hen voor aan [[Pius IX]], die de congregatie in 1854 bevestigde. In 1855 nodigde kardinaal [[Henry Edward Manning|Manning]] hen uit naar [[Londen]]. Daar zorgden zij voor de gevangenen in katholieke tuchthuizen en gaven onderwijs aan kinderen van arme families.
De '''Broeders van Onze-Lieve-Vrouw van Barmhartigheid''' ([[Latijn]]: ''Institutum Fratrum B.V.M. a Misericordia'', afkorting {{O|F.D.M.}}), ook bekend als '''Broeders van Barmhartigheid van Mechelen''', (of '''Broeders van Scheppers'''), is een congregatie van leken<ref>of [[gemeenschap van apostolisch leven]]</ref> in de [[Rooms-Katholieke Kerk|Katholieke Kerk]]. De gemeenschap werd gesticht in [[Mechelen]] in 1839 door kanunnik [[Victor Scheppers]]<ref>voluit: Victor Joannes Baptist Cornelius Schepper</ref> met de steun van kardinaal [[Engelbert Sterckx]]. Hun doel was voor gevangenen en zieken te zorgen en hen te onderwijzen. Kardinaal Pecci, die hen aan het werk had gezien toen hij [[nuntius]] was in [[Brussel (stad)|Brussel]] en die later paus [[Leo XIII]] zou worden, nodigde hen uit naar S. Balbina in Perugia. Aartsbisschop [[Xavier de Mérode]] stelde hen voor aan [[Pius IX]], die de congregatie in 1854 bevestigde. In 1855 nodigde kardinaal [[Henry Edward Manning|Manning]] hen uit naar [[Londen]]. Daar zorgden zij voor de gevangenen in katholieke tuchthuizen en gaven onderwijs aan kinderen van arme families.


Op het einde van de 19e eeuw werd er begonnen met een vrouwelijke tak: de '''Zusters van Onze-Lieve-Vrouw van Barmhartigheid''', maar deze hield in 1995 op te bestaan bij gebrek aan roepingen.
Op het einde van de 19e eeuw werd er begonnen met een vrouwelijke tak: de '''Zusters van Onze-Lieve-Vrouw van Barmhartigheid''', maar deze hield in 1995 op te bestaan bij gebrek aan roepingen.

Huidige versie van 11 jun 2016 om 05:08

De Broeders van Onze-Lieve-Vrouw van Barmhartigheid (Latijn: Institutum Fratrum B.V.M. a Misericordia, afkorting F.D.M.), ook bekend als Broeders van Barmhartigheid van Mechelen, (of Broeders van Scheppers), is een congregatie van leken[1] in de Katholieke Kerk. De gemeenschap werd gesticht in Mechelen in 1839 door kanunnik Victor Scheppers[2] met de steun van kardinaal Engelbert Sterckx. Hun doel was voor gevangenen en zieken te zorgen en hen te onderwijzen. Kardinaal Pecci, die hen aan het werk had gezien toen hij nuntius was in Brussel en die later paus Leo XIII zou worden, nodigde hen uit naar S. Balbina in Perugia. Aartsbisschop Xavier de Mérode stelde hen voor aan Pius IX, die de congregatie in 1854 bevestigde. In 1855 nodigde kardinaal Manning hen uit naar Londen. Daar zorgden zij voor de gevangenen in katholieke tuchthuizen en gaven onderwijs aan kinderen van arme families.

Op het einde van de 19e eeuw werd er begonnen met een vrouwelijke tak: de Zusters van Onze-Lieve-Vrouw van Barmhartigheid, maar deze hield in 1995 op te bestaan bij gebrek aan roepingen.

Als gemeenschap van apostolisch leven leggen ze geen drie kloostergeloften af. De tijd van het noviciaat duurt één jaar. Vroeger waren zij gekleed in een zwarte pij en droegen zij een scapulier met een bruin kruis op de borst.

Verspreiding

De Broeders zijn vertegenwoordigd in:

  • België
    • Alsemberg: drie basisscholen, een avondschool en een middelbare school
    • Antwerpen: een basisschool
    • Herentals: technische school
    • Mechelen: middelbare school, internaat, basisschool
    • Wetteren: technische school en basisschool
  • Italië
  • Argentinië, middelbare school in Buenos Aires met kleuterschool en sociaal centrum; landbouwschool, basisschool en kleuterschool in Santiago del Estero.
  • Canada, openluchtcentrum aan het meer van Sergent. Ze hebben nog steeds een zetel in de beheersraad van het college dat door hen geleid werd te Saint-Hilaire.
  • Uruguay, college en middelbare school te Montevideo en voedselcentrum
  • Burundi, basisschool in Bujumbura; medisch instituut in Mutwensi met een tehuis voor lichamelijk en geestelijk gehandicapte kinderen.

De hoofdzetel bevindt zich in Rome.

Volgens het Annuario Pontificio telde de congregatie in 2010 81 personen (waarvan 21 priesters) in 17 huizen. Sinds 2005 wordt de congregatie geleid door Paolo Barolo F.D.M.

Weblink

The Catholic Encyclopedia (1917)  (en) Brothers of Our Lady of Mercy, in: Catholic Encyclopedia, New York, Robert Appleton Company, 1907-1912. (vertaal via: Vertaal via Google translate)

Noten

rel=nofollow