Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Jean-Yves Lechevallier: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jean-Yves_Lechevallier&oldid=42130959 DDupard 21 sep 2014)
 
(google books opruimen)
 
(Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Jean-Yves Lechevallier''' [ʒɑ iv ləʃəvæljeɪ] (geboren in 1946 in [[Rouen]], [[Normandië]]), is een [[Frankrijk|Franse]] beeldhouwer<ref>http://bibliothequekandinsky.centrepompidou.fr/userfiles/acq201406.pdf</ref> en schilder. Hij was in 1977 de laureaat van de kunstwedstrijd ''Vlam van Europa'', georganiseerd door de [[Robert Schuman]] vereniging voor Europa ter gelegenheid van de 20ste verjaardag van het [[Verdrag van Rome (1957)]]. <ref>http://www.mosellepassion.fr/index.php/les-sites-moselle-passion/maison-de-robert-schuman</ref>  
<!--
[[Bestand:Point d'Orgue. Jean Yves Lechevallier.jpg|thumb|Sculptuur ''Point d'Orgue'', tunnel aan de toegangsweg naar Monaco]]
[[Bestand:La lutte des elements. Jean Yves Lechevallier.jpg|thumb|Hoog reliëf ''La lutte des elementen'', Le Chesnay]]
[[Bestand:Cristaux.Jean Yves Lechevallier.jpg|thumb|Fontein ''Cristaux'', Parijs]]
[[Bestand:Fleur d'eau Rouen. Jean Yves Lechevallier.jpg|thumb|Fontein ''Fleurs d'eau'', Rouen]]
[[Bestand:Polypores Fountain. Jean Yves Lechevallier.jpg|thumb|Fontein ''Polypores'', Parijs]]
[[Bestand:Fungia, Jean Yves Lechevallier.jpg|thumb|Fontein ''Fungia'', Draguignan]]-->
'''Jean-Yves Lechevallier''' [ʒɑ iv ləʃəvæljeɪ] ([[Rouen]], [[1946]]) is een [[Frankrijk|Frans]] beeldhouwer<ref>{{pdf}} [http://bibliothequekandinsky.centrepompidou.fr/userfiles/acq201406.pdf Marty, C. ''Jean-Yves Lechevallier'', Parijs, 1981]</ref> en schilder. Hij was in 1977 de laureaat van de kunstwedstrijd ''Vlam van Europa'', georganiseerd door de [[Robert Schuman]]-vereniging voor Europa ter gelegenheid van de 20ste verjaardag van het [[Verdrag van Rome (1957)]]. Zijn sculptuur "Vlam van Europa" staat in de tuin van het huis van Robert Schuman. <ref>[http://www.mosellepassion.fr/index.php/les-sites-moselle-passion/maison-de-robert-schuman Website Huis van Robert Schumann]</ref>


==Biografie==
== Levensloop ==
Jean Yves Lechevallier groeide als zoon van een architect op temidden van blauwdrukken, schetsen en maquettes.<br />
Lechevallier groeide als zoon van een architect op temidden van blauwdrukken, schetsen en maquettes.
Zijn eerste bekende beeldhouwwerk was van een steen meegebracht van een vakantie in [[Les Baux-de-Provence]] . 15 jaar oud hield hij in 1961 in de Prigent Gallery in Rouen zijn eerste solotentoonstelling van handgesneden diersculpturen van provençaalse steen.<ref>http://www.ledelarge.fr/print.php?IDFiche=3593</ref><br />
Zijn eerste bekende beeldhouwwerk maakte hij van een steen die hij had meegenomen van een vakantie in [[Les Baux-de-Provence]]. Op vijftienjarige leeftijd hield hij in 1961 in de Prigent Gallery zijn eerste solotentoonstelling van handgesneden diersculpturen van Provençaalse steen.<ref>[http://www.ledelarge.fr/print.php?IDFiche=3593 website De Large, ''Le Dictionnaire des arts plastiques et modernes contemporains'']</ref>
In 1966, 20 jaar oud, kreeg hij zijn eerste opdracht van stadsarchitect Robert Louard, een vriend van de familie <ref>http://www.rouen.fr/sites/default/files/rouenmagazine/rm396.pdf|"Op Louard, zie 'De Greber à Louard' ', in Rouen Magazine 396, 15-29 mai 2013, blz 14" (PDF). </ref>, die de leiding had over de bouw van een nieuwe wijk op het eiland ''Île Lacroix'' in Rouen. <br />
Hij studeerde aan de Regionale School voor Schone Kunsten in Rouen <ref>http://www.rouentourisme.com/Default.aspx?title=AITRE_SAINT_MACLOU_-_ROUEN_|_Museums_et_Monuments_-_Normandie&cat=7&id=762&fromtab=1013&tabid=1014&language=en-US</ref> en de ENSAD, Hogeschool voor Beeldende Kunst en Vormgeving in Parijs <ref>http://www.ensad.fr/| "ENSAD, Hogeschool voor Beeldende Kunst en Vormgeving - Cumulus, Internationale Vereniging van Universiteiten en Hogescholen van de Kunst, Vormgeving en Media".  </ref>.<br />
Zijn eerste baan was als maquettebouwer voor de architect Badani. <ref>http://archiwebture.citechaillot.fr/awt/fonds.html?base=fa&id=FRAPN02_BADDA_fonds-341</ref>  


==Werken==
In 1966, op twintigjarige leeftijd, kreeg hij zijn eerste opdracht van stadsarchitect Robert Louard (een vriend van de familie<ref>{{pdf}} [http://www.rouen.fr/sites/default/files/rouenmagazine/rm396.pdf Over Louard, zie ''De Greber à Louard'', in ''Rouen Magazine'' 396, 15-29 mei 2013, blz 14]</ref>) die de leiding had over de bouw van een nieuwe wijk op het eiland [[Île Lacroix]] in [[Rouen]].
De werken van Jean Yves Lechevallier, die is beïnvloed door de beeldhouwer en dichter [[Jean Arp]].<br />
Zijn divers in materialen, compositie en stijl. Hij creëert lage reliëfs, hoge reliëfs, muurschilderingen, mozaïeken, kariatiden en monumentale sculpturen. <br />
Zijn voorkeursmaterialen zijn: exotische houtsoorten, steen en marmer; metalen zoals koper, aluminium, brons of roestvrij staal; polyester en beton, soms versterkt met vezels. Zijn bijzondere materiaaleisen hebben een cementfabriek gemotiveerd tot het maken van een speciaal mengsel, genaamd ''cridofibre'' dat nu een geregistreerd handelsmerk is. <ref>http://cdoc.ensm-douai.fr/emdcat/DetailDoc.aspx?DocID=143063</ref> <br />
Zijn debuut viel in de na-oorlogse wederopbouw jaren en Lechavellaier kon profiteren van de cultuur-bevorderende politiek en gesubsidieerde ondersteuning voor de kunsten in Frankrijk, <ref>http://www.cnap.fr/navigation/profession-artiste/appels-candidature-et-offres-d%E2%80%99emploi/1-artistique-et-commandes-publiq</ref>. Zo maakte hij werk in opdracht van zowel de gemeentelijke overheid en de Franse staat. Deze werken maken deel uit van het architectonische landschap van vandaag in veel steden in heel Frankrijk, vooral in Normandië, Parijs en de [[Côte d'Azur]].<br />
Ze kunnen worden gezien in de plantsoenen, pleinen, scholen, brandweer en politie stations, instellingen voor hoger onderwijs, wooncomplexen en in sommige bewaarde natuurgebieden zoals het "Croix des Gardes" in het bospark boven de stad [[Cannes]].<br />
Lechevallier is gespecialiseerd in monumentale werken voor de buitenlucht, indachtig de woorden van Corinne Schuler in ‘’Sentiers de la Sculpture’’:  ‘’Door het opsluiten van kunst in besloten ruimten, verlies je zo veel in termen van haar schoonheid’’.  <ref>http://hurlinghampolo.com/backissues/e-Mag_summer_2010/page_19.html</ref>  Twee concrete voorbeelden hiervan zijn ''Point d'orgue'' en ''Croix des Gardes''.<br />
*  ''Point d'orgue'' hangt aan de rotsen bij de ingang van de tunnel aan de toegangsweg naar [[Monaco]]. De bolle gepolijste stalen oppervlakken weerspiegelen de veranderende kleuren van et natuurlijke licht, van de zachte zonsopgang tot de felle schittering van het middaguur, en ook de koplampen van een auto en de straatverlichting in het donker.
''Croix des Gardes'' <ref>http://www.cannes.com/fr/cadre-de-vie/patrimoine/naturel-et-historique/la-croix-des-gardes.html</ref> is een sprankelende staalconstructie boven op een heuvel bij Canbnes met uitzicht op de Middellandse Zee, en staat in de traditie van de constructies op grote hoogte die de horizon domineren. Waarschuwingslampjes op het kunstwerk zijn voor vliegtuigen het teken van de nabije landing op het vliegveld in de buurt van [[Nice]].<br />


Een andere specialiteit van Lechevallier zijn fonteinen, <ref>http://books.google.fr/books?id=GQlPAAAAYAAJ&q=%22Jean-Yves+Lechevallier%22&dq=%22Jean-Yves+Lechevallier%22|Dominique Massounie, Béatrice de Andia, Daniel Rabreau, Paris et ses Fontaines de la Renaissance à nos jours. Délégation à l'action artistique de la ville de Paris, 1995 - Political Science, p, 307, 308</ref>, waarin water beweging en geluid kan maken en zo een sculptuur doet zingen. Onder deze:
Hij studeerde aan de Regionale School voor Schone Kunsten in Rouen<ref>[http://www.rouentourisme.com/Default.aspx?title=AITRE_SAINT_MACLOU_-_ROUEN_|_Museums_et_Monuments_-_Normandie&cat=7&id=762&fromtab=1013&tabid=1014&language=en-US Regionale School voor Schone Kunsten in de brochure ''Rouen tourisme'']</ref> en de [[École nationale supérieure des arts décoratifs|ENSAD Hogeschool voor Beeldende Kunst en Vormgeving]] in Parijs.


* Fontein ''Cristaux'' in [[Parijs]], een eerbetoon aan de muzikant [[Béla Bartók]], is een sculpturale [[transcriptie]] van het onderzoek van de componist over [[Tonaliteit|tonale harmonie]]. <ref>http://books.google.fr/books?id=euTrHAAACAAJ&dq=Fontaines+de+Paris,+Xavier+de+Buyer&hl=en&sa=X&ei=_WQUVOyHAcrgaIH_gYAG&ved=0CDUQ6AEwAA|Fontaines de Paris, Xavier de Buyer, 1987, P 135</ref>,
Zijn eerste baan was maquettebouwer voor de architect Badani.<ref>[http://archiwebture.citechaillot.fr/awt/fonds.html?base=fa&id=FRAPN02_BADDA_fonds-341 Biografie architect Bandani in ''Archiwebture'']</ref>
* Fontein ''Polypores'' in Parijs, geïnspireerd op de [[zadelzwam]]. Deze fontein speelt een decor-rol in de muzikale film van [[Alain Resnais]], [[On connaît la chanson]]. <ref>http://books.google.fr/books?id=vwraRebxIPsC&pg=PA188&dq=jean+Yves+Lechevallier&hl=en&sa=X&ei=D4oVVOTwIca6ygPO6YLo|''Emma Wilson (2006-09-19). Alain Resnais' (Franse Film Directors). p. 188</ref>.


==Belangrijkste werken==
== Werken ==
De werken van Jean Yves Lechevallier zijn beïnvloed door de beeldhouwer en dichter [[Jean Arp]]. Hij creëert lage [[Reliëf (beeldhouwkunst)|reliëfs]], hoge reliëfs, muurschilderingen, [[mozaïek]]en, [[kariatide]]n en monumentale sculpturen.


*''Voile'' (zeil), Isle Lacroix, Rouen, 1966
Zijn voorkeursmaterialen zijn: exotische houtsoorten, steen en marmer; metalen zoals koper, aluminium, brons of roestvrij staal; polyester en beton, soms versterkt met vezels. Zijn bijzondere materiaaleisen hebben een cementfabriek gemotiveerd tot het maken van een speciaal mengsel, genaamd ''cridofibre'' dat nu een geregistreerd handelsmerk is.<ref>[http://cdoc.ensm-douai.fr/emdcat/DetailDoc.aspx?DocID=143063 Le ciment armé de fibres - La voie française - Le Cridofibre et les procédés cridotherm. Brevet éuropéen N 79400493.7]</ref>
*  Fontein ''Fleurs d'eau'' (Waterbloemen) op de Seine-oever, Rouen, 1975
* Fontein ''Cristaux'', Eerbetoon Béla Bartók in Square Béla Bartok, [[Parijs]], 1980
* Fontein ''Polypores'',<ref>http://www.pariswater.com/fontaines/arrond15b.htm</ref> Parijs, 1983
* Fontein ''Concretion'', [[Theoule-sur-Mer]], 1987
* ''HumakosV'', [[Antibes]], 1989
* Het ''Croix des Gardes'', waar  bij gelegenheden religieuze diensten worden gehouden <ref>http://provence-alpes-corse-cote-azur.eglise-protestante-unie.fr/Toutes-les-actualites/Matin-de-Paques</ref>
* ''Aile Entravée'' (Fettered Wing) <ref>http://books.google.fr/books?ei=1kXNU9_tIdDG7Aa4hIDoDg&hl=fr&id=3hnqAAAAMAAJ&dq=Artists+and+their+museums+on+the+riviera&focus=searchwithinvolume&q=%22Jean-Yves+Lechevallier%2|''Barbara Freed, Alan Halpern. Kunstenaars en hun musea Aan de Riviera'. pp. 207 en 222.</ref>,<ref> http://www.costaazzurrapocket.com/en/t/Carnoles_Palace_Museum_of_Fine_Arts_in_Menton.htm</ref>  ontwikkeld tijdens de Golfoorlog, tuinen van het Museum voor Schone Kunsten in [[Menton]], 1991
* ''Point d'orgue'', Tunnel naar Monaco<ref>http://routes.wikia.com/wiki/Tunnel_de_Monaco</ref>, 1992
* ''Structurering F1'' voor het [[Ferrari]] museum in Maranello, Italië, <ref>http://www.autosport.com/news/report.php/id/28694|"Nieuwe Ferrari beeldhouwen aan Maranello - Autosport Pro nieuws". Autosport.Com. 2002-07-31. 
</ref>, <ref>http://books.google.fr/books?id=tDsnbQqOxdwC&pg=PA241&lpg=PA241&dq=Jean+Yves+Lechevallier+Ferrari&source=bl&ots=wPMaBN3LQA&sig=qHvPSz9bGDTcHqynELWTXk9e-o4&hl=en&sa=X&ei=x1jGU-uMEsiw0QWG9oHwCg#v=onepage&q=Jean%20Yves%20Lechevallier%20Ferrari&f=false|''John Lamm, Chuck Queener. Ferrari'. p. 241.</ref>, waarin is verwerkt de F1-raceauto gemaakt voor [[Michael Schumacher]], 2002
* Fontein ''Spirale'', [[Saint-Tropez]], <ref>http://www.varmatin.com/saint-tropez/la-fontaine-de-la-place-celli-a-saint-tropez-en-activite.903356.html|Var-Matin</ref>,  2007
* Fontein ''Fungia'', [[Draguignan]] <ref>http://www.draguignan.maville.com/actu/actudet_--Draguignan%C2%A0%3B-L-uvre-d-eau-devoilee-_-480074_actu.Htm| Draguignan.maville.com.</ref>, 2007
* ''Red Love'', <ref>http://issuu.com/artcotedazur/docs/issue12/37</ref>, <ref>http://www.artcotedazur.fr/archives,302/a-voir,94/grand-sud,101/var-attention-sculptures-en-liberte,2366?lang=fr</ref>, 2009


Meer opdrachtwerken staan ​​bij particuliere bedrijven en verzamelaars in Duitsland, <ref>http://www.ungerer.de| "Ungerer - Maschinen für das Beste". Ungerer.de.  </ref>Frankrijk, Monaco, en de US.
Zijn debuut viel in de na-oorlogse wederopbouw jaren en Lechevallier kon profiteren van de cultuur-bevorderende politiek en gesubsidieerde ondersteuning voor de kunsten in Frankrijk.<ref>[http://www.cnap.fr/pr%C3%A9sentation  Presentatie ''1% artistique'' op de website van ''Centre National des arts plastiques'']</ref> Zo maakte hij werk in opdracht van zowel de gemeentelijke overheid en de Franse staat. Deze werken maken deel uit van het architectonische landschap van vandaag in veel steden in heel Frankrijk, vooral in [[Normandië]], Parijs en de [[Côte d'Azur]]. Ze kunnen worden gezien in de plantsoenen, pleinen, scholen, brandweer en politiestations, instellingen voor hoger onderwijs, wooncomplexen en in sommige bewaarde natuurgebieden zoals het "Croix des Gardes"<ref>[http://www.cannes.com/fr/cadre-de-vie/espaces-verts-parcs-et-jardins/espaces-naturels.html ''La croix des gardes'' op de officiële website van de stad Cannes]</ref> in het bospark boven de stad [[Cannes]], waar bij gelegenheden religieuze diensten worden gehouden<ref>[http://provence-alpes-corse-cote-azur.eglise-protestante-unie.fr/Toutes-les-actualites/Matin-de-Paques Website van de ''Église protestante Unie de France'', 14-03-2012]</ref>
<gallery>
La lutte des elements. Jean Yves Lechevallier.jpg|Hoog reliëf ''La lutte des elementen'', Le Chesnay ,
Fleur d'eau Rouen. Jean Yves Lechevallier.jpg|Fontein ''Fleurs d'eau'', Rouen
Cristaux.Jean Yves Lechevallier.jpg|Fontein ''Cristaux'', Parijs
Polypores Fountain. Jean Yves Lechevallier.jpg|Fontein ''Polypores'', Parijs
Humakos V. Jean Yves Lechevallier.jpg|Sculptuur ''Humakos V'', Peymeinade,  
Point d'Orgue. Jean Yves Lechevallier.jpg|Sculptuur ''Point d'Orgue'',tunnel aan de toegangsweg naar Monaco
Fungia, Jean Yves Lechevallier.jpg|Fontein ''Fungia'', Draguignan
</gallery>


==Gote tentoonstellingen, kunstbeurzen en prijzen==
Lechevallier is gespecialiseerd in monumentale werken voor de buitenlucht, indachtig de woorden van Corinne Schuler in ''Sentiers de la Sculpture'': « Door het opsluiten van kunst in besloten ruimten, verlies je zo veel in termen van haar schoonheid ».<ref>[http://hurlinghampolo.com/backissues/e-Mag_summer_2010/page_19.html  Corinne Schuler, in: ''Hurlingham polo magazine'', zomer 2010 pg 19.]</ref>


Een selectie:
Een andere specialiteit van Lechevallier zijn fonteinen waarin water beweging en geluid kan maken en zo een sculptuur doet zingen.<ref>[http://books.google.com/books?id=GQlPAAAAYAAJ&q=%22Jean-Yves+Lechevallier%22&pg=PA307 Dominique Massounie, Béatrice de Andia, Daniel Rabreau, Paris et ses Fontaines de la Renaissance à nos jours.] Délégation à l'action artistique de la ville de Paris, 1995 - Political Science, p, 307, 308</ref>
*  Museum of Modern Art, Enzo Pagani Foundation,  Castellanza (Va) Italië 1973 <ref>http://www.varesefocus.it/varesefocus/vf.nsf/web/62F696D8AA1760EBC1256ACC00555C2B?OpenDocument</ref>
*  Stedelijk Museum, [[Mougins]] (beelden, schilderijen en pastels), 1993
* Chapelle Saint-Jean-Baptiste,  Saint-Jeannet (Quadrige Gallery), 1995
* Sentiers de la Sculpture, Polo club [[Saint-Tropez]] 2010
* Salon Réalités Nouvelles, <ref>http://www.realitesnouvelles.org/association/candidatures.php</ref>, Parijs 1972
* Salon de Mai, Parijs, 1999
* Laureaat "Flame Of Europe", 1977
* Top award in de beeldhouwkunst, Patrick Baudry Space Camp, 1991
* Ereprijs van de stad [[Grasse]],  Voor Europa Show 1990
* Geselecteerd voor de Fujisankei Utsukushi-Ga-Hara door het Hakone Openlucht Museum in [[Japan]] (Humakos V)] <ref>http://books.google.fr/books/about/The_Fujisankei_Biennale.html?id=5pjLSAAACAAJ&redir_esc=y|'' De Fujisankei Biënnale: internationale beurs voor hedendaagse beeldhouwkunst ', catalogus, Hakone Open-Air Museum, 1993, pagina 104 Books.google.fr.</ref>,


{{Commonscat|Sculptures by Jean-Yves Lechevallier}}
=== Belangrijkste werken ===
*''Voile'' (zeil), Isle Lacroix, Rouen (1966)
* Fontein ''Fleurs d'eau'' (Waterbloemen) op de Seine-oever in Rouen (1975)
* Fontein ''Cristaux'', eerbetoon aan [[Béla Bartók]] in Square Béla Bartók, [[Parijs]] (1980)
* Fontein ''Polypores'', Parijs (1983)<ref>[http://www.pariswater.com/fontaines/arrond15b.htm ''La Fontaine de la Place Modigliani'', in : www.Pariswater.com]</ref><ref>[https://books.google.com/books?id=vwraRebxIPsC&pg=PA188&dq=emma+wilson+Alain+Resnais Emma Wilson, ''Alain Resnais (French Film Directors)'', Manchester University Press, 19 sept. 2006, p. 188]</ref>
* Fontein ''Concretion'', [[Theoule-sur-Mer]] (1987)<ref>[http://www.ville-theoulesurmer.fr/modules/news/article.php?storyid=5 ''Concretion'' op de officiële website van de stad Theoule-sur-Mer]</ref>
* ''HumakosV'', Peymeinade (1989)
* Het ''Croix des Gardes'' te Cannes (1990)
* ''Aile Entravée'' (Fettered Wing), ontwikkeld tijdens de Golfoorlog. Tuinen van het Museum voor Schone Kunsten in [[Menton]], (1991)<ref>[http://books.google.com/books?&id=3hnqAAAAMAAJ&q=%22Jean-Yves+Lechevallier%2&pg=PA207 Barbara Freed, Alan Halpern, ''Artists and Their Museums On the Riviera'', Harry N. Abrams, 1998 pp. 207 en 222.]</ref><ref>[http://www.costaazzurrapocket.com/en/t/Carnoles_Palace_Museum_of_Fine_Arts_in_Menton.htm  Over het museum: ''Carnoles Palace Museum of Fine Arts in Menton'' in www.costaazzurrapocket.com]</ref>
* ''Point d'orgue'', tunnel naar Monaco (1992)
* ''Structurering F1'', voor het [[Ferrari]]museum in Maranello (Italië) waarin de F1-raceauto gemaakt voor [[Michael Schumacher]] is verwerkt (2002)<ref>[http://books.google.com/books?id=tDsnbQqOxdwC&pg=PA241&q=Jean%20Yves%20Lechevallier%20Ferrari John Lamm, Chuck Queener, ''Ferrari'', MotorBooks International, p. 241]</ref>
* Fontein ''Spirale'', [[Saint-Tropez]] (2007)<ref>[http://www.varmatin.com/saint-tropez/la-fontaine-de-la-place-celli-a-saint-tropez-en-activite.903356.html Var-Matin, 27-07-2012]</ref>
* Fontein ''Fungia'', [[Draguignan]] (2007)<ref>[http://www.draguignan.maville.com/actu/actudet_--Draguignan%C2%A0%3B-L-uvre-d-eau-devoilee-_-480074_actu.Htm Draguignan.maville.com, 12-12-2012]</ref>
* ''Red Love'' (2009)<ref>[http://issuu.com/artcotedazur/docs/issue12/37 artcotedazur 12, pg 37]</ref><ref>[http://www.artcotedazur.fr/archives,302/a-voir,94/grand-sud,101/var-attention-sculptures-en-liberte,2366?lang=fr ''VAR : Attention, Sculptures en liberté !'', in: website artcotedazur, archives]</ref>


Meer opdrachtwerken staan ​​bij particuliere bedrijven en verzamelaars in Duitsland<ref>[http://www.ungerer.de ''Ungerer - Maschinen für das Beste'', in: website ''Ungerer'']</ref>, Frankrijk, [[Monaco]] en de Verenigde Staten.
== Gote tentoonstellingen, kunstbeurzen en prijzen ==
* Salon Réalités Nouvelles<ref>[http://www.realitesnouvelles.org/association/candidatures.php Website ''Salon Réalités Nouvelles'']</ref>, Parijs 1972
* ''Pagani, parco museo d'arte moderna'' Pagani Museumpark van Moderne kunst, Enzo Pagani Foundation, Castellanza (Va) Italië 1973<ref>[http://www.varesefocus.it/varesefocus/vf.nsf/web/62F696D8AA1760EBC1256ACC00555C2B?OpenDocument Over het museum: ''Pagani, parco museo d'arte moderna'', in: website ''Varesefocus'']</ref>
* Laureaat ''Flame Of Europe'', 1977
* Ereprijs van de stad [[Grasse]], Voor Europa Show 1990
* Top award in de beeldhouwkunst, Patrick Baudry Space Camp, 1991
* Stedelijk Museum, [[Mougins]] (beelden, schilderijen en pastels), 1993
* Geselecteerd voor de Fujisankei Utsukushi-Ga-Hara door het Hakone Openlucht Museum in [[Japan]] (Humakos V)<ref>[http://books.google.com/books?id=5pjLSAAACAAJ&pg=104 '' De Fujisankei Biënnale: internationale beurs voor hedendaagse beeldhouwkunst''], catalogus, Hakone Open-Air Museum, 1993, pagina 104 op google books</ref>
* Chapelle Saint-Jean-Baptiste, Saint-Jeannet (Quadrige Gallery), 1995
* Salon de Mai, Parijs, 1999
* Sentiers de la Sculpture, Polo club [[Saint-Tropez]] 2010
{{Wikidata|Q17350729}}
{{Commonscat|Jean-Yves Lechevallier}}
{{Appendix|2=
{{Appendix|2=
* {{Bronvermelding anderstalige Wikipedia|taal=fr|titel=Jean-Yves Lechevallier|oldid=107581751|datum=20140920|sectie=}}
* {{Bronvermelding anderstalige Wikipedia|taal=fr|titel=Jean-Yves Lechevallier|oldid=107581751|datum=20140920}}
<references/>
----
{{References}}
}}
}}


 
{{DEFAULTSORT:Lechevallier, Jean-Yves}}
[[Categorie:Beeldhouwer]]
[[Categorie:Frans beeldhouwer]]
[[Categorie:Frans beeldhouwer]]
[[Categorie:Geboren in 1946]]
[[Categorie:Frans kunstschilder]]

Huidige versie van 5 jun 2016 om 16:14

Jean-Yves Lechevallier [ʒɑ iv ləʃəvæljeɪ] (Rouen, 1946) is een Frans beeldhouwer[1] en schilder. Hij was in 1977 de laureaat van de kunstwedstrijd Vlam van Europa, georganiseerd door de Robert Schuman-vereniging voor Europa ter gelegenheid van de 20ste verjaardag van het Verdrag van Rome (1957). Zijn sculptuur "Vlam van Europa" staat in de tuin van het huis van Robert Schuman. [2]

Levensloop

Lechevallier groeide als zoon van een architect op temidden van blauwdrukken, schetsen en maquettes. Zijn eerste bekende beeldhouwwerk maakte hij van een steen die hij had meegenomen van een vakantie in Les Baux-de-Provence. Op vijftienjarige leeftijd hield hij in 1961 in de Prigent Gallery zijn eerste solotentoonstelling van handgesneden diersculpturen van Provençaalse steen.[3]

In 1966, op twintigjarige leeftijd, kreeg hij zijn eerste opdracht van stadsarchitect Robert Louard (een vriend van de familie[4]) die de leiding had over de bouw van een nieuwe wijk op het eiland Île Lacroix in Rouen.

Hij studeerde aan de Regionale School voor Schone Kunsten in Rouen[5] en de ENSAD Hogeschool voor Beeldende Kunst en Vormgeving in Parijs.

Zijn eerste baan was maquettebouwer voor de architect Badani.[6]

Werken

De werken van Jean Yves Lechevallier zijn beïnvloed door de beeldhouwer en dichter Jean Arp. Hij creëert lage reliëfs, hoge reliëfs, muurschilderingen, mozaïeken, kariatiden en monumentale sculpturen.

Zijn voorkeursmaterialen zijn: exotische houtsoorten, steen en marmer; metalen zoals koper, aluminium, brons of roestvrij staal; polyester en beton, soms versterkt met vezels. Zijn bijzondere materiaaleisen hebben een cementfabriek gemotiveerd tot het maken van een speciaal mengsel, genaamd cridofibre dat nu een geregistreerd handelsmerk is.[7]

Zijn debuut viel in de na-oorlogse wederopbouw jaren en Lechevallier kon profiteren van de cultuur-bevorderende politiek en gesubsidieerde ondersteuning voor de kunsten in Frankrijk.[8] Zo maakte hij werk in opdracht van zowel de gemeentelijke overheid en de Franse staat. Deze werken maken deel uit van het architectonische landschap van vandaag in veel steden in heel Frankrijk, vooral in Normandië, Parijs en de Côte d'Azur. Ze kunnen worden gezien in de plantsoenen, pleinen, scholen, brandweer en politiestations, instellingen voor hoger onderwijs, wooncomplexen en in sommige bewaarde natuurgebieden zoals het "Croix des Gardes"[9] in het bospark boven de stad Cannes, waar bij gelegenheden religieuze diensten worden gehouden[10]

Lechevallier is gespecialiseerd in monumentale werken voor de buitenlucht, indachtig de woorden van Corinne Schuler in Sentiers de la Sculpture: « Door het opsluiten van kunst in besloten ruimten, verlies je zo veel in termen van haar schoonheid ».[11]

Een andere specialiteit van Lechevallier zijn fonteinen waarin water beweging en geluid kan maken en zo een sculptuur doet zingen.[12]

Belangrijkste werken

  • Voile (zeil), Isle Lacroix, Rouen (1966)
  • Fontein Fleurs d'eau (Waterbloemen) op de Seine-oever in Rouen (1975)
  • Fontein Cristaux, eerbetoon aan Béla Bartók in Square Béla Bartók, Parijs (1980)
  • Fontein Polypores, Parijs (1983)[13][14]
  • Fontein Concretion, Theoule-sur-Mer (1987)[15]
  • HumakosV, Peymeinade (1989)
  • Het Croix des Gardes te Cannes (1990)
  • Aile Entravée (Fettered Wing), ontwikkeld tijdens de Golfoorlog. Tuinen van het Museum voor Schone Kunsten in Menton, (1991)[16][17]
  • Point d'orgue, tunnel naar Monaco (1992)
  • Structurering F1, voor het Ferrarimuseum in Maranello (Italië) waarin de F1-raceauto gemaakt voor Michael Schumacher is verwerkt (2002)[18]
  • Fontein Spirale, Saint-Tropez (2007)[19]
  • Fontein Fungia, Draguignan (2007)[20]
  • Red Love (2009)[21][22]

Meer opdrachtwerken staan ​​bij particuliere bedrijven en verzamelaars in Duitsland[23], Frankrijk, Monaco en de Verenigde Staten.

Gote tentoonstellingen, kunstbeurzen en prijzen

  • Salon Réalités Nouvelles[24], Parijs 1972
  • Pagani, parco museo d'arte moderna Pagani Museumpark van Moderne kunst, Enzo Pagani Foundation, Castellanza (Va) Italië 1973[25]
  • Laureaat Flame Of Europe, 1977
  • Ereprijs van de stad Grasse, Voor Europa Show 1990
  • Top award in de beeldhouwkunst, Patrick Baudry Space Camp, 1991
  • Stedelijk Museum, Mougins (beelden, schilderijen en pastels), 1993
  • Geselecteerd voor de Fujisankei Utsukushi-Ga-Hara door het Hakone Openlucht Museum in Japan (Humakos V)[26]
  • Chapelle Saint-Jean-Baptiste, Saint-Jeannet (Quadrige Gallery), 1995
  • Salon de Mai, Parijs, 1999
  • Sentiers de la Sculpture, Polo club Saint-Tropez 2010

Q17350729 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Jean-Yves Lechevallier op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties

  1. º PDF-document Marty, C. Jean-Yves Lechevallier, Parijs, 1981
  2. º Website Huis van Robert Schumann
  3. º website De Large, Le Dictionnaire des arts plastiques et modernes contemporains
  4. º PDF-document Over Louard, zie De Greber à Louard, in Rouen Magazine 396, 15-29 mei 2013, blz 14
  5. º Regionale School voor Schone Kunsten in de brochure Rouen tourisme
  6. º Biografie architect Bandani in Archiwebture
  7. º Le ciment armé de fibres - La voie française - Le Cridofibre et les procédés cridotherm. Brevet éuropéen N 79400493.7
  8. º Presentatie 1% artistique op de website van Centre National des arts plastiques
  9. º La croix des gardes op de officiële website van de stad Cannes
  10. º Website van de Église protestante Unie de France, 14-03-2012
  11. º Corinne Schuler, in: Hurlingham polo magazine, zomer 2010 pg 19.
  12. º Dominique Massounie, Béatrice de Andia, Daniel Rabreau, Paris et ses Fontaines de la Renaissance à nos jours. Délégation à l'action artistique de la ville de Paris, 1995 - Political Science, p, 307, 308
  13. º La Fontaine de la Place Modigliani, in : www.Pariswater.com
  14. º Emma Wilson, Alain Resnais (French Film Directors), Manchester University Press, 19 sept. 2006, p. 188
  15. º Concretion op de officiële website van de stad Theoule-sur-Mer
  16. º Barbara Freed, Alan Halpern, Artists and Their Museums On the Riviera, Harry N. Abrams, 1998 pp. 207 en 222.
  17. º Over het museum: Carnoles Palace Museum of Fine Arts in Menton in www.costaazzurrapocket.com
  18. º John Lamm, Chuck Queener, Ferrari, MotorBooks International, p. 241
  19. º Var-Matin, 27-07-2012
  20. º Draguignan.maville.com, 12-12-2012
  21. º artcotedazur 12, pg 37
  22. º VAR : Attention, Sculptures en liberté !, in: website artcotedazur, archives
  23. º Ungerer - Maschinen für das Beste, in: website Ungerer
  24. º Website Salon Réalités Nouvelles
  25. º Over het museum: Pagani, parco museo d'arte moderna, in: website Varesefocus
  26. º De Fujisankei Biënnale: internationale beurs voor hedendaagse beeldhouwkunst, catalogus, Hakone Open-Air Museum, 1993, pagina 104 op google books
rel=nofollow
rel=nofollow