Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Southern Blot: verschil tussen versies
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Southern_Blot&oldid=46653612 - 145.53.64.159 2 mei 2016 Wouter van Nijhuis) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 2: | Regel 2: | ||
Hierbij wordt DNA enkel strengs gemaakt. Daarna wordt er een specifieke, gelabelde enkel strengs DNA-sequentie toegevoegd (probe). Deze sequentie is de complementaire streng van het gen dat je wilt detecteren. De twee strengen passen als een soort puzzelstukjes, door waterstofbruggen, in elkaar. Guanine (G) en cytosine (C) kunnen samen een basenpaar vormen met drie waterstofbruggen. Adenine (A) en thymine (T) kunnen samen een basenpaar vormen met twee waterstofbruggen. Als het gen dat men wil detecteren aanwezig is in het DNA-mengsel, dan zal de toegevoegde sequentie hybridiseren met het gen door baseparing. Dit proces gebeurt vanzelf door de hierboven genoemde waterstofbrugvorming. Echter zijn er wel factoren die deze 'bereidheid' tot binden beïnvloeden zoals de temperatuur en de zoutconcentratie. De mate van bereidheid tot binding van de complementaire strengen wordt 'stringency' genoemd. Omdat de toegevoegde sequentie gelabeld is kan je het target DNA detecteren. Dit kan bijvoorbeeld met radioactieve stoffen, enzymen of fluorescerende stoffen. Een mooie combinatie van de laatste twee opties is het eiwit GFP. | Hierbij wordt DNA enkel strengs gemaakt. Daarna wordt er een specifieke, gelabelde enkel strengs DNA-sequentie toegevoegd (probe). Deze sequentie is de complementaire streng van het gen dat je wilt detecteren. De twee strengen passen als een soort puzzelstukjes, door waterstofbruggen, in elkaar. Guanine (G) en cytosine (C) kunnen samen een basenpaar vormen met drie waterstofbruggen. Adenine (A) en thymine (T) kunnen samen een basenpaar vormen met twee waterstofbruggen. Als het gen dat men wil detecteren aanwezig is in het DNA-mengsel, dan zal de toegevoegde sequentie hybridiseren met het gen door baseparing. Dit proces gebeurt vanzelf door de hierboven genoemde waterstofbrugvorming. Echter zijn er wel factoren die deze 'bereidheid' tot binden beïnvloeden zoals de temperatuur en de zoutconcentratie. De mate van bereidheid tot binding van de complementaire strengen wordt 'stringency' genoemd. Omdat de toegevoegde sequentie gelabeld is kan je het target DNA detecteren. Dit kan bijvoorbeeld met radioactieve stoffen, enzymen of fluorescerende stoffen. Een mooie combinatie van de laatste twee opties is het eiwit GFP. | ||
*http://openwetware.org/wiki/Southern_blot | |||
*[[In vitro]] | |||
{{Wikidata|Q48749}} | |||
{{DEFAULTSORT:}} | |||
[[Categorie:DNA]] | |||
[[Categorie:Laboratoriumtechniek]] | |||
[[Categorie:Moleculaire biologie]] | |||
Huidige versie van 20 mei 2016 om 18:14
Southern Blotting is een techniek waarbij een specifieke DNA-sequentie wordt gedetecteerd in een mengsel van DNA sequenties.
Hierbij wordt DNA enkel strengs gemaakt. Daarna wordt er een specifieke, gelabelde enkel strengs DNA-sequentie toegevoegd (probe). Deze sequentie is de complementaire streng van het gen dat je wilt detecteren. De twee strengen passen als een soort puzzelstukjes, door waterstofbruggen, in elkaar. Guanine (G) en cytosine (C) kunnen samen een basenpaar vormen met drie waterstofbruggen. Adenine (A) en thymine (T) kunnen samen een basenpaar vormen met twee waterstofbruggen. Als het gen dat men wil detecteren aanwezig is in het DNA-mengsel, dan zal de toegevoegde sequentie hybridiseren met het gen door baseparing. Dit proces gebeurt vanzelf door de hierboven genoemde waterstofbrugvorming. Echter zijn er wel factoren die deze 'bereidheid' tot binden beïnvloeden zoals de temperatuur en de zoutconcentratie. De mate van bereidheid tot binding van de complementaire strengen wordt 'stringency' genoemd. Omdat de toegevoegde sequentie gelabeld is kan je het target DNA detecteren. Dit kan bijvoorbeeld met radioactieve stoffen, enzymen of fluorescerende stoffen. Een mooie combinatie van de laatste twee opties is het eiwit GFP.
Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)