Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Zaghloel Pasja: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zaghloel_Pasja&oldid=45107888 Sidallum 15 okt 2015)
 
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zaghloel_Pasja&oldid=45163595)
 
(Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Zaghloel Pasja''', Egyptisch staatsman (Ibjana 1860 - Cairo 23 Augustus 1927). Hij was eerst advokaat en journalist, sedert 1892 als rechter werkzaam. In 1907 werd hij Minister van Onderwijs, daarna van Justitie, tot hij zich in 1913 terugtrok. Op 13 November 1918 eischte hij van de Engelschen de onafhankelijkheid van Egypte, werd in Maart 1919 naar Malta ver¬bannen, maar in April weer vrijgelaten. In 1921 ging hij aan het hoofd van de Wafd * naar Londen; na het mislukken van de onderhandelingen tusschen Egypte en Engeland werd hij in December 1921 naar de Seychellen gedeporteerd, daarna naar Gibraltar overgebracht, maar in Maart 1923 weer vrijgelaten. Bij de verkie-zingen van 1923 kregen zijn aanhangers een overweldigende meerderheid in het parlement; in Januari 1924 werd hij minister-president, maar moest in November van datzelfde jaar na den moord van den Sirdar Sir Lee Stack, den Engelschen opperbevelhebber van het Egyptische leger, zijn ontslag nemen. Ofschoon de verkiezingen weder gunstig uitvielen, kon hij door den tegenstand der Engelschen geen regering meer vormen. <ref>[[Winkler Prins]] 5de editie</ref>
<!--[[Bestand:ModernEgypt, Saad Zaghloul, BAP 14785.jpg|thumb|rechts|Portret van Saad Zaghloel]]
{{Bron|bronvermelding= {{References}} {{Wikidata|}}}}
[[Bestand:Saad Zaghloul sqaure Alexandria.jpg|thumb|rechts|Standbeeld van Saad Zaghloel in Alexandrië op het plein dat naar hem is genoemd]]
[[Bestand:Saad Zaghloul Cemetery & Museum - Bayt al-Umma - Munira - Cairo2.jpg|thumb|rechts|Het mausoleum en museum Saad Zaghloel in Caïro]]-->
 
'''Saad Zaghloel Pasja''' ([[Ibyana]], [[1860]] - [[Caïro (stad)|Caïro]], [[23 augustus]] [[1927]]) (Arabisch: سعد زغلول‎; ook: Saad Zaghlûl, Sa'd Zaghloul Pasha ibn Ibrahim) was een Egyptisch staatsman en revolutionair.
 
==Levensloop==
Saad Zaghloel werd geboren in het dorp Ibyana in de Egyptische [[Deltavallei]]. Hij studeerde aan de [[Al-Azhar-universiteit]] in Caïro. In de jaren 1880 werd hij politiek actief en werd gearresteerd. Hij begon aan een carrière als advocaat en journalist. Vanaf 1892 was hij ook als rechter werkzaam. Hij knoopte vriendschappen aan binnen de Engelse aristocratie.
 
Hij werd Minister van Onderwijs (1906-1908), daarna van Justitie (1910-1912). In 1913 trok hij zich als rechter terug en werd ondervoorzitter van de Egyptische parlementaire assemblee. Hij werd stilaan aanzien als de leider van de nationalistische beweging.
 
Tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] werkte hij aan de organisatie van zijn nationalistische beweging in heel Egypte. Op 13 november 1918 eiste hij van de Britten de onafhankelijkheid. Hij trok in 1919 naar de [[Verdrag van Versailles (1919)|Vredesconferentie in Versailles]] en eiste dat het Verenigd Koninkrijk de onafhankelijkheid zou erkennen van de verenigde landen Egypte en [[Soedan]].
 
De Engelsen verbanden hem in maart 1919 naar [[Malta (land)|Malta]], kort daarop (in april) werd hij weer vrijgelaten. In 1921 ging hij aan het hoofd van zijn partij, de [[Wafd]], naar [[Londen]]. Na het mislukken van onderhandelingen tussen Egypte en het Verenigd Koninkrijk werd hij in december 1921 naar de [[Seychellen]] gedeporteerd, daarna naar [[Gibraltar]]. Niettemin werd in 1922, op basis van de met Zaghloel gevoerde besprekingen, door het Verenigd Koninkrijk een beperkte onafhankelijkheid aan Egypte verleend. Hij werd weer vrijgelaten.  
 
Bij de verkiezingen van 1923 kregen zijn aanhangers een overweldigende meerderheid in het parlement (90 procent van de stemmen). Op 27 januari 1924 werd hij minister-president, maar hij moest in november van datzelfde jaar, na de moord op de Britse gouverneur-generaal in Egypte en Soedan, Sir [[Lee Stack]], ontslag nemen.  
 
Ofschoon de volgende verkiezingen weer gunstig voor hem uitvielen, kon hij door de tegenstand van de Engelsen geen regering meer vormen. Hij was wel nog voorzitter van het parlement in 1926-1927, tot aan zijn dood.
 
Hij was getrouwd met Safeya Zaghloel (16 juni 1876 – 12 januari 1946), dochter van de Egyptische eerste minister Mustafa Fahmi Pasha. Zij was een actieve feministe en revolutionair.
 
==Literatuur==
* Lord CROMER, ''Modern Egypt'' (2 vols.) London, 1908.
* Jamal M. AHMED, ''The Intellectual Origins of Egyptian Nationalism'', London, Chatham House,1960
* Albert H. HOURANI, ''Arabic Thought in the Liberal Age, 1798-1939'', Oxford, 1962.
* Afaf LUTFI AL-SAYYID, ''Egypt and Cromer: A Study in Anglo-Egyptian Relations'', London, John Murray, 1968.
* P. J. VATIKIOTIS, ''The History of Modern Egypt'', Johns Hopkins University Press, 1991, ISBN 0-8018-4215-8.
*  Steven A. COOK, ''The Struggle for Egypt: From Nasser to Tahrir Square'', Oxford University Press, 2011, ISBN 978-0-19-979532-1, reprint 2013.
* Adam TOOZE, ''The Deluge. The Great War and the Remaking of Global Order'', Allen Lane, 2013.
* Adam TOOZE, ''De Zondvloed, 1916-1931. Het ontstaan van een nieuwe wereldorde'', Het Spectrum, Antwerpen, 2014.
 
{{Wikidata|Q328734}}  
[[Categorie:Britse koloniale oorlog]]
[[Categorie:Modern Egypte]]
[[Categorie:Revolutie]]

Huidige versie van 28 okt 2015 om 22:57


Saad Zaghloel Pasja (Ibyana, 1860 - Caïro, 23 augustus 1927) (Arabisch: سعد زغلول‎; ook: Saad Zaghlûl, Sa'd Zaghloul Pasha ibn Ibrahim) was een Egyptisch staatsman en revolutionair.

Levensloop

Saad Zaghloel werd geboren in het dorp Ibyana in de Egyptische Deltavallei. Hij studeerde aan de Al-Azhar-universiteit in Caïro. In de jaren 1880 werd hij politiek actief en werd gearresteerd. Hij begon aan een carrière als advocaat en journalist. Vanaf 1892 was hij ook als rechter werkzaam. Hij knoopte vriendschappen aan binnen de Engelse aristocratie.

Hij werd Minister van Onderwijs (1906-1908), daarna van Justitie (1910-1912). In 1913 trok hij zich als rechter terug en werd ondervoorzitter van de Egyptische parlementaire assemblee. Hij werd stilaan aanzien als de leider van de nationalistische beweging.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werkte hij aan de organisatie van zijn nationalistische beweging in heel Egypte. Op 13 november 1918 eiste hij van de Britten de onafhankelijkheid. Hij trok in 1919 naar de Vredesconferentie in Versailles en eiste dat het Verenigd Koninkrijk de onafhankelijkheid zou erkennen van de verenigde landen Egypte en Soedan.

De Engelsen verbanden hem in maart 1919 naar Malta, kort daarop (in april) werd hij weer vrijgelaten. In 1921 ging hij aan het hoofd van zijn partij, de Wafd, naar Londen. Na het mislukken van onderhandelingen tussen Egypte en het Verenigd Koninkrijk werd hij in december 1921 naar de Seychellen gedeporteerd, daarna naar Gibraltar. Niettemin werd in 1922, op basis van de met Zaghloel gevoerde besprekingen, door het Verenigd Koninkrijk een beperkte onafhankelijkheid aan Egypte verleend. Hij werd weer vrijgelaten.

Bij de verkiezingen van 1923 kregen zijn aanhangers een overweldigende meerderheid in het parlement (90 procent van de stemmen). Op 27 januari 1924 werd hij minister-president, maar hij moest in november van datzelfde jaar, na de moord op de Britse gouverneur-generaal in Egypte en Soedan, Sir Lee Stack, ontslag nemen.

Ofschoon de volgende verkiezingen weer gunstig voor hem uitvielen, kon hij door de tegenstand van de Engelsen geen regering meer vormen. Hij was wel nog voorzitter van het parlement in 1926-1927, tot aan zijn dood.

Hij was getrouwd met Safeya Zaghloel (16 juni 1876 – 12 januari 1946), dochter van de Egyptische eerste minister Mustafa Fahmi Pasha. Zij was een actieve feministe en revolutionair.

Literatuur

  • Lord CROMER, Modern Egypt (2 vols.) London, 1908.
  • Jamal M. AHMED, The Intellectual Origins of Egyptian Nationalism, London, Chatham House,1960
  • Albert H. HOURANI, Arabic Thought in the Liberal Age, 1798-1939, Oxford, 1962.
  • Afaf LUTFI AL-SAYYID, Egypt and Cromer: A Study in Anglo-Egyptian Relations, London, John Murray, 1968.
  • P. J. VATIKIOTIS, The History of Modern Egypt, Johns Hopkins University Press, 1991, ISBN 0-8018-4215-8.
  • Steven A. COOK, The Struggle for Egypt: From Nasser to Tahrir Square, Oxford University Press, 2011, ISBN 978-0-19-979532-1, reprint 2013.
  • Adam TOOZE, The Deluge. The Great War and the Remaking of Global Order, Allen Lane, 2013.
  • Adam TOOZE, De Zondvloed, 1916-1931. Het ontstaan van een nieuwe wereldorde, Het Spectrum, Antwerpen, 2014.

Q328734 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow