Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Bram Boelee: verschil tussen versies
(http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bram_Boelee&oldid=25656087) |
(ë) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Bram Boelee''' ([[Rotterdam]], [[5 januari]] [[1927]] | '''Bram Boelee''' ([[Rotterdam]], [[5 januari]] [[1927]] – [[Berkenwoude]], [[22 juli]] [[2008]]) was een [[Nederland]]se [[Pianist|concertpianist]]. | ||
Al vroeg wordt bij Bram Boelee, geboren in 1927 in Rotterdam, zijn bijzondere aanleg voor de piano ontdekt. [[Willem Pijper]], toentertijd directeur van de Toonkunst muziekschool, kenschetst de jonge Bram als ‘een muzikaal natuurtalent dat absoluut in het vak moet’. | Al vroeg wordt bij Bram Boelee, geboren in 1927 in Rotterdam, zijn bijzondere aanleg voor de piano ontdekt. [[Willem Pijper]], toentertijd directeur van de Toonkunst muziekschool, kenschetst de jonge Bram als ‘een muzikaal natuurtalent dat absoluut in het vak moet’. | ||
Na de muziekschool krijgt Boelee eerst les van de pianist [[Marinus Flipse]] en later van de dirigent [[Eduard Flipse]]. Na de tweede wereldoorlog gaat Boelee in 1946 naar het Amsterdams Conservatorium waar hij les krijgt van [[Willem Andriessen]]. Dankzij een absoluut gehoor behaalt hij in | Na de muziekschool krijgt Boelee eerst les van de pianist [[Marinus Flipse]] en later van de dirigent [[Eduard Flipse]]. Na de tweede wereldoorlog gaat Boelee in 1946 naar het Amsterdams Conservatorium waar hij les krijgt van [[Willem Andriessen]]. Dankzij een absoluut gehoor behaalt hij in twee jaar zijn diploma’s. | ||
Met een aanbeveling van Willem Andriessen gaat Bram Boelee in 1948 in Parijs studeren aan de École Marguerite Long – Jacques Thibaud bij onder meer [[Lazare Lévy]] en [[Marguerite Long]]. In 1950 volgt hij, mede dankzij een studiebeurs van de Franse regering, een meestercursus bij [[Alfred Cortot]] in Lausanne. | Met een aanbeveling van Willem Andriessen gaat Bram Boelee in 1948 in Parijs studeren aan de École Marguerite Long – Jacques Thibaud bij onder meer [[Lazare Lévy]] en [[Marguerite Long]]. In 1950 volgt hij, mede dankzij een studiebeurs van de Franse regering, een meestercursus bij [[Alfred Cortot]] in Lausanne. | ||
| Regel 9: | Regel 9: | ||
Bram Boelee krijgt bekendheid met het uitvoeren van pianowerken van [[Schumann]] en [[Chopin]]. Zijn spel wordt als ‘romantisch’ bestempeld. In 1950 wint hij de Julius Röntgenprijs met vertolkingen van Bach-Busoni en [[Beethoven]]. In 1951 en 1954 volgen prijzen op het Internationale Muziekconcours in Genève en begint een carrière met concerten in binnen- en buitenland. In 1964 maakt hij zijn eerste plaatopname met composities van Chopin. Een opname in 1968, opnieuw met werken van Chopin, brengt het tot een ‘gouden plaat’. | Bram Boelee krijgt bekendheid met het uitvoeren van pianowerken van [[Schumann]] en [[Chopin]]. Zijn spel wordt als ‘romantisch’ bestempeld. In 1950 wint hij de Julius Röntgenprijs met vertolkingen van Bach-Busoni en [[Beethoven]]. In 1951 en 1954 volgen prijzen op het Internationale Muziekconcours in Genève en begint een carrière met concerten in binnen- en buitenland. In 1964 maakt hij zijn eerste plaatopname met composities van Chopin. Een opname in 1968, opnieuw met werken van Chopin, brengt het tot een ‘gouden plaat’. | ||
Met het [[Rotterdams Philharmonisch Orkest]] onder leiding van [[Franz Paul Dekker]] verzorgen Bram Boelee en Marinus Flipse in 1966 het openingsconcert van de Rotterdamse Doelen met een uitvoering van het ''Carnaval des Animaux'' van [[Camille Saint-Saëns]]. Hij treedt in die jaren op met diverse orkesten onder dirigenten als [[Bruno Maderna]], Eduard Flipse, [[Bernard Haitink]], [[Willem van Otterloo]], [[Ernest Bour]] en [[Jean Fournet]]. Hij begeleidt [[Elly Ameling]] en vormt duo’ s met de cellisten [[Anner Bijlsma]] en [[Peter Doberitz]] en met fluitist [[Raymond Delnoye]]. In 1968 en ’69 geeft Bram Boelee concerten in Duitsland, Engeland, Frankrijk, | Met het [[Rotterdams Philharmonisch Orkest]] onder leiding van [[Franz Paul Dekker]] verzorgen Bram Boelee en Marinus Flipse in 1966 het openingsconcert van de Rotterdamse Doelen met een uitvoering van het ''Carnaval des Animaux'' van [[Camille Saint-Saëns]]. Hij treedt in die jaren op met diverse orkesten onder dirigenten als [[Bruno Maderna]], Eduard Flipse, [[Bernard Haitink]], [[Willem van Otterloo]], [[Ernest Bour]] en [[Jean Fournet]]. Hij begeleidt [[Elly Ameling]] en vormt duo’ s met de cellisten [[Anner Bijlsma]] en [[Peter Doberitz]] en met fluitist [[Raymond Delnoye]]. In 1968 en ’69 geeft Bram Boelee concerten in Duitsland, Engeland, Frankrijk, Italië, Denemarken en Zweden. In 1970 staan concerten gepland in Israël en Tsjecho-Slowakije. | ||
Begin 1970, 43 jaar oud, treft hem een ernstige hersenbloeding. Na een jaar verlaat hij gedeeltelijk verlamd het ziekenhuis en zal nooit meer piano spelen. | Begin 1970, 43 jaar oud, treft hem een ernstige hersenbloeding. Na een jaar verlaat hij gedeeltelijk verlamd het ziekenhuis en zal nooit meer piano spelen. | ||
Huidige versie van 3 apr 2015 om 23:04
Bram Boelee (Rotterdam, 5 januari 1927 – Berkenwoude, 22 juli 2008) was een Nederlandse concertpianist.
Al vroeg wordt bij Bram Boelee, geboren in 1927 in Rotterdam, zijn bijzondere aanleg voor de piano ontdekt. Willem Pijper, toentertijd directeur van de Toonkunst muziekschool, kenschetst de jonge Bram als ‘een muzikaal natuurtalent dat absoluut in het vak moet’.
Na de muziekschool krijgt Boelee eerst les van de pianist Marinus Flipse en later van de dirigent Eduard Flipse. Na de tweede wereldoorlog gaat Boelee in 1946 naar het Amsterdams Conservatorium waar hij les krijgt van Willem Andriessen. Dankzij een absoluut gehoor behaalt hij in twee jaar zijn diploma’s.
Met een aanbeveling van Willem Andriessen gaat Bram Boelee in 1948 in Parijs studeren aan de École Marguerite Long – Jacques Thibaud bij onder meer Lazare Lévy en Marguerite Long. In 1950 volgt hij, mede dankzij een studiebeurs van de Franse regering, een meestercursus bij Alfred Cortot in Lausanne.
Bram Boelee krijgt bekendheid met het uitvoeren van pianowerken van Schumann en Chopin. Zijn spel wordt als ‘romantisch’ bestempeld. In 1950 wint hij de Julius Röntgenprijs met vertolkingen van Bach-Busoni en Beethoven. In 1951 en 1954 volgen prijzen op het Internationale Muziekconcours in Genève en begint een carrière met concerten in binnen- en buitenland. In 1964 maakt hij zijn eerste plaatopname met composities van Chopin. Een opname in 1968, opnieuw met werken van Chopin, brengt het tot een ‘gouden plaat’.
Met het Rotterdams Philharmonisch Orkest onder leiding van Franz Paul Dekker verzorgen Bram Boelee en Marinus Flipse in 1966 het openingsconcert van de Rotterdamse Doelen met een uitvoering van het Carnaval des Animaux van Camille Saint-Saëns. Hij treedt in die jaren op met diverse orkesten onder dirigenten als Bruno Maderna, Eduard Flipse, Bernard Haitink, Willem van Otterloo, Ernest Bour en Jean Fournet. Hij begeleidt Elly Ameling en vormt duo’ s met de cellisten Anner Bijlsma en Peter Doberitz en met fluitist Raymond Delnoye. In 1968 en ’69 geeft Bram Boelee concerten in Duitsland, Engeland, Frankrijk, Italië, Denemarken en Zweden. In 1970 staan concerten gepland in Israël en Tsjecho-Slowakije.
Begin 1970, 43 jaar oud, treft hem een ernstige hersenbloeding. Na een jaar verlaat hij gedeeltelijk verlamd het ziekenhuis en zal nooit meer piano spelen.
In 1992 krijgt Bram Boelee op 65-jarige leeftijd van Bram Peper de Erasmusspeld van de gemeente Rotterdam uitgereikt. Hij overlijdt hij in 2008, 81 jaar oud, in Berkenwoude.[1]
| Referenties: |