Gregor van der Burght

Prof. dr. mr. Gregor van der Burght, geboren op 27 maart 1944.

Hij heeft rechten en notariaat gestudeerd aan de universiteit van Amsterdam (1964-1969) en is in 1973 gepromoveerd tot doctor in de rechtsgeleerdheid aan de zelfde universiteit op het proefschrift: Het Wettelijk Deelgenootschap (Kluwer, Deventer). Zijn promotor was Prof. mr. Adriaan Pitlo.

De dissertatie was zoals een recensent het beschreef een requisitoir tegen het door Meijers voorgestelde en in het Nieuw BW ingevoerde stelsel van het wettelijk deelgenootschap. Het zou ruim dertig jaren duren voordat de wetgever dit systeem, dat, zoals Van der Burght had voorspeld tot mislukken was gedoemd, uit de wet werd gehaald. In 1978 werd Van der Burght hoogleraar privaatrecht, notarieel recht en notarieel belastingrecht aan de Vrije Universiteit Amsterdam.

Van zijn hand verschenen vele publicaties waaronder sinds 1977 de bewerkingen van twee handboeken uit de Pitlo-Serie; uitgave aanvankelijk Gouda-Quint te Arnhem; later Kluwer-Deventer: het deel Erfrecht en ook het deel Personen- en familierecht. Na zijn emeritaat van de Vrije Universiteit Amsterdam in 2009 is hij met deze bewerkingen gestopt.

Vanaf 1982 raakte Van der Burght als hoogleraar betrokken bij het universitaire onderwijs op de Nederlandse Antillen. Hij verbond zich aan de Universiteit van de Nederlandse Antillen (sinds 2013 Universiteit van Curaçao) totdat hij in 2013 met emeritaat ging.

In 2012 verscheen zijn Nederlands Caribisch Erfrecht (Boom Juridische Uitgevers), 484 pp.

Vanaf 1985 was Van der Burght als projectmanager betrokken bij de Berkerjasama Indonesia-Belanda tentang Hukum (Samenwerking tussen Indonesië en Nederland op het terrein van het recht). In die hoedanigheid heeft hij tot 1992 (een gedwongen einde door het conflict Pronk met Indonesië) voor de Indonesische staatsuniversiteiten (w.o. Univ. Gadjah Mada, Univ. Diponogoro, Univ. Diponogoro, Univ. Trisaktie, Univ. Indonesia, Univ. Hassanuddin en vele andere) trainingen ontwikkeld en opgezet ten behoeve van de up-grading van Indonesische universitaire docenten). Na 1992 is hij daarmee doorgegaan ten behoeve van particuliere universiteiten zoals Parahyangan, Satya Wacan en de APTIK- universiteiten). Enige boeken van hem werden in het Bahasa Indonesia vertaald en uitgegeven.

Zijn carrière als hoogleraar wordt gekenmerkt door zijn aantrekkelijke colleges die door de studenten en andere toehoorders hoog werden gewaardeerd: diepgaand maar met veel humor en relativering. Buiten de collegezaal was hij voor studenten zeer toegankelijk en zijn examens waren lastig maar zijn beoordeling mild. Vanaf 2001 tot maart 2014 fungeerde hij als Honorair Raadsheer in het Gerechtshof te 's-Gravenhage in de familiekamer. Als docent voor professionals viel en valt hij erg in de smaak.

Naast zijn publicitaire en onderwijsactiviteiten is en was Van der Burght zeer geïnteresseerd in de rechtsontwikkelingen in het buitenland, hetgeen onder meer blijkt uit zijn vele gastcolleges en gast-hoogleraarschappen zowel in Europa als ook in Zuid-Afrika, China, Indonesië en Canada. Hij publiceerde enige werken voor het internationale forum. Het liber amicorum dat hij bij zijn afscheid van de VU kreeg aangeboden had als titel: In dienst van het recht grenzen verleggen. (Kluwer 2009)

Hij is mede-oprichter en voorzitter van de Stichting Nalatenschapsmediation Nederland die zich beijvert in het voorkomen dan wel oplossen van (familie/bedrijfs)-conflicten gevolgen van een overlijden door ante-mortem en post-mortem mediation. De stichting heeft een specialistische opleiding ontwikkeld om ervaren mediators op te leiden tot gecertificeerde nalatenschapsmediators, die naar het afleggen van diverse examens door de stichting in een register worden opgenomen; zie www.nalatenschapsmediation.com